The Bible

 

Ezekiel 33

Study

   

1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

2 υιε ανθρωπου λαλησον τοις υιοις του λαου σου και ερεις προς αυτους γη εφ' ην αν επαγω ρομφαιαν και λαβη ο λαος της γης ανθρωπον ενα εξ αυτων και δωσιν αυτον εαυτοις εις σκοπον

3 και ιδη την ρομφαιαν ερχομενην επι την γην και σαλπιση τη σαλπιγγι και σημανη τω λαω

4 και ακουση ο ακουσας την φωνην της σαλπιγγος και μη φυλαξηται και επελθη η ρομφαια και καταλαβη αυτον το αιμα αυτου επι της κεφαλης αυτου εσται

5 οτι την φωνην της σαλπιγγος ακουσας ουκ εφυλαξατο το αιμα αυτου επ' αυτου εσται και ουτος οτι εφυλαξατο την ψυχην αυτου εξειλατο

6 και ο σκοπος εαν ιδη την ρομφαιαν ερχομενην και μη σημανη τη σαλπιγγι και ο λαος μη φυλαξηται και ελθουσα η ρομφαια λαβη εξ αυτων ψυχην αυτη δια την αυτης ανομιαν ελημφθη και το αιμα εκ της χειρος του σκοπου εκζητησω

7 και συ υιε ανθρωπου σκοπον δεδωκα σε τω οικω ισραηλ και ακουση εκ στοματος μου λογον

8 εν τω ειπαι με τω αμαρτωλω θανατω θανατωθηση και μη λαλησης του φυλαξασθαι τον ασεβη απο της οδου αυτου αυτος ο ανομος τη ανομια αυτου αποθανειται το δε αιμα αυτου εκ της χειρος σου εκζητησω

9 συ δε εαν προαπαγγειλης τω ασεβει την οδον αυτου του αποστρεψαι απ' αυτης και μη αποστρεψη απο της οδου αυτου ουτος τη ασεβεια αυτου αποθανειται και συ την ψυχην σαυτου εξηρησαι

10 και συ υιε ανθρωπου ειπον τω οικω ισραηλ ουτως ελαλησατε λεγοντες αι πλαναι ημων και αι ανομιαι ημων εφ' ημιν εισιν και εν αυταις ημεις τηκομεθα και πως ζησομεθα

11 ειπον αυτοις ζω εγω ταδε λεγει κυριος ου βουλομαι τον θανατον του ασεβους ως το αποστρεψαι τον ασεβη απο της οδου αυτου και ζην αυτον αποστροφη αποστρεψατε απο της οδου υμων και ινα τι αποθνησκετε οικος ισραηλ

12 ειπον προς τους υιους του λαου σου δικαιοσυνη δικαιου ου μη εξεληται αυτον εν η αν ημερα πλανηθη και ανομια ασεβους ου μη κακωση αυτον εν η αν ημερα αποστρεψη απο της ανομιας αυτου και δικαιος ου μη δυνηται σωθηναι

13 εν τω ειπαι με τω δικαιω ουτος πεποιθεν επι τη δικαιοσυνη αυτου και ποιηση ανομιαν πασαι αι δικαιοσυναι αυτου ου μη αναμνησθωσιν εν τη αδικια αυτου η εποιησεν εν αυτη αποθανειται

14 και εν τω ειπαι με τω ασεβει θανατω θανατωθηση και αποστρεψη απο της αμαρτιας αυτου και ποιηση κριμα και δικαιοσυνην

15 και ενεχυρασμα αποδω και αρπαγμα αποτειση εν προσταγμασιν ζωης διαπορευηται του μη ποιησαι αδικον ζωη ζησεται και ου μη αποθανη

16 πασαι αι αμαρτιαι αυτου ας ημαρτεν ου μη αναμνησθωσιν οτι κριμα και δικαιοσυνην εποιησεν εν αυτοις ζησεται

17 και ερουσιν οι υιοι του λαου σου ουκ ευθεια η οδος του κυριου και αυτη η οδος αυτων ουκ ευθεια

18 εν τω αποστρεψαι δικαιον απο της δικαιοσυνης αυτου και ποιηση ανομιας και αποθανειται εν αυταις

19 και εν τω αποστρεψαι τον αμαρτωλον απο της ανομιας αυτου και ποιηση κριμα και δικαιοσυνην εν αυτοις αυτος ζησεται

20 και τουτο εστιν ο ειπατε ουκ ευθεια η οδος κυριου εκαστον εν ταις οδοις αυτου κρινω υμας οικος ισραηλ

21 και εγενηθη εν τω δωδεκατω ετει εν τω δωδεκατω μηνι πεμπτη του μηνος της αιχμαλωσιας ημων ηλθεν ο ανασωθεις προς με απο ιερουσαλημ λεγων εαλω η πολις

22 και εγενηθη επ' εμε χειρ κυριου εσπερας πριν ελθειν αυτον και ηνοιξεν μου το στομα εως ηλθεν προς με το πρωι και ανοιχθεν μου το στομα ου συνεσχεθη ετι

23 και εγενηθη λογος κυριου προς με λεγων

24 υιε ανθρωπου οι κατοικουντες τας ηρημωμενας επι της γης του ισραηλ λεγουσιν εις ην αβρααμ και κατεσχεν την γην και ημεις πλειους εσμεν ημιν δεδοται η γη εις κατασχεσιν

