The Bible

 

Ezekiel 37

Study

   

1 Ang kamay ng Panginoon ay sumasa akin, at kaniyang dinala ako sa Espiritu ng Panginoon, at inilagay niya ako sa gitna ng libis; at yao'y puno ng mga buto.

2 At pinaraan niya ako sa tabi ng mga yaon sa palibot: at, narito, may totoong marami sa luwal na libis; at, narito, mga totoong tuyo.

3 At kaniyang sinabi sa akin, Anak ng tao, maaari bagang mabuhay ang mga butong ito? At ako'y sumagot, Oh Panginoong Dios; ikaw ang nakakaalam.

4 Muling sinabi niya sa akin, Manghula ka sa mga butong ito, at sabihin mo sa kanila, Oh kayong mga tuyong buto, inyong pakinggan ang salita ng Panginoon.

5 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios sa mga butong ito: Narito, aking papapasukin ang hinga sa inyo, at kayo'y mangabubuhay.

6 At lalagyan ko kayo ng mga litid, at babalutin ko kayo ng laman, at tatakpan ko kayo ng balat, at lalagyan ko kayo ng hininga, at kayo'y mangabubuhay; at inyong malalaman na ako ang Panginoon.

7 Sa gayo'y nanghula ako ng gaya ng iniutos sa akin: at habang ako'y nanghuhula, may naghinugong, at, narito, isang lindol; at ang mga buto ay nangagkalapit, buto sa kaniyang buto.

8 At ako'y tumingin, at, narito, may mga litid sa mga yaon, at laman ay lumitaw sa mga yaon at ang balat ay tumakip sa mga yaon sa ibabaw; nguni't walang hininga sa kanila.

9 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Manghula ka sa hangin, manghula ka, anak ng tao, at sabihin mo sa hangin, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Manggaling ka sa apat na hangin, Oh hinga, at humihip ka sa mga patay na ito, upang sila'y mangabuhay.

10 Sa gayo'y nanghula ako ng gaya ng iniutos niya sa akin, at ang hininga ay pumasok sa kanila, at sila'y nangabuhay, at nagsitayo ng kanilang mga paa, isang totoong malaking pulutong.

11 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Anak ng tao, ang mga butong ito ay ang buong sangbahayan ni Israel: narito, kanilang sinasabi, Ang ating mga buto ay natuyo, at ang ating pagasa ay nawala; tayo'y lubos na nahiwalay.

12 Kaya't manghula ka, at sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking bubuksan ang inyong mga libingan, at aking pasasampahin kayo mula sa inyong mga libingan, Oh bayan ko; at aking dadalhin kayo sa lupain ng Israel.

13 At inyong malalaman na ako ang Panginoon, pagka aking binuksan ang inyong libingan, at aking pinasampa kayo na mula sa inyong mga libingan, Oh bayan ko.

14 At aking ilalagay ang aking Espiritu sa inyo, at kayo'y mangabubuhay, at aking ilalagay kayo sa inyong sariling lupain, at inyong mangalalaman na akong Panginoon ang nagsalita, at nagsagawa, sabi ng Panginoon.

15 Ang salita ng Panginoon ay dumating uli sa akin, na nagsasabi:

16 At ikaw, anak ng tao, kumuha ka ng isang tungkod, at sulatan mo sa ibabaw, Sa Juda at sa mga anak ni Israel na kaniyang mga kasama: saka kumuha ka ng ibang tungkod, at iyong sulatan: Sa Jose, na siyang tungkod ng Ephraim, at sa buong sangbahayan ni Israel na kaniyang mga kasama:

17 At iyong papagugnayugnayin sa ganang iyo na maging isang tungkod, upang maging isa sa iyong kamay.

18 At pagka ang mga anak ng iyong bayan ay mangagsasalita sa iyo, na mangagsasabi, Hindi mo baga ipakikilala sa amin kung ano ang kahulugan ng mga ito?

19 Sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking kukunin ang tungkod ng Jose, na nasa kamay ng Ephraim, at ang mga lipi ng Israel na kaniyang mga kasama: at akin silang isasama roon, sa tungkod ng Juda, at gagawin ko silang isang tungkod, at sila'y magiging isa sa aking kamay.

20 At ang tungkod na iyong sinusulatan ay hahawakan mo sa harap ng kanilang mga mata.

21 At sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking kukunin ang mga anak ni Israel mula sa gitna ng mga bansa, na kanilang pinaroonan, at pipisanin ko sila sa lahat ng dako, at dadalhin ko sila sa kanilang sariling lupain:

22 At gagawin ko silang isang bansa sa lupain, sa mga bundok ng Israel; at isang hari ang magiging hari sa kanilang lahat; at hindi na sila magiging dalawang bansa, o mahahati pa man sila sa dalawang kaharian;

23 At hindi na naman mapapahamak pa sila ng dahil sa kanilang mga diosdiosan, o sa kanila mang mga kasuklamsuklam na bagay, o sa anoman sa kanilang mga pagsalangsang; kundi aking ililigtas sila mula sa lahat nilang tahanang dako, na kanilang pinagkasalanan, at lilinisin ko sila: sa gayo'y magiging bayan ko sila, at ako'y magiging kanilang Dios.

24 At ang aking lingkod na si David ay magiging hari sa kanila; at silang lahat ay magkakaroon ng isang pastor; magsisilakad din naman sila ng ayon sa aking mga kahatulan, at susundin ang aking mga palatuntunan, at isasagawa.

