The Bible

 

Γένεση 27

Study

   

1 Και αφου εγηρασεν ο Ισαακ, και οι οφθαλμοι αυτου ημβλυνθησαν, ωστε δεν εβλεπεν, εκαλεσεν Ησαυ τον υιον αυτου τον μεγαλητερον, και ειπε προς αυτον, Υιε μου. Ο δε ειπε προς αυτον, Ιδου, εγω.

2 Και εκεινος ειπεν, Ιδου, τωρα, εγω εγηρασα· δεν γνωριζω την ημεραν του θανατου μου·

3 λαβε λοιπον, παρακαλω, τα οπλα σου, την φαρετραν σου και το τοξον σου, και εξελθε εις την πεδιαδα και κυνηγησον μοι κυνηγιον·

4 και καμε μοι εδεσματα καθως αγαπω, και φερε μοι να φαγω, δια να σε ευλογηση η ψυχη μου πριν αποθανω.

5 Η δε Ρεβεκκα ηκουσεν ενω ελαλει ο Ισαακ προς Ησαυ τον υιον αυτου. Και υπηγεν ο Ησαυ εις την πεδιαδα δια να κυνηγηση κυνηγιον και να φερη αυτο.

6 Και η Ρεβεκκα ελαλησε προς Ιακωβ τον υιον αυτης, λεγουσα, Ιδου, εγω ηκουσα τον πατερα σου λαλουντα προς Ησαυ τον αδελφον και λεγοντα,

7 Φερε μοι κυνηγιον και καμε μοι εδεσματα, δια να φαγω, και να σε ευλογησω ενωπιον του Κυριου πριν αποθανω.

8 Τωρα λοιπον, υιε μου, ακουσον την φωνην μου εις οσα εγω σοι παραγγελλω·

9 υπαγε τωρα εις το ποιμνιον, και λαβε μοι εκειθεν δυο καλα εριφια εξ αιγων· δια να καμω αυτα εδεσματα δια τον πατερα σου, καθως αγαπα·

10 και θελεις φερει αυτα προς τον πατερα σου να φαγη, δια σε ευλογηση πριν αποθανη.

11 Και ειπεν ο Ιακωβ προς Ρεβεκκαν την μητερα αυτου, Ιδου, ο Ησαυ ο αδελφος μου ειναι ανηρ δασυτριχος, εγω δε ανηρ ατριχος·

12 ισως με ψηλαφηση ο πατηρ μου, και θελω φανη εις αυτον ως απατεων, και θελω συρει επ' εμαυτον καταραν και ουχι ευλογιαν.

13 Ειπε δε προς αυτον η μητηρ αυτου, Επ' εμε η καταρα σου, τεκνον μου· μονον υπακουσον εις την φωνην μου και υπαγε, φερε μοι αυτα.

14 Και υπηγε, και ελαβε, και εφερεν αυτα προς την μητερα αυτου· και εκαμεν η μητηρ αυτου εδεσματα καθως ηγαπα ο πατηρ αυτου.

15 Και λαβουσα η Ρεβεκκα τα καλητερα φορεματα Ησαυ του μεγαλητερου υιου αυτης, τα οποια ειχεν εν τη οικια, ενεδυσε με αυτα Ιακωβ, τον υιον αυτης τον νεωτερον·

16 και με τα δερματα των εριφιων εσκεπασε τας χειρας αυτου, και τα γυμνα του τραχηλου αυτου·

17 και εδωκεν εις τας χειρας Ιακωβ του υιου αυτης τα εδεσματα και τον αρτον, τα οποια ητοιμασε.

18 Και ηλθε προς τον πατερα αυτου· και ειπε, Πατερ μου. Ο δε ειπεν, Ιδου, εγω· τις εισαι, τεκνον μου;

19 Και ειπεν ο Ιακωβ προς τον πατερα αυτου, Εγω ειμαι Ησαυ ο πρωτοτοκος σου· εκαμα καθως μοι ειπας, σηκωθητι λοιπον, καθισον και φαγε εκ του κυνηγιου μου, δια να με ευλογηση η ψυχη σου.

20 Και ειπεν ο Ισαακ προς τον υιον αυτου, Ποθεν τουτο, τεκνον μου, οτι ευρηκας τοσον ταχεως; Ο δε ειπε, Διοτι Κυριος ο Θεος σου εφερεν αυτο εμπροσθεν μου.

