273. 1. Dat het natuurlijk gemoed dat in boze dingen en in valse dingen daaruit is, een vorm en beeld van de hel is. Hoedanig het natuurlijk gemoed in zijn substantiële vorm is bij de mens, of hoedanig het is in zijn vorm vanuit de substanties van de ene en de andere wereld samengeweven in de hersenen, waar dat gemoed in zijn eerste dingen zetelt, kan hier niet worden beschreven. De universele idee ten aanzien van die vorm zal gegeven worden in de volgende dingen waar gehandeld moet worden over de overeenstemming van het gemoed en van het lichaam. Hier zal alleen iets gezegd worden over de vorm daarvan naar de staten en de veranderingen ervan, waardoor het waarnemen, het denken, bedoelen en willen en de dingen die daarvan zijn, optreden. Want het natuurlijk gemoed dat in boze dingen en de valse dingen daaruit is, is ten aanzien daarvan een vorm en beeld van de hel. Zo’n vorm veronderstelt een substantiële vorm als subject, want veranderingen van staat zonder substantiële vorm die het subject is, kunnen er niet zijn, geheel zoals het gezicht niet zonder het oog en het gehoor zonder het oor. Wat dus de vorm of het beeld betreft waarmee het natuurlijk gemoed op de hel gelijkt, die vorm en dat beeld is zodanig dat de regerende liefde met de begeerten ervan, wat de universele staat van dit gemoed is, is zoals in de hel de duivel is en dat de gedachten van het valse die opkomen vanuit die regerende liefde, zijn zoals de duivelse bende. Onder de duivel en onder de bende van hem wordt ook niets anders in het Woord verstaan. De zaak is ook eender, want in de hel is de liefde van heersen vanuit de eigenliefde de regerende liefde; deze wordt daar de duivel geheten; en de aandoeningen van het valse met de gedachten die opkomen vanuit die liefde, worden de bende van hem geheten. Het eendere is in elk willekeurig gezelschap van de hel, met verschillen zodanig als de specifieke verschillen zijn van een enkel geslacht. In een eendere vorm is ook het natuurlijk gemoed dat in boze dingen en in valse dingen daaruit is. Daarom ook komt de natuurlijke mens die zodanig is, na de dood in een gezelschap van de hel dat aan hem eender is en dan handelt hij in alle en in de afzonderlijke dingen één hiermee, want hij komt in zijn vorm, dat wil zeggen, in de staat van zijn gemoed. Er is eveneens een andere liefde, die satan wordt geheten, deze is ondergeordend aan de eerdergenoemde liefde die duivel wordt geheten. Dit is de liefde van goederen van anderen willen bezitten door onverschillig welke boze kunst; scherpzinnige boosaardigheden en arglistigheden zijn de bende van hem. Wie in deze hel zijn, die worden in het algemeen satans geheten en wie in de vorige zijn, die worden in het algemeen duivels geheten, en wie daar niet op heimelijke wijze handelen, wijzen hun naam niet af; vandaar is het dat de hellen in het samengestelde, duivel en satan worden genoemd. Dat de twee hellen volgens die twee liefden in het algemeen zijn onderscheiden, is omdat alle hemelen in twee rijken: het hemelse en het geestelijke, volgens twee liefden zijn onderscheiden; en de duivelse hel vanuit het tegenovergestelde overeenstemt met het hemels rijk en de satanische hel vanuit het tegengestelde overeenstemt met het geestelijk rijk. Dat de hemelen in twee rijken, het hemelse en het geestelijke, zijn onderscheiden, kan men zien in het werk Hemel en Hel 20-28 n.. Dat het natuurlijk gemoed dat zodanig is, in vorm een hel is, is omdat elke geestelijke vorm in grootste en kleinste dingen aan zichzelf eender is; vandaar is het, dat iedere engel een hemel in kleinere vorm is, zoals eveneens in het werk Hemel en Hel 51-58 is getoond. Hier vanuit volgt ook dat iedere mens of geest die een duivel of een satan is, een hel in kleinere vorm is.

