The Bible

 

Daniel 10

Study

   

1 Nang ikatlong taon ni Ciro na hari sa Persia ay nahayag ang isang bagay kay Daniel, na ang pangala'y Beltsasar; at ang bagay ay tunay, sa makatuwid baga'y isang malaking pakikipagbaka; at kaniyang naunawa ang bagay at nagkaroon ng unawa tungkol sa pangitain.

2 Nang mga araw na yao'y akong si Daniel ay nanangis na tatlong buong sanglinggo.

3 Hindi ako kumain ng masarap na tinapay, ni pumasok man ang karne ni alak man sa aking bibig, ni naglangis man ako, hanggang sa natapos ang tatlong buong sanglinggo.

4 At nang ikadalawang pu't apat na araw ng unang buwan, palibhasa'y ako'y nasa tabi ng malaking ilog, na siyang Hiddekel.

5 Aking itiningin ang aking mga mata, at tumanaw, at narito, ang isang lalake na nakapanamit ng kayong lino, na ang mga balakang ay binigkisan ng taganas na ginto sa Uphas:

6 Ang kaniyang katawan naman ay gaya ng berilo, at ang kaniyang mukha ay gaya ng anyo ng kidlat, at ang kaniyang mga mata ay gaya ng mga liwanag ng apoy, at ang kaniyang mga kamay at kaniyang mga paa, ay gaya ng kulay ng pinakintab na tanso, at ang tinig ng kaniyang mga salita ay gaya ng tinig ng isang karamihan.

7 At akong si Daniel ang nakakitang magisa ng pangitaing yaon; sapagka't ang mga lalake na kasama ko ay hindi nangakakita ng pangitain; kundi sumakanila ang isang di kawasang panginginig, at sila'y nagsitakas upang magsikubli.

8 Sa gayo'y iniwan akong magisa, at nakakita nitong dakilang pangitain, at nawalan ako ng lakas; sapagka't ang aking kagandahan ay umuwi sa kasiraan at walang nanatiling lakas sa akin.

9 Gayon ma'y narinig ko ang tinig ng kaniyang mga salita; at nang aking marinig ang tinig ng kaniyang mga salita, ako nga'y nagupiling sa isang mahimbing na pagkakatulog, na ang aking mukha ay pasubsob.

10 At, narito, isang kamay ay humipo sa akin, na nagtayo sa akin sa aking mga tuhod at sa mga palad ng aking mga kamay.

11 At sinabi niya sa akin, Oh Daniel, ikaw na lalaking minamahal na mainam, unawain mo ang mga salita na aking sinasalita sa iyo, at tumayo kang matuwid; sapagka't sa iyo'y sinugo ako ngayon. At ng kaniyang masalita ang salitang ito sa akin, ako'y tumayo na nanginginig.

12 Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Huwag kang matakot, Daniel; sapagka't mula nang unang araw na iyong ilagak ang iyong puso na makaunawa, at magpakababa sa harap ng iyong Dios, ang iyong mga salita ay dininig: at ako'y naparito alangalang sa iyong mga salita.

13 Nguni't ang prinsipe ng kaharian ng Persia ay nakipagpunyagi sa akin na dalawang pu't isang araw; nguni't, narito, si Miguel ay isa sa mga punong prinsipe, dumating upang tulungan ako: at ako'y natira doon na kasama ng mga hari sa Persia.

14 Ngayo'y naparito ako upang ipatalastas sa iyo kung ano ang mangyayari sa iyong bayan sa mga huling araw; sapagka't ang pangitain ay ukol sa maraming mga araw pa.

15 At nang kaniyang masalita sa akin ang ayon sa mga salitang ito, ay aking itinungo ang aking mukha sa lupa, at ako'y napipi.

16 At, narito, isang gaya ng kahawig ng mga anak ng mga tao ay humipo ng aking mga labi: nang magkagayo'y ibinuka ko ang aking bibig, at ako'y nagsalita, at nagsabi sa kaniya na tumayo sa harap ko, Oh panginoon ko, dahil sa pangitain ay nagbalik sa akin ang aking mga kapanglawan, at hindi nananatili sa akin ang lakas.

