717. "Et super capitibus suis diademata septem." - Quod significet Divina vera in ultimo ordinis, quae sunt vera sensus litterae Verbi, hic illa adulterata et profanata, constat ex significatione "capitum draconis", quod sint vera scientifica Verbi, quae adulterata et profanata sunt; quod significent insaniam in spiritualibus, at usque astutiam fallendi et seducendi, videatur supra (n. 714 [d]); ex significatione "diadematum", seu lapidum pretiosorum, quod sint Divina vera in ultimo ordinis, quae sunt vera sensus litterae Verbi (de qua sequitur); et ex significatione "septem", quod sint omnia, et dicantur de sanctis, ac in opposito sensu de profanis (de qua supra, n. 715); hic de profanis, quia de veris Verbi adulteratis et sic profanatis: inde patet quod "diademata septem super capitibus draconis" significent Divina vera in ultimo ordinis, hic illa adulterata et profanata.

[2] Quod "lapides pretiosi", qui sunt "diademata", significent Divina vera in ultimo ordinis, quae sunt vera sensus litterae Verbi, est quia "lapis" significat verum; inde "lapides pretiosi" significant Divina vera: quod sint Divina vera in ultimo ordinis, quae sunt vera senSus litterae Verbi, est quia illa translucent; est enim in illis sensus spiritualis, et in hoc sensu est lux caeli, ex qua omnia sensus litterae Verbi pellucent; et quoque secundum series in sensu spirituali variegantur; unde modificationes lucis caelestis, quae sistunt colores quales apparent in caelis, et inde in lapidibus pretiosis variorum generum.

[3] Quod "diademata super septem capitibus draconis" visa sint, est quia vera sensus litterae Verbi lucent, ubicunque sunt, tam apud malos quam apud bonos; lux enim spiritualis, quae illis inest, non exstinguitur quia apud malos sunt, nam caelum usque in illa vera influit: at quia mali adulterant illa, et inde non vident aliquid lucis caeli in illis, sed usque quia credunt sancta esse, ex eo, quod applicent illa ad confirmandum falsa suae religionis, inde ex fide sanctitatis apud illos usque coram illis lucent: et quia ita est, et per illa vera communicationem sibi comparant cum caelis, ideo tandem deprivantur illis, ac relinquuntur suis falsis, in quibus non aliqua lux est, quod fit quando in infernum demittuntur.

[4] Quod vera sensus litterae Verbi appareant sicut diademata, constare potest ex diadematibus in mundo spirituali: in angelorum palatiis in caelo fulgent plura ex lapidibus pretiosis; et quoque lapides pretiosi inde quandoque demittuntur in inferiora, ac dono dantur illis qui aliquid boni fecerunt; immo etiam ibi venduntur sicut in mundo, imprimis a Judaeis, qui cum illis etiam ibi negotiantur; quod Judaei cum illis in mundo spirituali sicut in mundo naturali negotientur, datum et concessum est, quia sensum litterae Verbi sanctum habent: inde quoque est, quod nobiles feminae infra caelos etiam se ornent diadematibus, similiter ut in mundo: et cum inquisitum est unde illa diademata in caelo, et inde in inferioribus, dictum est quod sint a Domino, et a luce spirituali quae ab Ipso, et quod sint ultima illius lucis, quae vocantur effectus; ac quod sint formae repraesentativae affectionum veri ex bono; ita quod sint Divina vera in ultimo ordinis, qualia sunt vera sensus litterae Verbi. Quia inde sunt lapides pretiosi, ideo quoque aliquibus in mundo spirituum licet formare diademata per insitiones quarundam veritatum ex sensu litterae Verbi; sed haec diademata non sunt genuina, duritie sicut crystalli, quia arte facta.

