The Bible

 

Ezechiel 39

Study

   

1 Tu autem, fili hominis, vaticinare adversum Gog, et dices : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego super te, Gog, principem capitis Mosoch et Thubal.

2 Et circumagam te, et educam te, et ascendere te faciam de lateribus aquilonis, et adducam te super montes Israël.

3 Et percutiam arcum tuum in manu sinistra tua, et sagittas tuas de manu dextera tua dejiciam.

4 Super montes Israël cades tu, et omnia agmina tua, et populi tui qui sunt tecum : feris, avibus, omnique volatili et bestiis terræ dedi te ad devorandum.

5 Super faciem agri cades, quia ego locutus sum, ait Dominus Deus.

6 Et immittam ignem in Magog, et in his qui habitant in insulis confidenter : et scient quia ego Dominus.

7 Et nomen sanctum meum notum faciam in medio populi mei Israël, et non polluam nomen sanctum meum amplius : et scient gentes quia ego Dominus, Sanctus Israël.

8 Ecce venit, et factum est, ait Dominus Deus : hæc est dies de qua locutus sum.

9 Et egredientur habitatores de civitatibus Israël, et succendent et comburent arma, clypeum et hastas, arcum et sagittas, et baculos manuum et contos : et succendent ea igni septem annis.

10 Et non portabunt ligna de regionibus, neque succident de saltibus, quoniam arma succendent igni, et deprædabuntur eos quibus prædæ fuerant, et diripient vastatores suos, ait Dominus Deus.

11 Et erit in die illa : dabo Gog locum nominatum sepulchrum in Israël, vallem viatorum ad orientem maris, quæ obstupescere faciet prætereuntes : et sepelient ibi Gog, et omnem multitudinem ejus, et vocabitur vallis multitudinis Gog.

12 Et sepelient eos domus Israël, ut mundent terram septem mensibus.

13 Sepeliet autem eum omnis populus terræ : et erit eis nominata dies in qua glorificatus sum, ait Dominus Deus.

14 Et viros jugiter constituent lustrantes terram, qui sepeliant et requirant eos qui remanserant super faciem terræ, ut emundent eam : post menses autem septem quærere incipient.

15 Et circuibunt peragrantes terram : cumque viderint os hominis, statuent juxta illud titulum, donec sepeliant illud pollinctores in valle multitudinis Gog.

16 Nomen autem civitatis Amona, et mundabunt terram.

17 Tu ergo, fili hominis, hæc dicit Dominus Deus : Dic omni volucri, et universis avibus, cunctisque bestiis agri : Convenite, properate, concurrite undique ad victimam meam, quam ego immolo vobis, victimam grandem super montes Israël, ut comedatis carnem, et bibatis sanguinem.

18 Carnes fortium comedetis, et sanguinem principum terræ bibetis, arietum, et agnorum, et hircorum, taurorumque et altilium, et pinguium omnium.

19 Et comedetis adipem in saturitatem, et bibetis sanguinem in ebrietatem, de victima quam ego immolabo vobis :

20 et saturabimini super mensam meam de equo, et equite forti, et de universis viris bellatoribus, ait Dominus Deus.

21 Et ponam gloriam meam in gentibus : et videbunt omnes gentes judicium meum quod fecerim, et manum meam quam posuerim super eos.

22 Et scient domus Israël quia ego Dominus Deus eorum, a die illa et deinceps.

23 Et scient gentes quoniam in iniquitate sua capta sit domus Israël, eo quod dereliquerint me, et absconderim faciem meam ab eos, et tradiderim eos in manus hostium, et ceciderint in gladio universi.

24 Juxta immunditiam eorum et scelus feci eis, et abscondi faciem meam ab illis.

25 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Nunc reducam captivitatem Jacob, et miserebor omnis domus Israël, et assumam zelum pro nomine sancto meo.

26 Et portabunt confusionem suam, et omnem prævaricationem qua prævaricati sunt in me, cum habitaverint in terra sua confidenter, neminem formidantes :

27 et reduxero eos de populis, et congregavero de terris inimicorum suorum, et sanctificatus fuero in eis, in oculis gentium plurimarum.

28 Et scient quia ego Dominus Deus eorum, eo quod transtulerim eos in nationes, et congregaverim eos super terram suam, et non dereliquerim quemquam ex eis ibi.

29 Et non abscondam ultra faciem meam ab eis, eo quod effuderim spiritum meum super omnem domum Israël, ait Dominus Deus.