21 Και ειπεν ο Ισαακ προς τον Ιακωβ, Πλησιασον, τεκνον μου, δια να σε ψηλαφησω, αν συ ησαι αυτος ο υιος Ησαυ, η ουχι.

22 Και επλησιασεν ο Ιακωβ εις τον Ισαακ τον πατερα αυτου· ο δε εψηλαφησεν αυτον, και ειπεν, Η μεν φωνη ειναι φωνη Ιακωβ, αι δε χειρες, χειρες Ησαυ.

23 Και δεν εγνωρισεν αυτον, διοτι αι χειρες αυτου ησαν ως αι χειρες Ησαυ αδελφου αυτου, δασυτριχοι και ευλογησεν αυτον.

24 Και ειπε, Συ εισαι αυτος ο υιος μου Ησαυ; Ο δε ειπεν, Εγω.

25 Και ειπε, Φερε πλησιον μου, και θελω φαγει εκ του κυνηγιου του υιου μου, δια να σε ευλογηση η ψυχη μου. Και εφερε πλησιον αυτου, και εφαγεν· εφερε δε προς αυτον οινον και επιε.

26 Και ειπε προς αυτον Ισαακ ο πατηρ αυτου, Πλησιασον τωρα, και φιλησον με, τεκνον μου.

27 Και επλησιασε, και εφιλησεν αυτον· και ωσφρανθη την οσμην των ενδυματων αυτου, και ευλογησεν αυτον και ειπεν, Ιδου, η οσμη του υιου μου ειναι ως οσμη πεδιαδος, την οποιαν ευλογησεν ο Κυριος·

28 Λοιπον ο Θεος να σοι δωση απο της δροσου του ουρανου και απο του παχους της γης και αφθονιαν σιτου και οινου·

29 Λαοι να σε δουλευσωσι και εθνη να σε προσκυνησωσι· να ησαι κυριος των αδελφων σου, και οι υιοι της μητρος σου να σε προσκυνησωσι· κατηραμενος οστις σε καταραται, και ευλογημενος οστις σε ευλογει

30 Και καθως επαυσεν ο Ισαακ ευλογων τον Ιακωβ, μολις ο Ιακωβ ειχεν εξελθει απ' εμπροσθεν του πατρος αυτου Ισαακ· και ηλθεν Ησαυ ο αδελφος αυτου εκ του κυνηγιου αυτου.

31 Και εκαμε και αυτος εδεσματα και εφερε προς τον πατερα αυτου· και ειπε προς τον πατερα αυτου, Ας σηκωθη ο πατηρ μου, και ας φαγη εκ του κυνηγιου του υιου αυτου, δια να με ευλογηση η ψυχη σου.

32 Και ειπε προς αυτον Ισαακ ο πατηρ αυτου, Τις εισαι; Ο δε ειπεν, Ειμαι ο υιος σου, ο πρωτοτοκος σου Ησαυ.

33 Και εξεπλαγη ο Ισαακ εκπληξιν μεγαλην σφοδρα, και ειπε, Ποιος ειναι λοιπον εκεινος, οστις εκυνηγησε κυνηγιον, και μοι εφερε και εφαγον απο παντων πριν εισελθης, και ευλογησα αυτον; και ευλογημενος θελει εισθαι.

34 Οτε ηκουσεν ο Ησαυ τους λογους του πατρος αυτου, ανεκραξε κραυγην μεγαλην και πικραν σφοδρα· και ειπε προς τον πατερα αυτου, Ευλογησον με, και εμε, πατερ μου.

35 Ο δε ειπεν, Ηλθεν ο αδελφος σου μετα δολου, και ελαβε την ευλογιαν σου.

36 Και ειπεν ο Ησαυ, Δικαιως εκαλεσθη το ονομα αυτου Ιακωβ, διοτι τωρα δευτεραν ταυτην φοραν με υπεσκελισεν· ελαβε τα πρωτοτοκια μου, και ιδου, τωρα ελαβε και την ευλογιαν μου. Και ειπε, Δεν εφυλαξας δι' εμε ευλογιαν;

37 Και, απεκριθη ο Ισαακ, και ειπε προς τον Ησαυ, Ιδου, κυριον σου εκαμα αυτον, και παντας τους αδελφους αυτου εκαμα δουλους αυτου, και εστηριξα αυτον με σιτον και οινον· και τι λοιπον να καμω εις σε, τεκνον μου;

38 Και ειπεν ο Ησαυ προς τον πατερα αυτου, Μηπως ταυτην μονην την ευλογιαν εχεις, πατερ μου; ευλογησον με, και εμε, πατερ μου. και υψωσεν ο Ησαυ την φωνην αυτου, και εκλαυσε.

