The Bible

 

Genesis 4

Study

   

1 αδαμ δε εγνω ευαν την γυναικα αυτου και συλλαβουσα ετεκεν τον καιν και ειπεν εκτησαμην ανθρωπον δια του θεου

2 και προσεθηκεν τεκειν τον αδελφον αυτου τον αβελ και εγενετο αβελ ποιμην προβατων καιν δε ην εργαζομενος την γην

3 και εγενετο μεθ' ημερας ηνεγκεν καιν απο των καρπων της γης θυσιαν τω κυριω

4 και αβελ ηνεγκεν και αυτος απο των πρωτοτοκων των προβατων αυτου και απο των στεατων αυτων και επειδεν ο θεος επι αβελ και επι τοις δωροις αυτου

5 επι δε καιν και επι ταις θυσιαις αυτου ου προσεσχεν και ελυπησεν τον καιν λιαν και συνεπεσεν τω προσωπω

6 και ειπεν κυριος ο θεος τω καιν ινα τι περιλυπος εγενου και ινα τι συνεπεσεν το προσωπον σου

7 ουκ εαν ορθως προσενεγκης ορθως δε μη διελης ημαρτες ησυχασον προς σε η αποστροφη αυτου και συ αρξεις αυτου

8 και ειπεν καιν προς αβελ τον αδελφον αυτου διελθωμεν εις το πεδιον και εγενετο εν τω ειναι αυτους εν τω πεδιω και ανεστη καιν επι αβελ τον αδελφον αυτου και απεκτεινεν αυτον

9 και ειπεν ο θεος προς καιν που εστιν αβελ ο αδελφος σου ο δε ειπεν ου γινωσκω μη φυλαξ του αδελφου μου ειμι εγω

10 και ειπεν ο θεος τι εποιησας φωνη αιματος του αδελφου σου βοα προς με εκ της γης

11 και νυν επικαταρατος συ απο της γης η εχανεν το στομα αυτης δεξασθαι το αιμα του αδελφου σου εκ της χειρος σου

12 οτι εργα την γην και ου προσθησει την ισχυν αυτης δουναι σοι στενων και τρεμων εση επι της γης

13 και ειπεν καιν προς τον κυριον μειζων η αιτια μου του αφεθηναι με

14 ει εκβαλλεις με σημερον απο προσωπου της γης και απο του προσωπου σου κρυβησομαι και εσομαι στενων και τρεμων επι της γης και εσται πας ο ευρισκων με αποκτενει με

15 και ειπεν αυτω κυριος ο θεος ουχ ουτως πας ο αποκτεινας καιν επτα εκδικουμενα παραλυσει και εθετο κυριος ο θεος σημειον τω καιν του μη ανελειν αυτον παντα τον ευρισκοντα αυτον

16 εξηλθεν δε καιν απο προσωπου του θεου και ωκησεν εν γη ναιδ κατεναντι εδεμ

17 και εγνω καιν την γυναικα αυτου και συλλαβουσα ετεκεν τον ενωχ και ην οικοδομων πολιν και επωνομασεν την πολιν επι τω ονοματι του υιου αυτου ενωχ

18 εγενηθη δε τω ενωχ γαιδαδ και γαιδαδ εγεννησεν τον μαιηλ και μαιηλ εγεννησεν τον μαθουσαλα και μαθουσαλα εγεννησεν τον λαμεχ

19 και ελαβεν εαυτω λαμεχ δυο γυναικας ονομα τη μια αδα και ονομα τη δευτερα σελλα

20 και ετεκεν αδα τον ιωβελ ουτος ην ο πατηρ οικουντων εν σκηναις κτηνοτροφων

21 και ονομα τω αδελφω αυτου ιουβαλ ουτος ην ο καταδειξας ψαλτηριον και κιθαραν

22 σελλα δε ετεκεν και αυτη τον θοβελ και ην σφυροκοπος χαλκευς χαλκου και σιδηρου αδελφη δε θοβελ νοεμα

23 ειπεν δε λαμεχ ταις εαυτου γυναιξιν αδα και σελλα ακουσατε μου της φωνης γυναικες λαμεχ ενωτισασθε μου τους λογους οτι ανδρα απεκτεινα εις τραυμα εμοι και νεανισκον εις μωλωπα εμοι

24 οτι επτακις εκδεδικηται εκ καιν εκ δε λαμεχ εβδομηκοντακις επτα

25 εγνω δε αδαμ ευαν την γυναικα αυτου και συλλαβουσα ετεκεν υιον και επωνομασεν το ονομα αυτου σηθ λεγουσα εξανεστησεν γαρ μοι ο θεος σπερμα ετερον αντι αβελ ον απεκτεινεν καιν

26 και τω σηθ εγενετο υιος επωνομασεν δε το ονομα αυτου ενως ουτος ηλπισεν επικαλεισθαι το ονομα κυριου του θεου

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #349

Study this Passage

  
/ 10837  
  

349. 'A gift' is used to mean worship. This becomes clear from the representative acts in the Jewish Church where, in addition to first-fruits of the earth and of all it yields, and also presentation of the firstborn, sacrifices of every kind are called 'gifts'. It was in these acts that worship consisted. And because they each represented something heavenly and had reference to the Lord, these gifts meant true worship, a fact that anyone is capable of recognizing. For what is any representative without the real thing it represents, and what is anything external without an internal but some idol or object that is dead? That which is external has life from things that are internal, that is, from the Lord through those internal things. From this it is clear that all gifts in the representative Church mean worship of the Lord. Further details on these points will in the Lord's Divine mercy be presented later on.

[2] That 'gifts' in general means worship becomes clear from various places in the Prophets, as in Malachi,

Who endures the day of His coming? He will sit as a refiner and purifier of silver, and He will purify the sons of Levi and purge them like gold, and like silver, and they will be people who present to Jehovah a gift in righteousness. Then the gift of Judah and Jerusalem will be pleasing to Jehovah as in the days of old and as in the former years. Malachi 3:2-4.

'A gift in righteousness' means something internal, which 'the sons of Levi', that is, devout worshippers, are going to offer. 'The days of old' means the Most Ancient Church, and 'former years' the Ancient Church.

In Ezekiel,

On My holy mountain, on the mountain height of Israel, all the house of Israel, the whole of that land, will worship Me. There I will be well-disposed towards them, and there I will require your offerings and the first-fruits comprising your gifts in all your holy acts. Ezekiel 20:40.

'Offerings and first-fruits comprising gifts in holy acts' similarly are works that have been made holy through charity from the Lord. In Zephaniah,

From beyond the rivers of Ethiopia those who adore Me will bring My gift. Zephaniah 3:10.

'Ethiopia' stands for people who are in possession of celestial things, namely love, charity, and works stemming from charity.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.