Biblija

 

Genesis 38

Studija

   

1 At nangyari nang panahong yaon, na humiwalay si Juda sa kaniyang mga kapatid, at nagdaan sa isang Adullamita na ang pangalan ay Hira.

2 At nakita roon ni Juda ang anak na babae ng isang Cananeo, na tinatawag na Sua; at kinuha niya at kaniyang sinipingan.

3 At naglihi, at nanganak ng lalake; at tinawag niya ang kaniyang pangalang Er.

4 At naglihi uli, at nanganak ng lalake; at tinawag niya ang kaniyang pangalang Onan.

5 At muling naglihi at nanganak ng lalake; at tinawag niya ang kaniyang pangalang Selah: at si Juda ay nasa sa Chezib nang siya'y manganak.

6 At pinapag-asawa ni Juda si Er na kaniyang panganay, at ang pangalan niyao'y Thamar.

7 At si Er, na panganay ni Juda, ay naging masama sa paningin ng Panginoon; at siya'y pinatay ng Panginoon.

8 At sinabi ni Juda kay Onan, Sumiping ka sa asawa ng iyong kapatid, at tuparin mo sa kaniya ang tungkulin ng kapatid ng asawa, at ipagbangon mo ng binhi ang iyong kapatid.

9 At nalalaman ni Onan na hindi magiging kaniya ang binhi; at nangyari, na pagka sisiping siya sa asawa ng kaniyang kapatid, ay pinatutulo niya sa lupa, nang huwag lamang niyang bigyan ng binhi ang kaniyang kapatid.

10 At ang bagay na ginawa niya ay masama sa paningin ng Panginoon, at siya'y pinatay rin naman.

11 Nang magkagayo'y sinabi ni Juda kay Thamar na kaniyang manugang na babae: Manatili kang bao sa bahay ng iyong ama, hanggang sa lumaki si Selah na aking anak: sapagka't sinabi niya, Marahil ay hindi siya mamamatay ng gaya ng kaniyang mga kapatid. At yumaon si Thamar at tumahan sa bahay ng kaniyang ama.

12 At nagdaan ang maraming araw; at namatay ang anak na babae ni Sua, na asawa ni Juda; at nagaliw si Juda, at umahon sa Timnath sa mga manggugupit sa kaniyang mga tupa, siya at ang kaniyang kaibigang si Hira na Adullamita.

13 At naibalita kay Thamar, na sinasabi, Narito, ang iyong biyanang lalake ay umaahon sa Timnath upang pagupitan ang kaniyang mga tupa.

14 At siya'y nagalis ng suot pagkabao, at nagtakip ng kaniyang lambong, at pagkapagtakip ay naupo sa pasukan ng Enaim, na nasa daan ng Timnath; sapagka't kaniyang nakikita, na si Selah ay malaki na, at hindi pa siya ibinibigay na asawa.

15 Nang makita siya ni Juda ay ipinalagay siyang patutot, sapagka't siya'y nagtakip ng kaniyang mukha.

16 At lumapit sa kaniya, sa tabi ng daan, at sinabi, Narito nga, ipinamamanhik ko sa iyo na ako'y pasipingin mo sa iyo: sapagka't hindi niya nakilalang kaniyang manugang. At kaniyang sinabi, Anong ibibigay mo sa akin sa iyong pagsiping sa akin?

17 At kaniyang sinabi, Padadalhan kita ng isang anak ng kambing na mula sa kawan. At kaniyang sinabi, Bibigyan mo ba ako ng sangla hanggang sa maipadala mo?

18 At kaniyang sinabi, Anong sangla ang ibibigay ko sa iyo? At kaniyang sinabi, Ang iyong singsing, at ang iyong pamigkis, at ang tungkod na dala mo sa kamay. At kaniyang ipinagbibigay sa kaniya, at sumiping sa kaniya; at siya'y naglihi sa pamamagitan niya.

19 At siya'y bumangon, at yumaon, at siya'y nagalis ng kaniyang lambong, at isinuot ang mga kasuutan ng kaniyang pagkabao.

20 At ipinadala ni Juda ang anak ng kambing sa pamamagitan ng kamay ng kaniyang kaibigan, na Adullamita, upang tanggapin ang sangla sa kamay ng babae: datapuwa't hindi niya nasumpungan.

21 Nang magkagayo'y kaniyang itinanong sa mga tao sa dakong yaon na sinasabi, Saan nandoon ang patutot na nasa tabi ng daan sa Enaim? At kanilang sinabi, Walang naparitong sinomang patutot.

22 At nagbalik siya kay Juda, at sinabi, Hindi ko nasumpungan: at sinabi rin naman ng mga tao sa dakong yaon, Walang naging patutot rito.

23 At sinabi ni Juda, Pabayaang ariin niya, baka tayo'y mapahiya: narito, aking ipinadala itong anak ng kambing at hindi mo siya nasumpungan.

