The Bible

 

Genesis 9

Study

   

1 At binasbasan ng Dios si Noe at ang kaniyang mga anak, at sa kanila'y sinabi, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami at inyong kalatan ang lupa.

2 At ang takot sa inyo at sindak sa inyo ay mapapasa bawa't hayop sa lupa, at sa bawa't ibon sa himpapawid; lahat ng umuusad sa lupa, at lahat ng isda sa dagat, ay ibinibigay sa inyong kamay.

3 Bawa't gumagalaw na nabubuhay ay magiging pagkain ninyo; gaya ng mga sariwang pananim na lahat ay ibinibigay ko sa inyo.

4 Nguni't ang lamang may buhay, na siya niyang dugo, ay huwag ninyong kakanin.

5 At tunay na hihingan ko ng sulit ang inyong dugo, ang dugo ng inyong mga buhay: sa kamay ng bawa't ganid ay hihingan ko ng sulit; at sa kamay ng tao, sa kamay ng bawa't kapatid ng tao ay hihingan ko ng sulit ang buhay ng tao.

6 Ang magbubo ng dugo ng tao, sa pamamagitan ng tao ay mabububo ang kaniyang dugo: sapagka't sa larawan ng Dios nilalang ang tao.

7 At kayo'y magpalaanakin at magpakarami; magsilago kayo ng sagana sa lupa, at kayo'y magsidami riyan.

8 At nagsalita ang Dios kay Noe, at sa kaniyang mga anak na kasama niya, na sinasabi,

9 At ako, narito, aking pinagtitibay ang aking tipan sa inyo, at sa inyong binhi na susunod sa inyo;

10 At sa bawa't nilikhang may buhay na kasama ninyo, ang mga ibon, ang hayop at bawa't ganid sa lupa na kasama ninyo; sa lahat ng lumunsad sa sasakyan pati sa bawa't ganid sa lupa.

11 At aking pagtitibayin ang aking tipan sa inyo; ni hindi ko na lilipulin ang lahat ng laman sa pamamagitan ng tubig ng baha; ni hindi na magkakaroon pa ng bahang gigiba ng lupa.

12 At sinabi ng Dios, Ito ang tanda ng tipang ginawa ko sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay na kasama ninyo sa buong panahon:

13 Ang aking bahaghari ay inilalagay ko sa alapaap, at siyang magiging tanda ng tipan ko at ng lupa.

14 At mangyayari, pagka ako'y magbababa ng isang alapaap sa ibabaw ng lupa, na makikita ang bahaghari sa alapaap.

15 At aalalahanin ko ang aking tipan, na inilagda ko sa akin at sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng laman; at ang tubig ay hindi na magiging bahang lilipol ng lahat ng laman.

16 At ang bahaghari ay pasa sa alapaap, at aking mamasdan, upang aking maalaala, ang walang hanggang tipan ng Dios at ng bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng lamang nasa ibabaw ng lupa.

17 At sinabi ng Dios kay Noe, Ito ang tanda ng tipang inilagda ko sa akin at sa lahat ng laman na nasa ibabaw ng lupa.

18 At ang mga anak ni Noe na nagsilunsad sa sasakyan ay si Sem, at si Cham at si Japhet: at si Cham ay siyang ama ni Canaan.

19 Ang tatlong ito ay mga anak ni Noe: at sa mga ito'y nakalatan ang buong lupa.

20 At nagpasimula si Noe na maging mangbubukid, at naglagay ng isang ubasan.

21 At uminom ng alak at nalango; at siya'y nahubaran sa loob ng kaniyang tolda.

22 At si Cham na ama ni Canaan ay nakakita ng kahubaran ng kaniyang ama, at isinaysay sa kaniyang dalawang kapatid na nangasa labas.

23 At kumuha si Sem at si Japhet ng isang balabal, at isinabalikat nilang dalawa, at lumakad ng paurong, at tinakpan ang kahubaran ng kanilang ama; at ang mukha nila ay patalikod, at hindi nila nakita ang kahubaran ng kanilang ama.

24 At nagising si Noe sa kaniyang pagkalango sa alak, at naalaman ang ginawa sa kaniya ng kaniyang bunsong anak.

25 At sinabi, Sumpain si Canaan! Siya'y magiging alipin ng mga alipin sa kaniyang mga kapatid.

26 At sinabi niya, Purihin ang Panginoon, ang Dios ni Sem! At si Canaan ay maging alipin niya.

27 Pakapalin ng Dios si Japhet. At matira siya sa mga tolda ni Sem; At si Canaan ay maging alipin niya.

28 At nabuhay si Noe pagkaraan ng bahang gumunaw, ng tatlong daan at limang pung taon.

29 At ang lahat ng naging araw ni Noe ay siyam na raan at limang pung taon: at namatay.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #986

Study this Passage

  
/ 10837  
  

986. The fear of you and the terror of you. That this signifies the dominion of the internal man, “fear” having reference to evils, and “terror” to falsities, is evident from the state of the regenerate man. The state of man before regeneration is such that cupidities and falsities, which are of the external man, continually predominate, and hence arises a combat; but after regeneration the internal man has dominion over the external, that is, over its cupidities and falsities, and then the man is in fear of evils and in terror of falsities, both of which are contrary to conscience, and to act in opposition to this affects him with horror. Howbeit, it is not the internal but the external man that fears evils and dreads falsities, wherefore it is here said “let the fear of you and the terror of you be upon every beast of the earth, and upon every bird of the heaven” that is, upon all cupidities, here signified by “beasts” and upon all falsities, here meant by the “bird of heaven.” This “fear” and this “terror” appear as if they were the man’s own, but they arise from the following cause. As has been previously stated, there are with every man at least two angels, through whom he has communication with heaven, and two evil spirits, through whom he has communication with hell. When the angels rule—as is the case with the regenerate man—then the attendant evil spirits dare not attempt to do anything contrary to what is good and true, because they are in bonds; for, on their attempting to do anything evil, or to speak what is false—that is, to excite it—they are instantly seized with a kind of infernal fear and terror. This fear and terror are what are perceived in the man as a fear and terror for what is contrary to conscience; and therefore as soon as he does or speaks anything contrary to conscience, he comes into temptation, and into the pangs of conscience, that is, into a kind of infernal torment. As to “fear” being predicated of evils, and “terror” of falsities, the case is this: the spirits with a man do not so much fear to do evils as they do to speak falsities, because man is born again and receives conscience through the truths of faith, and therefore the spirits are not allowed to excite false things. With everyone of them there is nothing but evil, so that they are in evil; their very nature, and all their effort therefrom is evil; and since they are in evil, and their proper life consists in evil, they are pardoned for doing evil when they are serving any use. But it is not permitted them to speak anything false, and this in order that they may learn what is true, and thus so far as possible be amended, so that they may serve some low use; but concerning this subject, of the Lord’s Divine mercy, more hereafter. Similar is the case with the regenerate man, for his conscience is formed of the truths of faith, and therefore his conscience is a conscience of what is right, what is false being to him the very evil of life, because it is contrary to the truth of faith. It was otherwise with the man of the Most Ancient Church, who had perception. He perceived evil of life as evil, and falsity of faith as falsity.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.