The Bible

 

Genesis 28

Study

   

1 At tinawag ni Isaac si Jacob, at siya'y binasbasan, at siya'y pinagbilinan, na sinabi sa kaniya, Huwag kang magaasawa sa mga anak ng Canaan.

2 Tumindig ka, pumaroon ka sa Padan-aram, sa bahay ni Bethuel, na ama ng iyong ina, at magasawa ka roon sa mga anak ni Laban, na kapatid na lalake ng iyong ina.

3 At ikaw ay pagpalain nawa ng Dios na Makapangyarihan sa lahat, at ikaw ay palaguin, at ikaw ay paramihin, upang ikaw ay maging kapisanan ng mga bayan;

4 At ibigay nawa sa iyo ang pagpapala kay Abraham, sa iyo, at sangpu sa iyong binhi; upang iyong ariin ang lupaing iyong pinaglakbayan, na ibinigay ng Dios kay Abraham.

5 At pinapagpaalam ni Isaac si Jacob: at naparoon siya sa Padan-aram kay Laban, anak ni Bethuel na taga Siria, na kapatid ni Rebeca, na ina ni Jacob at ni Esau.

6 Nakita nga ni Esau na binasbasan ni Isaac si Jacob, at siya'y pinaparoon sa Padan-aram, upang doon magasawa; at nang siya'y basbasan ay ipinagbilin sa kaniya, na sinasabi, Huwag kang magaasawa sa mga anak ng Canaan.

7 At sumunod si Jacob sa kaniyang ama at sa kaniyang ina, at naparoon sa Padan-aram;

8 At nakita ni Esau na hindi nakalulugod ang mga anak ng Canaan kay Isaac na kaniyang ama;

9 At naparoon si Esau kay Ismael, at nagasawa kay Mahaleth, anak ni Ismael, na anak ni Abraham, na kapatid na babae ni Nabaioth, bukod pa sa mga asawang mayroon na siya.

10 At umalis si Jacob sa Beerseba at napasa dakong Haran.

11 At dumating sa isang dako, at nagparaan ng buong gabi roon, sapagka't lumubog na ang araw; at kumuha ng isa sa mga bato sa dakong yaon, at inilagay sa kaniyang ulunan, at nahiga sa dakong yaon upang matulog.

12 At nanaginip, at narito, ang isang hagdan, na ang puno ay nasa lupa, at ang dulo ay umaabot sa langit; at narito, ang mga anghel ng Dios na nagmamanhik manaog doon.

13 At, narito, ang Panginoon ay nasa kataastaasan niyaon, at nagsabi, Ako ang Panginoon, ang Dios ni Abraham na iyong ama, at ang Dios ni Isaac: ang lupang kinahihigaan mo ay ibibigay ko sa iyo at sa iyong binhi;

14 At ang iyong binhi ay magiging parang alabok sa lupa, at kakalat ka sa kalunuran, at sa silanganan, at sa hilagaan, at sa timugan at sa iyo at sa iyong binhi ay pagpapalain ang lahat ng angkan sa lupa.

15 At, narito't ako'y sumasa iyo, at iingatan kita saan ka man pumaroon, at pababalikin kita sa lupaing ito sapagka't hindi kita iiwan hanggang hindi ko magawa ang sinalita ko sa iyo.

16 At nagising si Jacob sa kaniyang panaginip, at nagsabi, Tunay na ang Panginoon ay nasa dakong ito, at hindi ko nalalaman.

17 At siya'y natakot, at kaniyang sinabi, Kakilakilabot na dako ito! ito'y hindi iba kundi bahay ng Dios, at ito ang pintuan ng langit.

18 At si Jacob ay bumangong maaga ng kinaumagahan, at kinuha ang batong kaniyang inilagay sa ulunan niya, at kaniyang itinayo na pinakaalaala, at kaniyang binuhusan ng langis sa ibabaw.

19 At ang ipinangalan niya sa dakong yaon ay Betel: datapuwa't ang pangalan ng bayan nang una ay Luz.

20 At si Jacob ay nagpanata, na sinasabi, Kung sasaakin ang Dios, at ako'y iingatan sa daang ito na aking nilalakaran, at ako'y bibigyan ng tinapay na makakain, at damit na maisusuot,

21 Na ano pa't ako'y makabalik na payapa sa bahay ng aking ama, ay ang Panginoon nga ang magiging aking Dios,

22 At ang batong ito na aking itinayo na pinakaalaala ay magiging bahay ng Dios; at sa lahat ng ibigay mo sa akin ay walang pagsalang ang ikasangpung bahagi ay ibibigay ko sa iyo.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #3712

Study this Passage

  
/ 10837  
  

3712. And I will bring thee back to this ground. That this signifies conjunction with Divine doctrine, is evident from the signification of “bringing back,” as being to conjoin again; and from the signification of “ground,” as being the doctrine of good and truth in the natural man (see n. 268, 566, 990); in the present case Divine doctrine, because by the sojourning of Jacob with Laban are represented the intervening means by which the Lord made His natural Divine: and by the “bringing back” of Jacob, or his return to the land of Canaan, is represented the end of the intervening means; namely, that the Lord had now made His natural Divine: thus by the words “I will bring thee back to this ground,” is signified conjunction with Divine doctrine.

[2] Divine doctrine is Divine truth; and Divine truth is all the Word of the Lord; Divine doctrine itself is the Word in the supreme sense, in which the Lord alone is treated of; and from this, Divine doctrine is the Word in the internal sense, in which the Lord’s kingdom in the heavens and on earth is treated of. Divine doctrine is also the Word in the literal sense, in which the things that are in the world and upon earth are treated of. And whereas the literal sense contains within it the internal sense, and this the supreme sense, and as the literal sense altogether corresponds thereto by means of representatives and significatives, therefore also the doctrine therefrom is Divine. As Jacob represents the Lord’s Divine natural, he represents also the Word as to the literal sense; for it is well known that the Lord is the Word, that is, all Divine truth.

[3] The natural of the Word is circumstanced no otherwise than is its literal sense, for this is relatively a cloud (see the preface to chapter 18); whereas its rational-that is, the interior spiritual of the Word-is circumstanced as is the internal sense; and as the Lord is the Word, it may be said that the internal sense is represented by Isaac, but the supreme sense by Abraham. From this we can see what is meant by conjunction with Divine doctrine, when this is predicated of the Lord’s Divine natural which is represented by Jacob. Nevertheless these things are not so in the Lord, for all in Him is Divine good, and not Divine truth, and still less Divine natural truth; but Divine truth is the Divine good appearing in heaven before the angels, and on earth before men; and although it is an appearing, still it is Divine truth, because it is from the Divine good; just as light is of the sun, because from the sun (see n. 3704).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.