(Een commentaar op Johannes 21:15-25)

In het eerste deel van dit hoofdstuk waren zeven van de discipelen van de Heer thuisgekomen in Galilea. Ze waren gaan vissen, hadden Jezus aan de oever gezien, hadden zijn instructies opgevolgd om aan de rechterkant van de boot te vissen, hadden een net volgeladen met 153 vissen naar de kant gesleept, en... als de tweede helft van het hoofdstuk begint, zijn ze net klaar met het breken van hun vasten met Hem. Nu zijn ze aan het ontspannen.

Jezus zegt tot Petrus: "Hebt gij Mij lief?" en Petrus, misschien een beetje geschrokken door de vraag, denkend dat het antwoord voor de hand ligt, antwoordt "ja", waarop Jezus antwoordt: "Weid mijn lammeren". Nog twee keer wordt deze volgorde herhaald, maar met enkele veranderingen. Na dit ongewone gesprek vertelt de Heer hun allen een kleine gelijkenis over jong zijn en later oud zijn. Dan zegt de Heer tegen Petrus dat hij hem moet volgen, en Petrus, blijkbaar jaloers, vraagt wat Johannes moet doen. De Heer berispt Petrus' jaloezie op milde wijze door te zeggen: "Als deze man blijft totdat Ik kom, wat is dat dan voor jullie?", maar dan zegt Hij tegen Johannes dat hij Hem ook moet volgen.

Tenslotte sluit het evangelie van Johannes, en in feite de verzameling van alle vier de evangeliën, af met een verklaring van Johannes dat hij de schrijver van dit evangelie is.

Laten we nu het gesprek, de gelijkenis, en de uitbarsting van jaloezie nader bekijken.

Slechts twee van de zeven discipelen, Petrus en Johannes, worden in dit deel van het verhaal genoemd. Petrus vertegenwoordigt het geloof, of de waarheid, maar de waarheid over geestelijke dingen waarvan we echt geloven dat ze van God komen. Johannes vertegenwoordigt het goede, of de liefde tot de naaste. Het eerste verblijft in het begrijpende deel van het verstand en het tweede in het wilsdeel van het verstand.

Door Petrus te zeggen dat hij zijn schapen moet voeden, zegt de Heer dat Hem volgen betekent de waarheden te verkondigen die alle discipelen nu weten over de Heer, zijn komst, en over hoe een leven geleid moet worden, om een volgeling van de Heer te zijn in een nieuwe gemeente. In het gesprek is de Heer direct en indringend. "Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij meer lief dan dezen?" Ik denk dat Petrus gevraagd wordt of hij meer van de Heer, Jezus, houdt dan van zijn Galilese vrienden, hoewel het dubbelzinnig is, het zou kunnen betekenen "heb je mij meer lief dan deze andere zes? Als Petrus de eerste keer antwoordt zegt hij: "Heer, U weet dat ik U liefheb."

Bij deze eerste van de drie indringende vragen antwoordt de Heer: "Weid mijn lammeren," terwijl daarna het antwoord is: "Weid mijn schapen." Schapen en lammeren staan beide voor mensen die in een liefde zijn om goed te doen, maar terwijl schapen degenen betekenen die graag goed doen ter wille van de naaste, betekenen lammeren degenen die goed doen ter wille van de Heer. Het eerste is geestelijk goed, en het tweede is hoger, en wordt hemels goed genoemd. Maar mensen die goed willen doen, weten eerst niet wat goed is; zij moeten dat uit het Woord leren en onderwezen worden. Daarom wordt Petrus gezegd hen te "voeden", dat wil zeggen dat de waarheid moet aangeven hoe het goede moet worden gedaan. Om goede dingen te doen, moeten de wil en het inzicht samenkomen. Voor een succesvol christelijk leven, of op grotere schaal, een christelijke kerk, moeten "Petrus" en "Johannes" in harmonie samenwerken.

Dan komt de gelijkenis. "Toen je jong was, maakte je jezelf klaar en deed je in je eentje wat je wilde. Maar als je oud wordt, moet je om hulp grijpen en zal een ander je dragen waar je niet heen wilt."

