Ware Christelijke Religie
Bevattende de gehele theologie van de Nieuwe Kerk
Uit de Heer bij Daniël 7:13-14 en in de Apocalyps 21:1-2 voorzegd.
Door Emanuel Swedenborg, dienstknecht van de Heer Jezus Christus
Vera Christiana Religio, continens Universam Theologiam Novae Ecclesiae a Domino apud Daniël 7:13-14, et in Apocalyps 21:1-2, praedictae, Ab Emanuele Swedenborg, Domini Jesu Christi Servo, Amstelodami, MDCCLXXI.
Ik was ziende in de gezichten van de nacht, en ziet, er was komende Een met de wolken der hemelen, als eens Mensenzoon; en Hem werd gegeven heerschappij en heerlijkheid en het koninkrijk; en alle volken en natiën en tongen zullen Hem vereren; Zijn heerschappij is de heerschappij der eeuw, die niet voorbij zal gaan, en Zijn koninkrijk een rijk dat niet zal vergaan.
Ik, Johannes, zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; en ik zag de heilige stad, het Nieuwe Jeruzalem, neerdalend uit God vanuit de hemel, toebereid als een bruid die voor haar echtgenoot versierd is. En de engel sprak met mij en zei: Kom, ik zal u tonen de Bruid, de Echtgenote van het Lam; en hij voerde mij weg in de geest op een grote en hoge berg; en hij toonde mij de grote stad, het heilige Jeruzalem, neerdalend vanuit de hemel uit God.
Die op de troon zat, zei: Ziet, Ik maak alle dingen nieuw; en Hij zei tot mij: Schrijf, want deze woorden zijn waar en getrouw.
ALGEMENE INHOUDSOPGAVE
Ware Christelijke Religie
§. Voorwoord
1. Het geloof van de nieuwe hemel en van de nieuwe Kerk
Hoofdstuk 1.
4. God de Schepper
5. De eenheid van God
18. Het Goddelijk Zijn, dat Jehovah is
27. De oneindigheid of de onmetelijkheid en de eeuwigheid van God
36. Het Wezen van God, dat Goddelijke Liefde en Goddelijke Wijsheid is
49. De almacht, de alwetendheid en de alomtegenwoordigheid van God
75. De schepping van het heelal
Hoofdstuk 2.
81. De Heer de Verlosser
109. Toevoeging
114. De verlossing
Hoofdstuk 3.
138. De Heilige Geest en de Goddelijke werking
158. Toevoeging
163. De Goddelijke Drievuldigheid
Hoofdstuk 4.
189. De Heilige Schrift of het Woord is het Goddelijk Ware zelf.
193. Er is in het Woord een geestelijke zin, tot nu toe onbekend.
210. De letterlijke zin van het Woord is de basis, de samenhouder en bevatter van de geestelijke en hemelse zin ervan.
214. Het Goddelijk Ware in de zin van de letter van het Woord, is in zijn volheid, in zijn heiligheid en in zijn macht.
225. De leer van de Kerk moet vanuit de zin van de letter van het Woord worden geput en hierdoor bevestigd worden.
234. Door de zin van de letter van het Woord is er verbinding met de Heer en vergezelschapping met de engelen.
240. Het Woord is in alle hemelen en daaruit is de wijsheid van de engelen.
243. De Kerk is uit het Woord en zij is bij de mens van dien aard als zijn verstand van het Woord is.
248. Er is in de afzonderlijkheden van het Woord een huwelijk van de Heer met de Kerk en vandaar een huwelijk van het goede en het ware.
254. Uit de zin van de letter van het Woord kunnen ketterijen gehaald worden, maar het is schadelijk deze te bevestigen.
261. De Heer heeft in de wereld alle dingen van het Woord vervuld en is daardoor het Woord, dat wil zeggen, het Goddelijk ware, ook in laatsten geworden.
264. Er was vóór dit Woord, dat heden ten dage in de wereld is, een Woord dat verloren ging.
267. Er is door het Woord ook licht voor hen die buiten de Kerk zijn en het Woord niet hebben.
273. Indien het Woord er niet was, zou niemand iets weten van God, de hemel en de hel, en van het leven na de dood, en nog minder van de Heer.