6. Door velen wordt erkend dat er één enige substantie is, welke ook de eerste is, waar vanuit alle dingen zijn. Maar hoedanig die substantie is, weet men niet; men gelooft dat zij zo enkelvoudig is dat niets enkelvoudiger is, en dat dit vergeleken kan worden met een punt, die geen afmeting heeft, en dat vanuit een oneindig aantal zulke punten de vormen van afmeting zijn ontstaan. Maar dit is een begoocheling, afkomstig uit de voorstelling van de ruimte; want vanuit deze voorstelling verschijnt een zodanig kleinste. Niettemin is het de waarheid dat hoe enkelvoudiger en zuiverder iets is, des te meer en des te voller het is. Dit is de oorzaak dat hoe innerlijker enig object wordt beschouwd, des te wonderlijker, volmaakter, en fraaier dingen daarin worden ontwaard; en dat zo dus in de eerste substantie de wonderlijkste, volmaaktste, en fraaiste dingen van alle zijn. Dat dit zo is, komt omdat de eerste substantie vanuit de geestelijke Zon is, welke, zoals is gezegd, uit de Heer is en waarin de Heer is. Die Zon zelf is dus de enige substantie, die omdat zij niet in de ruimte is, het al in alle dingen is, en in het grootste en het kleinste van het geschapen heelal. Daar die Zon de eerste en enige substantie is, vanuit welke alle dingen zijn, volgt dat daarin oneindig meer dingen zijn dan die welke kunnen verschijnen in de daaruit afkomstige substanties, die gesubstantieerde dingen en ten slotte materieel worden genoemd. Dat zij niet in deze kunnen verschijnen, komt omdat zij uit die Zon neerdalen in graden van tweevoudig geslacht, volgens welke alle volmaaktheden afnemen. Vandaar komt het, dat, zoals boven is gezegd, hoe innerlijker iets wordt beschouwd, des te wonderlijker, volmaakter, en fraaier dingen worden ontwaard. Dit is gezegd opdat het bevestigd wordt dat het Goddelijke in een zeker beeld is in al het geschapene, maar dat het minder en minder verschijnt bij het neerdalen door de graden heen, en nog minder wanneer de lagere graad, gescheiden van de hogere graad, door toesluiting wordt verstopt met aardse materie. Maar deze dingen kunnen wel niet anders dan duister schijnen, tenzij men de dingen heeft gelezen en verstaan die in de verhandeling over de ‘Goddelijke Liefde en de Goddelijke Wijsheid’, over de geestelijke Zon, n. 83-172, over de graden, n. 173-281, en over de schepping van het heelal, n. 282-357, zijn aangetoond.

51. Of sciences and knowledges, by which the internal spiritual man is opened.

Those things are called scientifics, which are in the external or natural man, and its memory, but not those which are in the internal or spiritual man (n. 3019-3020, 3293, 3309, 4967, 9918, 9922). Scientifics, as belonging to the external or natural man, are respectively instruments of service, inasmuch as the external or natural man is made to serve the internal or spiritual man, just as the world is made to serve heaven (n. 5077, 5125, 5128, 5786, 5947, 10272, 10471). The external man is respectively the world, because the laws of Divine order existing in the world are inscribed therein; and the internal man is respectively heaven, because the laws of Divine order existing in heaven are inscribed therein (n. 4523-4524, 5368, 6013, 6057, 9278-9279, 9283, 9709, 10156, 10472); and in the work on Heaven and Hell (n. 51-58).

There are scientifics which concern natural things, scientifics which relate to the civil state and life, scientifics which relate to the moral state and life, and scientifics which relate to the spiritual state and life (n. 5774, 5934). But for distinction's sake, those which relate to the spiritual state and life are called knowledges, consisting principally of doctrinals (n. 9945).