25 δια τουτο ειπον αυτοις ταδε λεγει κυριος κυριος

27 ζω εγω ει μην οι εν ταις ηρημωμεναις μαχαιρα πεσουνται και οι επι προσωπου του πεδιου τοις θηριοις του αγρου δοθησονται εις καταβρωμα και τους εν ταις τετειχισμεναις και τους εν τοις σπηλαιοις θανατω αποκτενω

28 και δωσω την γην ερημον και απολειται η υβρις της ισχυος αυτης και ερημωθησεται τα ορη του ισραηλ δια το μη ειναι διαπορευομενον

29 και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος και ποιησω την γην αυτων ερημον και ερημωθησεται δια παντα τα βδελυγματα αυτων α εποιησαν

30 και συ υιε ανθρωπου οι υιοι του λαου σου οι λαλουντες περι σου παρα τα τειχη και εν τοις πυλωσι των οικιων και λαλουσιν ανθρωπος τω αδελφω αυτου λεγοντες συνελθωμεν και ακουσωμεν τα εκπορευομενα παρα κυριου

31 ερχονται προς σε ως συμπορευεται λαος και καθηνται εναντιον σου και ακουουσιν τα ρηματα σου και αυτα ου μη ποιησουσιν οτι ψευδος εν τω στοματι αυτων και οπισω των μιασματων η καρδια αυτων

32 και γινη αυτοις ως φωνη ψαλτηριου ηδυφωνου ευαρμοστου και ακουσονται σου τα ρηματα και ου μη ποιησουσιν αυτα

33 και ηνικα αν ελθη ερουσιν ιδου ηκει και γνωσονται οτι προφητης ην εν μεσω αυτων

   

From Swedenborg's Works

 

Sacred Scripture #85

Study this Passage

  
/ 118  
  

85. It would be a waste of time to show from the Word that there are in the Word paired expressions like these that seem like repetitions of the same thing, because that would fill many pages. To banish doubt, though, I would like to cite some passages where judgment and justice occur together, then nation and people, and then joy and gladness.

The following are passages where judgment and justice are paired:

The city used to be full of [good] judgment; justice used to spend its nights there. (Isaiah 1:21)

Zion will be redeemed in justice, and those of her who are brought back, in judgment. (Isaiah 1:27)

Jehovah Sabaoth will be exalted in judgment, and God, the Holy One, will be hallowed in justice. (Isaiah 5:16)

He will sit upon the throne of David and over his kingdom, to establish it in judgment and in justice. (Isaiah 9:7)

Let Jehovah be exalted, because he dwells on high and has filled the earth with judgment and justice. (Isaiah 33:5)

Jehovah says, “Watch over judgment and perform justice, for my salvation is at hand so that my justice may be revealed.” (Isaiah 56:1)

As though they were a nation that did justice and had not abandoned the judgment of their God, they would ask for judgments of justice. (Isaiah 58:2)

Swear by the living Jehovah in judgment and in justice. (Jeremiah 4:2)

The one who glories should glory in this, that Jehovah is bringing about judgment and justice on the earth. (Jeremiah 9:24)

Do judgment and justice. Woe to those who build their house without justice and their upper chambers without judgment. Has not your father done judgment and justice? Then it will be well for him. (Jeremiah 22:3, 13, 15)

I will raise up for David a righteous branch who will rule as king and bring about judgment and justice on earth. (Jeremiah 23:5; 33:15)

If a man is righteous and has practiced judgment and justice... (Ezekiel 18:5)

If the ungodly turn back and practice judgment and justice, [their former deeds] will not be remembered against them. They have practiced judgment and justice; they will surely live. (Ezekiel 33:14, 16)

I will betroth myself to you forever in justice and judgment, and in mercy and compassion. (Hosea 2:19)

Let judgment flow down like water, and justice like a mighty torrent. (Amos 5:24)

You have turned judgment into gall and the fruit of justice into wormwood. (Amos 6:12)

Jehovah will plead my case and bring about a judgment for me. He will lead me into the light, and I will see his justice. (Micah 7:9)

Jehovah, your justice is like the mountains of God; your judgments are a great deep. (Psalms 36:6)

Jehovah will bring forth his justice like light and judgment like noonday. (Psalms 37:6)

Jehovah will judge his people with justice and his needy ones with judgment. (Psalms 72:2)

Justice and judgment are the foundation of your throne. (Psalms 89:14)

... when I will have learned the judgments of your justice. Seven times a day I praise you for the judgments of your justice. (Psalms 119:7, 164)

Gad enacts the justice of Jehovah and his judgment with Israel. (Deuteronomy 33:21)

The Spirit of Truth will convict the world concerning justice and judgment. (John 16:8, 10)

There are other such passages as well.

The reason judgment and justice are mentioned so often is that the Word says “judgment” in reference to what is true and “justice” in reference to what is good; so “doing judgment and justice” also means acting on the basis of what is true and on the basis of what is good.

The reason the Word says “judgment” in reference to what is true and “justice” in reference to what is good is that the Lord’s government in the spiritual kingdom is called “judgment, ” while the Lord’s government in the heavenly kingdom is called “justice” (see Heaven and Hell 214-215). Because the Word says “judgment” in reference to what is true, in some passages it speaks of truth and justice, as in Isaiah 11:5, Psalms 85:11, and elsewhere.

  
/ 118  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.