82. Vers 1. En volbracht zijn de hemelen en de aarde en al hun heir.

Hieronder wordt verstaan dat de mens nu geestelijk is geworden, in zoverre hij de zesde dag is. De hemel is zijn innerlijke mens en de aarde zijn uiterlijke mens; hun heir zijn de liefde, het geloof en de erkentenissen daarvan, die eerder zijn aangeduid door de grote lichten en de sterren. Dat de innerlijke mens hemel, en de uiterlijke mens aarde wordt genoemd, kan uit de aangehaalde plaatsen van het Woord in het voorgaande hoofdstuk blijken; waaraan ik mag toevoegen wat bij Jesaja staat:

‘Ik zal de stervelingen zeldzamer maken dan gelouterd goud en de mensen dan fijn goud van Ofir; Daarom zal Ik de hemel doen wankelen en de aarde zal bevend van haar plaats wijken door de verbolgenheid’, ( Jesaja 13:12, 13). En elders:

‘Dat gij vergeet Jehovah, uw Maker, die de hemel uitspande en de aarde grondvestte; dat gij bestendig, de gehele dag, verschrikt zijt vanwege de grimmigheid van de verdrukker, wanneer hij uit is op verderven? Waar is nu de grimmigheid van de verdrukker? Ik heb mijn woorden in uw mond gelegd en met de schaduw van mijn hand heb Ik u bedekt, Ik, die de hemel uitspan en de aarde grondvest en tot Sion zeg: Gij zijt mijn volk’, (Jesaja 51:13, 16). Hierbij blijkt dat bij de mens zowel van hemel als van aarde gesproken wordt; weliswaar betreft het de Oudste Kerk, maar het innerlijke van het Woord is van dien aard, dat al hetgeen van de Kerk gezegd wordt, ook van ieder lid van de kerk gezegd wordt: hij zou geen deel van de Kerk uitmaken als hij zelf geen Kerk was, evenals hij, die geen tempel van de Heer is, niet datgene kan zijn wat door de tempel wordt aangeduid, namelijk de Kerk en de hemel. Het is daarom dan ook dat de Oudste Kerk Mens in het enkelvoud wordt genoemd.

9334. Opdat niet bij geval het land verlaten zij; dat dit betekent de tekortkoming dan en slechts weinig van het geestelijk leven, indien namelijk de verwijdering haastig zou zijn, staat vast uit de betekenis van het land, namelijk de Kerk in het algemeen en eveneens in het bijzonder; de Kerk in het bijzonder is de mens die een kerk wordt, want de Kerk is in de mens en zij is de wederverwekte mens.

Dat het land de Kerk in het algemeen is, zie nr. 9325; en dat het land de Kerk in het bijzonder of de wederverwekte mens is, nrs. 82, 620, 636, 913, 1411, 1733, 2117, 2118, 2571, 3368, 3379; deze mens wordt ook een land genoemd bij Maleachi: ‘Alle natiën zullen u gezegend prijzen en gij zult een land des welbehagens zijn’, (Maleachi 3:12); en uit de betekenis van verlaten, dus de tekortkoming en slechts weinig van het geestelijk leven.

Het verlaten immers wordt, wanneer het van de Kerk in de mens wordt gezegd, het gebrek aan het ware en het goede aangeduid, dus eveneens het gebrek aan het geestelijk leven, want het geestelijk leven is daaruit.

Hiermee, dat er tekortkoming en slechts weinig van het geestelijk leven is, indien de valsheden en de boze dingen haastig worden verwijderd, is het als volgt gesteld: de mens wordt wanneer hij wordt wederverwekt, wat plaatsvindt door de inplanting van het geestelijk ware en goede en dan door de verwijdering van het valse en boze, niet haastig wederverwekt, maar langzaam; de oorzaak hiervan is, dat alle dingen die de mens had gedacht, van plan was geweest en had gedaan vanaf de kindertijd, zich aan zijn leven hebben toegevoegd en dat hebben gemaakt en eveneens met elkaar zo’n verband hebben gevormd, dat het ene niet kan worden weggeruimd, zonder tegelijk alle dingen weg te ruimen; de boze mens immers is een beeld van de hel en de goede mens is een beeld van de hemel; en eveneens hebben de boosheden en de valsheden bij de boze mens, zo’n verband onder elkaar als de helse gezelschappen onder elkaar, waarvan hij een deel is; en de goedheden en de waarheden bij de goede mens, hebben zo’n verband onder elkaar als de hemelse gezelschappen onder elkaar, waarvan hij een deel is.

