The Bible

 

Obadias 1

Study

1 Visio Abdiæ. Hæc dicit Dominus Deus ad Edom : Auditum audivimus a Domino, et legatum ad gentes misit : surgite, et consurgamus adversus eum in prælium.

2 Ecce parvulum dedi te in gentibus : contemptibilis tu es valde.

3 Superbia cordis tui extulit te, habitantem in scissuris petrarum, exaltantem solium tuum ; qui dicis in corde tuo : Quis detrahet me in terram ?

4 Si exaltatus fueris ut aquila, et si inter sidera posueris nidum tuum, inde detraham te, dicit Dominus.

5 Si fures introissent ad te, si latrones per noctem, quomodo conticuisses ? nonne furati essent sufficientia sibi ? Si vindemiatores introissent ad te, numquid saltem racemum reliquissent tibi ?

6 Quomodo scrutati sunt Esau ; investigaverunt abscondita ejus ?

7 Usque ad terminum emiserunt te : omnes viri fœderis tui illuserunt tibi : invaluerunt adversum te viri pacis tuæ, qui comedunt tecum, ponent insidias subter te ; non est prudentia in eo.

8 Numquid non in die illa, dicit Dominus, perdam sapientes de Idumæa, et prudentiam de monte Esau ?

9 Et timebunt fortes tui a meridie, ut intereat vir de monte Esau.

10 Propter interfectionem, et propter iniquitatem in fratrem tuum Jacob, operiet te confusio, et peribis in æternum.

11 In die cum stares adversus eum, quando capiebant alieni exercitum ejus, et extranei ingrediebantur portas ejus, et super Jerusalem mittebant sortem, tu quoque eras quasi unus ex eis.

12 Et non despicies in die fratris tui, in die peregrinationis ejus : et non lætaberis super filios Juda in die perditionis eorum : et non magnificabis os tuum in die angustiæ.

13 Neque ingriederis portam populi mei in die ruinæ eorum ; neque despicies et tu in malis ejus in die vastitatis illius. Et non emitteris adversus exercitum ejus in die vastitatis illius,

14 neque stabis in exitibus ut interficias eos qui fugerint, et non concludes reliquos ejus in die tribulationis.

15 Quoniam juxta est dies Domini super omnes gentes : sicut fecisti, fiet tibi ; retributionem tuam convertet in caput tuum.

16 Quomodo enim bibistis super montem sanctum meum, bibent omnes gentes jugiter : et bibent, et absorbebunt, et erunt quasi non sint.

17 Et in monte Sion erit salvatio, et erit sanctus ; et possidebit domus Jacob eos qui se possederant.

18 Et erit domus Jacob ignis, et domus Joseph flamma, et domus Esau stipula : et succendentur in eis, et devorabunt eos, et non erunt reliquiæ domus Esau, quia Dominus locutus est.

19 Et hæreditabunt hi, qui ad austrum sunt, montem Esau, et qui in campestribus, Philisthiim : et possidebunt regionem Ephraim et regionem Samariæ, et Benjamin possidebit Galaad.

20 Et transmigratio exercitus hujus filiorum Israël, omnia loca Chananæorum usque ad Sareptam : et transmigratio Jerusalem, quæ in Bosphoro est, possidebit civitates austri.

21 Et ascendent salvatores in montem Sion judicare montem Esau, et erit Domino regnum.

The Bible

 

Hiob 20:6

Study

       

6 Si ascenderit usque ad cælum superbia ejus, et caput ejus nubes tetigerit,

From Swedenborg's Works

 

Apocalypsis Explicata #919

Study this Passage

  
/ 1232  
  

919. [Vers. 19.] "Et misit angelus falcem suam in terram, et vindemiavit vineam terrae." Quod significet hoc factum, constat ex illis quae in mox superiori articulo dicta sunt.

