New Christian Bible Study

The Bible

 

Ծննդոց 21

Study

   

1 Տէրն այցելեց Սառային, ինչպէս ասել էր, եւ կատարեց Սառային տուած իր խոստումը:

2 Սառան յղիացաւ ու Աբրահամի համար ծեր տարիքում որդի ծնեց ճիշտ այն ժամանակ, ինչպէս Աստուած յայտնել էր Աբրահամին:

3 Աբրահամն իր որդու անունը, որին ծնեց Սառան նրա համար, դրեց Իսահակ:

4 Աբրահամն ութերորդ օրը թլփատեց իր որդի Իսահակին, ինչպէս պատուիրել էր նրան Տէր Աստուած:

5 Աբրահամը հարիւր տարեկան էր, երբ ունեցաւ իր որդի Իսահակին:

6 Սառան ասաց. «Աստուած ուրախութիւն պարգեւեց ինձ, եւ ով որ լսի այդ մասին, ինձ հետ կ՚ուրախանայ»:

7 Նա աւելացրեց. «Ո՞վ կ՚ասէր Աբրահամին, թէ Սառան երեխայ կը սնուցանի, քանի որ ծեր հասակում որդի ծնեցի»:

8 Մանուկն աճեց, նրան կրծքից կտրեցին, եւ Աբրահամն իր որդի Իսահակի կրծքից կտրուելու առթիւ մեծ խնջոյք արեց:

9 Երբ Սառան տեսաւ, որ եգիպտուհի Ագարից Աբրահամի ունեցած որդին խաղում է իր որդի Իսահակի հետ, ասաց Աբրահամին.

10 «Հեռացրո՛ւ քո աղախնին եւ նրա որդուն, որպէսզի քո աղախնի որդին իմ որդի Իսահակի հետ հաւասար ժառանգութիւն չստանայ»:

11 Իր որդու մասին ասուած այդ խօսքերը ցաւ պատճառեցին Աբրահամին:

12 Աստուած ասաց Աբրահամին. «Մանկան եւ աղախնի մասին ասուած խօսքերը թող քեզ ցաւ չպատճառեն: Ինչ որ ասի քեզ Սառան, լսի՛ր նրան, որովհետեւ Իսահակի միջոցով ես դու սերունդդ շարունակելու,

13 բայց քո աղախնի որդու սերունդն էլ ես նշանաւոր կը դարձնեմ, որովհետեւ նա էլ քո սերմից է»:

14 Առաւօտեան վեր կացաւ Աբրահամը, առաւ հաց ու մի տիկ ջուր, տուեց Ագարին, մանկանը դրեց նրա շալակին եւ տնից դուրս հանեց: Ագարը թափառում էր անապատում, Երդման ջրհորի մօտ:

15 Տիկի ջուրն սպառուեց, մայրը մանկանը դրեց մի եղեւնու տակ

16 եւ գնաց նստեց նրա դիմաց, մի նետընկեց հեռաւորութեան վրայ՝ ասելով. «Թող ես չտեսնեմ իմ որդու մահը»: Նա նստել էր նրա դիմաց: Երեխան բարձրաձայն լալիս էր:

17 Աստուած լսեց երեխայի ձայնը, որ գալիս էր այնտեղից: Աստուած երկնքից Ագարին ձայն տուեց ու ասաց. «Ի՞նչ է պատահել, Ագա՛ր: Մի՛ վախեցիր, որովհետեւ Աստուած լսեց քո որդու ձայնը այնտեղից, ուր նա գտնւում է:

18 Բռնի՛ր քո մանկան ձեռքից, որովհետեւ ես նրան մեծ ազգի նախահայր եմ դարձնելու»:

19 Աստուած բացեց Ագարի աչքերը, սա տեսաւ ըմպելի ջրի մի ջրհոր, գնաց, տիկը լցրեց ջրով ու խմեցրեց երեխային:

20 Եւ Աստուած երեխայի հետ էր. սա աճեց, դարձաւ աղեղնաւոր

21 եւ բնակուեց Փառանի անապատում: Մայրը նրա համար Եգիպտացիների երկրից կին առաւ:

22 Այդ ժամանակներում Աբիմելէքը, նրա սենեկապետ Ոքոզաթն ու նրա զօրքերի սպարապետ Փիքողը, խօսելով Աբրահամի հետ, ասացին. «Աստուած քեզ հետ է բոլոր այն գործերում, ինչ դու անում ես:

23 Արդ, Աստծու անունով ինձ երդուի՛ր, որ ո՛չ իմ, ո՛չ իմ զաւակի, ո՛չ իմ անուան դէմ չես մեղանչի, այլ կը վարուես այնպէս արդար, ինչպէս ես վարուեցի քո նկատմամբ, նոյնպէս եւ իմ երկրի նկատմամբ, ուր դու բնակւում ես»:

24 Աբրահամն ասաց. «Երդւում եմ»:

25 Աբրահամն Աբիմելէքին յանդիմանեց այն ջրհորի համար, որ Աբիմելէքի ծառաները խլել էին:

26 Աբիմելէքն ասաց նրան. «Ես չեմ իմացել, թէ ով է արել այդ բանը, իսկ դու էլ ինձ բան չես ասել: Ես միայն այսօր եմ լսում այդ մասին»:

27 Աբրահամն առաւ արջառներ ու ոչխարներ, տուեց Աբիմելէքին, եւ երկուսն իրար հետ հաշտութիւն կնքեցին:

28 Աբրահամը եօթը որոջ առանձնացրեց:

29 Աբիմելէքը հարցրեց Աբրահամին. «Ի՞նչ են նշանակում այս եօթը որոջները, որոնց առանձնացրիր»:

30 Նա պատասխանեց. «Այս եօթը որոջները ստացիր ինձնից ի հաւաստումն այն բանի, թէ ես եմ փորել այդ ջրհորը»: Դրա համար էլ այդ վայրը կոչուեց Երդման ջրհոր,

31 որովհետեւ նրանք երկուսով միմեանց երդում տուեցին այնտեղ. Երդման ջրհորի մօտ հաշտութիւն կնքեցին: Աբիմելէքը, նրա սենեկապետ Ոքոզաթն ու նրա զօրքերի սպարապետ Փիքողը այնտեղից վեր կացան ու վերադարձան Փղշտացւոց երկիրը:

32 Աբրահամը Երդման ջրհորի մօտ ծառ տնկեց, այնտեղ պաշտեց Տիրոջը, նրան կոչեց Աստուած յաւիտենական:

33 Աբրահամը Փղշտացւոց երկրում պանդուխտ մնաց երկար ժամանակ:

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #2661

Study this Passage

  
/ 10837  
  

2661. On account of his son. That this signifies on this account, that He loved it, namely, the first rational, is evident from the signification of the “son,” namely, that of the handmaid, as being the merely human or first rational, described before. Although the cause of this grief is not told, it is evident from what follows. That the cause is the love is plain enough, for it is said “on account of his son;” and the same son is treated of in what follows, from verse 13 to 21 verse 21. Nevertheless in order that it may be known why there was this grief, or on what account it is said that the word was very evil in Abraham’s eyes on account of his son; take these few things by way of illustration.

[2] The Lord did not come into the world to save the celestial, but the spiritual. The Most Ancient Church, called “Man,” was celestial; and if this church had remained in its integrity, the Lord would have had no need to be born a man. But as soon as this church began to decline, the Lord foresaw that the celestial church would wholly perish from the world; and on that account the prediction was then made concerning the Lord’s coming into the world (Genesis 3:15). After the time of that church there was no longer a celestial church, but a spiritual church; for the Ancient Church which was after the flood (spoken of many times in Part First) was a spiritual church; and this church, that is, those who were of the spiritual church, could not have been saved unless the Lord had come into the world. This is meant by the Lord’s words in Matthew:

They that are well have no need of a physician, but they that are sick; I came not to call the righteous, but sinners to repentance (Matthew 9:12-13).

Also by these words in John:

And other sheep I have which are not of this fold; them also I must bring, and they shall hear My voice, and there shall be one flock and one shepherd (John 10:16).

Also by the parable of the hundred sheep, in Matthew 18:11-13.

[3] Now as by Isaac is represented the Lord’s Divine rational, and as by him are also signified the celestial who are called “heirs;” and as by Ishmael is represented the Lord’s merely human rational, and as by him are also signified the spiritual who are called “sons” (as is manifest from (2658) what was said above, n. 2658), this was the reason why the Lord felt grief from Divine love, as shown in the words of this verse; and also in those which follow from verse 13 to verse 21, where by Hagar’s son and the mother of that son is represented the spiritual church; and the state of this church, that is, the state of those who were of this church, is treated of (n. 2612). These arcana cannot as yet be set forth more fully; it may simply be said that with the Lord when in the world all the states of the church were represented, and also in what manner those who belonged to the church were to be saved by Him; and for this reason the same states of the church are likewise signified by these same names.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org