Hoofdstuk 5.
282. De Tien Geboden uitgelegd naar hun uitwendige en innerlijke zin.
283. De Decaloog was de heiligheid zelf in de Israëlitische kerk.
287. De Decaloog bevat in de letterlijke zin de algemene voorschriften van de leer en van het leven; maar in de geestelijke en hemelse zin op alomvattende wijze alle voorschriften.
291. Eerste Gebod: Er zal geen andere God voor Mijn aangezichten zijn.
297. Tweede Gebod: Gij zult de Naam van Jehovah uw God niet ijdel gebruiken, want Jehovah zal niet onschuldig houden, die Zijn Naam ijdel gebruikt.
301. Derde Gebod: Gedenkt de Sabbatdag, dat gij die heiligt; zes dagen zult gij arbeiden, en al uw werk doen; maar de zevende dag is de Sabbat voor Jehovah, uw God.
305. Vierde Gebod: Eert uw Vader en uw Moeder, opdat uw dagen verlengd worden, en opdat het u wel zij in het land dat de Here uw God u geven zal.
309. Vijfde Gebod: Gij zult niet doden.
313, Zesde Gebod: Gij zult niet echtbreken.
317. Zevende Gebod: Gij zult niet stelen.
321. Achtste Gebod: Gij zult geen valse getuigenis afleggen tegen uw naaste.
325. Negende en Tiende Gebod: Gij zult niet begeren uws naasten huis; Gij zult niet begeren uws naasten vrouw, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn os en zijn ezel, noch iets dat van uw naaste is.
329. De Tien Geboden bevatten alles wat tot de liefde tot God en alles wat tot de naastenliefde behoort.
332. Eerste gedenkwaardigheid
333. Tweede gedenkwaardigheid.
334. Derde gedenkwaardigheid.
335. Vierde gedenkwaardigheid.
Hoofdstuk 6.
336. Het Geloof
337. Het zaligmakende geloof is het geloof in de Heer God Zaligmaker Jezus Christus.
340. Het geloof bestaat in het kort hierin, dat wie wčl leeft en op de juiste wijze gelooft, uit de Heer wordt zalig gemaakt.
343. De mens neemt het geloof aan door tot de Heer te gaan, de waarheden uit het Woord te leren en overeenkomstig deze te leven.
349. De overvloed van de als in een bundel samenhangende waarheden verhoogt en vervolmaakt het geloof.
355. Het geloof zonder de naastenliefde is niet geloof en de naastenliefde zonder het geloof is niet naastenliefde, en geen van beide leeft tenzij uit de Heer.
362. De Heer, de naastenliefde en het geloof maken één, zoals leven, wil en verstand in de mens, en elk gaat, wanneer zij verdeeld worden, te gronde, zoals een tot stof vergane parel.
368. De Heer is de naastenliefde en het geloof in de mens, en de mens is de naastenliefde en het geloof in de Heer.
373. De naastenliefde en het geloof zijn tezamen in de goede werken.
378. Er is een echt geloof, een onecht geloof en een huichelachtig geloof.
382. Bij de bozen is er geen geloof.
385. Eerste gedenkwaardigheid
386. Tweede gedenkwaardigheid
387. Derde gedenkwaardigheid
388. Vierde gedenkwaardigheid
389. Vijfde gedenkwaardigheid
390. Zesde gedenkwaardigheid
391 Zevende gedenkwaardigheid
Hoofdstuk 7.
392. De naastenliefde of de liefde jegens de naaste en de goede werken.
394. Er zijn drie universele liefden: de liefde tot de hemel, de liefde tot de wereld en de eigenliefde.
403. Deze drie liefden, wanneer die naar behoren aan elkaar zijn ondergeschikt, vervolmaken de mens, maar wanneer ze niet naar behoren aan elkaar ondergeschikt zijn, verdraaien ze de mens en keren hem om.