24 At nangyari, na pagkaraan ng tatlong buwan, humigit kumulang, ay naibalita kay Juda, na sinasabi, Ang iyong manugang na si Thamar ay nagpatutot; at, narito, siya'y buntis sa pakikiapid. At sinabi ni Juda, Siya'y ilabas upang sunugin.

25 Nang siya'y ilabas, ay nagpasabi siya sa kaniyang biyanan. Sa lalaking may-ari ng mga ito, ay nagdalangtao ako: at kaniyang sinabi pang, Ipinamamanhik ko sa iyo, na kilalanin mo kung kanino ang mga ito, ang singsing, ang pamigkis, at ang tungkod.

26 At nangakilala ni Juda, at sinabi, Siya'y matuwid kay sa akin; sapagka't hindi ko ibinigay sa kaniya si Selah na aking anak. At hindi na niya muling sinipingan pa.

27 At nangyari, na sa pagdaramdam niya, na, narito, kambal ang nasa kaniyang tiyan.

28 At nangyari, nang nanganganak siya, na inilabas ng isa ang kamay: at hinawakan ng hilot at tinalian sa kamay ng isang sinulid na mapula, na sinasabi, Ito ang unang lumabas.

29 At nangyari, na pagkaurong ng kaniyang kamay, na, narito, ang kaniyang kapatid ang lumabas. At kaniyang sinabi, Bakit nagpumiglas ka? kaya't tinawag ang pangalan niyang Phares.

30 At pagkatapos ay lumabas ang kaniyang kapatid, na siyang may sinulid na mapula sa kamay: at tinawag na Zara ang kaniyang pangalan.

   

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #4875

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

4875. 'Your cord' means through truth, that is to say, truth accompanying the token of consent. This is clear from the meaning of 'a cord' as truth. The reason 'a cord' means truth is that it is one of the items associated with 'garments', and 'garments' in general means truths, for the reason that as garments clothe the flesh, so truths clothe good, 297, 2132, 2576, 4545, 4763. Among the ancients therefore whatever clothing they wore meant some specific or individual truth. Consequently a tunic had one meaning, a chlamys another, and a toga another; also coverings for the head, such as a turban and a mitre, had one meaning, coverings for the thighs and feet, such as breeches, stockings, and so on, had another meaning. But 'a cord' meant outermost or lowest truth, for it was made from threads twisted together, by which the final demarcation of that kind of truth was meant. This kind of truth is again meant by 'a cord' in Moses,

Every open vessel on which there is no covering [or] cord [to fasten it] is unclean. Numbers 19:15.

By this was meant that nothing should exist without having an outer limit, for that which does not have an outer limit is 'open'. Furthermore outermost truths serve as the outer limit and terminus of interior truths.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #3939

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

3939. 'And she called his name Asher' means the essential nature. This is clear from the meaning of 'calling the name' as the essential nature, as above. The essential nature itself is what 'Asher' represents. In the original language Asher means blessedness, but the name includes within it everything meant by the words of Leah his mother - 'in my blessedness! for the daughters will call me blessed'. That is to say, the name also means the delight that belongs to the affections and corresponds to the happiness of eternal life. This is the fourth general means which joins the external man to the internal man. Indeed when anyone perceives within himself that corresponding delight his external man is beginning to be joined to the internal. It is the delights belonging to the affections for truth and good which cause the internal man and the external to be joined together, for without such delights no joining together at all is achieved since it is within those delights that the person's life dwells. For affections are the means by which every joining together is effected, see 3024, 3066, 3336, 3849, 3909. By 'the daughters who will call her blessed' Churches are meant; for 'daughters' in the internal sense of the Word are Churches, see 2362. This exclamation about blessedness was made at this point by Leah because the births by the servant-girls mean general truths which are the means that serve to effect any joining together so that the Church may come into being in a person. For when a person perceives this delight or affection he is starting to become the Church. That being so, Leah's exclamation about the fourth or last son by the servant-girls occurs here.

[2] Asher is mentioned in various places in the Word, but in those places - as with all the other sons also - the essential nature of the thing that is being referred to is meant by him, that is, the essential nature of people passing through the state under discussion at that point is meant. Also, what the essential nature is varies according to the order in which the sons are named. One thing is meant when Reuben or faith heads the list, another when Judah or celestial love does so, and yet another when Joseph or spiritual love. For the essence and nature of whichever one heads the list leads off and passes over into those that follow. This is why their spiritual meanings vary from place to place where they are mentioned. At this point where the birth of them is the subject they mean the general aspects of the Church and therefore all things of faith and love which constitute the Church. They have this meaning because the subject previous to this was the regeneration of man, that is, a person's states before he becomes the Church, and in the highest sense it was the Lord and how He made His Human Divine. So the subject is the ascent by means of the stairway even up to Jehovah which was seen in Bethel by Jacob.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.