Man ought to be imbued with sciences and knowledges, since by these he learns to think, then to understand what is true and good, and finally to be wise, that is 129 to live according to them ¹ (n. Arcana Coelestia 129, 1450-1451, 1453, 1548, 1802). Scientifics and knowledges are the first things, on which is built and founded the civil, moral, and spiritual life of man; but they are to be learned for the sake of the use of life as their end (n. 1489, 3310). Knowledges open the way to the internal man, and then conjoin it with the external according to uses (n. 1563, 1616). The rational is born by sciences and knowledges (n. 1895, 1900, 3086). Yet not by sciences and knowledges themselves, but by the affection of uses from them, and according to such affection (n. 1895). The internal man is opened and successively perfected by sciences and knowledges, provided man has some good use for an end, particularly a use that regards eternal life (n. 3086). Then the scientifics and knowledges which are in the natural man meet the spiritual things from the celestial and spiritual man and adopt those which agree (n. 1495). Uses of heavenly life are then extracted, refined, and elevated by the Lord, through the internal man, from the scientifics and knowledges which are in the natural man (n. 1895-1896, 1900-1902, 5871, 5874, 5901). And the scientifics which are incongruous and adverse are rejected to the sides and exterminated (n. 5871, 5886, 5889). The sight of the internal man calls nothing forth from the scientifics and knowledges of the external man, but such as are of its love (n. 9394[1-6]). Scientifics and knowledges are disposed in bundles, and conjoined according to the loves which introduced them (n. 5881). Then in the sight of the internal man, those which are of the love are in the middle and in clearness, but those which are not of the love are at the sides and in obscurity (n. 6068, 6084). Scientifics and knowledges with man are successively implanted in his loves, and dwell in them (n. 6325). Man would be born into every science, and thereby into intelligence, if he were born into love to the Lord and love towards the neighbor; but because he is born into the love of self and the world, he is born in total ignorance (n. 6323, 6325). Science, intelligence, and wisdom are the sons of love to the Lord and of love towards the neighbor (n. 1226, 2049, 2116).

Scientifics and knowledges, because they are of the external or natural man, are in the light of the world; but truths, which are become truths of love and faith, and have thus obtained life, are in the light of heaven (n. 5212). Nevertheless the truths, which have thus obtained life, are comprehended by man through natural ideas (n. 5510). Spiritual influx is through the internal man into the scientifics and knowledges which are in the external (n. 1940, 8005). Scientifics and knowledges are the receptacles and as it were the vessels of the truth and good of the internal man (n. 1469, 1496, 3068, 5489, 6004, 6023, 6052, 6071, 6077, 7770, 9922). Therefore by "vessels" in the Word, in the spiritual sense, are signified scientifics and knowledges (n. 3068-3069, 3079, 9394, 9544, 9723-9724). Scientifics are as it were mirrors, in which the truths and goods of the internal man appear, and are perceived as in an image (n. 5201[1-7]). And there they are together as in their ultimate (n. 5373, 5874, 5886, 5901, 6004, 6023, 6052, 6071, 6077). Scientifics, because they are in the light of the world, are involved and obscure respectively to those things which are in the light of heaven; thus the things which are in the external man respectively to those in the internal (n. 2831). For which reason also by "involved" in the Word is signified what is scientific (n. 2831). So also by "the obscurity of a cloud" (n. 8443, 10551).

Every principle is to be drawn from the truths of doctrine from the Word, which are first to be acknowledged, and then it is allowable to consult scientifics in order to confirm those truths, and thus they are corroborated (n. 6047). Thus it is allowable for those who are in the affirmative concerning the truths of faith, intellectually to confirm them by scientifics; but not for those who are in the negative, because a preceding affirmative draws all to favor its side, and a preceding negative draws all to its side (n. 2568, 2588, 3913, 4760, 6047). There is a doubting affirmative, and a doubting negative, the former with some who are good, and the latter with the evil (n. 2568). To enter from the truths of faith into scientifics is according to order; but on the other hand, to enter from scientifics into the truths of faith is contrary to order (n. 10236). In as much as influx is spiritual, and not physical or natural, thus from the truths of faith, because these are spiritual, into scientifics, because these are natural (n. 3219, 5119, 5259, 5427-5428, 5478, 6322, 9109-9110).