406. Elk mens afzonderlijk is de naaste die men moet liefhebben, maar overeenkomstig de hoedanigheid van zijn goede.
412. De mens in het meervoud, hetgeen een kleiner en groter gezelschap is, en de mens in de samenstelling van deze gezelschappen, welke het vaderland is, is de naaste die men moet liefhebben.
415. De Kerk is de naaste die men in een hogere graad moet liefhebben, en het Rijk van de Heer is de naaste die men in de hoogste graad moet liefhebben.
417. De naaste liefhebben is op zichzelf beschouwd, niet de persoon liefhebben, maar het goede dat in die persoon is.
420. Naastenliefde en goede werken zijn twee onderscheiden dingen, zoals wel willen en wel doen.
422. De naastenliefde zelf is: rechtvaardig en getrouw handelen in ambt, zaken en beroep waarin eenieder is, en met hen met wie hij in enige betrekking staat.
425. De weldaden van de naastenliefde bestaan daarin, de armen te geven en de behoeftigen te ondersteunen, maar met voorzichtigheid.
429. Er zijn plichten van de naastenliefde die bestaan uit, deels publieke, deels huiselijke en deels private plichten.
433. De ontspanningen van de naastenliefde zijn middag- en avondmalen en bijeenkomsten.
435. Het eerste van de naastenliefde is, de boosheden te verwijderen, en het tweede daarvan, de goedheden te doen welke de naaste tot nut strekken.
439. De mens stelt bij het uitoefening van de naastenliefde geen verdienste in de werken, wanneer hij gelooft dat al het goede uit de Heer is.
443. Het zedelijk leven is, wanneer het tevens geestelijk is, naastenliefde.
446. De vriendschap van de liefde, gesloten met een mens, onverschillig hoe hij naar de geest is, is na de dood nadelig.
450. Er bestaat onechte naastenliefde, huichelachtige naastenliefde en dode naastenliefde.
454. De vriendschap van de liefde tussen de bozen is een innerlijk verborgen haat tussen hen.
456. De verbinding van de liefde tot God en van de liefde jegens de naaste
459. Eerste gedenkwaardigheid.
460. Tweede gedenkwaardigheid
461. Derde gedenkwaardigheid
462. Vierde gedenkwaardigheid
Hoofdstuk 8.
463. De vrije keuze
466. In de tuin van Eden waren twee bomen gesteld: de ene die van het leven en de andere die van de kennis van goed en kwaad; dit betekent, dat de mens de vrije keuze in geestelijke dingen is gegeven.
470. De mens is niet het leven, maar een ontvangend vat van het leven uit God.
475. De mens wordt, zolang hij in de wereld leeft, in het midden tussen hemel en hel gehouden en daar is hij in geestelijk evenwicht, hetgeen de vrije keuze is.
479. Uit de toelating van het kwaad waarin de innerlijke mens van eenieder is, blijkt duidelijk dat de mens een vrije keuze heeft in geestelijke dingen.
483. Het Woord zou zonder de vrije keuze in geestelijke dingen niet van enig nut zijn en dus zou de Kerk ook niets zijn.
485. Zonder de vrije keuze in geestelijke dingen zou er niets van de mens zijn, waardoor hij zich van zijn kant met de Heer zou kunnen verbinden, en vandaar geen toerekening, maar alleen voorbeschikking, hetgeen verfoeilijk is.
489. Zonder de vrije keuze in geestelijke dingen zou God de oorzaak zijn van het kwaad en er zou zo dus geen toerekening zijn.
493. Al het geestelijke van de Kerk, dat in vrijheid binnentreedt en uit het vrije wordt opgenomen, blijft, maar niet omgekeerd.
497. De wil en het verstand van de mens zijn in deze vrije keuze; maar het doen van het kwaad is in beide werelden: de geestelijke en de natuurlijke door wetten beperkt, aangezien anders het gezelschap in beide werelden te gronde zou gaan.
500. Indien de mens geen vrije keuze in geestelijke dingen had, zouden allen in het gehele aardrijk binnen één enkele dag daartoe gebracht kunnen worden, in de Heer te geloven; maar dit kan niet geschieden, omdat datgene wat niet uit vrije keuze door de mens wordt opgenomen, niet blijft.
