The Bible

 

Genesis 23

Study

   

1 εγενετο δε η ζωη σαρρας ετη εκατον εικοσι επτα

2 και απεθανεν σαρρα εν πολει αρβοκ η εστιν εν τω κοιλωματι αυτη εστιν χεβρων εν γη χανααν ηλθεν δε αβρααμ κοψασθαι σαρραν και πενθησαι

3 και ανεστη αβρααμ απο του νεκρου αυτου και ειπεν τοις υιοις χετ λεγων

4 παροικος και παρεπιδημος εγω ειμι μεθ' υμων δοτε ουν μοι κτησιν ταφου μεθ' υμων και θαψω τον νεκρον μου απ' εμου

5 απεκριθησαν δε οι υιοι χετ προς αβρααμ λεγοντες

6 μη κυριε ακουσον δε ημων βασιλευς παρα θεου ει συ εν ημιν εν τοις εκλεκτοις μνημειοις ημων θαψον τον νεκρον σου ουδεις γαρ ημων το μνημειον αυτου κωλυσει απο σου του θαψαι τον νεκρον σου εκει

7 αναστας δε αβρααμ προσεκυνησεν τω λαω της γης τοις υιοις χετ

8 και ελαλησεν προς αυτους αβρααμ λεγων ει εχετε τη ψυχη υμων ωστε θαψαι τον νεκρον μου απο προσωπου μου ακουσατε μου και λαλησατε περι εμου εφρων τω του σααρ

9 και δοτω μοι το σπηλαιον το διπλουν ο εστιν αυτω το ον εν μερει του αγρου αυτου αργυριου του αξιου δοτω μοι αυτο εν υμιν εις κτησιν μνημειου

10 εφρων δε εκαθητο εν μεσω των υιων χετ αποκριθεις δε εφρων ο χετταιος προς αβρααμ ειπεν ακουοντων των υιων χετ και παντων των εισπορευομενων εις την πολιν λεγων

11 παρ' εμοι γενου κυριε και ακουσον μου τον αγρον και το σπηλαιον το εν αυτω σοι διδωμι εναντιον παντων των πολιτων μου δεδωκα σοι θαψον τον νεκρον σου

12 και προσεκυνησεν αβρααμ εναντιον του λαου της γης

13 και ειπεν τω εφρων εις τα ωτα του λαου της γης επειδη προς εμου ει ακουσον μου το αργυριον του αγρου λαβε παρ' εμου και θαψω τον νεκρον μου εκει

14 απεκριθη δε εφρων τω αβρααμ λεγων

15 ουχι κυριε ακηκοα γη τετρακοσιων διδραχμων αργυριου ανα μεσον εμου και σου τι αν ειη τουτο συ δε τον νεκρον σου θαψον

16 και ηκουσεν αβρααμ του εφρων και απεκατεστησεν αβρααμ τω εφρων το αργυριον ο ελαλησεν εις τα ωτα των υιων χετ τετρακοσια διδραχμα αργυριου δοκιμου εμποροις

17 και εστη ο αγρος εφρων ος ην εν τω διπλω σπηλαιω ος εστιν κατα προσωπον μαμβρη ο αγρος και το σπηλαιον ο ην εν αυτω και παν δενδρον ο ην εν τω αγρω ο εστιν εν τοις οριοις αυτου κυκλω

18 τω αβρααμ εις κτησιν εναντιον των υιων χετ και παντων των εισπορευομενων εις την πολιν

19 μετα ταυτα εθαψεν αβρααμ σαρραν την γυναικα αυτου εν τω σπηλαιω του αγρου τω διπλω ο εστιν απεναντι μαμβρη αυτη εστιν χεβρων εν τη γη χανααν

20 και εκυρωθη ο αγρος και το σπηλαιον ο ην εν αυτω τω αβρααμ εις κτησιν ταφου παρα των υιων χετ

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #2950

Study this Passage

  
/ 10837  
  

2950. 'Abraham bowed before the people of the land' means the Lord's joy at the goodwill of those who belonged to the new spiritual Church. This is clear from the meaning of 'bowing' here as feeling joy, as also above in 2927, from the representation of 'Abraham' as the Lord, often dealt with already, and from the meaning of 'the people of the land' as those who belong to the spiritual Church, dealt with above in 2928, where the same words occur. But there it is said that 'he bowed to the people of the land, to the sons of Heth', verse 7; and the reason why the expression 'the sons of Heth' is added there is that members of the Church who are first introduced [to truth] are meant, as is also meant by 'the sons of the people', 2947. The present verse however refers to those who are making progress, and therefore simply 'the people of the land' is used without the addition of 'the sons of Heth'. The previous verse meant His joy at being received kindly, the present His joy at their goodwill. Reception comes first because it is an activity of the understanding, goodwill after because it is an activity of the will, see 2954.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.