The Bible

 

Genesis 17

Study

   

1 At nang si Abram ay may siyam na pu't siyam na taon, ay napakita ang Panginoon kay Abram, at sa kaniya'y nagsabi, Ako ang Dios na Makapangyarihan sa lahat lumakad ka sa harapan ko, at magpakasakdal ka.

2 At ako'y makikipagtipan sa iyo at ikaw ay aking pararamihing mainam.

3 At nagpatirapa si Abram: at ang Dios ay nakipagusap sa kaniya, na sinasabi,

4 Tungkol sa akin, narito, ang aking tipan ay sumasaiyo, at ikaw ang magiging ama ng maraming bansa.

5 At hindi na tatawagin ang pangalan mong Abram, kundi Abraham ang magiging iyong pangalan; sapagka't ikaw ay ginawa kong ama ng maraming bansa.

6 At ikaw ay aking gagawing totoong palaanakin at papanggagalingin ko sa iyo ang mga bansa; at magbubuhat sa iyo ang mga hari.

7 At aking papagtitibayin ang aking tipan sa iyo at sa iyong binhi pagkamatay mo sa buong kalahian nila, na tipang walang hanggan, na ako'y magiging iyong Dios, at ng iyong binhi, pagkamatay mo.

8 At ibibigay ko sa iyo, at sa iyong binhi, pagkamatay mo, ang lupaing iyong mga pinaglakbayan, ang buong lupain ng Canaan, na pag-aaring walang hanggan at ako ang magiging Dios nila.

9 At sinabi pa ng Dios kay Abraham, At tungkol sa iyo, iingatan mo ang aking tipan, iingatan mo at ng iyong binhi pagkamatay mo, sa buong kalahian nila.

10 Ito ang aking tipan na inyong iingatan sa akin at sa inyo, at ng iyong binhi, pagkamatay mo; tutuliin ang bawa't lalake sa inyo.

11 At kayo'y tutuliin sa laman ng inyong balat ng masama; at ito ang magiging tanda ng aking tipan sa inyo.

12 At ang may walong araw ay tutuliin sa inyo, ang bawa't lalake sa buong kalahian ninyo; ang ipinanganak sa bahay, o ang binili ng salapi sa sinomang taga ibang lupa na hindi sa iyong lahi.

13 Ang ipinanganak sa bahay at ang binili ng iyong salapi, ay dapat tuliin: at ang aking tipan ay sasa iyong laman na pinakatipang walang hanggan.

14 At ang lalaking hindi tuli, na hindi tinuli ang laman ng kaniyang balat ng masama, ang taong yaon ay mahihiwalay sa kaniyang bayan; sinira niya ang aking tipan.

15 At sinabi ng Dios kay Abraham, Tungkol kay Sarai na iyong asawa, ay huwag mo nang tatawagin ang kaniyang pangalang Sarai, kundi Sara ang magiging kaniyang pangalan.

16 At akin siyang pagpapalain, at saka sa kaniya'y bibigyan kita ng anak: oo, siya'y aking pagpapalain, at magiging ina ng mga bansa; ang mga hari ng mga bayan ay magmumula sa kaniya.

17 Nang magkagayo'y nagpatirapa si Abraham, at nagtawa, at nasabi sa kaniyang sarili, Magkakaanak kaya siya na may isang daang taon na? at manganak pa kaya si Sara na may siyam na pung taon na?

18 At sinabi ni Abraham sa Dios, Kahimanawari, si Ismael ay mabuhay sa harapan mo!

19 At sinabi ng Dios, Hindi, kundi ang iyong asawang si Sara ay magkakaanak sa iyo; at tatawagin mo ang kaniyang ngalang Isaac; at aking pagtitibayin ang aking tipan sa kaniya ng pinakatipang walang hanggan, sa kaniyang lahi pagkamatay niya.

20 At tungkol kay Ismael, ay dininig din kita. Narito't aking pinagpala siya, at siya'y aking papagaanakin ng marami, at siya'y aking pararamihin ng di kawasa; labing dalawang prinsipe ang kaniyang magiging anak, at siya'y gagawin kong malaking bansa.

