The Bible

 

Ezekiel 11

Study

   

1 Bukod dito'y itinaas ako ng Espiritu, at dinala ako sa pintuang-daang silanganan ng bahay ng Panginoon, na nakaharap sa dakong silanganan: at narito, nasa pinto ng pintuang-daan ang dalawang pu't limang lalake; at nakita ko sa gitna nila si Jaazanias na anak ni Azur, at si Pelatias na anak ni Benaias, na mga prinsipe ng bayan.

2 At sinabi niya sa akin, Anak ng tao, ito ang mga lalake na nagsisikatha ng kasamaan, at nagbibigay ng masamang payo sa bayang ito;

3 Na nagsasabi, Hindi malapit ang panahon ng pagtatayo ng mga bahay; ang bayang ito ang caldera, at tayo ang karne.

4 Kaya't manghula ka laban sa kanila, manghula ka, Oh anak ng tao.

5 At ang Espiritu ng Panginoon ay dumating sa akin, at sinabi niya sa akin, Salitain mo, Ganito ang sabi ng Panginoon: Ganito ang inyong sinabi, Oh sangbahayan ni Israel; sapagka't nalalaman ko ang mga bagay na pumasok sa inyong pag-iisip.

6 Inyong pinarami ang inyong pinatay sa bayang ito, at inyong pinuno ang mga lansangan nito ng mga patay.

7 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Ang inyong mga patay na inyong ibinulagta sa gitna nito, ay karne, at ang bayang ito ay siyang caldera: nguni't kayo'y ilalabas sa gitna nito.

8 Kayo'y nangatakot sa tabak; at aking pararatingin ang tabak sa inyo, sabi ng Panginoong Dios.

9 At aking ilalabas kayo sa gitna nito, at ibibigay ko kayo sa mga kamay ng mga taga ibang lupa, at maglalapat ako ng mga kahatulan sa inyo.

10 Kayo'y mangabubuwal sa pamamagitan ng tabak; aking hahatulan kayo sa hangganan ng Israel; at inyong malalaman na ako ang Panginoon.

11 Ang bayang ito ay hindi magiging inyong caldera, o kayo man ay magiging karne sa gitna nito, aking hahatulan kayo sa hangganan ng Israel;

12 At inyong malalaman na ako ang Panginoon: sapagka't kayo'y hindi nagsilakad ng ayon sa aking mga palatuntunan, o inyo mang isinagawa ang aking mga kahatulan, kundi kayo'y nagsigawa ng ayon sa mga kaugalian ng mga bansa na nangasa palibot ninyo.

13 At nangyari, nang ako'y nanghuhula, na si Pelatias na anak ni Benaias ay namatay. Nang magkagayo'y nasubasob ako, at ako'y sumigaw ng malakas, at aking sinabi, Ah Panginoong Dios! gagawa ka baga ng lubos na wakas sa nalabi sa Israel?

14 At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na sinasabi,

15 Anak ng tao, ang iyong mga kapatid, sa makatuwid baga'y ang iyong mga kapatid, na mga lalake sa iyong kamaganakan, at ang buong sangbahayan ni Israel, silang lahat, siyang mga pinagsabihan ng mga nananahan sa Jerusalem. Magsilayo kayo sa Panginoon; sa amin ay ibinigay ang lupaing ito na pinakaari.

16 Kaya't iyong sabihin, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Bagaman sila'y aking inilayo sa gitna ng mga bansa, at bagaman aking pinangalat sila sa gitna ng mga lupain, gayon ma'y ako'y magiging pinaka santuario sa kanila sa sandaling panahon sa mga lupain na kanilang kapaparunan.

17 Kaya't iyong sabihin, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Aking pipisanin kayo mula sa mga bayan, at titipunin ko kayo sa mga lupain na inyong pinangalatan, at aking ibibigay sa inyo ang lupain ng Israel.

18 At sila'y magsisiparoon, at kanilang aalisin ang lahat na karumaldumal na bagay niyaon, at ang lahat ng kasuklamsuklam niyaon, mula roon.

19 At aking bibigyan sila ng isang puso, at aking lalagyan ng bagong diwa ang loob ninyo; at aking aalisin ang batong puso sa kanilang laman, at aking bibigyan sila ng pusong laman;

20 Upang sila'y magsilakad sa aking mga palatuntunan, at ganapin ang aking mga kahatulan at isagawa: at sila'y magiging aking bayan, at ako'y magiging kanilang Dios.