Dit lijkt hier niet te passen, maar natuurlijk doet het dat wel, en wel op twee manieren. De eerste manier wordt gegeven in de Bijbelse tekst; het gaat over de dood van de Heer, dat alle profetieën Hem leidden naar Zijn kruisiging, zoals wordt vermeld. De tweede manier is een les voor ons allen. Als we jong, zelfverzekerd en sterk zijn, hebben we het gevoel dat we kunnen doen wat we willen en geen hulp nodig hebben. Verleidingen om kwaad te doen kunnen we zelf wel aan. Maar als we wijzer worden, beseffen we dat al onze kracht van de Heer komt, en als we alleen van onszelf afhankelijk blijven, zullen de verleidingen van de hel te sterk zijn en zullen we ertoe gebracht worden te doen wat de hel voor ons wil, en niet wat wij willen. We moeten vanaf het begin leren de Heer te volgen en van Hem afhankelijk te zijn. Dit zegt hij aan het eind van de gelijkenis, waar het niet lijkt te passen totdat we de gelijkenis begrijpen. "En toen Hij dit gesproken had, zeide Hij tot (hen): Volg Mij." Dat is wat wij ook moeten doen.

Petrus is blij met deze verkondiging van de waarheid en voelt zich misschien uitgekozen, maar hij realiseert zich ook dat Johannes de Heer ook liefheeft en bemind wordt op zijn beurt. Daarom vraagt hij: "En wat moet deze man doen?" Het lijkt erop dat de noodzakelijke harmonie nog niet aanwezig is, en dat Petrus jaloers is op de band, en waarschijnlijk hoopt verzekerd te zijn dat hij nummer één is... maar dat gebeurt niet. Petrus krijgt eenvoudig te horen dat het er niet toe doet; hij moet het werk doen dat hem is gegeven.

Ik moet denken aan het verhaal van Jakob en Esau, in Genesis 25, waar Esau de eerstgeborene is en het geboorterecht en de zegen van Izaäk zal erven, zoals hem toekomt. Jakob bedriegt Isaäk door een list van zijn moeder en steelt wat van Esau is. Dan vlucht hij naar Padan-Aram, verblijft daar bij zijn oom en wordt rijk. Pas op de terugreis, als hij met de engel worstelt en zijn naam in Israël verandert, ontmoet hij Ezau weer. De naamsverandering betekent dat nu Jakob rijk is aan waarheid uit het Woord, nu met de vriendschappelijke ontmoeting met Ezau, ook rijk, dat de twee tweelingen in gelijkenis kunnen worden samengevoegd tot één personage, Israël genaamd, hetgeen het samengaan van goed en waarheid in de geest betekent.

Esau betekent iets soortgelijks als Johannes, zij beiden vertegenwoordigen het goede of de ware naastenliefde. Jakob betekent iets soortgelijks als Petrus, zij vertegenwoordigen beiden de waarheid, geleerd uit het Woord. Elke schijnbare vijandschap tussen hen over wat belangrijker is kan hen beiden nutteloos maken, en in een persoon die engelachtig wordt (zoals iedereen zou moeten nastreven), is er geen vijandschap. Waarheid maakt goed mogelijk, en goed inspireert waarheid om iets gedaan te krijgen. Hoewel wij over hen afzonderlijk kunnen denken en spreken, zijn zij (volmaakt in de Heer en minder in de engelen) samengevoegd tot een eenheid, zodat zij als gehuwd kunnen worden gezien. Het huwelijk van het Goddelijk goede en de Goddelijke waarheid van de Heer is de oorsprong van de hele schepping. Ja, de hele schepping.

Dit huwelijk van goed en waarheid, en de noodzaak dat beide in ons leven werken, in evenwicht en harmonie, is een kernbegrip van het Nieuwe Christendom.

In de Evangeliën is er nog één verhaal dat zich na dit verhaal afspeelt. Daarin voegt de rest van de discipelen zich bij de zeven die hier zijn genoemd om de laatste bevelen van de Heer te horen.

314. A Lamb standing, signifies the Lord in respect to the Divine Human. This is evident from the signification of "lamb," as being, in reference to the Lord, Himself in respect to the Divine Human. The Lord in respect to the Divine Human is called a "lamb" because a "lamb" signifies the good of innocence, and the good of innocence is the good itself of heaven proceeding from the Lord; and so far as angels receive this good, so far they are angels. This good reigns with angels that are in the third or inmost heaven; for this reason those in that heaven appear as infants before the eyes of other angels. (What the good of innocence is, and that the angels of heaven are in that good, see in the work on Heaven and Hell, in the chapter treating of The State of Innocence of the Angels of Heaven, n. 276-283, also n. 285, 288, 341, 382.) It is believed in the world that the Lord is called "a Lamb" for the reason that the continual burnt-offering, or what was offered every day, evening and morning, was from lambs, and especially on the Passover days, when a lamb was also eaten; and that the Lord suffered Himself to be sacrificed. Such a reason for His being so called may do for those in the world who do not think beyond the sense of the letter of the Word; but nothing of this kind is perceived in heaven when the term "lamb" is predicated of the Lord; but when "lamb" is mentioned, or is read in the Word, the angels, because they are all in the spiritual sense of the Word, perceive the good of innocence; and when the Lord is so called, they perceive His Divine Human, and at the same time the good of innocence that is from Him. I know that this will with difficulty be believed, but yet it is true.