39 Και απεκριθη Ισαακ ο πατηρ αυτου, και ειπε προς αυτον, Ιδου, η κατοικησις σου θελει εισθαι εις το παχος της γης, και εις την δροσον του ουρανου ανωθεν·

40 και με την μαχαιραν σου θελεις ζη, και εις τον αδελφον σου θελεις δουλευσει, οταν δε υπερισχυσης, θελεις συντριψει τον ζυγον αυτου απο του τραχηλου σου.

41 Και εμισει ο Ησαυ τον Ιακωβ, δια την ευλογιαν με την οποιαν ευλογησεν αυτον ο πατηρ αυτου· και ειπεν ο Ησαυ εν τη καρδια αυτου, Πλησιαζουσιν αι ημεραι του πενθους του πατρος μου· τοτε θελω φονευσει Ιακωβ τον αδελφον μου.

42 Ανηγγελθησαν, δε προς την Ρεβεκκαν οι λογοι Ησαυ του υιου αυτης του μεγαλητερου· και πεμψασα εκαλεσεν Ιακωβ τον υιον αυτης τον νεωτερον, και ειπε προς αυτον, Ιδου, Ησαυ ο αδελφος σου παρηγορει εαυτον κατα σου, οτι θελει σε φονευσει.

43 Τωρα λοιπον, τεκνον μου, ακουσον την φωνην μου· και σηκωθεις, φυγε προς Λαβαν τον αδελφον μου εις Χαρραν·

44 και κατοικησον μετ' αυτου ημερας τινας, εωσου παρελθη ο θυμος του αδελφου σου·

45 εωσου παυση η κατα σου οργη του αδελφου σου, και λησμονηση τα οσα επραξας εις αυτον· τοτε θελω στειλει, και θελω σε φερει εκειθεν· δια τι να σας στερηθω και τους δυο εν μια ημερα;

46 Και ειπεν η Ρεβεκκα προς τον Ισαακ, Αηδιασα την ζωην μου εξ αιτιας των θυγατερων του Χετ· εαν ο Ιακωβ λαβη γυναικα εκ των θυγατερων του Χετ, καθως ειναι αυται εκ των θυγατερων της γης ταυτης, τι με ωφελει να ζω;

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #3490

Study this Passage

  
/ 10837  
  

3490. Genesis 27

1. And so it was, that Isaac was old and his eyes were becoming dark so that he could not see; and he called Esau his elder son and said to him, My son; and he said to him, Here I am.

2. And he said, Behold now, I am old; I do not know the day of my death.

3. And now take, I beg you, your weapons, your quiver and your bow, and go out to the field and hunt venison for me.

4. And make me savoury food such as I love, and bring it to me, and I will eat, so that my soul may bless you before I die.

5. And Rebekah was listening to Isaac while he spoke to Esau his son. And Esau went to the field to hunt for venison, to bring it [home].

6. And Rebekah said to Jacob her son - she said - Behold, I listened to your father speaking to Esau your brother, saying,

7. Bring me venison, and make me savoury food, and I will eat, and I will bless you before Jehovah, before my death.

8. And now, my son, hearken to my voice, to what I command you.

9. Go now to the flock, and take for me from there two good kids of the she-goats, and I will make them into savoury food for your father, such as he loves.

10. And bring it to your father, and let him eat, so that he may bless you before his death.

11. And Jacob said to Rebekah his mother, Behold, Esau my brother is a hairy man, and I am a smooth man.

12. Perhaps my father will feel me, and I shall be in his eyes as one who misleads, and I shall bring upon myself a curse and not a blessing.

13. And his mother said to him, Upon me be your curse, my son; only hearken to my voice, and go, take them for me.

14. And he went and took them, and brought them to his mother; and his mother made savoury food such as his father loved.

15. And Rebekah took the best clothes 1 of Esau her elder son, which were with her in the house, and put them on Jacob her younger son.

16. And she put the skins of the kids of the she-goats on his hands and on the smooth of his neck.

17. And she gave the savoury food and the bread which she had made into the hand of Jacob her son.

18. And he went to his father, and said, My father. And he said, Behold, here I am; who are you, my son?

19. And Jacob said to his father, I am Esau your firstborn; I have done what you told me. Rise up now; sit, and eat from my venison, so that your soul may bless me.