21 Nguni't tungkol sa kanila na ang puso ay nagsisunod ayon sa kanilang mga karumaldumal na bagay, at sa kanilang mga kasuklamsuklam, aking pararatingin ang kanilang lakad sa kanilang sariling mga ulo, sabi ng Panginoong Dios.

22 Nang magkagayo'y itinaas ng mga kerubin ang kanilang mga pakpak, at ang mga gulong ay nangasa siping nila; at ang kaluwalhatian ng Dios ng Israel ay nasa itaas ng mga yaon.

23 At ang kaluwalhatian ng Panginoon ay napailanglang mula sa pinakaloob ng bayan, lumagay sa ibabaw ng bundok na nasa dakong silanganan ng bayan.

24 At itinaas ako ng Espiritu, at dinala ako sa pangitain sa Caldea sa pamamagitan ng Espiritu ng Dios, sa kanila na mga bihag. Sa gayo'y ang pangitain na aking nakita ay napaitaas mula sa akin.

25 Nang magkagayo'y sinalita ko sa kanila na mga bihag ang lahat na bagay na ipinakita sa akin ng Panginoon.

   

From Swedenborg's Works

 

Doctrine of Life #86

Study this Passage

  
/ 114  
  

86. A person has a natural mind and a spiritual mind. The natural mind is below and the spiritual mind above.

The natural mind is the mind he has in the world, and the spiritual mind is the mind he has in heaven.

The natural mind may be termed his animal mind, and the spiritual mind his human mind.

Human beings also differ from animals by their having a spiritual mind. By virtue of that mind they can be in heaven while still living in the world. It is also by virtue of that mind that a person lives on after death.

[2] A person may be intellectually functional in his spiritual mind and so in heaven, but he cannot be volitionally functional in his spiritual mind and so in heaven unless he refrains from evils as being sins. If he is not volitionally functional in that mind, he is still not in heaven, because his will draws his understanding downward and causes it to be just as natural and animal as itself.

[3] A person may be likened to a garden, with his intellect likened to light, and his will to warmth. A garden has the benefit of light and not at the same time of warmth in wintertime, but of light and warmth together in summertime. A person who has only light in his intellect is like a garden in winter, whereas someone who has both light in his intellect and warmth in his will is like a garden in summer.

Spiritual light also causes the intellect to grow wise, and spiritual warmth causes the will to become loving. For spiritual light is Divine wisdom, and spiritual warmth is Divine love.

[4] As long as a person does not refrain from evils as being sins, the inner regions of the natural mind are, as regards the will, blocked up by lusts for those evils, where they form a kind of thick veil and a kind of dark cloud beneath the spiritual mind and keep it from opening.

On the other hand, as soon as a person refrains from evils as being sins, the Lord flows in then from heaven, removes the veil, dispels the cloud, and opens the spiritual mind, and so introduces the person into heaven.

[5] Lusts for evils block up, as we said, the inner regions of the natural mind, and as long as they do, the person is for that time in hell. But as soon as those lusts have been dispersed by the Lord, the person is in heaven.

So, too, as long as lusts for evils block up the inner regions of the natural mind, the person remains for that time a natural person. But as soon as those lusts have been dispersed by the Lord, the person is a spiritual person.

Again, as long as lusts for evils block up the inner regions of the natural mind, the person is for that time an animal. He differs only in the fact that he can think and speak, even about matters not visible to the eye, a faculty he has from his ability to raise his intellect into the light of heaven. But as soon as those lusts have been dispersed by the Lord, the person becomes human, because he then thinks true thoughts in his intellect from goodness in his will.

Moreover, as long as the lusts for evils block up the inner regions of the natural mind, the person is for that time like a garden in winter. But as soon as those lusts have been dispersed by the Lord, he is like a garden in summer.

[6] The union of will and intellect in a person is meant in the Word by heart and soul and by heart and spirit. So we are told, for example, to love God with all our heart and with all our soul (Matthew 22:37), and that God will give us a new heart and a new spirit (Ezekiel 11:19, 36:26-27). The heart means the will and its love, and the soul or spirit means the intellect and its wisdom.

  
/ 114  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.