Daaruit blijkt dat de boosheden en valsheden bij de boze mens niet plotseling van hun plaats verwijderd kunnen worden, maar voor zoveel als de goedheden en waarheden in hun orde en innerlijk zijn ingeplant, want de hemel bij de mens verwijdert de hel.

Indien dit plotseling zou plaatsvinden, dan zou de mens bezwijken; alle en de afzonderlijke dingen immers die in een verband en een vorm zijn, zouden worden verstoord en zouden zijn leven wegnemen.

Dat de wederverwekking of de inplanting van het leven van de hemel bij de mens inzet vanaf zijn kindertijd en aanhoudt tot aan het laatste moment van zijn leven in de wereld en dat zij na het leven in de wereld wordt vervolmaakt tot in het eeuwige, zie nrs. 2679, 3203, 3584, 3665, 3690, 3701, 4377, 4551, 4552, 5126, 6751, 9103, 9296, 9297 en vooral de nrs. 5122, 5398, 5912, 9258; en wat een verborgenheid is, de wederverwekking van de mens in de wereld is slechts het vlak om zijn leven te vervolmaken tot in het eeuwige; dat de mens die in het goede heeft geleefd, in het andere leven wordt vervolmaakt, daarover zie men wat daarover is getoond over de kleine kinderen, nrs. 2289-2309 en over de staat en het lot van de natiën daar, nrs. 2589-2604.

186. Further particular concerning regeneration.

Man is regenerated by the truths of faith, and by a life according to them (n. 1904, 2046, 9088, 9959, 10028). This is meant by the words of the Lord:

Unless a man be born of water and of the spirit, he cannot enter the Kingdom of God (John 3:5).

"Water" signifies the truth of faith, and "spirit" a life according thereto (n. 10240). "Water" in the Word signifies the truth of faith (n. 2702, 3058, 5668, 8568, 10238). Spiritual purification, which is from evils and falsities, is effected by the truths of faith (n. 2799, 5954, 7044, 7918, 9088, 10229, 10237). When man is regenerated, truths are inseminated and implanted in good, that they may become of the life (n. 880, 2189, 2574, 2697). What the quality of truths must be that they may be implanted in good (n. 8725). In regeneration truth is initiated and conjoined to good, and good reciprocally to truth (n. 5365, 8516). How this reciprocal initiation and conjunction is effected (n. 3155, 10067). Truth is implanted in good when it becomes of the will, since it then becomes of the love (n. 10367).

There are two states of the man who is regenerated; first, when he is led by truth to good; second, when he acts from good, and from good sees truth (n. 7992-7993, 8505-8506, 8510, 8512, 8516, 8643, 8648, 8658, 8685[1-2], 8690, 8701, 8772, 9227, 9230, 9274, 9736, 10048, 10057, 10060, 10076). The quality of man's state when truth is in the first place, and good in the second (n. 3610). Hence it appears that when man is regenerating, he looks to good from truth; but when regenerated, he regards truth from good (n. 6247). Thus a turning over as it were takes place, in that the state of man is inverted (n. 6507).

But it is to be known, that when man is regenerating, truth is not actually in the first place and good in the second, but only apparently; but when man is regenerated, good is in the first place and truth in the second, actually and perceptibly (n. 3324-3325, 3330, 3336, 3494, 3539, 3548, 3556, 3563,3570, 3576, 3603, 3701, 4243, 4245, 4247, 4337, 4925-4926, 4928, 4930, 4977, 5351, 6256, 6269, 6273, 8516, 10110). Thus good is the first and last of regeneration (n. 9337). Since truth appears to be in the first place and good in the second, when man is regenerating, or, which is the same thing, when man becomes a church, on account of this appearance it was a matter of controversy among the ancients, whether the truth of faith or the good of charity is the first-born of the church (n. 367[1-2], 2435).

The good of charity is actually the first-born of the church, but the truth of faith only apparently (n. 3325, 3494, 4925-4926, 4928, 4930, 8042, 8080). "First-born" in the Word signifies the first of the church, to which priority and superiority belongs (n. 3325). The Lord is called the first-born, because in Him and from Him is all the good of love, of charity, and of faith (n. 3325).