503. Eerste gedenkwaardigheid
504. Tweede gedenkwaardigheid
505. Derde gedenkwaardigheid
506. Vierde gedenkwaardigheid
507. Vijfde gedenkwaardigheid
508. Zesde gedenkwaardigheid
Hoofdstuk 9.
509. het berouw.
510. Het berouw is het eerste van de Kerk bij de mens.
512. De wroeging, waarvan men heden ten dage zegt, dat dit het geloof voorafgaat, en gevolgd wordt door de vertroosting van het evangelie, is niet het berouw.
516. De bekentenis louter met de mond, dat men een zondaar is, is niet het berouw.
520. De mens wordt geboren tot boosheden van elk geslacht, en zo hij deze niet voor een deel verwijdert door berouw, blijft hij daarin, en wie daarin blijft, kan niet behouden worden.
525. Met de erkentenis van de zonde en met het onderzoek van een zonde bij zichzelf zet het berouw in.
528. Het daadwerkelijke berouw bestaat daarin, zichzelf te onderzoeken, zijn zonden te kennen en te erkennen, tot de Heer te smeken en een nieuw leven in te zetten.
532. Het ware berouw bestaat daarin, niet alleen de handelingen van zijn leven te onderzoeken, maar ook de bedoelingen van zijn wil.
535. Ook diegenen doen boete, die zichzelf niet onderzoeken, maar zich toch van boosheden onthouden, omdat het zonden zijn; en deze boete wordt door diegenen gedaan, die de werken van de naastenliefde uit godsdienst doen.
538. De belijdenis moet voor de Heer God Zaligmaker gedaan worden, gevolgd door de smeekbede om hulp en om kracht ten einde het kwaad te weerstaan.
561. Het daadwerkelijke berouw is gemakkelijk bij hen die soms boete hebben gedaan, maar uiterst zwaar voor diegenen die geen boete hebben gedaan.
564. Wie nooit boete heeft gedaan, of wie nooit een blik in zichzelf geworpen en zichzelf doorvorst heeft, weet tenslotte niet, wat het verdoemende kwaad en wat het heilbrengende goede is.
567. Eerste gedenkwaardigheid
568. Tweede gedenkwaardigheid
569. Derde gedenkwaardigheid
570. Vierde gedenkwaardigheid
Hoofdstuk 10.
571. De hervorming en de wederverwekking.
572. De mens kan, tenzij hij opnieuw verwekt en als het ware opnieuw geschapen wordt, in het koninkrijk Gods niet ingaan.
576. De nieuwe verwekking of schepping geschiedt uit de Heer alleen door de naastenliefde en het geloof als de twee middelen, terwijl de mens meewerkt.
579. Daar allen verlost zijn, kunnen allen wederverwekt worden, eenieder overeenkomstig zijn staat.
583. De wederverwekking geschiedt op gelijke wijze als waarop de mens ontvangen, in de baarmoeder gedragen en opgevoed wordt.
587. De eerste handeling van de nieuwe verwekking wordt de hervorming genoemd en behoort tot het verstand; de tweede handeling wordt de wederverwekking genoemd en behoort tot de wil en daaruit tot het verstand.
591. Eerst moet de innerlijke mens hervormd worden, en door deze de uitwendige; en zo dus wordt de mens wederverwekt.
596. Wanneer dit geschiedt, ontstaat een strijd tussen de innerlijke mens en de uitwendige, en dan heerst degene die overwint over de ander.
601. De wederverwekte mens heeft een nieuwe wil en een nieuw verstand.
607. De wederverwekte mens is in gemeenschap met de engelen van de hemel en de niet wederverwekte mens is in gemeenschap met de geesten van de hel.
611. Voor zoveel de mens wordt wederverwekt, worden de zonden verwijderd en deze verwijdering is de vergeving van de zonden.
615. De wederverwekking is niet mogelijk zonder de vrije keuze in geestelijke dingen.
618. De wederverwekking is niet mogelijk zonder waarheden waardoor het geloof gevormd wordt en waarmee de naastenliefde zich verbindt.
