The Bible

 

Genesis 16

Study

   

1 Si Sarai nga na asawa ni Abram ay hindi nagkaanak sa kaniya; at siya'y may isang alilang babae na taga Egipto, na nagngangalang Agar.

2 At sinabi ni Sarai kay Abram, Narito, ngayon, ako'y hinadlangan ng Panginoon na ako'y magkaanak; ipinamamanhik ko sa iyong sumiping ka sa aking alilang babae; marahil ay magkakaanak ako sa pamamagitan niya. At dininig ni Abram ang sabi ni Sarai.

3 At kinuha ni Sarai na asawa ni Abram, si Agar na taga Egipto, na kaniyang alila, pagkaraan ng sangpung taon na makatahan si Abram sa lupain ng Canaan, at ibinigay kay Abram na kaniyang asawa upang maging asawa niya.

4 At siya'y sumiping kay Agar, at naglihi: at nang makita niyang siya'y naglihi, ay niwalang halaga niya ang kaniyang panginoong babae sa kaniyang paningin.

5 At sinabi ni Sarai kay Abram, Ang aking pagkaapi ay sumaiyo: idinulot ko ang aking alila sa iyong sinapupunan; at nang makita niyang siya'y naglihi, ay niwalan akong kabuluhan sa kaniyang paningin: ang Panginoon ang humatol sa akin at sa iyo.

6 Datapuwa't sinabi ni Abram kay Sarai, Narito, ang iyong alila ay nasa iyong kamay; gawin mo sa kaniya ang iyong minamagaling sa iyong paningin. At dinuwahagi siya ni Sarai, at si Agar ay tumakas mula sa kaniyang harap.

7 At nasumpungan siya ng anghel ng Panginoon sa tabi ng isang bukal ng tubig sa ilang, sa bukal na nasa daang patungo sa Shur.

8 At sinabi, Agar, alila ni Sarai, saan ka nanggaling? at saan ka paroroon? at kaniyang sinabi, Ako'y tumatakas mula sa harap ni Sarai na aking panginoon.

9 At sinabi sa kaniya ng anghel ng Panginoon, Magbalik ka sa iyong panginoon, at pahinuhod ka sa kaniyang mga kamay.

10 At sinabi sa kaniya ng anghel ng Panginoon, Pararamihin kong mainam ang iyong binhi, na hindi mabibilang dahil sa karamihan.

11 At sinabi sa kaniya ng anghel ng Panginoon, Narito't ikaw ay nagdadalang-tao at ikaw ay manganganak ng isang lalake; at ang itatawag mo sa kaniyang ngalan ay Ismael, sapagka't diningig ng Panginoon ang iyong kadalamhatian.

12 At siya'y magiging parang asnong bundok sa gitna ng mga tao; ang kaniyang kamay ay magiging laban sa lahat, at ang kamay ng lahat ay laban sa kaniya; at siya'y tatahan sa harap ng lahat niyang mga kapatid.

13 At kaniyang tinawagan ang ngalan ng Panginoon na nagsalita sa kaniya, Ikaw ay Dios na nakakakita: sapagka't sinabi niya, Namasdan ko rin ba rito ang likuran niyaong nakakakita sa akin?

14 Kaya't nginalanan ang balong yaon Balon ng Nabubuhay na nakakakita sa akin; narito't ito'y nasa pagitan ng Cades at Bered.

15 At nanganak si Agar ng isang lalake kay Abram at ang itinawag ni Abram, na pangalan sa kaniyang anak na ipinanganak ni Agar, ay Ismael.

16 At si Abram ay may walong pu't anim na taon nang ipanganak si Ismael ni Agar kay Abram.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1900

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1900. 'Go in now to my servant-girl' means a joining to the more exterior man. This too is clear from what has been stated already - that the rational part of man's mind is conceived and begotten from the internal man as its father and from the exterior as its mother. Man's very life springs from the internal man, which cannot have any communication with the external, other than a very obscure communication, until the formation of recipient vessels belonging to the memory has been effected by means of cognitions and knowledge.

[2] The influx of the internal man occurs as an influx into the cognitions and factual knowledge that are present in the exterior man - affection being the means. Meanwhile, before they are present, a communication does indeed exist, but solely through those affections that control the external man; so that not more than very general stirrings and certain appetites occur there, and also certain blind inclinations such as reveal themselves in small children. But this life grows by degrees more definite as vessels are formed in the memory by means of cognitions and in the inner memory by rational concepts. As these vessels are formed and arranged into a sequence - into such a sequence in fact that they stand mutually related to one another like blood relatives and relatives by marriage, or like communities and families - so the correspondence is perfected of the external man with the internal man, and even better so through rational concepts, which are intermediate.

[3] But if the cognitions by means of which those vessels are formed are not truths, a lack of congruity still exists, for the celestial and spiritual things belonging to the internal man do not discover any correspondence for themselves except within truths. Such truths constituting the organic forms of the two memories 1 are the genuine vessels into which the celestial things of love and the spiritual things of faith may be introduced fittingly; for when they are so introduced they are arranged by the Lord according to the pattern and image of the communities of heaven, that is, of the Lord's kingdom - insomuch that the person becomes, in miniature, heaven or the Lord's kingdom, as also in the Word the minds of those people are called in whom the celestial things of love and the spiritual things of faith are present. But these matters have been stated for the benefit of those minds that like to go more deeply.

Footnotes:

1. i.e. the interior memory and the exterior memory, see 2469ff.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.