[5] Ex his nunc constare potest quid per "diademata" seu per "lapides pretiosos" in sequentibus locis significatur:

- Apud Esaiam,

"Afflicta et procellis jactata, nec consolationem nacta, ecce Ego dispono cum stibio lapides tuos, et fundamenta tua.. in sapphiris, et ponam carbunculum soles tuos, et portas tuas in lapides pyropi, et omnem finem tuum in lapides desiderii, et omnes filii tui docti a Jehovah" (54:11-13):

haec dicta sunt de "sterili quae non peperit", cui multi filii erunt, per quam significantur gentes, quibus non fuerunt Divina vera quia non fuit Verbum; inde dicitur "Afflicta et procellis jactata, nec consolationem nacta"; "afflicta esse et procellis jactari" dicitur a falsis, a quibus infeStatur et quaquaversum fertur; quod Dominus, quando venturus, Divina vera illis revelaturus sit et illos instructurus, significatur per quod "disponet cum stibio lapides ejus, fundamenta in sapphiris, soles in carbunculum, portas in lapides pyropi, ac fines in lapides desiderii"; quod per "lapides" hos pretiosos, qui nominantur, intelligantur Divina vera in ultimo ordinis, qualia sunt vera sensus litterae Verbi, in quibus vera interna, quae sunt vera qualia in sensu spirituali Verbi, patet; nam per "fundamenta", et per "portas" et per "fines", quos ponet ex lapidibus illis pretiosis, significantur ultima; inde sequitur quod ibi per "lapides" in genere, et per "sapphiros", "carbunculos" et "lapides pyropi", significentur talia vera qualia in sensu litterae Verbi sunt, quae ultima sunt quia pro naturali et sensuali homine: quia instructio gentium in Divinis veris per illa intelligitur, ideo sequitur, "Et omnes filii tui docti a Jehovah." Quid autem "sapphirus", "carbunculus" et "pyropus" in specie significant, non hujus loci est dicere; modo quod "lapides pretiosi" in genere significent vera ultima.

[6] Quoniam "civitas Novae Hierosolymae" significat doctrinam Novae Ecclesiae, et "fundamenta muri ejus" Divina vera ultima, ac "portae" Divina vera introducentia, ideo describuntur fundamenta per "duodecim lapides pretiosos", ac portae per "margaritas", in Apocalypsi,

"Fundamenta muri civitatis" Novae Hierosolymae "omni lapide pretioso exornata; fundamentum primum jaspis, secundum sapphirus, tertium chalcedonius, quartum smaragdus, quintum sardonyx, sextum sardius, septimum chrysolithus, octavum beryllus, nonum topazius, decimum chrysoprasus, undecimum hyacinthus, duodecimum amethystus. Duodecim portae duodecim margaritae, unaquaevis porta erat margarita [una] . Et platea civitatis aurum purum, quasi vitrum pellucidum" ( ¹ ):

per hos "duodecim lapides pretiosos" ex quibus fundamenta, et per "duodecim margaritas" ex quibus portae, significantur Divina vera ultima, quae sunt vera sensus litterae Verbi, super quibus doctrina illius ecclesiae fundatur, et per quae homo sicut per portas introducitur: quod "fundamenta ex lapidibus pretiosis", et "portae ex margaritis", dicantur esse, est quia sensus litterae Verbi in se continet sensum spiritualem, ita lucem caeli, e qua sensus litterae Verbi pellucet, sicut lapides illi a luce et ab igne; sed, de his in sequentibus, ubi singula explicanda sunt.

[7] Similia significantur, per "lapides pretiosos" qui pectorale judicii "Urim et Thummim" vocatum, quod super ephodi Aharonis, faciebant, et quoque qui super humeris ephodi positi erant, apud Mosen,

"Facient ephodum auro, hyacinthino, purpura, coccineo dibapho, et byssino contexto, opere excogitatoris: .... accipies duos lapides schoham, et sculpes super illis nomina filiorum Israelis, .... opere opificis lapidis, sculpturis sigilli sculpes duos lapides super nominibus filiorum Israelis, circumdatos fundis auri facies illos: et pones duos lapides super humeris ephodi. .... Et facies pectorale judicii opere excogitatoris, sicut opus ephodi facies illud, .... et opplebis illud oppletura lapidum; quatuor ordines lapidum erunt: primus ordo rubinus, topazius, carbunculus; secundus ordo chrysoprasus, sapphirus et adamas; tertius ordo cyanus, achates et amethistus: et quartus ordo tharschish, schoham et jaspis: .... lapides erunt super nominibus filiorum Israelis, duodecim super nominibus illorum, sculpturae sigilli cuique super nomine ejus, erunt duodecim tribubus": .... hoc pectorale judicii, Urim et Thummim (Exodus 28:6-30):

