The Bible

 

Ezekiel 37

Study

   

1 Ang kamay ng Panginoon ay sumasa akin, at kaniyang dinala ako sa Espiritu ng Panginoon, at inilagay niya ako sa gitna ng libis; at yao'y puno ng mga buto.

2 At pinaraan niya ako sa tabi ng mga yaon sa palibot: at, narito, may totoong marami sa luwal na libis; at, narito, mga totoong tuyo.

3 At kaniyang sinabi sa akin, Anak ng tao, maaari bagang mabuhay ang mga butong ito? At ako'y sumagot, Oh Panginoong Dios; ikaw ang nakakaalam.

4 Muling sinabi niya sa akin, Manghula ka sa mga butong ito, at sabihin mo sa kanila, Oh kayong mga tuyong buto, inyong pakinggan ang salita ng Panginoon.

5 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios sa mga butong ito: Narito, aking papapasukin ang hinga sa inyo, at kayo'y mangabubuhay.

6 At lalagyan ko kayo ng mga litid, at babalutin ko kayo ng laman, at tatakpan ko kayo ng balat, at lalagyan ko kayo ng hininga, at kayo'y mangabubuhay; at inyong malalaman na ako ang Panginoon.

7 Sa gayo'y nanghula ako ng gaya ng iniutos sa akin: at habang ako'y nanghuhula, may naghinugong, at, narito, isang lindol; at ang mga buto ay nangagkalapit, buto sa kaniyang buto.

8 At ako'y tumingin, at, narito, may mga litid sa mga yaon, at laman ay lumitaw sa mga yaon at ang balat ay tumakip sa mga yaon sa ibabaw; nguni't walang hininga sa kanila.

9 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Manghula ka sa hangin, manghula ka, anak ng tao, at sabihin mo sa hangin, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Manggaling ka sa apat na hangin, Oh hinga, at humihip ka sa mga patay na ito, upang sila'y mangabuhay.

10 Sa gayo'y nanghula ako ng gaya ng iniutos niya sa akin, at ang hininga ay pumasok sa kanila, at sila'y nangabuhay, at nagsitayo ng kanilang mga paa, isang totoong malaking pulutong.

11 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Anak ng tao, ang mga butong ito ay ang buong sangbahayan ni Israel: narito, kanilang sinasabi, Ang ating mga buto ay natuyo, at ang ating pagasa ay nawala; tayo'y lubos na nahiwalay.

12 Kaya't manghula ka, at sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking bubuksan ang inyong mga libingan, at aking pasasampahin kayo mula sa inyong mga libingan, Oh bayan ko; at aking dadalhin kayo sa lupain ng Israel.

13 At inyong malalaman na ako ang Panginoon, pagka aking binuksan ang inyong libingan, at aking pinasampa kayo na mula sa inyong mga libingan, Oh bayan ko.

14 At aking ilalagay ang aking Espiritu sa inyo, at kayo'y mangabubuhay, at aking ilalagay kayo sa inyong sariling lupain, at inyong mangalalaman na akong Panginoon ang nagsalita, at nagsagawa, sabi ng Panginoon.

15 Ang salita ng Panginoon ay dumating uli sa akin, na nagsasabi:

16 At ikaw, anak ng tao, kumuha ka ng isang tungkod, at sulatan mo sa ibabaw, Sa Juda at sa mga anak ni Israel na kaniyang mga kasama: saka kumuha ka ng ibang tungkod, at iyong sulatan: Sa Jose, na siyang tungkod ng Ephraim, at sa buong sangbahayan ni Israel na kaniyang mga kasama:

17 At iyong papagugnayugnayin sa ganang iyo na maging isang tungkod, upang maging isa sa iyong kamay.

18 At pagka ang mga anak ng iyong bayan ay mangagsasalita sa iyo, na mangagsasabi, Hindi mo baga ipakikilala sa amin kung ano ang kahulugan ng mga ito?

19 Sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking kukunin ang tungkod ng Jose, na nasa kamay ng Ephraim, at ang mga lipi ng Israel na kaniyang mga kasama: at akin silang isasama roon, sa tungkod ng Juda, at gagawin ko silang isang tungkod, at sila'y magiging isa sa aking kamay.

20 At ang tungkod na iyong sinusulatan ay hahawakan mo sa harap ng kanilang mga mata.

21 At sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking kukunin ang mga anak ni Israel mula sa gitna ng mga bansa, na kanilang pinaroonan, at pipisanin ko sila sa lahat ng dako, at dadalhin ko sila sa kanilang sariling lupain:

22 At gagawin ko silang isang bansa sa lupain, sa mga bundok ng Israel; at isang hari ang magiging hari sa kanilang lahat; at hindi na sila magiging dalawang bansa, o mahahati pa man sila sa dalawang kaharian;

23 At hindi na naman mapapahamak pa sila ng dahil sa kanilang mga diosdiosan, o sa kanila mang mga kasuklamsuklam na bagay, o sa anoman sa kanilang mga pagsalangsang; kundi aking ililigtas sila mula sa lahat nilang tahanang dako, na kanilang pinagkasalanan, at lilinisin ko sila: sa gayo'y magiging bayan ko sila, at ako'y magiging kanilang Dios.

