The Bible

 

Genesis 1

Study

1 Nang pasimula ay nilikha ng Dios ang langit at ang lupa.

2 At ang lupa ay walang anyo at walang laman; at ang kadiliman ay sumasa ibabaw ng kalaliman; at ang Espiritu ng Dios ay sumasa ibabaw ng tubig.

3 At sinabi ng Dios Magkaroon ng liwanag; at nagkaroon ng liwanag.

4 At nakita ng Dios ang liwanag na mabuti, at inihiwalay ng Dios ang liwanag sa kadiliman.

5 At tinawag ng Dios ang liwanag na Araw, at tinawag niya ang kadiliman na Gabi. At nagkahapon at nagkaumaga ang unang araw.

6 At sinabi ng Dios, Magkaroon ng isang kalawakan sa gitna ng tubig, at mahiwalay ang tubig sa kapuwa tubig.

7 At ginawa ng Dios ang kalawakan, at inihiwalay ang tubig na nasa ilalim ng kalawakan, sa tubig na nasa itaas ng kalawakan: at nagkagayon.

8 At tinawag ng Dios ang kalawakan na Langit. At nagkahapon at nagkaumaga ang ikalawang araw.

9 At sinabi ng Dios, Mapisan ang tubig na nasa silong ng langit sa isang dako, at lumitaw ang katuyuan, at nagkagayon.

10 At tinawag ng Dios ang katuyuan na Lupa, at ang kapisanan ng tubig ay tinawag niyang mga Dagat: at nakita ng Dios na mabuti.

11 At sinabi ng Dios, Sibulan ang lupa ng damo, pananim na nagkakabinhi, at punong kahoy na namumunga ayon sa kaniyang pagkakahoy, na taglay ang kaniyang binhi sa ibabaw ng lupa, at nagkagayon.

12 At ang lupa ay sinibulan ng damo, pananim na nagkakabinhi, ayon sa kaniyang pagkapananim, at ng punong kahoy na namumunga, na taglay ang kaniyang binhi, ayon sa kaniyang pagkakahoy, at nakita ng Dios na mabuti.

13 At nagkahapon at nagkaumaga ang ikatlong araw.

14 At sinabi ng Dios, Magkaroon ng mga tanglaw sa kalawakan ng langit upang maghiwalay ng araw sa gabi; at maging pinakatanda, at pinakabahagi ng panahon, ng mga araw at ng mga taon:

15 At maging pinakatanglaw sa kalawakan ng langit, upang tumanglaw sa ibabaw ng lupa: at nagkagayon.

16 At nilikha ng Dios ang dalawang malaking tanglaw; ang malaking tanglaw ay upang magpuno sa araw, at ang maliit na tanglaw ay upang magpuno sa gabi: nilikha rin niya ang mga bituin.

17 At mga inilagay ng Dios sa kalawakan ng langit, upang tumanglaw sa ibabaw ng lupa,

18 At upang magpuno sa araw at sa gabi, at upang maghiwalay ng liwanag sa kadiliman: at nakita ng Dios na mabuti.

19 At nagkahapon at nagkaumaga ang ikaapat na araw.

20 At sinabi ng Dios, Bukalan ng sagana ang tubig ng mga gumagalaw na kinapal na may buhay, at magsilipad ang mga ibon sa itaas ng lupa sa luwal na kalawakan ng himpapawid.

21 At nilikha ng Dios ang malalaking hayop sa dagat, at ang bawa't may buhay na kinapal na gumagalaw, na ibinukal na sagana ng tubig, ayon sa kanikaniyang uri at ang lahat na may pakpak na ibon, ayon sa kanikaniyang uri: at nakita ng Dios na mabuti.

22 At mga binasbasan ng Dios, na sinabi, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami, at inyong punuin ang tubig sa mga dagat, at magpakarami ang mga ibon sa lupa.

23 At nagkahapon at nagkaumaga ang ikalimang araw.

24 At sinabi ng Dios, Bukalan ang lupa ng mga may buhay na kinapal, ayon sa kanikaniyang uri ng hayop at ng mga kinapal na umuusad, at ng mga ganid sa lupa, ayon sa kanikaniyang uri: at nagkagayon.

25 At nilikha ng Dios ang ganid sa lupa ayon sa kaniyang uri, at ang hayop ayon sa kaniyang uri, at ang bawa't umuusad sa ibabaw ng lupa ayon sa kanikaniyang uri: at nakita ng Dios na mabuti.