quid haec involvunt, nemo scire potest, nisi sciat quid Aharon repraesentabat, et quid inde "vestes" ejus significabant, et quid in specie "ephodum"; vestes enim ejus, ex eo quod significaverint, dictae sunt "vestes sanctitatis": tum quid "pectorale" super ephodo, quod vocatur "pectorale judicii, Urim et Thummim"; tum etiam quid "duodecim tribus Israelis", et quid "duodecim lapides super nominibus eorum." Quod ipsum Aharonem attinet, ille repraesentabat Dominum quoad sacerdotium, quod est regnum caeleste Ipsius; "vestes" autem ejus in genere repraesentabant regnum spirituale, hoc enim in caelis investit regnum caeleste: sunt enim duo regna in quae caeli distincti sunt, regnum caeleste et regnum spirituale; regnum caeleste dicitur ubi recipitur Divinum Bonum procedens a Domino, et regnum spirituale ubi recipitur Divinum Verum; quare Divinum Verum per "vestes Aharonis" in genere significatur, ac per "ephodum" Divinum Verum in ultimis, quoniam erat amictus ultimus.

Quod "vestes" in genere significent vera, ac "vestes Domini" quae apparuerunt sicut lux candidae quando coram tribus discipulis transformatus fuit, significaverint Divinum Verum procedens ab Ipso, ac similiter "vestes Domini a militibus divisae, videatur supra (n. 64, 65, 195, 271, 395, 475 [a] , 476, 637): inde constare potest quod per "duodecim lapides in pectorali ephodi" significata sint Divina vera in ultimis, similiter ac per "duodecim filios Israelis" et per "duodecim tribus"; quod per hos et illos in Verbo significentur vera ecclesiae in omni complexu, videatur supra (n. 431, 657).

[8] Quod pectorale illud ex lapidibus pretiosis, sub quibus nomina duodecim filiorum Israelis erant, confectum fuerit, erat ut per id responsa e caelo ferrent, quae sistebantur in pectorali et ex illo per variegationes colorum ex lapidibus illis effulgentium: secundum repraesentationes Divinorum verorum in caelis, ubi Divina vera, quae a Domino per caelos versus inferiora defluunt, sistuntur per colorum variegationes; ex quibus constare potest quod per "lapides illos pretiosos" etiam significata sint Divina vera in ultimis. (Sed haec plene explicata videantur in Arcanis Caelestibus, n. 9856- ² : et de "binis lapidibus schoham", qui super humeris ephodi, n. 9831-9855.

Quod "ephodum" significaverit externum regni spiritualis, quod est Divinum verum in ultimis, n. 9824. Quid autem in specie significavit "rubinus", "topazius" et "carbunculus", n. 9865: quid "chrysoprasus", "sapphirus" et "adamas", n. 9868: quid "cyanus", "achates" et "amethistus", n. 9870: et quid "tharschisch", "schoham" et "jaspis", n. 9872.)

[9] Similia etiam significantur per "lapides pretiosos" per quos describitur scientia cognitionum veri et boni et inde intelligentia regis Tyri, apud Ezechielem,

Rex Tyri, "tu plenus sapientia, et perfectus pulchritudine, in Eden horto Dei fuisti; omnis lapis pretiosus tegumentum tuum, rubinus, topazius et adamas, tharschisch, sardonyx et jaspis, sapphirus, chrysoprasus et smaragdus, et aurum. .... Tu cherubus, expansio contegentis, et posui te, in monte sanctitatis Dei fuisti, in medio lapidum ignis ambulasti" (28:12, 13 [, 14]):

