The Bible

 

Genesis 14

Study

   

1 Factum est autem in illo tempore, ut Amraphel rex Senaar, et Arioch rex Ponti, et Chodorlahomor rex Elamitarum, et Thadal rex Gentium

2 inirent bellum contra Bara regem Sodomorum, et contra Bersa regem Gomorrhæ, et contra Sennaab regem Adamæ, et contra Semeber regem Seboim, contraque regem Balæ, ipsa est Segor.

3 Omnes hi convenerunt in vallem Silvestrem, quæ nunc est mare salis.

4 Duodecim enim annis servierunt Chodorlahomor, et tertiodecimo anno recesserunt ab eo.

5 Igitur quartodecimo anno venit Chodorlahomor, et reges qui erant cum eo : percusseruntque Raphaim in Astarothcarnaim, et Zuzim cum eis, et Emim in Save Cariathaim,

6 et Chorræos in montibus Seir, usque ad Campestria Pharan, quæ est in solitudine.

7 Reversique sunt, et venerunt ad fontem Misphat, ipsa est Cades : et percusserunt omnem regionem Amalecitarum, et Amorrhæum, qui habitabat in Asasonthamar.

8 Et egressi sunt rex Sodomorum, et rex Gomorrhæ, rexque Adamæ, et rex Seboim, necnon et rex Balæ, quæ est Segor : et direxerunt aciem contra eos in valle Silvestri :

9 scilicet adversus Chodorlahomor regem Elamitarum, et Thadal regem Gentium, et Amraphel regem Sennaar, et Arioch regem Ponti : quatuor reges adversus quinque.

10 Vallis autem Silvestris habebat puteos multos bituminis. Itaque rex Sodomorum, et Gomorrhæ, terga verterunt, cecideruntque ibi : et qui remanserant, fugerunt ad montem.

11 Tulerunt autem omnem substantiam Sodomorum et Gomorrhæ, et universa quæ ad cibum pertinent, et abierunt :

12 necnon et Lot, et substantiam ejus, filium fratris Abram, qui habitabat in Sodomis.

13 Et ecce unus, qui evaserat, nuntiavit Abram Hebræo, qui habitabat in convalle Mambre Amorrhæi, fratris Escol, et fratris Aner : hi enim pepigerant fœdus cum Abram.

14 Quod cum audisset Abram, captum videlicet Lot fratrem suum, numeravit expeditos vernaculos suos trecentos decem et octo : et persecutus est usque Dan.

15 Et divisis sociis, irruit super eos nocte : percussitque eos, et persecutus est eos usque Hoba, quæ est ad lævam Damasci.

16 Reduxitque omnem substantiam, et Lot fratrem suum cum substantia illius, mulieres quoque et populum.

17 Egressus est autem rex Sodomorum in occursum ejus postquam reversus est a cæde Chodorlahomor, et regum qui cum eo erant in valle Save, quæ est vallis regis.

18 At vero Melchisedech rex Salem, proferens panem et vinum, erat enim sacerdos Dei altissimi,

19 benedixit ei, et ait : Benedictus Abram Deo excelso, qui creavit cælum et terram :

20 et benedictus Deus excelsus, quo protegente, hostes in manibus tuis sunt. Et dedit ei decimas ex omnibus.

21 Dixit autem rex Sodomorum ad Abram : Da mihi animas, cetera tolle tibi.

22 Qui respondit ei : Levo manum meam ad Dominum Deum excelsum possessorem cæli et terræ,

23 quod a filo subtegminis usque ad corigiam caligæ, non accipiam ex omnibus quæ tua sunt, ne dicas : Ego ditavi Abram :

24 exceptis his, quæ comederunt juvenes, et partibus virorum, qui venerunt mecum, Aner, Escol et Mambre : isti accipient partes suas.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #2714

Study this Passage

  
/ 10837  
  

2714. Quod ‘Paran’ sit illuminatio ex Divino Humano Domini, constat a significatione ‘Paran’ quod sit Divinum Humanum Domini, ut patet ab illis locis in Verbo ubi nominatur, ut apud prophetam Habakkuk, Jehovah, audivi famam Tuam, timui, Jehovah, opus Tuum, in medio annorum vivifica illud, in medio annorum notum fac, in zelo misericordiae recorderis. Deus e 1 Temane veniet, et Sanctus de monte Paran, selah; texit caelos honor Ipsius, et laude Ipsius plena est terra: et splendor sicut lux erit 2 , cornua 3 de manu Ipsius Ipsi, et ibi occultatio roboris Ipsius, 3:2-4;

ubi manifeste de Adventu Domini, qui per ‘vivificare in medio annorum’, et ‘notum facere in medio annorum’, significatur; Divinum Humanum Ipsius describitur per quod ‘Deus e 1 Temane veniet, et Sanctus de monte Paran’; ‘e 4 Temane’ dicitur quoad amorem caelestem, et ‘de monte Paran’ quoad amorem spiritualem; et quod exinde illuminatio 5 et potentia, significatur per quod ‘splendor et lux erit 6 , cornua de manu Ipsius Ipsi’; ‘splendor et lux’ sunt illuminatio, ‘cornua’ sunt potentia:

