¹ Recordare, Domine, quid acciderit nobis ; intuere et respice opprobrium nostrum.

² Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.

³ Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.

⁴ Aquam nostram pecunia bibimus ; ligna nostra pretio comparavimus.

⁵ Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.

⁶ Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.

⁷ Patres nostri peccaverunt, et non sunt : et nos iniquitates eorum portavimus.

⁸ Servi dominati sunt nostri : non fuit qui redimeret de manu eorum.

⁹ In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.

¹⁰ Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.

¹¹ Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.

¹² Principes manu suspensi sunt ; facies senum non erubuerunt.

¹³ Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.

¹⁴ Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.

¹⁵ Defecit gaudium cordis nostri ; versus est in luctum chorus noster.

¹⁶ Cecidit corona capitis nostri : væ nobis, quia peccavimus !

¹⁷ Propterea mœstum factum est cor nostrum ; ideo contenebrati sunt oculi nostri,

¹⁸ propter montem Sion quia disperiit ; vulpes ambulaverunt in eo.

¹⁹ Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.

²⁰ Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum ?

²¹ Converte nos, Domine, ad te, et convertemur ; innova dies nostros, sicut a principio.

²² Sed projiciens repulisti nos : iratus es contra nos vehementer.

²⁰ RES. Vide, Domine, quoniam tribulor : conturbatus est venter meus, subversum est cor meum in memetipsa, quoniam amaritudine plena sum. Foris interfecit gladius, et domi mors similis est.