quoniam per "regem Tyri" significantur cognitiones veri ecclesiae ex Verbo, et quidem ex sensu litterali ejus, inde dicitur quod "in Eden horto Dei fuerit"; per "Eden hortum Dei" significatur intelligentia per Verbum ex Domino, nam "Eden" sicut "oriens" est Dominus, et "hortus Dei" est intelligentia ab Ipso; et quia vera intelligentia unice comparatur, hoc est, datur, per cognitiones veri et boni ex Verbo secundum genuinum suum sensum intellectas, inde dicitur "Omnis lapis pretiosus tegumentum tuum"; "omnis lapis pretiosus" significat cognitiones veri et boni, et "tegumentum" significat externum Verbi quod tegit internum ejus; externum Verbi est sensus litterae ejus contegens internum quod est sensus spiritualis ejus. Quia sapientia et intelligentia inde est homini, ideo dicitur, Rex Tyri, "tu plenus sapientia et perfectus pulchritudine"; "pulchritudo" significat intelligentiam, quia omnis pulchritudo in caelis est secundum illam. Etiam sensus litterae Verbi intelligitur per "cherubum, expansionem contegentis", nam "cherubi" significant tutelam ne adeatur Dominus nisi quam per bonum amoris; et sensus litterae Verbi, quia contegit interiora ejus, tutatur. "Mons sanctitatis" significat ecclesiam quoad doctrinam amoris et charitatis, et "lapides ignis", in quorum medio ambulavit, significant vera ex bono amoris secundum quae vita. Quod per "lapides pretiosos" hic significentur vera pellucentia ex luce caeli, quae est Divinum Verum, manifeste constare potest ex eo, quod per "Tyrum" in Verbo significentur cognitiones veri et boni, quae cognitiones sunt vera ultima, qualia sunt senSus litterae Verbi.

(Quod "Tyrus" cognitiones veri et boni significet, videatur supra, n. 514 [a, b] .)

[10] Apud eundem,

"Syria negotiatrix tua ob multitudinem operum tuorum, cum chrysopraso purpuram et acupictum, et byssum et ramoth et pyropum dederunt in negotiationibus tuis: .... negotiatores Schebae et Raamae, hi negotiatores tui per primarium omnis aromatis, et per omnem lapidem pretiosum, et aurum" (27:16, 22):

etiam haec de Tyro, per quam significantur cognitiones veri et boni ecclesiae ex Verbo (ut supra); quia per "Syriam", et per "Schebam" et "Raamam" similiter significantur cognitiones veri et boni, et per "negotiationes" significantur acquisitiones illarum, ideo dicitur quod illae regiones dederint "lapides pretiosos in negotiationibus suis": cognitiones veri et boni sunt vera in ultimis, qualia sunt vera sensus litterae et litteralis Verbi.

[11] Apud Hiobum,

"Locus sapphiri lapides ejus, et pulveres auri illi, .... sapientia unde in venitur? et quis est locus intelligentiae? .... Non datur aurum prae ea, et non appenditur argentum pretium ejus; non aequiparatur auro Ophir, onyche pretioso et sapphiro; non certabit cum ea aurum et adamas, .... ramoth et gabish non commemorabitur, et electio sapientiae prae margaritis; non certabit cum ea topazius Aethiopiae; .... en timor Domini est sapientia, et recedere a malo est ³ intelligentia" (28:6, 12, 13, 15-19, 28):

quoniam per Divina vera ultima spiritualiter intellecta omnis sapientia et intelligentia est, et quia per "lapides pretiosos" ibi nominatos, "onychen", "sapphirum", "adamantem", "topazium", et per "margaritas", illa vera significantur, et hi lapides quatenus lapides ex terrestri materia, ac pro pretiosis habiti in mundo, nihili sunt ad intelligentiam et sapientiam, ideo dicitur quod "lapides illi non intelligentiae et sapientiae aequiparandi sint, nec aurum et argentum"; comparationes fiunt cum illis, quia etiam significant, et quod alioqui nihil sint respective.

[12] Apud Davidem,

"Tu", Jehovah "surges et misereberis Zionis, .... quia desiderant servi tui lapides ejus" (Psalmuss 102:14, 15 [B.A. 13, 14]):

per "lapides Zionis", quos desiderant servi Jehovae, intelliguntur Divina vera; nam per "Zionem", cujus miserebitur Jehovah, intelligitur ecclesia quae in caelesti amore est.

