The Bible

 

Genesis 29

Study

   

1 Nang magkagayo'y nagpatuloy si Jacob ng kaniyang paglalakbay, at napasa lupain ng mga anak ng silanganan.

2 At siya'y tumingin, at nakakita ng isang balon sa parang, at narito, may tatlong kawan ng mga tupa na nagpapahinga sa tabi roon: sapagka't sa balong yaon pinaiinom ang mga kawan: at ang batong nasa ibabaw ng labi ng balon ay malaki.

3 At doon nagkakatipon ang lahat ng kawan: at kanilang iginugulong ang batong nasa ibabaw ng labi ng balon, at pinaiinom ang mga tupa, at muling inilalagay ang bato sa ibabaw ng labi ng balon, sa dako niyaon.

4 At sinabi sa kanila ni Jacob, Mga kapatid ko, taga saan kayo? At kanilang sinabi, Taga Haran kami.

5 At sinabi niya sa kanila, Nakikilala ba ninyo si Laban na anak ni Nachor? At kanilang sinabi, Nakikilala namin siya.

6 At sinabi niya sa kanila, Siya ba'y mabuti? At, kanilang sinabi, Siya'y mabuti: at, narito, si Raquel na kaniyang anak ay dumarating na dala ang mga tupa.

7 At sinabi niya, Narito, maaga pa, ni hindi oras tipunin ang mga hayop: painumin ninyo ang mga tupa, at inyo silang pasabsabin.

8 At kanilang sinabi, Hindi namin magagawa hanggang sa magkatipon ang lahat ng kawan, at igugulong ang bato mula sa labi ng balon; gayon nga aming pinaiinom ang mga tupa.

9 Samantalang nakikipagusap pa siya sa kanila, ay dumating si Raquel na dala ang mga tupa ng kaniyang ama; sapagka't siya ang nagaalaga ng mga iyon.

10 At nangyari, nang makita ni Jacob si Raquel na anak ni Laban, na kapatid ng kaniyang ina, at ang mga tupa ni Laban na kapatid ng kaniyang ina, na lumapit si Jacob at iginulong ang bato mula sa labi ng balon, at pinainom ang kawan ni Laban, na kapatid ng kaniyang ina.

11 At hinagkan ni Jacob si Raquel; at humiyaw ng malakas at umiyak.

12 At kay Raquel ay sinaysay ni Jacob na siya'y kapatid ni Laban, na kaniyang ama, at anak siya ni Rebeca: at siya'y tumakbo at isinaysay sa kaniyang ama.

13 At nangyari, nang marinig ni Laban ang mga balita tungkol kay Jacob, na anak ng kaniyang kapatid, ay tumakbo siya na kaniyang sinalubong, at kaniyang niyakap at kaniyang hinagkan, at kaniyang dinala sa kaniyang bahay. At isinaysay ni Jacob kay Laban ang lahat ng mga bagay na ito.

14 At sinabi sa kaniya ni Laban, Tunay na ikaw ay aking buto at aking laman. At dumoon sa kaniyang isang buwan.

15 At sinabi ni Laban kay Jacob, Sapagka't ikaw ay aking kapatid ay nararapat ka bang maglingkod sa akin ng walang bayad? sabihin mo sa akin kung ano ang magiging kaupahan mo.

16 At may dalawang anak na babae si Laban: ang pangalan ng panganay ay Lea, at ang pangalan ng bunso ay Raquel.

17 At ang mga mata ni Lea ay mapupungay; datapuwa't si Raquel ay maganda at kahalihalina.

18 At sininta ni Jacob si Raquel; at kaniyang sinabi, Paglilingkuran kitang pitong taon dahil kay Raquel na iyong anak na bunso.

19 At sinabi ni Laban, Magaling ang ibigay ko siya sa iyo, kay sa ibigay ko sa iba: matira ka sa akin.

20 At naglingkod si Jacob dahil kay Raquel, na pitong taon; at sa kaniya'y naging parang ilang araw, dahil sa pagibig na taglay niya sa kaniya.

21 At sinabi ni Jacob kay Laban, Ibigay mo sa akin ang aking asawa, sapagka't naganap na ang aking mga araw upang ako'y sumiping sa kaniya.

22 At pinisan ni Laban ang lahat ng tao roon at siya'y gumawa ng isang piging.

23 At nangyari nang kinagabihan, na kaniyang kinuha si Lea na kaniyang anak at dinala niya kay Jacob, at siya'y sumiping sa kaniya.

24 At sa kaniyang anak na kay Lea ay ibinigay na pinaka alilang babae ang kaniyang alilang si Zilpa.

25 At nangyari, na sa kinaumagahan, narito't si Lea: at kaniyang sinabi kay Laban: Ano itong ginawa mo sa akin? Hindi ba kita pinaglingkuran dahil kay Raquel? Bakit mo nga ako dinaya?