17 Sapagka't paanong makikipagusap ang lingkod nitong aking panginoon sa panginoon kong ito? sapagka't tungkol sa akin, ay biglang nawalan ako ng lakas, ni may naiwan mang hininga sa akin.

18 Nang magkagayo'y hinipo uli ako roon ng isa na kamukha ng tao, at kaniyang pinalakas ako.

19 At kaniyang sinabi, Oh taong minamahal na mainam, huwag kang matakot: kapayapaan ang sumaiyo, magpakalakas ka, oo, magpakalakas ka. At nang siya'y magsalita sa akin, ako'y lumakas, at nagsabi, Magsalita ang aking panginoon; sapagka't iyong pinalakas ako.

20 Nang magkagayo'y sinabi niya, Talastas mo baga kung bakit ako'y naparito sa iyo? at ngayo'y babalik ako upang makipaglaban sa prinsipe sa Persia: at pagka ako'y lumabas, narito, ang prinsipe sa Grecia ay darating.

21 Nguni't aking sasaysayin sa iyo ang nakasulat sa kasulatan ng katotohanan: at walang sinomang tutulong sa akin laban sa mga ito, kundi si Miguel na inyong prinsipe.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #9872

Study this Passage

  
/ 10837  
  

9872. 'A tarshish, and a shoham, and a jasper' means the spiritual love of truth, in which higher things terminate. This is clear from the meaning of these stones, which they derive from their colours; for the colour of all the stones in this row is on the white side tinged with blue. The fact that tarshish means the spiritual love of truth is clear from places in the Word where it is mentioned, as in Ezekiel,

Behold, there were four wheels beside the cherubs; the appearance of the wheels was like that of tarshish stone. Ezekiel 1:16; 10:9.

The cherubs' wheels are similar in meaning to a person's arms and feet, which is the power to act and go forward, this power being that of truth springing from good, see 8215. This explains why the appearance of those wheels was like that of tarshish stone; for 'tarshish' means truth springing from spiritual good, which possesses power.

[2] In Daniel,

I lifted up my eyes and saw, and behold, a man clothed in linen whose loins were girded with gold of Uphaz, and his body was like tarshish; and his face was like [the appearance] of lightning, and his eyes were like fiery torches. Daniel 10:5-6.

'A man clothed in linen' was an angel from heaven. 'Linen' means truth that is the clothing of good, 7601. By 'loins' conjugial love, which belongs to goodness and truth, is meant, 3021, 4280, 5050-5062. This is why the man's loins are said to have been 'girded with gold of Uphaz', for 'gold' means the good of love, 113, 1551, 1552, 5658, 9490, 9510. 'The body' however, by virtue of its correspondence, means the good of celestial love and also the good of spiritual love, 6135, while the surface of the body means the truth that springs from that good, which is why the man's body looked like tarshish. So it is that 'tarshish' means the truth that spiritual love desires.

[3] For the meaning of a shoham, the second stone in this row, as the truths of faith that spring from love, see what has been shown in 9476, 9841. As for a jasper, the third and last stone belonging to this row, that it means the truth of faith, this is clear in John's Revelation,

The light of the city, the holy Jerusalem, was like a most precious stone, as if it were a jasper stone, shining like crystal. Revelation 21:11.

'The holy Jerusalem' means the Church that is going to take the place of the one that is ours at the present day. Its 'light' is the truth of faith and resulting intelligence, 9548, 9551, 9555, 9558, 9561, 9684. Therefore it is likened to 'a jasper stone, shining like crystal'. 'Crystal' as well means the truth of faith springing from good, in the same book,

The construction of the wall of the holy Jerusalem was jasper, and the city was pure gold, like pure glass. Revelation 21:18.

The wall of the city is described as jasper because 'the wall' means the truth of faith protecting the Church, 6419. And since 'the wall' has this meaning, verse 19 of that chapter says that the first stone constituting its foundations was jasper. For by 'foundation' is meant the truth of faith springing from good, see 9643.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.