[2] That "lamb" in the Word signifies the good of innocence, and in reference to the Lord Himself, "lamb" signifies His Divine Human, can be seen from the following passages. In Isaiah:

Behold, the Lord Jehovih cometh in strength. He shall feed His flock like a shepherd; He shall gather the lambs into His arm, and shall carry them in His bosom, and shall gently lead the sucklings (Isaiah 40:10-11).

This treats of the Lord's coming; the "flock that He shall feed as a shepherd," signify those who are in the good of charity; and the "lambs that He shall gather into His arm," signify those who are in love to Him. It is this love that, viewed in itself, is innocence; therefore all who are in it are in the heaven of innocence, which is the third heaven; and as this love is signified by lambs, it is also said, "He shall gently lead the sucklings." "Sucklings" and "infants" in the Word mean those who are in innocence (See in the work on Heaven and Hell 277, 280, 329-345).

[3] In the same:

The wolf shall sojourn with the lamb, and the leopard shall lie down with the kid, the calf and the young lion and the fatling together, and a little boy shall lead them; and the heifer and the bear shall feed, their young ones shall lie down together; the suckling shall play on the hole of the adder, and the weaned child shall put his hand on the basilisk's den (Isaiah 11:6-8).

These things are said of the Lord's coming and of His kingdom, also of those therein who are in the good of innocence, that they shall have nothing to fear from the hells and the evils therefrom, because they are protected by the Lord. The Lord's kingdom is here described by innocences of various kinds, and by their opposites from which they shall be protected; a "lamb" means innocence of the inmost degree, its opposite is the "wolf;" a "kid" means innocence of the second degree, the opposite of which is the "leopard;" a "calf" means innocence of the last degree, the opposite of which is the "young lion." (That "lamb," "ram," or "sheep," and "calf," signify three degrees of innocence, see Arcana Coelestia 10132.) Innocence of the inmost degree is such as belongs to those who are in the third or inmost heaven, and its good is called celestial good; innocence of the second degree is such as belongs to those who are in the second or middle heaven, and its good is called spiritual good; and innocence of the last degree is such as belongs to those who are in the first or the last heaven, and its good is called spiritual-natural good. (That all who are in the heavens are in some good of innocence, see Arcana Coelestia 4797.) Because the goods of innocence are described by the animals above named, it is said further "and a little boy shall lead them," also, "the suckling shall play on the hole of the adder, and the weaned child shall put forth his hand on the basilisk's den." These degrees of innocence are signified also by "boy," "suckling," and "weaned child." (That "boy" has this signification, see Arcana Coelestia 430, 5236; that "suckling," or infant of the first age, and "weaned child," or infant of the second age, have these significations see n. 3183 4563, 5608, 6740, 6745)

[4] Because a "lamb" signifies innocence, or those who are innocent, and a "wolf" those who are against innocence, it is said in like manner in another place in the same prophet:

The wolf and the lamb shall feed together; they shall not do evil in the whole mountain of holiness (Isaiah 65:25);

"the mountain of holiness" is heaven, especially the inmost heaven. Therefore the Lord said to the seventy whom He sent forth:

I send you forth as lambs in the midst of wolves (Luke 10:3).

[5] Because "lambs" signify those who are in the love to the Lord, which love is one with innocence, and because "sheep" signify those who are in love towards the neighbor, which love is charity, the Lord said to Peter:

Simon, son of Jonas, lovest thou Me? He saith unto Him, Yea, Lord; Thou knowest that I love Thee. He saith unto Him, Feed My lambs; and afterwards, Feed My sheep (John 21:15-17).

These things were said to Peter, because by "Peter" truth from good, or faith from charity was meant, and truth from good teaches; "to feed" meaning to teach.

[6] In Ezekiel:

Arabia and all the princes of Kedar, these were the merchants of thy hand, in lambs, rams, and goats (Ezekiel 27:21).

This is said of Tyre, by which those who are in the knowledges of truth and good are meant. "Arabia" and "the princes of Kedar," who are "the merchants of her hand," signify those who are in truths and goods from knowledges; "merchants" signify those who communicate and teach these; "lambs, rams, and goats," signify three degrees of the good of innocence, the same as "lambs, rams, and calves." (That these signify the three degrees of the good of innocence, see Arcana Coelestia 10042, 10132)

[7] In like manner in Moses:

He made him to ride on the high places of the earth, and fed him with the increase of the fields; he made him to suck honey out of the cliff, and oil out of the flint of the rock; butter of the herd and milk of the flock, with the fat of lambs, of the rams of Bashan, and of goats, with the fat of the kidneys of wheat; and thou drinkest the pure blood of the grape (Deuteronomy 32:13-14).