[2] apud Mosen,

Jehovah de Sinai venit, et exortus est de Seir illis, exsplenduit de monte Paran, et venit ex myriadibus sanctitatis, a dextra Ipsius ignis legis illis, etiam amans populos; omnes sancti Ipsius in manu tua, et conjuncti sunt ad pedem tuum, et feret de verbis tuis, Deut. 33:2, 3;

etiam ibi de Domino, Cujus Divinum Humanum describitur per quod ‘exortus e Seir 5 , et exsplenduerit de monte Paran’; ‘e Seir’ dicitur quoad amorem caelestem, ‘de 7 monte Paran’ quoad amorem spiritualem; spirituales significantur per ‘populos quos amat, et per conjunctos ad pedem’; ‘pes’ significat inferius, ita obscurius 8 , in regno Domini:

[3] apud eundem,

Kedorlaomer et reges cum illo percusserunt... Horitas in monte eorum Seir, usque El-paran, quae super in desertum, Gen. 14:5, 6;

quod Divinum Humanum Domini ibi significetur per ‘montem Seir’ et per ‘El-paran’, videatur n. 1675, 1676:

apud eundem,

Fuit in anno secundo in mense secundo, in vigesimo in mense, se sustulit nubes desuper tabernaculo testimonii; e profecti sunt filii Israelis secundum profectiones suas, e deserto Sinai, et resedit nubes in deserto Paran, Num. 10:11, 12;

[4] quod profectiones populi in deserto omnes significent statum Ecclesiae pugnantis, et ejus tentationes, in quibus homo succumbit sed pro illo Dominus vincit, consequenter quod ipsas tentationes et victoria: Domini, ex Divina Domini Misericordia, alibi ostendetur; et quia Dominus tentationes sustinuit ex Humano Divino Suo, per ‘desertum Paran’ hic similiter significatur Humanum Divinum Domini: parite per haec apud eundem,

Postea profecti sunt populus e Hazeroth, et castrametati sunt in deserto Paran, et locutus est Jehovah ad Mosen dicendo Mitte tibi viros, et explorent terram Canaanem, quam Ego dans filiis Israelis:... et misit illos Moses e deserto Paran super os Jehovae.... Et reversi sunt, ... et ad Mosen, et ad Aharonem et ad omnem coetum filiorum Israelis, ad desertum Paran ii Kadesh, et retulerunt illis verbum, ... et ostenderunt iis fructum terrae, 9 Num. 12:16; 13:1-3, 26 10 ; per quod ex deserto Paran profecti explorarent terram Canaanem significatur quod per Divinum Humanum Domini, illis nempe filiis Israelis, hoc est, spiritualibus, regnum caeleste, quod terra Canaan significat; quod autem tunc etiam succubuerint, significat imbecillitatem eorum, et ideo quod Dominus impleret omnia quae in Lege, ac sustineret tentationes et vinceret, ac ita quod illis qui in fide charitatis sunt, tum illis qui in tentationibus ‘sunt’, in quibus Dominus vincit, ex Divino Humano Ipsius salus; quare etiam cum Dominus tentaretur, fuit in deserto, Matth. 4:1; Marcus 1:12, 13 Luc. 4:1; videatur supra n. 2708.

Footnotes:

1. The Manuscript has a.

2. The Manuscript has et splendor et lux erat, the First Latin Edition has est splendor et lux erat, Schmidius splendor autem sicut lux erit, the KJV (1611) and the Revised Version (1881-1885) ‘And his brightness was as the light’, but the Revised Version (1881-1885) notes in margin that all past tenses might be presents. We retain the Second Latin Edition’s text, which agrees with Swedenborg in Coronis 60 and Apocalypsis Revelata 270.

3. Hebrew [ ] (qarnaim) horns, but the Revised Version (1881-1885) has ‘rays’, Schmidius radii as Swedenborg in Coronis 60, Dict. Prob. 57; but cornua in 2832, Apocalypsis Explicata 316, Apocalypsis Revelata 270.

4. a, in the First Latin Edition

5. The Manuscript inserts illis.

6. erat in the Manuscript and in the First Latin Edition.

7. The Manuscript has e.

8. The Manuscript inserts respective.

9. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.