New Christian Bible Study

The Bible

 

Genesis 33

Study

   

1 αναβλεψας δε ιακωβ ειδεν και ιδου ησαυ ο αδελφος αυτου ερχομενος και τετρακοσιοι ανδρες μετ' αυτου και επιδιειλεν ιακωβ τα παιδια επι λειαν και ραχηλ και τας δυο παιδισκας

2 και εποιησεν τας δυο παιδισκας και τους υιους αυτων εν πρωτοις και λειαν και τα παιδια αυτης οπισω και ραχηλ και ιωσηφ εσχατους

3 αυτος δε προηλθεν εμπροσθεν αυτων και προσεκυνησεν επι την γην επτακις εως του εγγισαι του αδελφου αυτου

4 και προσεδραμεν ησαυ εις συναντησιν αυτω και περιλαβων αυτον εφιλησεν και προσεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και εκλαυσαν αμφοτεροι

5 και αναβλεψας ειδεν τας γυναικας και τα παιδια και ειπεν τι ταυτα σοι εστιν ο δε ειπεν τα παιδια οις ηλεησεν ο θεος τον παιδα σου

6 και προσηγγισαν αι παιδισκαι και τα τεκνα αυτων και προσεκυνησαν

7 και προσηγγισεν λεια και τα τεκνα αυτης και προσεκυνησαν και μετα ταυτα προσηγγισεν ραχηλ και ιωσηφ και προσεκυνησαν

8 και ειπεν τι ταυτα σοι εστιν πασαι αι παρεμβολαι αυται αις απηντηκα ο δε ειπεν ινα ευρη ο παις σου χαριν εναντιον σου κυριε

9 ειπεν δε ησαυ εστιν μοι πολλα αδελφε εστω σοι τα σα

10 ειπεν δε ιακωβ ει ευρηκα χαριν εναντιον σου δεξαι τα δωρα δια των εμων χειρων ενεκεν τουτου ειδον το προσωπον σου ως αν τις ιδοι προσωπον θεου και ευδοκησεις με

11 λαβε τας ευλογιας μου ας ηνεγκα σοι οτι ηλεησεν με ο θεος και εστιν μοι παντα και εβιασατο αυτον και ελαβεν

12 και ειπεν απαραντες πορευσομεθα επ' ευθειαν

13 ειπεν δε αυτω ο κυριος μου γινωσκει οτι τα παιδια απαλωτερα και τα προβατα και αι βοες λοχευονται επ' εμε εαν ουν καταδιωξω αυτους ημεραν μιαν αποθανουνται παντα τα κτηνη

14 προελθετω ο κυριος μου εμπροσθεν του παιδος εγω δε ενισχυσω εν τη οδω κατα σχολην της πορευσεως της εναντιον μου και κατα ποδα των παιδαριων εως του με ελθειν προς τον κυριον μου εις σηιρ

15 ειπεν δε ησαυ καταλειψω μετα σου απο του λαου του μετ' εμου ο δε ειπεν ινα τι τουτο ικανον οτι ευρον χαριν εναντιον σου κυριε

16 απεστρεψεν δε ησαυ εν τη ημερα εκεινη εις την οδον αυτου εις σηιρ

17 και ιακωβ απαιρει εις σκηνας και εποιησεν εαυτω εκει οικιας και τοις κτηνεσιν αυτου εποιησεν σκηνας δια τουτο εκαλεσεν το ονομα του τοπου εκεινου σκηναι

18 και ηλθεν ιακωβ εις σαλημ πολιν σικιμων η εστιν εν γη χανααν οτε ηλθεν εκ της μεσοποταμιας συριας και παρενεβαλεν κατα προσωπον της πολεως

19 και εκτησατο την μεριδα του αγρου ου εστησεν εκει την σκηνην αυτου παρα εμμωρ πατρος συχεμ εκατον αμνων

20 και εστησεν εκει θυσιαστηριον και επεκαλεσατο τον θεον ισραηλ

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #2157

Study this Passage

  
/ 10837  
  

2157. If I pray I have found grace in Thine eyes. That this signifies the deference of the Lord’s state when He observed that perception, may be seen from the affection of humiliation which there is in these very words; and also in those which directly follow—“Pass not I pray from over Thy servant”—in which likewise there is humiliation. In every particular in the Word there are both affection and subject matter. The celestial angels perceive the Word such as it is in the internal sense as to the affection; but the spiritual angels perceive it such as it is in the internal sense as to the matter. Those who perceive the Word in the internal sense as to the affection, pay no attention to the words which belong to the matter, but form for themselves ideas from the affection and its series, and this with endless variety. Here for example at the words, “If I pray I have found grace in Thine eyes, pass not I pray from over Thy servant,” they perceive the Lord’s state of humiliation in the Human, but only the affection of the humiliation. From this, in a manner, variety, and abundance inexpressible, they form for themselves celestial ideas, which can scarcely be called ideas, but rather so many lights of affections and perceptions, which follow in a continuous series, in accordance with the series of the affection of the things contained in the Word that is being read.

[2] This shows that the perception, thought, and speech of the celestial angels are more ineffable and much richer than the perception, thought, and speech of the spiritual angels, the latter being simply determined to the subject matter [rem], in accordance with the series of the expressions. (That the speech of the celestial angels is of this nature, may be seen in Part First,n. 1647.) Hence it is that these words, “If I pray I have found grace in Thine eyes,” in the celestial sense signify the deference of the Lord’s state when He observed that perception. Moreover to “find grace in thine eyes” was a customary mode of speech for every expression of deference; as may be seen from Laban’s deference to Jacob:

Laban said unto him, If I pray I have found grace in thine eyes (Genesis 30:27);

also from Jacob’s deference to Esau:

Jacob said, Nay, I pray, if I pray I have found grace in thine eyes (Genesis 33:10); and in like manner elsewhere in the Word.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org