26 At sinabi ni Laban, Hindi ginagawa ang ganyan dito sa aming dako, na ibinibigay ang bunso, bago ang panganay.

27 Tapusin mo ang kaniyang sanglingo, at ibibigay rin naman namin sa iyo ang isa, dahil sa paglilingkod na gagawin mong pitong taon pa, sa akin.

28 At gayon ang ginawa ni Jacob, at tinapos niya ang sanglingo nito, at ibinigay ni Laban sa kaniya si Raquel na kaniyang anak na maging asawa niya.

29 At sa kaniyang anak na kay Raquel ay ibinigay ni Laban na pinaka alilang babae ang kaniyang alilang si Bilha.

30 At sumiping din naman si Jacob kay Raquel, at kaniya namang inibig si Raquel ng higit kay Lea, at naglingkod siya kay Laban na pitong taon pa.

31 At nakita ng Panginoon na si Lea ay kinapopootan niya, at binuksan ang kaniyang bahay-bata; datapuwa't si Raquel ay baog.

32 At naglihi si Lea, at nanganak ng isang lalake, at tinawag niya ang kaniyang pangalan na Ruben; sapagka't kaniyang sinabi, Sapagka't nilingap ng Panginoon ang aking kapighatian; dahil sa ngayo'y mamahalin ako ng aking asawa.

33 At naglihi uli, at nanganak ng isang lalake; at nagsabi, Sapagka't narinig ng Panginoon na ako'y kinapopootan ay ibinigay rin naman sa akin ito: at pinanganlan niyang Simeon.

34 At naglihi uli at nanganak ng isang lalake; at nagsabi, Ngayo'y masasama na sa akin ang aking asawa, sapagka't nagkaanak ako sa kaniya ng tatlong lalake: kaya't pinanganlan niyang Levi.

35 At muling naglihi at nanganak ng isang lalake, at nagsabi, Ngayo'y aking pupurihin ang Panginoon: kaya't pinanganlang Juda; at hindi na nanganak.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #3778

Study this Passage

  
/ 10837  
  

3778. 'And he said to them, Do you know Laban the son of Nahor?' means, Did they possess good from that stock? This is clear from the representation of 'Laban' as a parallel good springing from a common stock, dealt with in 3612, 3665, and from the representation of 'Nahor' as that common stock from which the good meant by 'Laban' springs - 'knowing' meaning, in the internal sense, from that source, as is evident from the train of thought. Let a brief statement be made about the representation of a parallel good by means of Nahor, Bethuel, and Laban. Terah who was the father of three sons - Abram, Nahor, and Haran, Genesis 11:27 - represents the common stock from which the Churches sprang. Terah himself was in fact an idolater, but representatives have no regard to the person, only to the actual subject represented by him, see 1361. And since the Jewish representative Church had its beginnings in Abraham and was re-established among his descendants from Jacob, Terah and his three sons take on the representation of Churches. Abram takes on the representation of the genuine Church as it exists among those who possess the Word, while Nahor his brother takes on that of the Church as it exists among gentiles who do not possess the Word. The Lord's Church is spread throughout the whole world, existing also among gentiles who lead charitable lives, as is evident from what has been shown in various places regarding the gentiles.

[2] This then is why Nahor, his son Bethuel, and Bethuel's son Laban represent a parallel good that springs from a common stock, that is, the good which exists with people who belong to the Lord's Church among the gentiles. This good differs from good coming in a direct line from the common stock, in that those gentiles do not have genuine truths which are joined to their good. Instead they have for the most part external appearances which are called illusions of the senses, for they do not possess the Word from which they may receive light. Actually good is in essence a single entity, but it acquires a specific character from the truths implanted in it and in this way is made various. The truths that are seen by gentiles as truths are in general the idea that they should worship some God from whom they seek their own good and to whom they attribute it - though they do not know so long as they live in this world that that God is the Lord; also the idea that they should adore their God under images which they hold sacred; besides many other ideas. But these ideas do not make it any less possible for them to be saved than for Christians, provided that they lead lives in which love to their God and love towards the neighbour are present. For by leading such lives they have the ability to receive interior truths in the next life, see 932, 1032, 1059, 2049, 2051, 2284, 2589-2604, 2861, 2863, 3263. This shows what is meant by a parallel good that springs from a common stock. For Nahor represents those outside the Church who by virtue of good are bound together as brethren, see 2863, 2864, 2868; Bethuel represents good as it exists with those who make up a first group of gentiles, 2865, 3665; and Laban represents the affection for external or bodily good, strictly speaking a parallel good springing from a common stock, 3612, 3665.

[3] This good is such that first of all it serves a person as a means for acquiring spiritual good, for it is external and bodily and derives from external appearances which in themselves are illusions of the senses. In childhood a person acknowledges nothing other than these as truth and good, and although taught what internal good and truth are he still has no more than a bodily concept of it. This being his concept at first, this kind of good and truth is the initial means by which interior truths and goods are brought in. This is the arcanum which Jacob and Laban represent here.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.