Quod "vinea significet ecclesiam spiritualem, constat ex locis in Verbo

ubi "vinea" dicitur (Ut Esaias 1:8; 3:14; 5:1-10; 16:10; 36:17; 37:30; 65:21; Jeremias 12:10; 32:15; 35:7, 9; 39:10; Ezechiel 28:26; Hoschea 2:15; Amos 4:9; 5:11, 17; 9:14; Micham 1:6; Zephanias 1:13; 1 1 Sam. 8:14, 15; Psalmuss 107:37; Matthaeus 20:1-8; 21:28, 38-41; Marcus 12:1-9; Luca 13:6, 7; 20:9-16: de "Vite", Johannes 15:1-12: praeter in historicis Verbi):

ex quibus evidenter constare potest, quod per "vineam" intelligatur ecclesia. (Videatur etiam supra, n. 376 [b, c] 403 [b] 638 [a] , 918, ubi plura loca de "vinea" explicata sunt.) Ex significatione vineae" constare potest quod per "vindemiare" significetur colligere ad usus illa quae inservitura sunt intellectui, et datura intelligentiam et sapientiam, ac in opposito sensu devastare ecclesiam quoad bonum spirituale, et sic quoad affectionem ac intellectum veri: in opposito hoc sensu dicitur "vindemia" et "vindemiare", cum non amplius racemi seu uvae residuae sunt; per quod in spirituali sensu significatur quod omne bonum spirituale, et inde omne verum quod in se verum est, deperditum sit, quod imprimis in ecclesia fit per falsificationes Verbi; tum quando malum vitae corrumpit omne bonum, et tunc falsum doctrinae pervertit omne verum; hoc describitur etiam [per] "vastatores" et per "fures."

[2] Quod itaque per "vindemiationem" significetur devastatio, patet ex sequentibus locis: Apud Esaiam,

"Clamor super vino in plateis, commiscebitur omne gaudium, exulabit laetitia terrae; reliquum in urbe vastitas, et usque ad devastationem contundetur porta: sic namque erit in medio terrae.... sicut strictura oleae, sicut racemationes quando consummata est vindemia" (24:11-13);

per haec describitur luctus super devastatione ecclesiae quoad bonum caeleste et quoad bonum spirituale, quod in sua essentia est verum ex caelesti; devastatio illa comparatur "stricturae oleae", et "racemationibus dum consummata est vindemia." (sed haec prius, n. 313 [b] 638 [c] , explicata videantur.)

[3] Apud eundem,

"Filiae confidentes auribus, percipite sermonem meum; annum supra annum commovebimini, confidentes, quia consummatur vindemia, collectio non veniet" (32:9, 10):

per "filias confidentes" significantur illi in ecclesia qui plus amant falsa quam vera; quod vera apud illos successive et in omni statu diminuantur, significatur per quod "annum supra annum commoverentur"; devastatio omnis veri usque dum nihil superest, significatur per quod "consummabitur vindemia", et quod "collectio non veniet."

[4] Apud Jeremiam,

"Super fructus autumni tuos, et super vindemiam tuam vastator cecidit, unde collecta est laetitia, et gaudium ex Carmele" (48:32, 33):

per "fructus autumni" significantur bona ecclesiae, per "vindemiam" significantur vera ejus, nam "panis", qui ibi est "fructus autumni", significat bonum ecclesiae, ac "vinum" quod est "vindemiae", significat verum ejus; per "vastatorem" qui cecidit super illa, significatur malum et inde falsum; quod jucundum amoris spiritualis et caelestis, quod est ipsum gaudium cordis, periturum sit, significatur per quod "laetitia et gaudium ex Carmele colligentur."

[5] Apud Micham,

"Vae mihi, ..factus sum sicut collectiones aestatis, sicut racemationes vindemiae; non botrus ad comedendum, primitivum desiderat anima mea" (7:1):

"sicut racemationes vindemiae, non botrus ad comedendum", significat devastationem ecclesiae talem ut non amplius aliquod bonum et verum sit. (Reliqua videantur in mox praecedente articulo explicata.) Apud Jeremiam,

"Si vindemiatores venerint tibi, non. .relinquent racemationes; si fures in nocte, corrumpent sufficientiam" (49:9):

apud Obadiam,

"Si fures venerint tibi, si eversores noctu, 2 quomodo excisus eris, nonne furabuntur quod 3 illis satis? si vindemiatores venerint tibi, numquid relinquent racemos?" (vers. 5 4 ):

per "vindemiatores" significantur falsa, et per "fures" mala, quae devastant vera et bona ecclesiae; per "eversores" autem, tam falsa quam mala; per quod "non relinquent racemos", significatur quod non aliqua bona quia non vera. Per "vindemiare" autem significatur colligere ad usus, imprimis talia quae inservitura sunt intellectui, Apud Jeremiam, cap. 6:9; Leviticus 19:10; 26:5; Deuteronomius 20:6, 7; 24:21.

Footnotes:

1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.
3. The editors made a correction or note here.
4. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232