Man ought not to return from the latter state wherein truth is regarded from good, to the former state, wherein good is regarded from truth, and why (n. 2454, 3650-3655, 5895, 5897, 7857, 7923, 8505-8506, 8510, 8512, 8516, 9274, 10184[1-6]). Where these words of the Lord are explained:

Let not him who is in the field return back to take his garments (Matt. 24:18);

also,

Whosoever shall then be in the field, let him not return to those things which are behind him. Remember Lot's wife (Luke 17:31, 32);

for this is signified by those words.

The process of the regeneration of man described, and how it is effected (n. 1555, 2343, 2490, 2657, 2979, 3057, 3286, 3310, 3316, 3332, 3470, 3701, 4353, 5113, 5126, 5270, 5280, 5342, 6717, 8772-8773, 9043, 9103, 10021, 10057, 10367). The arcana of regeneration are innumerable, since regeneration continues during the whole life of man (n. 2679, 3179, 3584, 3665, 3690, 3701, 4377, 4551-4552, 5122, 5126, 5398, 5912, 6751, 9103, 9258, 9296-9297, 9334). Scarcely any of these arcana come to the knowledge and perception of man (n. 3179, 9336). This is what is meant by the words of the Lord:

The wind bloweth where it listeth, and thou hearest the sound thereof, but knowest not whence it cometh and whither it goeth; so is everyone that is born of the Spirit (John 3:8).

Concerning the process of the regeneration of the man of the spiritual church (n. 2675, 2678-2679, 2682). And concerning the process of regeneration of the man of the celestial church, with the difference (n. 5113, 10124).

The case of the regenerate man is similar to that of an infant, who first learns to speak, then to think, afterwards to live well, until all those things flow from him spontaneously, as from himself (n. 3203, 9296-9297). Thus he who is regenerated is first led by the Lord as an infant, then as a boy, and afterwards as an adult (n. 3665, 3690, 4377-4379, 6751). When man is regenerated by the Lord, he is first in a state of external innocence, which is his state of infancy, and is afterwards successively led into a state of internal innocence, which is his state of wisdom (n. 9334-9335, 10021, 10210). The nature and quality of the innocence of infancy, and of the innocence of wisdom (n. 1616, 2305-2306, , 34944563, 4797, 5608, , 930110021). A comparison between the regeneration of man, and the conception and formation of an embryo in the womb (n. 3570, 4931, 9258). Therefore "generations and nativities" in the Word signify spiritual generations and nativities, which belong to regeneration (n. 613, 1145, 1255, 2020, 2584, 3860, 3868, 4070, 4668, 6239, 10204). The regeneration of man illustrated by the germinations in the vegetable kingdom (n. 5115-5116). The regeneration of man represented in the rainbow (n. 1042-1043, 1053).

The internal or spiritual man, and the external or natural man, must each of them be regenerated, and the one by means of the other (n. 3868, 3870, 3872, 3876-3877, 3882). The internal man must be regenerated before the external, since the internal man is in the light of heaven, and the external man in the light of the world (n. 3321, 3325, 3469, 3493, 4353, 8746, 9325). The external or natural man is regenerated by means of the internal or spiritual (n. 3286, 3288, 3321). Man is not regenerate before the external or natural man is regenerated (n. 8742-8747, 9043, 9046, 9061, 9325, 9334). The spiritual man is shut unless the natural man is regenerated (n. 6299). And it is as it were blind as to the truths and goods of faith and love (n. 3493, 3969, 4353, 4588). When the natural man is regenerated the whole man is regenerated (n. 7442-7443). This is signified by "the washing of the disciples' feet," and by these words of the Lord:

He that is washed hath no need to be washed except as to his feet, and the whole is clean (John 13:9, 10; n. 10243).

"Washing" in the Word signifies spiritual washing, which is purification from evils and falsities (n. 3147, 10237, 10241). And "feet" signify those things that are of the natural man (n. 2162[1-16], 3761, 3986, 4280, 4938-4952). Therefore "to wash the feet," is to purify the natural man (n. 3147, 10241).

How the natural man is regenerated (n. 3502, 3508-3509, 3518, 3573, 3576, 3579, 3616, 3762, 3786, 5373, 5647, 5650-5651, 5660). The quality of the natural man when it is regenerated, and when it is not regenerated (n. 8744-8745). So far as the natural man does not combat with the spiritual man, so far the man is regenerated (n. 3286). When a man is regenerated, the natural man perceives spiritual things by influx (n. 5651).