621. Eerste gedenkwaardigheid.
622. Tweede gedenkwaardigheid.
623. Derde gedenkwaardigheid
624. Vierde gedenkwaardigheid.
625. Vijfde gedenkwaardigheid
Hoofdstuk 11.
626. Het geloof van de huidige kerk, waarvan beweerd wordt, dat het alleen dit geloof is wat rechtvaardigt, en de toerekening maken één.
628. De toerekening, die tot het huidige geloof behoort, is tweevoudig: de ene die van de verdienste van Christus en de tweede die van het daaruit voortvloeiende heil.
632. Het geloof, dat de verdienste en de gerechtigheid van Christus de Verlosser toerekent, is pas ontstaan uit de besluiten van de Synode van Nicea ten aanzien van de drie goddelijke personen uit het eeuwige, welk geloof van die tijd af tot de tegenwoordige tijd toe door de gehele christelijke wereld werd aangenomen.
636. Het geloof dat de verdienste van Christus toerekent, was niet bekend in de apostolische kerk, die voorafging, en wordt nergens in het Woord bedoeld.
640. De toerekening van de verdienste en de gerechtigheid van Christus is onmogelijk.
643. Er is een toerekening, maar dat is er een van het goede en het boze en tevens van het geloof.
647. Het geloof en de toerekening van de Nieuwe Kerk kunnen geenszins tezamen zijn met het geloof en de toerekening van de vorige kerk; en wanneer zij tezamen zijn ontstaat zo’n botsing en strijd, dat het al van de Kerk bij de mens te gronde gaat.
650. De Heer rekent elk mens het goede toe en de hel rekent elk mens het kwaad toe.
654. Het geloof maakt, samen met dat waarmee het zich verbindt, het vonnis; indien het ware geloof zich met het goede verbindt, zo valt het vonnis voor het eeuwige leven; maar indien het geloof zich met het kwaad verbindt, dan valt het vonnis voor de eeuwige dood.
658. Niemand wordt de gedachte toegerekend, maar de wil.
661. Eerste gedenkwaardigheid.
662. Tweede gedenkwaardigheid.
663. Derde gedenkwaardigheid.
664. Vierde gedenkwaardigheid
Hoofdstuk 12.
667. Zonder de kennis ten aanzien van de geestelijke zin van het Woord kan niemand weten, wat de twee sacramenten: de Doop en het Heilig Avondmaal behelzen en uitwerken.
670. Onder de wassing, de Doop genoemd, wordt een geestelijke wassing verstaan, welke de zuivering van boosheden en valsheden is, en zo dus de wederverwekking.
674. Aangezien door de besnijdenis van de voorhuid de besnijdenis van het hart werd uitgebeeld, is in de plaats van de besnijdenis de Doop ingesteld, opdat een innerlijke Kerk zou volgen op de uitwendige Kerk, welke in alle en de afzonderlijke dingen een beeld was van de innerlijke Kerk.
677. Her eerste nut van de Doop is de inleiding in de christelijke Kerk en tegelijk daarmee de inlijving onder de christenen in de geestelijke wereld.
681. Het tweede nut van de Doop is, dat de christen de Heer Zaligmaker Jezus Christus, de Verlosser en Zaligmaker, zal mogen kennen en erkennen en Hem volgen.
684. Het derde nut van de Doop, hetgeen het einddoel is, is de wederverwekking van de mens.
688. Door de Doop van Johannes werd de weg bereid, opdat Jehovah de Heer in de wereld neerdalen en de verlossing volbrengen kon.
692. Eerste gedenkwaardigheid.
693. Tweede gedenkwaardigheid.
694. Derde gedenkwaardigheid.
695. Vierde gedenkwaardigheid.
696. Vijfde gedenkwaardigheid.
697. Zesde gedenkwaardigheid.
Hoofdstuk 13.
698. Zonder kennis van de overeenstemmingen van de natuurlijke met de geestelijke dingen kan niemand de nutten en vruchten van het Heilig Avondmaal weten.