[13] Apud Sachariam,

"Ecce lapis quem dedi coram" sacerdote magno "Jehoschua, super lapide uno septem oculi; ecce Ego sculpens sculpturam ejus: .... in die illo.... clamabitis vir ad socium suum, sub vitem et sub ficum" (3:9, 10):

haec de adventu Domini; et per "lapidem", datum coram Jehoschua sacerdote, significatur Divinum Verum, quod est Verbum: "septem oculi in uno lapide" significant Divinam sapientiam et intelligentiam, quae sunt Divini Veri, ita Verbi; "septem" dicuntur de sanctis Verbi et ecclesiae, et "oculi" significant intelligentiam et sapientiam: "sculpere sculpturam" significat repraesentativum et significativum ejus: per "vitem" et per "ficum", sub quas venturi, significatur ecclesia et doctrina ex veris internis et ex veris externis; vera interna sunt quae vocantur spiritualia, et vera externa sunt quae vocantur naturalia; haec per "ficum" et illa per "vitem" significantur.

[14] Apud Mosen,

"Viderunt Deum Israelis, et sub pedibus Ipsius sicut opus lapidis sapphiri, sicut substantia caeli quoad munditiem" (Exodus 24:10):

per "Deum Israelis" intelligitur Dominus; per "opus lapidis sapphiri sub pedibus Ipsius" intelligitur Divinum Verum in ultimis, quale est Verbum in littera, "planta" enim "pedis" significat ultimum, quod solum gens Judaica videre potuit, nam in externis Verbi, ecclesiae et cultus fuerunt, et non in internis: "sapphirus" significat translucidum a veris internis: "sicut substantia caeli quoad munditiem" significat translucentiam caeli angelici. (Sed haec in Arcanis Caelestibus, n. 9406-9408, explicata sunt.) Quoniam "lapis pretiosus" significat Divinum Verum in ultimis translucens a veris interioribus, ideo describitur luminare civitatis Novae Hierosolymae, in Apocalypsi,

Quod esset "simile lapidi pretioso, sicut lapidi jaspidi instar crystalli splendenti" ( ⁴ ).

Et quoniam per "equum album" ibi significatur intellectus Verbi, et per "insidentem illi equo" Dominus quoad Verbum, ideo

Visum est, quod super capite insidentis illi equo essent diademata multa, et quod appelletur nomen Ipsius Verbum Dei (Apocalypsis 19:12, 13).

[15] Haec de lapidibus pretiosis apud illos qui in Divinis veris sunt; nunc aliquid de lapidibus pretiosis apud illos qui in falsis infernalibus sunt: apud hos, dum in mundo vivunt, aeque dantur lapides pretiosi, quia aeque cognitiones veri et boni ex Verbi sensu naturali, qui est sensus litterae; inde est quod illis aeque addicentur lapides pretiosi seu diademata, sicut hic "draconi", super cujus capitibus visa sunt "septem diademata"; causa est quia Verbum usque est Verbum, ac vera ejus usque sunt vera in se, sive sint apud malos sive sint apud bonos; quod mali pervertant et falsificent vera Verbi, usque id non mutat essentiam eorum. Exinde est quod in sequentibus in Apocalypsi similia visa sint super "muliere sedente super bestia coccinea", per quam Babylon describitur: de qua haec,

Mulier sedens super bestia coccinea plena nominibus blasphemiae, "et habebat capita septem, et cornua decem; erat.. induta purpura et coccino, et inaurata auro et lapide pretioso et margaritis, .... et super fronte nomen scriptum.. Babylon magna" (Apocalypsis 17:3-5);

sed de his in sequentibus. Similiter alibi in Apocalypsi,

"Mercatores terrae flebunt et plangent super" Babylone magna, "quod merces ejus nemo emat amplius, merces auri et argenti et lapidis pretiosi, et margaritae et byssi, et purpurae et serici et coccini: .... et mercatores.... dicent, Vae, vae urbs magna, quae induta fuit bysso et purpura et coccino, inaurata auro, lapide pretioso et margaritis" (18:11, 12, [15,] 16).

