The Bible

 

Genesis 16

Study

   

1 Si Sarai nga na asawa ni Abram ay hindi nagkaanak sa kaniya; at siya'y may isang alilang babae na taga Egipto, na nagngangalang Agar.

2 At sinabi ni Sarai kay Abram, Narito, ngayon, ako'y hinadlangan ng Panginoon na ako'y magkaanak; ipinamamanhik ko sa iyong sumiping ka sa aking alilang babae; marahil ay magkakaanak ako sa pamamagitan niya. At dininig ni Abram ang sabi ni Sarai.

3 At kinuha ni Sarai na asawa ni Abram, si Agar na taga Egipto, na kaniyang alila, pagkaraan ng sangpung taon na makatahan si Abram sa lupain ng Canaan, at ibinigay kay Abram na kaniyang asawa upang maging asawa niya.

4 At siya'y sumiping kay Agar, at naglihi: at nang makita niyang siya'y naglihi, ay niwalang halaga niya ang kaniyang panginoong babae sa kaniyang paningin.

5 At sinabi ni Sarai kay Abram, Ang aking pagkaapi ay sumaiyo: idinulot ko ang aking alila sa iyong sinapupunan; at nang makita niyang siya'y naglihi, ay niwalan akong kabuluhan sa kaniyang paningin: ang Panginoon ang humatol sa akin at sa iyo.

6 Datapuwa't sinabi ni Abram kay Sarai, Narito, ang iyong alila ay nasa iyong kamay; gawin mo sa kaniya ang iyong minamagaling sa iyong paningin. At dinuwahagi siya ni Sarai, at si Agar ay tumakas mula sa kaniyang harap.

7 At nasumpungan siya ng anghel ng Panginoon sa tabi ng isang bukal ng tubig sa ilang, sa bukal na nasa daang patungo sa Shur.

8 At sinabi, Agar, alila ni Sarai, saan ka nanggaling? at saan ka paroroon? at kaniyang sinabi, Ako'y tumatakas mula sa harap ni Sarai na aking panginoon.

9 At sinabi sa kaniya ng anghel ng Panginoon, Magbalik ka sa iyong panginoon, at pahinuhod ka sa kaniyang mga kamay.

10 At sinabi sa kaniya ng anghel ng Panginoon, Pararamihin kong mainam ang iyong binhi, na hindi mabibilang dahil sa karamihan.

11 At sinabi sa kaniya ng anghel ng Panginoon, Narito't ikaw ay nagdadalang-tao at ikaw ay manganganak ng isang lalake; at ang itatawag mo sa kaniyang ngalan ay Ismael, sapagka't diningig ng Panginoon ang iyong kadalamhatian.

12 At siya'y magiging parang asnong bundok sa gitna ng mga tao; ang kaniyang kamay ay magiging laban sa lahat, at ang kamay ng lahat ay laban sa kaniya; at siya'y tatahan sa harap ng lahat niyang mga kapatid.

13 At kaniyang tinawagan ang ngalan ng Panginoon na nagsalita sa kaniya, Ikaw ay Dios na nakakakita: sapagka't sinabi niya, Namasdan ko rin ba rito ang likuran niyaong nakakakita sa akin?

14 Kaya't nginalanan ang balong yaon Balon ng Nabubuhay na nakakakita sa akin; narito't ito'y nasa pagitan ng Cades at Bered.

15 At nanganak si Agar ng isang lalake kay Abram at ang itinawag ni Abram, na pangalan sa kaniyang anak na ipinanganak ni Agar, ay Ismael.

16 At si Abram ay may walong pu't anim na taon nang ipanganak si Ismael ni Agar kay Abram.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1953

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1953. That 'she called the name of Jehovah who spoke to her' means the state of the Lord's Interior Man when it thought about these things is clear from what comes before and after, and also from the meaning of '[calling] the name' as knowing the nature of, dealt with already in 144, 145, 1754. It is the nature of this state, that is, of the Lord's state as it then was when He so thought about the rational, that is described. The rational itself could not engage in such thought; only the Interior or higher Man, referred to in 1926, could do so. In no way does the rational have the ability to think regarding its own nature, for nothing has the ability to see into itself. There has to be that which is more internal or higher that thinks regarding it, for this does have the ability to see it. Take for example the ear. The ear is not able to know, still less to perceive, the utterance which it receives into itself; but it is the interior hearing which is able to do so. The ear merely makes out the articulated sounds or expressions, the interior hearing being that which grasps the meaning, and after that the interior seeing or inner sight which perceives it. This is the manner in which through hearing a person perceives the meaning of the utterance. It is similar with the things of sight. The first ideas received from visual objects are material, as they are also called; but sight still more interior surveys them and in this way engages in thought. The same also applies to man's rational. The rational has no ability at all to see itself, still less to examine its own nature; but there has to be something more internal to do this. Consequently when a person has the ability to do this, that is to say, to perceive anything false present in his rational and any truth shining out of it, and more so if he is able to perceive anything fighting and triumphing, he may know that such an ability springs from the Lord's influx through the internal man. The Lord's Interior Man, referred to above in 1926 and meant here, was that which had been joined to the Internal Man, which was Jehovah, and so was far above that rational. From that Interior Man, as in heavenly light, He saw and perceived what the nature of the rational would be if truth alone and no good dwelt in it.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.