702. Indien de overeenstemmingen bekend zijn, weet men, wat onder het Vlees en het Bloed van de Heer verstaan wordt, en dat hetzelfde verstaan wordt onder het Brood en de Wijn, namelijk dat onder het Vlees van de Heer en onder het Brood, het Goddelijk Goede van Zijn Liefde wordt verstaan, alsmede al het goede van de naastenliefde; en onder het Bloed van de Heer en onder de Wijn het Goddelijk Ware van Zijn Wijsheid, alsmede al het ware van het geloof; en onder het eten de toe-eigening.
711. Vanuit deze dingen, indien zij verstaan zijn, kan begrepen worden dat het Heilig Avondmaal universeel en afzonderlijk alle dingen van de Kerk en alle dingen van de hemel bevat.
716. In het Heilig Avondmaal is de Heer in volheid, en Zijn Verlossing in volheid.
719. De Heer is tegenwoordig bij diegenen, die waardig tot het Heilig Avondmaal naderen, en opent voor hen de hemel, en Hij is ook tegenwoordig bij hen, die onwaardig naderen, maar voor hen opent Hij de hemel niet. Zoals dus de Doop de inleiding is in de Kerk, evenzo is het Heilig Avondmaal de inleiding in de hemel.
722. Diegenen naderen waardig tot het Heilig Avondmaal, die in het geloof in de Heer zijn, en in de naastenliefde jegens de naaste, dus degenen die wederverwekt zijn.
725. Zij die waardig tot het Heilig Avondmaal naderen, zijn in de Heer en de Heer in hen; bijgevolg geschiedt door het Heilig Avondmaal de verbinding met de Heer.
728. Het Heilig Avondmaal is voor hen, die waardig naderen, als een bezegeling en een zegel, dat zij zonen Gods zijn.
731. Gedenkwaardigheid: de eeuwige vreugde en de eeuwige gelukzaligheid.
Hoofdstuk 14.
753. De voleinding der eeuw is de laatste tijd of het einde van de Kerk
757. Heden is de laatste tijd van de christelijke Kerk, welke uit de Heer bij de evangelisten en in de Openbaring is voorzegd en beschreven.
760. Deze laatste tijd van de christelijke Kerk is de nacht zelf, waarin de vorige Kerken uitliepen.
764. Na deze nacht volgt de morgen, en deze is de Komst van de Heer.
768. De Komst van de Heer is niet een komen van Hem om de zichtbare hemel en de bewoonbare aarde te verdelgen, en om een nieuwe hemel en een nieuwe aarde te scheppen, zoals tot dusver velen, door het niet verstaan van de geestelijke zin van het Woord, gemeend hebben.
772. Deze Komst van de Heer, welke de tweede is, vindt plaats opdat de bozen van de goeden gescheiden worden, en opdat diegenen zalig worden, die in Hem geloofd hebben en geloven, en opdat uit hen een nieuwe engelenhemel en een nieuwe Kerk op aarde gevormd zal worden; en zonder deze Komst had geen vlees behouden kunnen worden, (Mattheüs 24:22).
776. Deze tweede Komst van de Heer is niet een komen in persoon, maar in het Woord, dat uit Hem is en Hijzelf is.
779. Deze tweede Komst van de Heer geschiedt door een mens, voor wie Hij Zichzelf in persoon heeft geopenbaard, en die Hij met Zijn geest vervuld heeft om de leren van de Nieuwe Kerk te leren door het Woord uit Hem.
781. Dit wordt verstaan onder de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde, en onder het daaruit neerdalende Nieuwe Jeruzalem in de Openbaring.
786. Deze Nieuwe Kerk is de kroon van alle Kerken, welke tot dusver op de aardbol zijn geweest.
791. Memorandum
792. De geestelijke wereld
796. Luther, Melanchthon en Calvijn in de geestelijke wereld.
800. De Hollanders in de geestelijke wereld.
806. De Engelsen in de geestelijke wereld.
813. De Duitsers in de geestelijke wereld.
817. De pauselijken in de geestelijke wereld.
822. De heiligen van de pauselijken in de geestelijke wereld.
828. De mohammedanen in de geestelijke wereld.
835. De Afrikanen in de geestelijke wereld en ook iets over andere naties.
841. De Joden in de geestelijke wereld.
846. [Gedenkwaardigheid]
