The Bible

 

Genesis 11

Study

   

1 At ang buong lupa ay iisa ang wika at iisa ang salita.

2 At nangyari, na, sa kanilang paglalakbay sa silanganan, ay nakasumpong sila ng isang kapatagan sa lupain ng Sinar; at sila'y nanahan doon.

3 At nagsangusapang, Halikayo! tayo'y gumawa ng mga laryo, at ating lutuing mabuti. At inari nilang bato ang laryo at ang betun ay inaring argamasa.

4 At nagsipagsabi, Halikayo! Magtayo tayo ng isang bayan natin at ng isang moog, na ang taluktok niyaon ay aabot hanggang sa langit, at magtaglay tayo ng isang ngalan; baka tayo'y mangalat sa ibabaw ng buong lupa.

5 At bumaba ang Panginoon upang tingnan ang bayan at ang moog, na itinayo ng mga anak ng mga tao.

6 At sinabi ng Panginoon, Narito, sila'y iisang bayan at silang lahat ay may isang wika; at ito ang kanilang pinasimulang gawin: at, ngayon nga'y walang makasasawata sa anomang kanilang balaking gawin.

7 Halikayo! tayo'y bumaba at diyan din ay ating guluhin ang kanilang wika, na anopa't sila'y huwag magkatalastasan sa kanilang salita.

8 Ganito pinanabog sila ng Panginoon mula riyan, sa ibabaw ng buong lupa; at kanilang iniwan ang pagtatayo ng bayan.

9 Kaya ang pangalang itinawag ay Babel; sapagka't doon ginulo ng Panginoon ang wika ng buong lupa: at mula roon ay pinanabog sila ng Panginoon sa ibabaw ng buong lupa.

10 Ito ang sali't saling lahi ni Sem. May isang daan taon si Sem at naging anak si Arphaxad, dalawang taon pagkatapos ng bahang gumunaw,

11 At nabuhay si Sem, pagkatapos na maipanganak si Arphaxad, ng limang daang taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

12 At nabuhay si Arphaxad, ng tatlong pu't limang taon, at naging anak si Sala.

13 At nabuhay si Arphaxad pagkatapos na maipanganak si Sala, ng apat na raan at tatlong taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

14 At nabuhay si Sala ng tatlong pung taon, at naging anak si Heber:

15 At nabuhay si Sala pagkatapos na maipanganak si Heber, ng apat na raan at tatlong taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

16 At nabuhay si Heber ng tatlong pu't apat na taon, at naging anak si Peleg:

17 At nabuhay si Heber pagkatapos na maipanganak si Peleg, ng apat na raan at tatlong pung taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

18 At nabuhay si Peleg ng tatlong pung taon, at naging anak si Reu:

19 At nabuhay si Peleg pagkatapos na maipanganak si Reu, ng dalawang daan at siyam na taon; at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

20 At nabuhay si Reu ng tatlong pu't dalawang taon, at naging anak si Serug:

21 At nabuhay si Reu pagkatapos na maipanganak si Serug, ng dalawang daan at pitong taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

22 At nabuhay si Serug ng tatlong pung taon, at naging anak si Nachor:

23 At nabuhay si Serug pagkatapos maipanganak si Nachor, ng dalawang daang taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

24 At nabuhay si Nachor ng dalawang pu't siyam na taon, at naging anak si Thare:

25 At nabuhay si Nachor pagkatapos na maipanganak si Thare, ng isang daan at labing siyam na taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

26 At nabuhay si Thare ng pitong pung taon, at naging anak si Abram, si Nachor at si Haran.

27 Ito nga ang mga lahi ni Thare. Naging anak ni Thare si Abram, si Nachor, at si Haran; at naging anak ni Haran si Lot.

28 At namatay si Haran bago namatay ang kaniyang amang si Thare sa lupaing kaniyang tinubuan, sa Ur ng mga Caldeo.

29 At nagsipagasawa si Abram at si Nachor: ang pangalan ng asawa ni Abram ay Sarai; at ang pangalan ng asawa ni Nachor, ay Milca, anak ni Haran, ama ni Milca at ama ni Iscah.

30 At si Sarai ay baog; siya'y walang anak.

31 At ipinagsama ni Thare si Abram na kaniyang anak, at si Lot na anak ni Haran, na anak ng kaniyang anak, at si Sarai na kaniyang manugang, asawa ni Abram na kaniyang anak; at samasamang nagsialis sa Ur ng mga Caldeo upang magsipasok sa lupain ng Canaan, at nagsidating sila sa Haran, at nagsitahan doon.

32 At ang mga naging araw ni Thare ay dalawang daan at limang taon: at namatay si Thare sa Haran.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1286

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1286. That a “lip” signifies doctrine, is evident from the following passages in the Word.

In Isaiah:

The seraphim cried and said, Holy, holy, holy, Jehovah of Armies. And the prophet said, Woe is me! for I am cut off, because I am a man of unclean lips, and I dwell in the midst of a people of unclean lips; for mine eyes have seen the King, Jehovah of Armies. Then flew one of the seraphim unto me, and he touched my mouth, and said, Lo, this hath touched thy lips; and thine iniquity is taken away, and thy sin is expiated (Isaiah 6:3, 5-7).

“Lips” here denote the interior things of man, thus internal worship, from which is adoration, as is here represented with the prophet. That his lips were touched, and that thus his iniquity was taken away and his sin expiated, anyone may see was a representative of interior things that are signified by the “lips,” which are things of charity and its doctrine.

[2] Again:

Jehovah shall smite the earth with the rod of His mouth, and with the breath of His lips shall He slay the wicked (Isaiah 11:4).

In the internal sense this does not mean that Jehovah smites with the rod of His mouth, and slays the wicked with the breath of His lips, but that a wicked man does this to himself; “the breath of the lips” is doctrine, which with the wicked is false. Again:

I create the increase of the lips, peace, peace, to him that is far off, and to him that is near, saith Jehovah; and I heal him (Isaiah 57:19).

“The increase of the lips” denotes doctrine.

[3] In Ezekiel:

Son of man, go, get thee unto the house of Israel, and speak My words unto them. For thou art not sent to a people deep of lip, and heavy of tongue, but to the house of Israel; not to many peoples deep of lip and heavy of tongue, whose words thou canst not understand. If I had sent thee to them, would they not have hearkened unto thee? But the house of Israel will not hearken unto thee, for they will not hearken unto Me, for all the house of Israel are of a hardened forehead, and hard of heart (Ezekiel 3:4-7).

“Deep of lip” is predicated of the nations which although in falsity of doctrine were yet in charity, and are therefore said to “hearken;” but they who are not in charity are said to be of “a hardened forehead, and a hard heart.”

[4] In Zephaniah:

Then will I turn to the people with a clear lip, that they may all call upon the name of Jehovah, to serve Him with one shoulder (Zephaniah 3:9).

“A clear lip” manifestly denotes doctrine.

In Malachi:

The law of truth was in his mouth, and perversity was not found in his lips. For the priest’s lips should keep knowledge, and they should seek the law at his mouth; for he is the angel of Jehovah of Armies (Malachi 2:6-7)

This is said of Levi, by whom the Lord is represented; “lips” denote doctrine from charity.

In David:

Who say, With our tongue will we prevail; our lips are with us (Psalms 12:4).

Here “lips” denote falsities. Again:

My soul shall be satisfied as with marrow and fatness; and my mouth shall praise Thee with lips of songs (Psalms 63:5).

In Isaiah:

In that day there shall be five cities in the land of Egypt speaking with the lip of Canaan, and swearing to Jehovah of Armies (Isaiah 19:18)

“lip” denotes doctrine.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.