The Bible

 

Genesis 22

Study

   

1 Quæ postquam gesta sunt, tentavit Deus Abraham, et dixit ad eum : Abraham, Abraham. At ille respondit : Adsum.

2 Ait illi : Tolle filium tuum unigenitum, quem diligis, Isaac, et vade in terram visionis, atque ibi offeres eum in holocaustum super unum montium quem monstravero tibi.

3 Igitur Abraham de nocte consurgens, stravit asinum suum, ducens secum duos juvenes, et Isaac filium suum : cumque concidisset ligna in holocaustum, abiit ad locum quem præceperat ei Deus.

4 Die autem tertio, elevatis oculis, vidit locum procul :

5 dixitque ad pueros suos : Expectate hic cum asino : ego et puer illuc usque properantes, postquam adoraverimus, revertemur ad vos.

6 Tulit quoque ligna holocausti, et imposuit super Isaac filium suum : ipse vero portabat in manibus ignem et gladium. Cumque duo pergerent simul,

7 dixit Isaac patri suo : Pater mi. At ille respondit : Quid vis, fili ? Ecce, inquit, ignis et ligna : ubi est victima holocausti ?

8 Dixit autem Abraham : Deus providebit sibi victimam holocausti, fili mi. Pergebant ergo pariter.

9 Et venerunt ad locum quem ostenderat ei Deus, in quo ædificavit altare, et desuper ligna composuit ; cumque alligasset Isaac filium suum, posuit eum in altare super struem lignorum.

10 Extenditque manum, et arripuit gladium, ut immolaret filium suum.

11 Et ecce angelus Domini de cælo clamavit, dicens : Abraham, Abraham. Qui respondit : Adsum.

12 Dixitque ei : Non extendas manum tuam super puerum, neque facias illi quidquam : nunc cognovi quod times Deum, et non pepercisti unigenito filio tuo propter me.

13 Levavit Abraham oculos suos, viditque post tergum arietem inter vepres hærentem cornibus, quem assumens obtulit holocaustum pro filio.

14 Appellavitque nomen loci illius, Dominus videt. Unde usque hodie dicitur : In monte Dominus videbit.

15 Vocavit autem angelus Domini Abraham secundo de cælo, dicens :

16 Per memetipsum juravi, dicit Dominus : quia fecisti hanc rem, et non pepercisti filio tuo unigenito propter me :

17 benedicam tibi, et multiplicabo semen tuum sicut stellas cæli, et velut arenam quæ est in littore maris : possidebit semen tuum portas inimicorum suorum,

18 et benedicentur in semine tuo omnes gentes terræ, quia obedisti voci meæ.

19 Reversus est Abraham ad pueros suos, abieruntque Bersabee simul, et habitavit ibi.

20 His ita gestis, nuntiatum est Abrahæ quod Melcha quoque genuisset filios Nachor fratri suo :

21 Hus primogenitum, et Buz fratrem ejus, et Camuel patrem Syrorum,

22 et Cased, et Azau, Pheldas quoque et Jedlaph,

23 ac Bathuel, de quo nata est Rebecca : octo istos genuit Melcha, Nachor fratri Abrahæ.

24 Concubina vero illius, nomine Roma, peperit Tabee, et Gaham, et Thahas, et Maacha.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #4835

Study this Passage

  
/ 10837  
  

4835. 1 ‘Veni ad uxorem fratris tui, et leviratum praesta illi’: quod significet quod continuaret illud, nempe repraesentativum Ecclesiae, constat ex significatione ‘venire 2 seu intrare ad uxorem fratris, et leviratum praestare illi’ quod sit conservare et continuare illud quod est Ecclesiae. Quod in lege Mosaica mandatum est, si quis moreretur absque prole, quod frater ejus duceret viduam uxorem ejus et excitaret semen fratri suo, et quod primogenitus vocaretur ex nomine fratris defuncti, at reliqui filii forent illius, hoc vocabatur leviratus; quod hoc statutum non fuerit novum quid in Ecclesia Judaica, sed quod etiam in usu prius, constat ex his: similiter ac plura statuta quae mandata Israelitis per Mosen, sicut quod non ducerent uxores ex filiabus Canaanitarum, et quod ducerent intra familias, Gen. 24:3, 4; 3 28:1, 2; inde et ex pluribus 4 aliis, patet 5 quod Ecclesia prius fuerat in qua talia fuerunt instituta, qualia dein promulgata et injuncta filiis Jacobi; quod altaria et sacrificia etiam ab antiquo tempore in usu fuerint, patet ex 6 Gen. 8:20, 21; 22:3, 7, 8 7 ; inde liquet quod Ecclesia Judaica non fuerit aliqua nova Ecclesia, sed quod esset resuscitatio Ecclesiae Antiquae quae perierat.