20. And Isaac said to his son, Why have you found it so quickly, my son? And he said, Because Jehovah your God caused it to come before my face.

21. And Isaac said to Jacob, Come near now, and I will feel you, my son, whether you are my son Esau, or not.

22. And Jacob came near to Isaac his father; and he felt him, and said, The voice is Jacob's voice, and the hands Esau's hands.

23. And he did not recognize him because his hands were hairy like the hands of Esau his brother; and he blessed him.

24. And he said, Are you my very son Esau? And he said, I am.

25. And he said, Bring it to me, and I will eat from my son's venison, so that my soul may bless you. And he brought it to him, and he ate; and he brought him wine, and he drank.

26. And Isaac his father said to him, Come near now, and kiss me, my son.

27. And he came near and kissed him. And he smelled the odour of his clothes, and he blessed him, and he said, See, the odour of my son, like the odour of the field that Jehovah has blessed.

28. And God will give to you of the dew of heaven, and of the fatness of the land, and abundance of grain and of new wine.

29. Peoples will serve you, and peoples will bow down to you. Be lord over your brothers, and your mother's sons will bow down to you. Cursed are those cursing you, and blessed those blessing you.

30. And so it was, as soon as Isaac had finished blessing Jacob, and Jacob had only just gone out from the presence of Isaac his father, that Esau his brother came in from his hunting.

31. And he too made savoury food, and brought it to his father; and he said to his father, Let my father arise, and eat from his son's venison, so that your soul may bless me.

32. And Isaac his father said to him, Who are you? And he said, I am your son, your firstborn, Esau.

33. And Isaac trembled very greatly, and he said, Who then is he who has hunted venison and brought it to me, and I have eaten from all of it before you came in, and have blessed him? Indeed, he will be blessed!

34. Even as Esau heard his father's words, he cried out with a great and exceedingly bitter cry, and said to his father, Bless me, me also, my father.

35. And he said, Your brother came in deceitfully, and has taken away your blessing.

36. And he said, Does he not call his name Jacob? And he has supplanted me these two times. He took away my birthright, and behold, now he has taken away my blessing. And he said, Have you not reserved a blessing for me?

37. And Isaac answered, and said to Esau, Behold, I have made him lord over you, and have given all his brothers to him as servants, and I have sustained him with grain and new wine. And for you therefore, what shall I do, my son?

38. And Esau said to his father, Have you but one blessing, my father? Bless me, me also, my father. And Esau raised his voice, and wept.

39. And Isaac his father answered, and said to him, Behold, of the fatness of the land will be your dwelling, and of the dew of heaven from above.

40. And by your sword you will live, and you will serve your brother; and it will be when you have dominion over him, that you will break his yoke from above your neck.

41. And Esau hated Jacob because of the blessing with which his father had blessed him; and Esau said in his heart, The days of mourning for my father are approaching, and I will kill Jacob my brother.

42. And the words of Esau her elder son were pointed out to Rebekah, and she sent and summoned Jacob her younger son, and said to him, Behold, Esau your brother is consoling himself concerning you [by planning] to kill you.

43. And now, my son, hearken to my voice, and arise, flee to Laban my brother, to Haran.

44. And stay with him for a few days, until your brother's wrath turns back,

45. Until your brother's anger turns back from you, and he forgets what you have done to him, and I send and fetch you from there. Why should I be bereft of you both in one day?

46. And Rebekah said to Isaac, I loathe my life on account of the daughters of Heth. If Jacob takes a wife from the daughters of Heth, like these of the daughters of the land, what would life hold for me?

CONTENTS

Previously, where Isaac and Rebekah were the subject, the internal sense dealt with the Rational and how the Lord had made it Divine within Himself. The internal sense now deals with the Natural and how the Lord made that Divine within Himself. Esau is the good, Jacob the truth, of the Natural, for while He was in the world the Lord did indeed make Divine within Himself His entire Human, both that which is interior, namely the Rational, and that which is exterior, namely the Natural, and the Bodily as well. He did so according to Divine order. According to the same order also the Lord renews or regenerates man, and this is why the representative sense here deals with a person's regeneration as regards his natural. In that sense also Esau is the good of the natural, and Jacob its truth. Nevertheless both are Divine because all good and truth that a regenerate person has come from the Lord.

Footnotes:

1. literally, clothes of desires

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.