The Bible

 

Genezo 28

Study

   

1 Tiam Isaak alvokis Jakobon kaj benis lin, kaj ordonis al li, dirante: Ne prenu edzinon el la filinoj Kanaanaj.

2 Levigxu, iru Mezopotamion, al la domo de Betuel, la patro de via patrino, kaj prenu al vi el tie edzinon el la filinoj de Laban, la frato de via patrino.

3 Kaj Dio la Plejpotenca benu vin kaj fruktigu vin kaj multigu vin, kaj kreskigu el vi amason da popoloj.

4 Kaj Li donu al vi la benon de Abraham, al vi kaj al via idaro kune kun vi, por ke vi heredu la landon de via fremdelogxado, kiun Dio donis al Abraham.

5 Kaj Isaak forsendis Jakobon, kaj tiu iris Mezopotamion, al Laban, la filo de Betuel la Siriano, frato de Rebeka, patrino de Jakob kaj Esav.

6 Kiam Esav vidis, ke Isaak benis Jakobon kaj sendis lin en Mezopotamion, por ke li prenu al si el tie edzinon, kaj ke, benante lin, li ordonis al li, dirante: Ne prenu edzinon el la filinoj Kanaanaj;

7 kaj ke Jakob obeis sian patron kaj sian patrinon kaj iris Mezopotamion:

8 tiam Esav vidis, ke ne placxas la filinoj Kanaanaj al lia patro Isaak.

9 Kaj Esav iris al Isxmael kaj prenis al si Mahxalaton, filinon de Isxmael, filo de Abraham, fratinon de Nebajot, kiel edzinon krom siaj aliaj edzinoj.

10 Kaj Jakob eliris el Beer-SXeba kaj iris en la direkto al HXaran.

11 Li venis al iu loko kaj restis tie, por pasigi la nokton, cxar la suno subiris. Kaj li prenis unu el la sxtonoj de tiu loko kaj metis gxin sub sian kapon kaj kusxigxis en tiu loko.

12 Kaj li songxis: jen sxtuparo staras sur la tero, kaj gxia supro atingas la cxielon, kaj jen angxeloj de Dio iras sur gxi supren kaj malsupren.

13 Kaj jen la Eternulo staras sur gxi, kaj diras: Mi estas la Eternulo, la Dio de via patro Abraham kaj la Dio de Isaak; la teron, sur kiu vi kusxas, Mi donos al vi kaj al via idaro.

14 Kaj via idaro estos kiel la polvo de la tero, kaj vi disvastigxos okcidenten kaj orienten kaj norden kaj suden, kaj benigxos per vi kaj per via idaro cxiuj gentoj de la tero.

15 Kaj Mi estas kun vi, kaj Mi gardos vin cxie, kien vi iros, kaj Mi revenigos vin sur cxi tiun teron; cxar Mi ne forlasos vin, gxis Mi estos farinta tion, kion Mi diris al vi.

16 Kaj Jakob vekigxis el sia dormo, kaj li diris: Vere, la Eternulo estas en cxi tiu loko, kaj mi ne sciis.

17 Kaj li ektimis, kaj diris: Kiel timinda estas cxi tiu loko! gxi estas nenio alia ol domo de Dio, kaj cxi tie estas la pordego de la cxielo.

18 Kaj Jakob levigxis frue matene, kaj prenis la sxtonon, kiun li estis metinta sub sian kapon, kaj starigis gxin kiel monumenton, kaj versxis oleon sur gxian supron.

19 Kaj li donis al tiu loko la nomon Bet-El; sed antauxe la nomo de la urbo estis Luz.

20 Kaj Jakob faris sanktan promeson, dirante: Se Dio estos kun mi, kaj gardos min sur cxi tiu vojo, kiun mi iras, kaj donos al mi panon por mangxi kaj veston por porti sur mi,

21 kaj mi revenos en paco al la domo de mia patro, kaj la Eternulo estos por mi Dio:

22 tiam cxi tiu sxtono, kiun mi starigis kiel monumenton, estos domo de Dio, kaj de cxio, kion Vi donos al mi, mi oferos al Vi dekonon.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #3676

Study this Passage

  
/ 10837  
  

3676. 'To Laban the son of Bethuel the Aramean' means a parallel good. This is clear from the representation of 'Laban' as a parallel good that springs from a common stock, also dealt with above in 3665, and from the representation of 'Bethuel' as good existing with those who make up a first group of gentiles, dealt with in 2865, 3665, from which good, as from a common stock, comes the good which 'Laban' represents. The reason Bethuel is here surnamed 'the Aramean' is that 'Aram' or Syria means cognitions of good and truth, 1232, 1234, 3249, and these cognitions are the subject here.

[2] The external truth from which good springs, meant by 'Jacob' here, is nothing else than cognitions, for cognitions are the truths that are absorbed first by anyone. Cognitions are also what people in the earliest stage of regeneration possess instead of truths. Cognitions however are not in themselves truths, yet they are such by virtue of the Divine things present within them; and only when these shine through them are they first made truths. Till then they are no more than general vessels by means of which and within which truths can be received, as those cognitions are which have been referred to already at the end of 3665, and as all the facts are that one learns at first.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.