21 Nguni't ang aking tipan ay pagtitibayin ko kay Isaac na iaanak sa iyo ni Sara, sa tadhanang araw, sa taong darating.

22 At nang matapos na makipagusap sa kaniya, ay napaitaas ang Dios mula sa piling ni Abraham.

23 At ipinagsama ni Abraham si Ismael, na kaniyang anak, at ang lahat na ipinanganak sa kaniyang bahay, at ang lahat ng binili niya ng kaniyang salapi, ang lahat ng lalake sa mga lalaking kasangbahay ni Abraham, at tinuli ang laman ng kanilang balat ng masama ng araw ding yaon, ayon sa sinabi ng Dios sa kaniya.

24 At si Abraham ay may siyam na pu't siyam na taon, nang tuliin ang laman ng kaniyang balat ng masama.

25 At si Ismael ay may labing tatlong taon, nang tuliin ang laman ng kaniyang balat ng masama.

26 Nang araw ding yaon tinuli si Abraham, at si Ismael na kaniyang anak.

27 At lahat ng lalaking kasangbahay niya, maging ang mga ipinanganak sa bahay, at ang mga binili ng salapi sa taga ibang lupain, ay pinagtuling kasama niya.

   

From Swedenborg's Works

 

True Christian Religion #675

Study this Passage

  
/ 853  
  

675. Circumcision was instituted as a sign that the people of the Israelite church belonged to the descendants of Abraham, Isaac and Jacob, as is established by this passage:

God said to Abraham, This is the covenant with me which you are to keep between me and you, and your seed after you: every male among you is to be circumcised; and you are to circumcise the flesh of your foreskin, to be a sign of the covenant between me and you, Genesis 17:9-11.

This covenant, or its sign, was later confirmed by Moses (Leviticus 12:1-3). Because this church was distinguished from others by that sign, the Children of Israel were ordered to be circumcised again before crossing the Jordan (Joshua, chapter 5). The reason was that the land of Canaan represented the church, and the river Jordan being brought into it. In addition, so that they should remember that sign when actually in the land of Canaan, they received this order:

When you come into the land and plant any kind of tree for food, you are to regard its fruit as uncircumcised 1 ; for three years it is to be uncircumcised for you, it is not to be eaten, Leviticus 19:23.

[2] Circumcision represented and so stood for the rejection of the lusts of the flesh, and thus purification from evils, in much the same way as baptism. This is established from the passages in the Word where it is said that they should circumcise their hearts, as the following:

Moses said, Circumcise the foreskin of your heart, and do not be stiffnecked, Deuteronomy 10:16.

Jehovah God will circumcise your heart and your seed's heart, so that you will love Jehovah your God with all your heart, and with all your soul, so that you may live, Deuteronomy 30:6.

In Jeremiah:

Circumcise yourselves for Jehovah, so that He may take away the foreskins of your hearts, the man of Judah and the inhabitants of Jerusalem, so that my wrath may not go forth like fire on account of the wickedness of your deeds, Jeremiah 4:4.

In Paul:

In Jesus Christ neither is circumcision of any value, nor is uncircumcision, but faith working through charity, and a new creation, Galatians 5:6; 6:15.

These passages now make it plain that baptism was instituted to take the place of circumcision, because the circumcision of the heart was represented by the circumcision of the flesh; and this too meant purification from evils, for evils of every kind arise from the flesh, and the foreskin means its filthy loves. It is because circumcision and baptismal washing have a similar meaning that it is said in Jeremiah:

Circumcise yourselves for Jehovah, so that He may take away the foreskins of your hearts, Jeremiah 4:4.

and shortly afterwards:

Wash your heart free from wickedness, Jerusalem, so that you may be saved, Jeremiah 4:14.

The Lord teaches in Matthew (Matthew 15:18-19) what circumcision and the washing of the heart means.

Footnotes:

1. i.e. forbidden.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.