26 At sinabi ng Dios, Lalangin natin ang tao sa ating larawan, ayon sa ating wangis: at magkaroon sila ng kapangyarihan sa mga isda sa dagat, at sa mga ibon sa himpapawid, at sa mga hayop, at sa buong lupa, at sa bawa't umuusad, na nagsisiusad sa ibabaw ng lupa.

27 At nilalang ng Dios ang tao ayon sa kaniyang sariling larawan, ayon sa larawan ng Dios siya nilalang; nilalang niya sila na lalake at babae.

28 At sila'y binasbasan ng Dios, at sa kanila'y sinabi ng Dios, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami, at kalatan ninyo ang lupa, at inyong supilin; at magkaroon kayo ng kapangyarihan sa mga isda sa dagat, at sa mga ibon sa himpapawid, at sa bawa't hayop na gumagalaw sa ibabaw ng lupa.

29 At sinabi ng Dios, Narito, ibinigay ko sa inyo ang bawa't pananim na nagkakabinhi, na nasa ibabaw ng balat ng lupa, at ang bawa't punong kahoy na may bunga ng punong kahoy na nagkakabinhi; sa inyo'y magiging pagkain:

30 At sa bawa't hayop sa lupa, at sa bawa't ibon sa himpapawid; at sa bawa't nagsisiusad sa ibabaw ng lupa na may buhay ay ibinigay ko ang lahat na pananim na sariwa na pinakapagkain; at nagkagayon.

31 At nakita ng Dios ang lahat ng kaniyang nilikha, at, narito, napakabuti. At nagkahapon at nagkaumaga ang ikaanim na araw.

From Swedenborg's Works

 

Apocalypse Explained #1119

Study this Passage

  
/ 1232  
  

1119. So much give unto her torment and mourning.- That this signifies that they should have so much of infernal punishment and desolation, appears from the signification of torment, as denoting infernal punishment; and from the signification of mourning, as denoting desolation, which consists in their no longer possessing any truth and good, but merely falsity and evil. The reason why it is said that as much torment and mourning should be given her, as she hath glorified herself and lived delicately, is, that all torment or infernal punishment corresponds entirely to the evils in which they are. Those, therefore, who have glorified themselves much, and taken delight in the love of ruling over heaven and the church, and also, for the sake of that glory and its delights, have perverted the goods of heaven and of the church - which are the goods of the Word - have their lot in a hell more grievous in its torment. But those who have glorified themselves in a less degree, and taken less delight in such glorification, have their lot in a milder hell and those who have not glorified themselves, and have not thence perverted the goods and truths of heaven and of the church, which are from the Word, but have simply obeyed them either from ignorance or persuasion, have not their lot in hell. But the people who have no share in their dominion, particularly those who look to the Lord, and have some affection for truth, have their lot in the heavens, where they are taught by the angels. From these things it is evident, that here, where Babylon is treated of, no others are meant than those who exercise dominion from the delight which they find in the love of it for the sake of themselves.

[2] Continuation concerning the Athanasian Creed and concerning the Lord.- That God is Man and that the Lord is that Man, is clear from everything in the heavens, and beneath the heavens. In the heavens, all things that proceed from the Lord, in their greatest and in their smallest [components], are either in the human form, or have reference to the human form. The whole heaven is in the human form, every society of heaven is in the human form, every angel and also every spirit beneath the heavens are a human form. It has also been revealed to me, that all things, both the least and the greatest, that proceed immediately from the Lord, are in that form, for that which proceeds from God is a resemblance of Him; it is therefore said of Adam and Eve, that they were "created into the image and likeness of God" (Genesis 1:26, 27).

[3] It is for this reason also that the angels in the heavens, being recipients of the Divine which proceeds from the Lord, are men of astonishing beauty, while spirits in the hells, because they do not receive the Divine which proceeds from the Lord, are devils, who, in the light of heaven, appear not as men, but as monsters. It is owing to this fact that every one in the spiritual world is known from his human form in the degree in which he derives it from the Lord. It is now evident from these things, that the Lord is the only Man, and that every one is a man according to the reception of Divine Good and Divine Truth from Him. In a word, he who sees God as Man, sees God, because he sees the Lord. The Lord also says, "He who seeth the Son, and believeth in him, hath eternal life" (John 6:40). To see the Son is to see Him in the spirit, because this is said, also, to those who have not seen Him in the world.

  
/ 1232  
  

Translation by Isaiah Tansley. Many thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.