The Bible

 

Genesis 9

Study

   

1 και ηυλογησεν ο θεος τον νωε και τους υιους αυτου και ειπεν αυτοις αυξανεσθε και πληθυνεσθε και πληρωσατε την γην και κατακυριευσατε αυτης

2 και ο τρομος υμων και ο φοβος εσται επι πασιν τοις θηριοις της γης και επι παντα τα ορνεα του ουρανου και επι παντα τα κινουμενα επι της γης και επι παντας τους ιχθυας της θαλασσης υπο χειρας υμιν δεδωκα

3 και παν ερπετον ο εστιν ζων υμιν εσται εις βρωσιν ως λαχανα χορτου δεδωκα υμιν τα παντα

4 πλην κρεας εν αιματι ψυχης ου φαγεσθε

5 και γαρ το υμετερον αιμα των ψυχων υμων εκζητησω εκ χειρος παντων των θηριων εκζητησω αυτο και εκ χειρος ανθρωπου αδελφου εκζητησω την ψυχην του ανθρωπου

6 ο εκχεων αιμα ανθρωπου αντι του αιματος αυτου εκχυθησεται οτι εν εικονι θεου εποιησα τον ανθρωπον

7 υμεις δε αυξανεσθε και πληθυνεσθε και πληρωσατε την γην και πληθυνεσθε επ' αυτης

8 και ειπεν ο θεος τω νωε και τοις υιοις αυτου μετ' αυτου λεγων

9 εγω ιδου ανιστημι την διαθηκην μου υμιν και τω σπερματι υμων μεθ' υμας

10 και παση ψυχη τη ζωση μεθ' υμων απο ορνεων και απο κτηνων και πασι τοις θηριοις της γης οσα μεθ' υμων απο παντων των εξελθοντων εκ της κιβωτου

11 και στησω την διαθηκην μου προς υμας και ουκ αποθανειται πασα σαρξ ετι απο του υδατος του κατακλυσμου και ουκ εσται ετι κατακλυσμος υδατος του καταφθειραι πασαν την γην

12 και ειπεν κυριος ο θεος προς νωε τουτο το σημειον της διαθηκης ο εγω διδωμι ανα μεσον εμου και υμων και ανα μεσον πασης ψυχης ζωσης η εστιν μεθ' υμων εις γενεας αιωνιους

13 το τοξον μου τιθημι εν τη νεφελη και εσται εις σημειον διαθηκης ανα μεσον εμου και της γης

14 και εσται εν τω συννεφειν με νεφελας επι την γην οφθησεται το τοξον μου εν τη νεφελη

15 και μνησθησομαι της διαθηκης μου η εστιν ανα μεσον εμου και υμων και ανα μεσον πασης ψυχης ζωσης εν παση σαρκι και ουκ εσται ετι το υδωρ εις κατακλυσμον ωστε εξαλειψαι πασαν σαρκα

16 και εσται το τοξον μου εν τη νεφελη και οψομαι του μνησθηναι διαθηκην αιωνιον ανα μεσον εμου και ανα μεσον πασης ψυχης ζωσης εν παση σαρκι η εστιν επι της γης

17 και ειπεν ο θεος τω νωε τουτο το σημειον της διαθηκης ης διεθεμην ανα μεσον εμου και ανα μεσον πασης σαρκος η εστιν επι της γης

18 ησαν δε οι υιοι νωε οι εξελθοντες εκ της κιβωτου σημ χαμ ιαφεθ χαμ ην πατηρ χανααν

19 τρεις ουτοι εισιν οι υιοι νωε απο τουτων διεσπαρησαν επι πασαν την γην

20 και ηρξατο νωε ανθρωπος γεωργος γης και εφυτευσεν αμπελωνα

21 και επιεν εκ του οινου και εμεθυσθη και εγυμνωθη εν τω οικω αυτου

22 και ειδεν χαμ ο πατηρ χανααν την γυμνωσιν του πατρος αυτου και εξελθων ανηγγειλεν τοις δυσιν αδελφοις αυτου εξω

23 και λαβοντες σημ και ιαφεθ το ιματιον επεθεντο επι τα δυο νωτα αυτων και επορευθησαν οπισθοφανως και συνεκαλυψαν την γυμνωσιν του πατρος αυτων και το προσωπον αυτων οπισθοφανες και την γυμνωσιν του πατρος αυτων ουκ ειδον

24 εξενηψεν δε νωε απο του οινου και εγνω οσα εποιησεν αυτω ο υιος αυτου ο νεωτερος

25 και ειπεν επικαταρατος χανααν παις οικετης εσται τοις αδελφοις αυτου

26 και ειπεν ευλογητος κυριος ο θεος του σημ και εσται χανααν παις αυτου

27 πλατυναι ο θεος τω ιαφεθ και κατοικησατω εν τοις οικοις του σημ και γενηθητω χανααν παις αυτων

28 εζησεν δε νωε μετα τον κατακλυσμον τριακοσια πεντηκοντα ετη

29 και εγενοντο πασαι αι ημεραι νωε εννακοσια πεντηκοντα ετη και απεθανεν

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1094

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1094. A servant of servants shall he be to his brethren. That this signifies the vilest thing in the church, is evident from the nature of external worship when separated from internal. That, regarded in itself, external worship is nothing, unless there be internal worship to make it holy, must be evident to everyone. For what is external adoration, without adoration of the heart, but a gesture? Or what is prayer of the lips, if the mind is not in it, but mere babbling? And what is any work, if there is no intention in it, but a thing of nought? So that in itself every external thing is an inanimate affair, and lives solely from what is internal.

[2] The nature of external worship when separated from what is internal, has been made evident to me from many things in the other life. The sorceresses there had in the world frequented churches and the sacraments equally with others; and so had the deceitful, in fact these had done so more than others; and so also had those who had been delighted with robbery, and the avaricious; and yet they are infernals, and bear the greatest hatred against the Lord and the neighbor. Their internal worship in external had been either that they might be seen by the world; or that they might gain worldly, earthly, and corporeal things which they desired; or that they might deceive under the appearance of sanctity; or from a certain acquired habit. That such persons are very prone to adore any god or any idol that favors them and their desires is very manifest, especially from the Jews, who in consequence of making their worship to consist in nothing but externals, so often lapsed into idolatry. The reason is that such worship is in itself merely idolatrous, for the external is what is worshiped by them.

[3] The Gentiles also in the land of Canaan, who worshiped Baal and other gods, had a nearly similar external worship; for they had not only temples and altars, but also sacrifices; so that their external worship differed but little from the worship of the Jews, except that they gave the names of Baal, Ashtaroth, and others, to their god; and the Jews gave to him the name Jehovah, as is the case also at this day, for they suppose that the mere naming of Jehovah will make them holy and elect; when yet this has tended rather to condemn them more than others; for in this way they have been able to profane what is holy, which the Gentiles cannot do. Such worship is what is called “Canaan” who is said to be a “servant of servants.” That a “servant of servants” denotes the vilest thing in the church, may be seen in the following verse.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.