The Bible

 

Genesis 23

Study

   

1 εγενετο δε η ζωη σαρρας ετη εκατον εικοσι επτα

2 και απεθανεν σαρρα εν πολει αρβοκ η εστιν εν τω κοιλωματι αυτη εστιν χεβρων εν γη χανααν ηλθεν δε αβρααμ κοψασθαι σαρραν και πενθησαι

3 και ανεστη αβρααμ απο του νεκρου αυτου και ειπεν τοις υιοις χετ λεγων

4 παροικος και παρεπιδημος εγω ειμι μεθ' υμων δοτε ουν μοι κτησιν ταφου μεθ' υμων και θαψω τον νεκρον μου απ' εμου

5 απεκριθησαν δε οι υιοι χετ προς αβρααμ λεγοντες

6 μη κυριε ακουσον δε ημων βασιλευς παρα θεου ει συ εν ημιν εν τοις εκλεκτοις μνημειοις ημων θαψον τον νεκρον σου ουδεις γαρ ημων το μνημειον αυτου κωλυσει απο σου του θαψαι τον νεκρον σου εκει

7 αναστας δε αβρααμ προσεκυνησεν τω λαω της γης τοις υιοις χετ

8 και ελαλησεν προς αυτους αβρααμ λεγων ει εχετε τη ψυχη υμων ωστε θαψαι τον νεκρον μου απο προσωπου μου ακουσατε μου και λαλησατε περι εμου εφρων τω του σααρ

9 και δοτω μοι το σπηλαιον το διπλουν ο εστιν αυτω το ον εν μερει του αγρου αυτου αργυριου του αξιου δοτω μοι αυτο εν υμιν εις κτησιν μνημειου

10 εφρων δε εκαθητο εν μεσω των υιων χετ αποκριθεις δε εφρων ο χετταιος προς αβρααμ ειπεν ακουοντων των υιων χετ και παντων των εισπορευομενων εις την πολιν λεγων

11 παρ' εμοι γενου κυριε και ακουσον μου τον αγρον και το σπηλαιον το εν αυτω σοι διδωμι εναντιον παντων των πολιτων μου δεδωκα σοι θαψον τον νεκρον σου

12 και προσεκυνησεν αβρααμ εναντιον του λαου της γης

13 και ειπεν τω εφρων εις τα ωτα του λαου της γης επειδη προς εμου ει ακουσον μου το αργυριον του αγρου λαβε παρ' εμου και θαψω τον νεκρον μου εκει

14 απεκριθη δε εφρων τω αβρααμ λεγων

15 ουχι κυριε ακηκοα γη τετρακοσιων διδραχμων αργυριου ανα μεσον εμου και σου τι αν ειη τουτο συ δε τον νεκρον σου θαψον

16 και ηκουσεν αβρααμ του εφρων και απεκατεστησεν αβρααμ τω εφρων το αργυριον ο ελαλησεν εις τα ωτα των υιων χετ τετρακοσια διδραχμα αργυριου δοκιμου εμποροις

17 και εστη ο αγρος εφρων ος ην εν τω διπλω σπηλαιω ος εστιν κατα προσωπον μαμβρη ο αγρος και το σπηλαιον ο ην εν αυτω και παν δενδρον ο ην εν τω αγρω ο εστιν εν τοις οριοις αυτου κυκλω

18 τω αβρααμ εις κτησιν εναντιον των υιων χετ και παντων των εισπορευομενων εις την πολιν

19 μετα ταυτα εθαψεν αβρααμ σαρραν την γυναικα αυτου εν τω σπηλαιω του αγρου τω διπλω ο εστιν απεναντι μαμβρη αυτη εστιν χεβρων εν τη γη χανααν

20 και εκυρωθη ο αγρος και το σπηλαιον ο ην εν αυτω τω αβρααμ εις κτησιν ταφου παρα των υιων χετ

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #2955

Study this Passage

  
/ 10837  
  

2955. I will bury my dead. That this signifies that they would come forth from night and be vivified, is evident from the signification of being “buried,” and of “dead,” as given above (n. 2917, 2923, 2925, 2931, 2948). They are here said to be vivified, because they are in the course of receiving faith; for from faith, that is, from its good, they receive life; their life is from no other source. That “I will bury my dead” signifies emerging from spiritual night and being vivified, is also for the reason that when a former church is dead, a new one is raised up by the Lord in its place; thus life is given in place of death, and in place of night there comes morning; and also for the reason that with everyone who is being reformed and is becoming spiritual, his “dead” is as it were buried, and that which is new, which is living, rises again: thus in place of night with him, or in place of darkness and cold, there arises morning with its light and its heat. Hence it is that the angels, who are in the Lord’s life, in place of man’s idea about the burial of the dead, have an idea of resurrection and of new life. And this also is the case, for there is always some church on the earth; and when the old expires, and night comes on, then a new church arises elsewhere and there comes morning.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.