These things are said of the establishment of the Ancient Church, which was the first church after the flood, and all these things describe its various kinds of good; but as scarcely anyone will understand them without explanation, I will briefly explain them. "To ride on the high places of the earth" signifies that the intelligence of those who were of that church was interior; "He fed him with the increase of the fields" signifies that they were instructed in all truth and good; "He made him to suck honey out of the cliff" signifies that they had natural good by means of truths; "oil out of the flint of the rock" signifies that they had spiritual good also by means of truths; "honey" and "oil" signifying those goods, and "cliff," "rock," and "hard rock," signifying truths; "butter of the herd, and milk of the flock," signify the internal and the external good of truth; "the fat of lambs, of the rams of Bashan, and of goats," signifies the goods of innocence of the three degrees (as above); "the fat of the kidneys of wheat" and "the blood of the grape" signify genuine good and genuine truth therefrom.

[8] In Isaiah:

The sword of Jehovah shall be filled with blood; it shall be made fat with fatness, with the blood of lambs and of he-goats, and with the fat of the kidneys of rams (Isaiah 34:6).

Here, too, "lambs, rams, and goats," signify the three degrees of the good of innocence (of which above); but here their destruction by the falsities of evil is treated of; for "sword" signifies falsity destroying truth and good; the "blood" with which it shall be filled signifies destruction.

[9] Since a "lamb" signifies innocence, which, viewed in itself, is love to the Lord, a "lamb," in the highest sense, signifies the Lord in respect to the Divine Human, for in respect to this, the Lord was innocence itself; as may be seen in the following passages. In Isaiah:

He endured persecution and He was afflicted, yet He opened not His mouth; He is led as a lamb to the slaughter (Isaiah 53:7).

Send ye the lamb of the ruler of the land from the cliff toward the wilderness unto the Mount of the daughter of Zion (Isaiah 16:1).

In John:

John seeth Jesus coming unto him, and saith, Behold the Lamb of God, that taketh away the sin of the world. And afterwards, seeing Jesus walking, he said, Behold the Lamb of God (John 1:29, 36).

And in Revelation:

The Lamb in the midst of the throne shall feed them, and shall lead them unto living fountains of waters (Revelation 7:17).

They overcame by the blood of the Lamb, and by the Word of the testimony (Revelation 12:11;

besides also elsewhere in Revelation (as Revelation 13:8; 14:1, 4; 17:14; 19:7, 9; 21:22-23; 22:1, 3).

[10] Since "burnt-offerings and sacrifices" signified all representative worship from the good of love and from the truths thence, "burnt-offerings" worship from the good of love, and "sacrifices" in a special sense worship from the truths thence, so:

Every day, evening and morning, there was a burnt-offering of lambs (Exodus 29:38-43; Numbers 28:1-9);

Every sabbath, of two lambs, besides the continual burnt-offering of them (Numbers 28:9-10);

In the beginnings of the months, of seven lambs (Numbers 28:11-15);

Likewise on the day of the firstfruits (Numbers 28:26 to end);

Likewise in the seventh month, when there was a holy convocation (Numbers 29:1-7);

Likewise, namely of seven lambs on each day of the passover, besides two young bullocks, one ram, and one goat (Numbers 28:16-24).

The burnt-offering was of "seven lambs" because "seven" signifies all and fullness, and it is predicated of what is holy, and because "burnt-offerings" in general signified worship of the Lord from the good of love, and the good of love to the Lord from the Lord is the good itself of innocence; and "lamb" in the highest sense signified the Lord in respect to the Divine Human. (That "burnt-offerings" signified all worship from the good of love to the Lord from the Lord, see Arcana Coelestia 923, 6905, 8680, 8936, 10042) On account of this representation there was also instituted:

The supper of the passover of lambs or kids (Exodus 12:1-29);

for "the feast of the passover" represented the glorification of the Lord's Human (See Arcana Coelestia 10655). Because "infants" signified innocence, it was also commanded that:

After birth, on the day of purification, they should sacrifice a lamb, a young pigeon, or a turtle dove; or, instead of a lamb, two young pigeons or two turtle doves (Leviticus 12:6, 8);

"young pigeons" and "turtle doves" signifying the like as "lambs," namely, innocence.