The sensual, which is the ultimate of the natural man, is not regenerated at this day, but man is elevated above it (n. 7442). All who are regenerated are actually elevated from the sensual into the light of heaven (n. 6183, 6454). The nature and quality of the sensual man may be seen in the extracts above (n. 50).

Man is regenerated by influx into the knowledges of good and truth which he has (n. 4096-4097, 4364). When man is regenerated, he is introduced through mediate goods and truths into genuine goods and truths, and afterwards the mediate goods and truths are left, and the genuine succeed in their place (n. 3665, 3686, 3690, 3974, 4063, 4067, 4145, 6384, 9382). Then another order is induced amongst truths and goods (n. 4250-4251, 9931, 10303). They are disposed according to ends (n. 4104). Thus according to the uses of spiritual life (n. 9297). They who are regenerated undergo many states, and are continually brought more interiorly into heaven, thus nearer to the Lord (n. 6645). The regenerate man is in the order of heaven (n. 8512). His internal is open into heaven (n. 8512, 8513). Man by regeneration comes into angelic intelligence, which, however, lies concealed in his interiors so long as he remains in the world, but is opened in the other life, and his wisdom is then like that of the angels (n. 2494, 8747). The states as to enlightenment of those who are regenerated described (n. 2697, 2701-2704). By regeneration man receives a new understanding (n. 2657). How the case is with respect to the fructification of good, and the multiplication of truth, with those who are regenerated (n. 984). With a regenerate person truths from good form as it were a constellation by successive derivations, and continually multiply themselves round about (n. 5912). With a regenerate person, truths from good are disposed into such order, that the genuine truths of good, from which, as their parents, the rest proceed, are in the middle, whilst the rest succeed in order according to their relationship and affinities, even to the ultimates, where there is obscurity (n. 4129, 4551-4552, 5134, 5270). With a regenerate person truths from good are arranged in the form of heaven (n. 3316, 3470, 3584, 4302, 5704, 5709, 6028, 6690, 9931, 10303); and in the work on Heaven and Hell, under the article Concerning the Form of Heaven, according to which are the consociations and communications there (n. 200-212); and Concerning the Wisdom of the Angels of Heaven (n. 265-275).

With a regenerate person, there is a correspondence between spiritual things and natural things (n. 2850). His order of life is altogether inverted (n. 3332, 5159, 8995). He is altogether a new man as to his spirit (n. 3212). He appears like the unregenerate man as to externals, but not as to internals (n. 5159). Spiritual good, which is to will and to do good from the affection of the love of good, can only be given to man by means of regeneration (n. 4538). Truths, which enter with affection, are reproduced (n. 5893). Truths, so far as they are deprived of life from the proprium of man, are so far conjoined to good, and receive spiritual life (n. 3607, 3610). So far as evils from the love of self and the love of the world are removed, so far there is life in truths (n. 3610).

The first affection of truth with the man who is regenerated is not pure, but is purified successively (n. 3089, 8413). Evils and falsities, with the man who is regenerated, are removed slowly, and not quickly (n. 9334-9335). The evils and falsities of the proprium of man still remain, and are only removed by regeneration (n. 865, 868, 887, 929, 1581, 2406, 4564, 8206, 8393, 8988, 9014, 9333-9336, 9445, 9447-9448, 9451-9454, 9938, 10057, 10060). Man can never be so far regenerated as to be called perfect (n. 894, 5122, 6648). Evil spirits dare not assault the regenerate (n. 1695). They who believe the justification taught in the church, know little of regeneration (n. 5398).

Man must have freedom, to be capable of being regenerated (n. 1937, 1947, 2876, 2881, 3145-3146, 3158, 4031, 8700). Man is introduced into heavenly freedom by regeneration (n. 2874-2875, 2882, 2892). There is no conjunction of good and truth by compulsion, and thus no regeneration (n. 2875, 2881, 4031, 8700). Other particulars respecting freedom as it regards regeneration, may be seen in the doctrine above, where it treats of Freedom.

He who is regenerated, must necessarily undergo temptations (n. 3696[1-5], 8403). Because temptations take place for the sake of the conjunction of good and truth, and also on account of the conjunction of the internal and the external man (n. 4248, 4272, 5773).