25 At sila'y magsisitahan sa lupain na aking ibinigay kay Jacob na aking lingkod, na tinahanan ng inyong mga magulang; at sila'y magsisitahan doon, sila at ang kanilang mga anak, at ang mga anak ng kanilang mga anak, magpakailan man: at si David na aking lingkod ay magiging kanilang prinsipe magpakailan man.

26 Bukod dito'y makikipagtipan ako ng tipan ng kapayapaan sa kanila; magiging tipan na walang hanggan sa kanila; at aking ilalagay sila, at pararamihin sila at itatatag ko ang aking santuario sa gitna nila magpakailan man.

27 Ang aking tabernakulo naman ay mapapasa gitna nila; at ako'y magiging kanilang Dios, at sila'y magiging aking bayan.

28 At malalaman ng mga bansa na ako ang Panginoon na nagpapabanal sa Israel, pagka ang aking santuario ay mapapasa gitna nila magpakailan man.

   

From Swedenborg's Works

 

Scriptural Confirmations #14

  
/ 101  
  

14. 12. The Word was with God, and God was the Word; and all things were made by Him. In Him was life, and the life was the light of men; He was the true Light which lighteth every man: and the Word became flesh (John 1:1-14).

This was He who was before me, for He was prior to me. Of His fullness we have all received (John 1:15-16, 27, 30).

No one hath seen God at any time; the only begotten Son of God, who is in the bosom of the Father, hath made Him manifest (John 1:18).

Whose shoe's latchet I am not worthy to unloose (John 1:27).

The Son of man which is in the heavens (John 3:13-14). Light has come into the world. He who does evils hates the light (John 3:19-20).

He that hath the bride is the bridegroom. Spoken concerning Christ (John 3:29).

He came from heaven and is therefore above all (John 3:31). Spoken concerning Christ.

The Father gave not the Spirit by measure unto Him; the Father gave all things into His hands (John 3:34-35).

Jesus says that He is equal to the Father; in various places (John 5:18-23). That He quickeneth, and that He hath life in Himself, etc. (John 5:21, 26-27).

The bread of God is He which cometh down from heaven, and giveth life unto the world (John 6:33). He is the bread of life (John 6:35, 50-51).

Not that any one has seen the Father, save He who is with the Father, He hath seen the Father (John 6:46).

Jesus said I am the light of the world; he that followeth Me shall have the light of life (John 8:12; 9:5, 39; 12:35-36, 46).

Jesus said, Before Abraham was, I am (John 8:56, 58). He came into the world that the blind might see, and that they which see might become blind (John 9:39).

Jesus said, I and the Father are one (John 10:30).

The Father and He are one (John 10:30).

He is in the Father and the Father in Him (John 14:10-11; 10:38; Philippians 1-4; 1 Corinthians 1:3).

That ye may believe that the Father is in Me and I in the Father (John 10:38; 14:10-11).

He that receiveth Me receiveth Him that sent Me (John 13:20).

Jesus said, Believe in God, believe also in Me (John 14:1).

Jesus is the way to the Father (John 14:4-6).

He is the way, the truth and the life (John 14:6).

Jesus said, He that seeth and knoweth Me, seeth and knoweth the Father (John 14:7-9).

If ye shall ask of the Father in My name, I will do it (John 14:13-14).

Jesus said, Because I live, ye shall live (John 14:19). He and the Father will make their abode with them (John 14:21, 23).

God and Christ [mentioned] together; that I and the Father will come to him (John 14:23). I and the Father are one (John 10:30).

He that hateth Me hateth My Father (John 15:23-24). All things that the Father hath are Mine (John 16:15). Jesus goes away to the Father (John 16:5-7, 16-17, 29), which is to be united to Him.

They should pray in His name, I say not that I will pray the Father for you; the Father Himself loveth you because ye have loved Me (John 16:26-28). He often says, In His name.

I came forth from the Father, and am come into the world; again I leave the world and go to the Father (John 16:28-31). Jesus said, the Father had given Him power over all flesh (John 17:2).

Jesus will give to them eternal life (John 17:2) also, the Son from the Father.

God and Jesus Christ [mentioned] together, namely that they both know each other (John 17:3).

Father glorify Thy Son, that thy Son also may glorify Thee. Now therefore do Thou, O Father, glorify Me with Thine own self with the glory which I had with Thee before the world was (John 17:1, 5).

N. B. Arcanum. By "to glorify" is meant to unite the Divine Truth with the Divine Good in the Human. The Lord in the Father from eternity was the Divine Good and thence the Divine Truth, wherefore when He descended He was the Divine Truth from the Divine Good; a reciprocal union, or that of the Divine Truth with the Divine Good, was effected by the Lord in the Human while He was in the world: and it was accomplished successively, especially by redemption and by the fact that He did the will of the Father, and then fully by the last temptation, which was that of the cross, for temptation unites. Then was accomplished the reciprocal union of the Divine Truth with the Divine Good, thus the Father and Son are one, thus one Person like soul and body. All Mine are Thine and Thine are Mine, but I am glorified in them (John 17:10).

I sanctify Myself, that they also may be sanctified in the truth (John 17:19).

That they may be one in Jesus as the Father is in Him (John 17:21-23).

Thomas said, my Lord and my God (John 20:28).

  
/ 101  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.