[2] Qualis lex leviratus fuerat, constat apud Mosen,

Si habitaverint fratres una, mortuus autem fuerit unus de illis, nec filius illi, non nubet uxor defuncti foras viro alieno, levir ejus intrabit ad illam, et accipiet illam sibi in uxorem, et sic leviratum praestabit illi: tunc fiet, primogenitus quem pepererit, stabit super nomine fratris ejus defuncti, ut non deleatur nomen ejus ex Israele: quod si non voluerit vir ducere fratriam suam, ascendet fratria ejus ad portam ad seniores, et dicet, Renuit levir meus excitare fratri suo nomen in Israele, non vult leviratum mihi praestare; tunc vocabunt illum seniores urbis ejus, et loquentur ad illum, qui si steterit et dixerit, Non cupio ducere eam, accedet fratria ejus ad illum in oculis seniorum, et extrahet calceum ejus desuper pede ejus, et exspuet in facies ejus, et respondebit et dicet, Sic fiet viro qui non aedificat domum fratris sui; unde vocabitur nomen ejus in Israele, domus exuti calceum, Deut. 25:5-10;

[3] qui non novit quid leviratus repraesentat, non aliter credere potest quam quod solum esset nominis conservandi causa, ac inde hereditatis, sed conservatio nominis et hereditates non tanti erat ut ideo frater cum fratria conjugium iniret; sed injunctum fuit ut per id repraesentaretur conservatio et continuatio Ecclesiae; conjugium enim repraesentabat conjugium boni et veri, hoc est, conjugium caeleste, proinde etiam Ecclesiam, nam Ecclesia est Ecclesia ex conjugio boni et veri, et cum Ecclesia in hoc conjugio est, tunc unum facit cum caelo, quod est ipsum conjugium caeleste; et quia conjugium illa repraesentabat, ideo ‘filii et filiae’ repraesentabant et quoque significabant vera et bona 8 ; quapropter ‘improlis esse’ significabat deprivationem boni et veri, ita quod nullum Ecclesiae repraesentativum amplius in illa domo esset, consequenter quod extra communionem 9 praeterea ‘frater’ repraesentabat bonum consanguineum, cui conjungeretur verum quod per ‘uxorem viduam’ repraesentabatur; verum enim non alii bono quam suo et consanguineo conjungi potest ut sit verum quod vitam habeat, et producat fructum, et sic continuet id quod est Ecclesiae; hoc perceptum est 10 in caelo per ‘leviratum’.

[4] Quod si nollet leviratum praestare, fratria extraheret calceum desuper pede ejus, et exspueret in facies ejus' significabat quod sicut qui absque bono et vero externo et interno destrueret illa quae Ecclesia essent, calceus enim est externum n. 1748, et facies internum, n. 1999, 2434, 3527, 4066, 4796 11 ; exinde patet quod per ‘leviratum’ repraesentaretur conservatio et continuatio Ecclesiae. Sed cum repraesentativa internorum 12 per Adventum Domini cessarunt, tunc lex illa abolita est.

Se habet hoc sicut anima seu spiritus hominis et ejus corpus; anima seu spiritus hominis est internum ejus et corpus est externum; aut quod idem, anima seu spiritus est ipsa effigies hominis, corpus autem est ejus imago repraesentativa; cum resurgit homo, tunc imago repraesentativa seu externum ejus quod est corpus, exuitur, nam tunc in interno seu in ipsa effigie est. Se habet hoc quoque sicut qui in tenebris est, et ex illis videt quae lucis sunt, seu quod idem, sicut qui in luce mundi, et ex illa videt qua sunt lucis caeli; lux mundi enim respective ad lucem caeli est 13 instar tenebrarum; in tenebris seu in luce mundi non apparent illa quae sunt lucis caeli qualia in se sunt, sed sicut in imagine repraesentativa, prout mens hominis in ejus facie; quapropter cum lux caeli apparet in suo claro, tunc dissipantur tenebrae seu imagines repraesentativae 14 ; hoc factum est per Adventum Domini.

15 Et excita semen fratri tuo': quod significet ne pereat Ecclesia, constat ex significatione ‘seminis’ quod sit verum ex bono, seu fides charitatis, de qua n. 1025, 1447, 1610, 16 1940, 2848, 3310, 3373, 3671; simile etiam per primogenitum, qui staret super nomine fratris defuncti, significatur n. 352, 367, 2435, 3325, 3494; ‘id semen excitare fratri’ est continuare id quod est Ecclesiae, secundum illa quae mox supra n. 4834 dicta sunt, ita ne pereat Ecclesia.

Footnotes:

1. The Manuscript has here repeats 4834 and inserts 4835 before number at end of this.

2. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.

3. The Manuscript inserts et, in the First Latin Edition.

4. The Manuscript inserts et, in the First Latin Edition.

5. manifestum est

6. videatur

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. The Manuscript inserts ut pluries ostensum est.

9. et

10. fuit

11. sicut qui absque bono interno et externo destrueret illa quae Ecclesiae essent, facies enim est internum, et calceus est externum

12. The Manuscript inserts Ecclesiae.

13. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

14. The Manuscript inserts et apparent res, quemadmodum in se sunt.

15. The Manuscript inserts 4835

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.