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypsis Revelata #782

Study this Passage

  
/ 962  
  

782. (Vere. 14.) "Et fructus desiderii animae tuae abiverunt a te, et omnia pinguia et splendida abiverunt a te, et amplius non invenies illa," significat quod omnes beatitudines et felicitates Caeli, etiam externae quales ab illis cupiuntur, prorsus fugiturae sint, et non amplius appariturae, quia non aliquae affectiones boni et veri caelestes et spirituales apud illos.--Per "fructus desiderii animae" non aliud significatur quam beatitudines et felicitates Caeli, quia hae sunt fructus omnium doctrinae et cultus, de quibus actum est, et quia sunt desideria hominum quando moriuntur, et quoque desideria cum recentes in mundum spiritualem veniunt: per "pinguia, et splendida" significantur affectiones boni et veri caelestes et spirituales; per "pinguia" affectiones boni, de quibus sequitur, et per "splendida" affectiones veri, quae splendida dicuntur quia existunt ex luce Caeli et ejus splendore in mentibus, unde intelligentia boni et veri ac sapientia: per "abire et non invenire illa amplius" significatur quod fugiturae sint et non magis appariturae, quia illi non in aliquo bono et vero caelesti et spirituali sunt; quod etiam externae, quales ab illis cupiuntur, dicitur, quia non aliae beatitudines et felicitates et affectiones ab illis cupiuntur quam corporeae et mundanae, et inde non scire possunt quid et quales illae sunt quae vocantur caelestes et spirituales.

Sed haec illustrentur per detectionem sortis illorum post mortem. Omnes illi ex illo Religioso, qui in amore dominii ex amore sui et inde in amore mundi fuerunt, dum in mundum spiritualem veniunt, quod fit statim post mortem, non spirant aliud quam dominium ac voluptates animi ex illo, et voluptates corporis ex opulentia; amor enim regnans cum ejus affectionibus seu concupiscentiis et desideriis, manet unumquemvis post mortem. Sed quia amor dominandi ex amore sui super sancta Ecclesiae et Caeli, quae omnia sunt Divina Domini, est diabolicus, ideo post exactum tempus separantur a sociis, et dejiciuntur in Inferna. At usque, quia ex Religioso suo in externo cultu Divino fuerunt, primum instruuntur quid et quale Caelum est, ac quid et qualis felicitas vitae aeternae, quod sint merae beatitudines influentes a Domino apud unumquemvis in Caelo secundum quale affectionis boni et veri caelestis apud illos. Sed quia illi non adiverunt Dominum, et inde non conjuncti sunt cum Ipso, et quoque non in aliqua tali affectione boni et veri fuerunt, aversantur illa, et avertunt se, et tunc cupiunt voluptates amoris sui et mundi, quae sunt mere naturales et corporeae. Sed quia illis voluptatibus insitum est malefacere, imprimis illis qui colunt Dominum, ita angelis Caeli, ideo etiam illis voluptatibus deprivantur, et tunc rejiciuntur inter socios qui in ergastulis infernalibus in contemptu et miseria sunt: sed haec fiunt illis secundum gradum amoris dominii super Divina Domini, secundum quem gradum est illis rejectio Domini.

Ex his nunc constare potest, quod per "fructus desiderii animae tuae abiverunt, et omnia pinguia et splendida abiverunt a te, et amplius non invenies illa," significetur quod omnes beatitudines et felicitates Caeli, etiam externae, quales ab illis cupiuntur, prorsus fugiturae sint et non amplius appariturae, quia non aliquae affectiones boni et veri sunt apud illos. Quod "pinguia" significent bona caelestia ac eorum affectiones et affectionum jucunditates, constare potest ex sequentibus locis:

"Attendite ad Me, comedite bonum, ut delicietur in Pinguedine anima vestra," (Esaias 55:2);

"Implebo animam sacerdotum Pinguedine, et populus Meus Bono saturabitur," (Jeremias 31:14);

"Adipe et Pinguedine saturabitur anima mea, et labiis canticorum laudabit os meum," (Psalm. 63:6 (B.A. 5));

"Implentur Pinguedine domus Tuae, et flumine deliciarum Tuarum potas eos," (Psalm. 36:9 (B.A. 8));

"Faciet Jehovah omnibus populis in Monte hoc convivium Pinguedinum, Pinguedinum medullatarum," (Esaias 25:6);

"Adhuc proventum habebunt in senio, Pingues et virides erunt, ad annuntiandum quod rectus Jehovah," (Psalm. 92:15, 16 (B.A. 14-15));

Quod in convivio quod Jehovah faciet, comedent Pinguedinem ad satietatem, et bibent Sanguinem ad ebrietatem, (Ezechiel 39:19);

"Jehovah holocaustum tuum Pingue faciet," (Psalm. 20:4 (B.A. 3)).

Quia "pinguedo" significat bonum caeleste, ideo statutum fuit Ut omnis Pinguedo ex sacrificatis super Altari adoleretur, (Exodus 29:13, 22; Leviticus 1:8; 3:3-16; 4:8-35; 7:3-4, 30-31; 17:6; 1 Numeri 18:17-18).

In opposito sensu per "pingues" significantur illi qui ad bonum nauseant, et quia nimium est id contemnunt et rejiciunt, (Deuteronomius 32:15; Jeremias 5:28; 2 1, 11; Psalm. 17:10; Psalm. 20:4 (B.A. 3); Psalm. 78:31; 3 Psalm. 119:70; et alibi).

Footnotes:

1. 6 pro "16"

2. 28 pro "27"

3. 78:31 pro "68:32"

  
/ 962