[16] Quia per "lapides pretiosos", perque "purpuram et byssum", significantur cognitiones veri et boni ex Verbo, ideo dicitur de homine divite,

Quod indutus esset purpura et bysso, ad cujus vestibulum projectus est Lazarus (Luca 16:19, 20):

per "divitem" intelligitur gens Judaica; quae quia habebat Verbum, in quo Divina vera sunt, dicitur de eo, quod "purpura et bysso indutus esset": et per "Lazarum" pauperem intelliguntur gentes, quae non Verbum, et inde non vera habebant: inde patet quod diviti, tametsi malus, et postea projectus in infernum, fuerint "vestes ex purpura et bysso."

[17] Talia etiam dicuntur de "rege septentrionis", qui bellum gessit contra regem meridiei, apud Danielem,

Rex septentrionis "tantum deum, munitiones super statione sua honorabit, deum quem non noverunt patres ejus, honorabit auro, argento, et lapide pretioso et desiderabilibus; faciet munimenta munitionum cum deo alieno; qui agnoverit magno afficietur honore" (11:38, 39):

agitur in eo capite de bello regis septentrionis cum rege meridiei; et per "regem septentrionis" intelliguntur illi qui in scientia ex Verbo sunt, et tamen non in vita, ita quoque qui in sola fide ita dicta, et usque non in charitate, hanc rejiciendo sicut ad salutem non conducens: per "regem" autem "meridiei" intelliguntur qui in intelligentia ex Verbo sunt, quia in charitate; hi sunt "rex meridiei" seu "regis meridiei", quia "meridies" significat lucem et lux intelligentiam, et lux intelligentiae est ex Verbo illis qui in charitate sunt, quae est vita fidei: quod autem supradicti sint "rex septentrionis", seu "regis septentrionis", est quia "septentrio" significat noctem, et quoque lucem frigidam, qualis est lux hieme, ex qua, quia non inest calor, nulla fructificatio est; "calor" enim spiritualis est charitas, et ex calore per lucem est omnis germinatio. De bello inter eos reges agitur, quia de ultimo tempore ecclesiae, quando omne salutis ponitur in scientia ex Verbo, et nihil in vita; apud gentem Judaicam in traditionibus, per quas falsificaverunt Verbum; et Verbi vera fiunt traditiones quando vita charitatis nulla est; similiter vera Verbi fiunt falsa quando fides separatur a charitate. Ex his constare potest quod per "regem septentrionis" etiam intelligantur qui in sola fide sunt, hoc est, qui in fide absque charitate sunt.

[18] Iidem apud Danielem etiam intelliguntur per "hircum" qui pugnavit cum ariete: iidem etiam per "draconem" in hoc capite, cum differentia quod per "draconem" proprie intelligantur eruditi qui se doctrina et vita confirmaverunt in fide separata a charitate, hi enim venenum habent, sicut dracones, quod charitatem necat: inde est quod apud Danielem etiam angelus Michael nominetur (cap. 12:1). Quod illi pervertant et falsificent vera Verbi qui omne ecclesiae ponunt in scientia cognitionum inde, et nihil in vita, intelligitur per quod "rex septentrionis honoraverit deum alienum, quem non noverunt patres eorum", et quod "illum honoraverit auro, argento, lapide pretioso et ⁵ margaritis"; per "deum" ejus intelliguntur vera Verbi falsificata; quoniam ubi dicitur in Verbo "Deus", intelligitur Dominus quoad Divinum Verum, ita quoque Divinum Verum procedens a Domino, et ubi dicitur "Jehovah", intelligitur Dominus quoad Divinum Bonum, ita quoque Divinum Bonum procedens a Domino; quare per "deum alienum, quem non noverunt patres", intelliguntur vera Verbi falsificata, quae in se sunt falsa, et non agnita ab illis qui prius ab ecclesia fuerunt: ipsa illa vera et bona Verbi, tametsi falsificata, significantur per "lapides pretiosos" et per "desiderabilia", tum per "argentum et aurum", vera enim Verbi non mutant essentiam ex eo quod sint apud malos: per "munitiones super statione", et per "munimenta munitionum", significantur illa quae sunt propriae intelligentiae confirmata per sensum litterae Verbi, qui talis est, si non interius intelligitur, ut trahi possit ad quascunque haereses confirmandas. Ex his nunc constare potest quid per "diademata septem super capitibus draconis" significatur.

Footnotes: