The Bible

 

Genesis 9

Study

   

1 At binasbasan ng Dios si Noe at ang kaniyang mga anak, at sa kanila'y sinabi, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami at inyong kalatan ang lupa.

2 At ang takot sa inyo at sindak sa inyo ay mapapasa bawa't hayop sa lupa, at sa bawa't ibon sa himpapawid; lahat ng umuusad sa lupa, at lahat ng isda sa dagat, ay ibinibigay sa inyong kamay.

3 Bawa't gumagalaw na nabubuhay ay magiging pagkain ninyo; gaya ng mga sariwang pananim na lahat ay ibinibigay ko sa inyo.

4 Nguni't ang lamang may buhay, na siya niyang dugo, ay huwag ninyong kakanin.

5 At tunay na hihingan ko ng sulit ang inyong dugo, ang dugo ng inyong mga buhay: sa kamay ng bawa't ganid ay hihingan ko ng sulit; at sa kamay ng tao, sa kamay ng bawa't kapatid ng tao ay hihingan ko ng sulit ang buhay ng tao.

6 Ang magbubo ng dugo ng tao, sa pamamagitan ng tao ay mabububo ang kaniyang dugo: sapagka't sa larawan ng Dios nilalang ang tao.

7 At kayo'y magpalaanakin at magpakarami; magsilago kayo ng sagana sa lupa, at kayo'y magsidami riyan.

8 At nagsalita ang Dios kay Noe, at sa kaniyang mga anak na kasama niya, na sinasabi,

9 At ako, narito, aking pinagtitibay ang aking tipan sa inyo, at sa inyong binhi na susunod sa inyo;

10 At sa bawa't nilikhang may buhay na kasama ninyo, ang mga ibon, ang hayop at bawa't ganid sa lupa na kasama ninyo; sa lahat ng lumunsad sa sasakyan pati sa bawa't ganid sa lupa.

11 At aking pagtitibayin ang aking tipan sa inyo; ni hindi ko na lilipulin ang lahat ng laman sa pamamagitan ng tubig ng baha; ni hindi na magkakaroon pa ng bahang gigiba ng lupa.

12 At sinabi ng Dios, Ito ang tanda ng tipang ginawa ko sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay na kasama ninyo sa buong panahon:

13 Ang aking bahaghari ay inilalagay ko sa alapaap, at siyang magiging tanda ng tipan ko at ng lupa.

14 At mangyayari, pagka ako'y magbababa ng isang alapaap sa ibabaw ng lupa, na makikita ang bahaghari sa alapaap.

15 At aalalahanin ko ang aking tipan, na inilagda ko sa akin at sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng laman; at ang tubig ay hindi na magiging bahang lilipol ng lahat ng laman.

16 At ang bahaghari ay pasa sa alapaap, at aking mamasdan, upang aking maalaala, ang walang hanggang tipan ng Dios at ng bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng lamang nasa ibabaw ng lupa.

17 At sinabi ng Dios kay Noe, Ito ang tanda ng tipang inilagda ko sa akin at sa lahat ng laman na nasa ibabaw ng lupa.

18 At ang mga anak ni Noe na nagsilunsad sa sasakyan ay si Sem, at si Cham at si Japhet: at si Cham ay siyang ama ni Canaan.

19 Ang tatlong ito ay mga anak ni Noe: at sa mga ito'y nakalatan ang buong lupa.

20 At nagpasimula si Noe na maging mangbubukid, at naglagay ng isang ubasan.

21 At uminom ng alak at nalango; at siya'y nahubaran sa loob ng kaniyang tolda.

22 At si Cham na ama ni Canaan ay nakakita ng kahubaran ng kaniyang ama, at isinaysay sa kaniyang dalawang kapatid na nangasa labas.

23 At kumuha si Sem at si Japhet ng isang balabal, at isinabalikat nilang dalawa, at lumakad ng paurong, at tinakpan ang kahubaran ng kanilang ama; at ang mukha nila ay patalikod, at hindi nila nakita ang kahubaran ng kanilang ama.

24 At nagising si Noe sa kaniyang pagkalango sa alak, at naalaman ang ginawa sa kaniya ng kaniyang bunsong anak.

25 At sinabi, Sumpain si Canaan! Siya'y magiging alipin ng mga alipin sa kaniyang mga kapatid.

26 At sinabi niya, Purihin ang Panginoon, ang Dios ni Sem! At si Canaan ay maging alipin niya.

27 Pakapalin ng Dios si Japhet. At matira siya sa mga tolda ni Sem; At si Canaan ay maging alipin niya.

28 At nabuhay si Noe pagkaraan ng bahang gumunaw, ng tatlong daan at limang pung taon.

29 At ang lahat ng naging araw ni Noe ay siyam na raan at limang pung taon: at namatay.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1050

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1050. And every living soul of all flesh. That this signifies the whole human race, is evident from the signification of “living soul of all flesh.” Every man is called a living soul from what is living in him. No man can ever live, still less as a man, if he has not something living in him, that is, if he has not something of innocence, of charity, and of mercy, or something from it like or emulating it. This something of innocence, charity, and mercy man receives from the Lord during infancy and childhood, as is evident from the state of infants and also from that of childhood. What the man then receives is preserved in him, and the things that are preserved are called in the Word “remains” and are of the Lord alone in the man. What is thus preserved is what causes the man, when he comes to adult age, to be capable of being a man. (Concerning remains see what is said above, n. 468, 530, 560-563, 576)

[2] That the states of innocence, charity, and mercy which a man has had in infancy and during the years of childhood, cause him to be capable of being a man, is plainly evident from this, that man is not born into any exercise of life, as brute animals are, but has everything to learn, and what he learns becomes by exercise habitual, and thus as it were natural to him. He cannot even walk or speak until he learns, and so with everything else. By use these things become as it were natural to him. And such is the case also with the states of innocence, charity, and mercy with which he is in like manner imbued from infancy, and without which states he would be much viler than a brute. Yet these are states which man does not learn, but receives as a gift from the Lord, and which the Lord preserves in him. Together with the truths of faith, they are also what are called “remains” and are of the Lord alone. Insofar as a man in adult age extinguishes these states, he becomes dead. When a man is being regenerated, these states are the beginnings of regeneration, and he is led into them; for the Lord works through the remains, as already stated.

[3] These remains with every man are what are here called the “living soul of all flesh.” That “all flesh” signifies every man, and thus the whole human race, is evident from the signification of “flesh” everywhere in the Word. (See what was shown in n. 574.)

As in Matthew:

Except those days should be shortened, no flesh would be saved (Matthew 24:22; Mark 13:20).

In John:

Jesus said, Father glorify Thy Son, as Thou hast given Him power over all flesh (John 17:2).

In Isaiah:

And the glory of Jehovah shall be revealed, and all flesh shall see it together (Isaiah 40:5).

And again:

And all flesh shall know that I Jehovah am thy Savior (Isaiah 49:26).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.