24 At ang aking lingkod na si David ay magiging hari sa kanila; at silang lahat ay magkakaroon ng isang pastor; magsisilakad din naman sila ng ayon sa aking mga kahatulan, at susundin ang aking mga palatuntunan, at isasagawa.

25 At sila'y magsisitahan sa lupain na aking ibinigay kay Jacob na aking lingkod, na tinahanan ng inyong mga magulang; at sila'y magsisitahan doon, sila at ang kanilang mga anak, at ang mga anak ng kanilang mga anak, magpakailan man: at si David na aking lingkod ay magiging kanilang prinsipe magpakailan man.

26 Bukod dito'y makikipagtipan ako ng tipan ng kapayapaan sa kanila; magiging tipan na walang hanggan sa kanila; at aking ilalagay sila, at pararamihin sila at itatatag ko ang aking santuario sa gitna nila magpakailan man.

27 Ang aking tabernakulo naman ay mapapasa gitna nila; at ako'y magiging kanilang Dios, at sila'y magiging aking bayan.

28 At malalaman ng mga bansa na ako ang Panginoon na nagpapabanal sa Israel, pagka ang aking santuario ay mapapasa gitna nila magpakailan man.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1292

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1292. That 'they found a valley in the land of Shinar' means that worship became more unclean and unholy is clear from the meaning of 'a valley' and from the meaning of 'the land of Shinar'. As regards the meaning of 'a valley', in the Word 'mountains' means love or charity because these are the highest points, or what amounts to the same, inmost features of worship, as shown already in 795. Consequently 'a valley' means that which is below the mountains, that is, the lower, or what amounts to the same, exterior aspect of worship. 'The land of Shinar' however means external worship which has unholiness within it, as shown already in 1183. Thus in this verse the statement that 'they found a valley in the land of Shinar' means that worship became more unclean and unholy.

[2] Verse one dealt with the Church having one lip and its words being one that is, one doctrine in general and in particular. This verse however deals with the decline of the Church - 'they travelled from the east' that is, they began to depart from charity. For to the extent that the Church, or a member of the Church, departs from charity, its worship departs from what is holy, or its worship approaches what is unclean and unholy. The reason 'they found a valley in the land of Shinar' means the decline of the Church, that is, of worship, into unholiness is that a valley is a low-lying area between mountains, which, as has been stated, mean the holy things of love or of charity within worship. This also becomes clear from the meaning of 'a valley' in the Word where in the original language several expressions for valley occur which mean, when used in that sense, things present in worship that are less or more unholy.

[3] That 'valleys' means such things is clear in Isaiah,

The burden of the valley of vision; for the Lord Jehovih Zebaoth has a day of tumult and of trampling and of confusion in the valley of vision. Isaiah 22:1, 5.

'The valley of vision' stands for delusions and for reasonings by which worship is rendered false and at length profaned. In Jeremiah,

How do you say, I have not been defiled, I have not walked after the baals? Look at your way in the valley. Jeremiah 2:23.

'The valley' stands for unclean worship. In the same prophet, They have built the high places of Topheth, which are in the valley of the son of Hinnom. Therefore, behold, the days are coming when it will no more be called Topheth or the valley of the son of Hinnom, but the valley of slaughter. Jeremiah 7:31, 34; 19:6.

'The valley of Hinnom' stands for hell, also for the profanation of truth and good.

[4] In Ezekiel,

Thus said the Lord Jehovih to the mountains and hills, to the ravines and valleys Behold, I, even I, am bringing a sword places. Ezekiel 6:3.

In the same prophet,

I will give to Gog a place there for burial in Israel, the valley of those that pass over towards the east of the sea. And they will call it the valley of the multitude of Gog. Ezekiel 39:11, 15.

This refers to worship in external things, 'the valley' standing for such worship. But when worship has not yet become unholy to that extent, it is described by the word for a valley used here in Genesis 11:2, as in Isaiah,

I will open rivers on the sloping heights, and I will place springs in the midst of valleys; I will make the wilderness into a pool of water, and the dry land into streams of water. Isaiah 41:18.

This refers to people who are in ignorance, that is, without cognitions of faith and charity, and who yet have charity. 'valley' here stands for those people, as does 'valley' in Ezekiel 37:1.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.