Whoever is in a doubting negative state, which in itself is a negative, and says that he will not believe until he is persuaded by scientifics, will never believe (n. 2094, 2832). They who do so, become insane as to those things which are of the church and heaven (n. 128-130). They fall into the falsities of evil (n. 232-233, 6047). And in the other life, when they think about spiritual things, they are as it were drunken (n. 1072). A further description of them (n. 196). Examples to illustrate that spiritual things cannot be comprehended, if the order of entering into them be inverted (n. 233, 2094, 2196, 2203, 2209). Many of the learned are more insane in spiritual things, than the simple, because they are in the negative, and have abundance of scientifics, by which they confirm the negative (n. 4760). An example of a learned man, who could understand nothing concerning spiritual life (n. 8629). They who reason from scientifics against the truths of faith, reason sharply, inasmuch as they do it from the fallacies of the senses, which captivate and persuade, for it is with difficulty these can be shaken off (n. 5700). They who understand nothing of truth, and they also who are in evil, can reason concerning the truths and goods of faith, and yet be in no enlightenment (n. 4214). Only to confirm a dogma, is not the part of an intelligent man, because falsity can be as easily confirmed as the truth (n. 1017, 2482, 2490, 4741, 5033, 6865, 7012, 7680, 7950, 8521, 8780). They who reason concerning the truths of the church, whether a thing be so or not, are evidently in obscurity respecting truths, and not yet in spiritual light (n. 215, 1385, 3033, 3428).

There are scientifics which admit Divine truths, and others which do not (n. 5213). Vain scientifics ought to be destroyed (n. 1489, 1492, 1499-1500). Those are vain scientifics which regard for their end and confirm the loves of self and the world, and which withdraw from love to the Lord and love towards the neighbor because such scientifics shut up the internal man, so that he is not then capable of receiving anything from heaven (n. 1563, 1600). Scientifics are the means of becoming wise, and the means of becoming insane; and by them the internal man is either opened or shut; and thus the rational is either cultivated or destroyed (n. 4156, 8628, 9922).

Sciences after death are of no account, but only those things which man has imbibed in his understanding and life by means of sciences (n. 2480). Nevertheless all scientifics remain after death, but they are quiescent (n. 2476-2479, 2481-2486).

The same scientifics which with the evil are falsities because applied to evils, with the good are truths, because applied to goods (n. 6917). Scientific truths with the evil are not truths, however they may appear as truths when spoken, because within them there is evil, and consequently they are falsified; and the science of those men by no means deserves to be called science, inasmuch as it is destitute of life (n. 10331).

It is one thing to be wise, another to understand, another to know, and another to do; but still, with those who are in spiritual life, they follow in order, and correspond, and are together in doing or in deeds (n. 10331). It is also one thing to know, another to acknowledge, and another to have faith (n. 896).

What is the quality of the desire of knowing, which spirits have is shown by an example (n. 1973). Angels have an immense desire of knowing and of becoming wise, inasmuch as science, intelligence and wisdom, are spiritual food (n. 3114, 4459, 4792, 4976, 5147, 5293, 5340, 5342, 5410, 5426, 5576, 5582, 5588, 5655, 6277, 8562, 9003).

The chief science with the ancients was the science of correspondences, but at this day it is lost (n. 3021, 3419, 4280, 4844, 4964, 4966, 6004, 7729, 10252). The science of correspondences flourished with the orientals, and in Egypt (n. 5702, 6692, 7097, 7779, 9391, 10407). Thence came their hieroglyphics (n. 6692, 7097). The ancients by the science of correspondences introduced themselves into the knowledges of spiritual things (n. 4749, 4844, 4966). The Word is written by mere correspondences, whence its internal or spiritual sense, the existence of which cannot be known without the science of correspondences, nor can the quality of the Word (n. 3131, 3472-3485, 8615, 10687). How much the science of correspondences excels other sciences (n. 4280).

Voetnoten: