¹ και εγενετο εν ταις ημεραις εκειναις και ουκ ην βασιλευς εν ισραηλ και εγενετο ανηρ λευιτης παροικων εν μηροις ορους εφραιμ και ελαβεν αυτω γυναικα παλλακην απο βηθλεεμ ιουδα

² και επορευθη απ' αυτου η παλλακη αυτου και απηλθεν παρ' αυτου εις οικον πατρος αυτης εις βηθλεεμ ιουδα και ην εκει ημερας τεσσαρων μηνων

³ και ανεστη ο ανηρ αυτης και επορευθη οπισω αυτης του λαλησαι επι καρδιαν αυτης του επιστρεψαι αυτην αυτω και νεανιας αυτου μετ' αυτου και ζευγος ονων και ηδε εισηνεγκεν αυτον εις οικον πατρος αυτης και ειδεν αυτον ο πατηρ της νεανιδος και ηυφρανθη εις συναντησιν αυτου

⁴ και κατεσχεν αυτον ο γαμβρος αυτου ο πατηρ της νεανιδος και εκαθισεν μετ' αυτου επι τρεις ημερας και εφαγον και επιον και ηυλισθησαν εκει

⁵ και εγενετο τη ημερα τη τεταρτη και ωρθρισαν το πρωι και ανεστη του πορευθηναι και ειπεν ο πατηρ της νεανιδος προς τον νυμφιον αυτου στηρισον σου την καρδιαν ψωμω αρτου και μετα τουτο πορευσεσθε

⁶ και εκαθισεν και εφαγον οι δυο επι το αυτο και επιον και ειπεν ο πατηρ της νεανιδος προς τον ανδρα αγε δη αυλισθητι και αγαθυνθησεται η καρδια σου

⁷ και ανεστη ο ανηρ του πορευεσθαι και εβιασατο αυτον ο γαμβρος αυτου και εκαθισεν και ηυλισθη εκει

⁸ και ωρθρισεν το πρωι τη ημερα τη πεμπτη του πορευθηναι και ειπεν ο πατηρ της νεανιδος στηρισον δη την καρδιαν σου και στρατευσον εως κλιναι την ημεραν και εφαγον οι δυο

⁹ και ανεστη ο ανηρ του πορευθηναι αυτος και η παλλακη αυτου και ο νεανιας αυτου και ειπεν αυτω ο γαμβρος αυτου ο πατηρ της νεανιδος ιδου δη ησθενησεν η ημερα εις την εσπεραν αυλισθητι ωδε και αγαθυνθησεται η καρδια σου και ορθριειτε αυριον εις οδον υμων και πορευση εις το σκηνωμα σου

¹⁰ και ουκ ευδοκησεν ο ανηρ αυλισθηναι και ανεστη και απηλθεν και ηλθεν εως απεναντι ιεβους αυτη εστιν ιερουσαλημ και μετ' αυτου ζευγος ονων επισεσαγμενων και η παλλακη αυτου μετ' αυτου

¹¹ και ηλθοσαν εως ιεβους και η ημερα προβεβηκει σφοδρα και ειπεν ο νεανιας προς τον κυριον αυτου δευρο δη και εκκλινωμεν εις πολιν του ιεβουσι ταυτην και αυλισθωμεν εν αυτη

¹² και ειπεν προς αυτον ο κυριος αυτου ουκ εκκλινουμεν εις πολιν αλλοτριαν εν η ουκ εστιν απο υιων ισραηλ ωδε και παρελευσομεθα εως γαβαα

¹³ και ειπεν τω νεανια αυτου δευρο και εγγισωμεν ενι των τοπων και αυλισθησομεθα εν γαβαα η εν ραμα

¹⁴ και παρηλθον και επορευθησαν και εδυ ο ηλιος αυτοις εχομενα της γαβαα η εστιν τω βενιαμιν

¹⁵ και εξεκλιναν εκει του εισελθειν αυλισθηναι εν γαβαα και εισηλθον και εκαθισαν εν τη πλατεια της πολεως και ουκ ην ανηρ συναγων αυτους εις οικιαν αυλισθηναι

¹⁶ και ιδου ανηρ πρεσβυτης ηρχετο εξ εργων αυτου εξ αγρου εν εσπερα και ο ανηρ ην εξ ορους εφραιμ και αυτος παρωκει εν γαβαα και οι ανδρες του τοπου υιοι βενιαμιν

¹⁷ και ηρεν τους οφθαλμους αυτου και ειδεν τον οδοιπορον ανδρα εν τη πλατεια της πολεως και ειπεν ο ανηρ ο πρεσβυτης που πορευη και ποθεν ερχη

¹⁸ και ειπεν προς αυτον παραπορευομεθα ημεις απο βηθλεεμ ιουδα εως μηρων ορους εφραιμ εκειθεν εγω ειμι και επορευθην εως βηθλεεμ ιουδα και εις τον οικον μου εγω πορευομαι και ουκ εστιν ανηρ συναγων με εις την οικιαν

¹⁹ και γε αχυρα και χορτασματα εστιν τοις ονοις ημων και αρτοι και οινος εστιν εμοι και τη παιδισκη και τω νεανισκω μετα των παιδιων σου ουκ εστιν υστερημα παντος πραγματος

²⁰ και ειπεν ο ανηρ ο πρεσβυτης ειρηνη σοι πλην παν υστερημα σου επ' εμε πλην εν τη πλατεια ου μη αυλισθηση

²¹ και εισηνεγκεν αυτον εις τον οικον αυτου και τοπον εποιησεν τοις ονοις και αυτοι ενιψαντο τους ποδας αυτων και εφαγον και επιον

²² αυτοι δ' αγαθυνοντες καρδιαν αυτων και ιδου ανδρες της πολεως υιοι παρανομων εκυκλωσαν την οικιαν κρουοντες επι την θυραν και ειπον προς τον ανδρα τον κυριον του οικου τον πρεσβυτην λεγοντες εξενεγκε τον ανδρα ος εισηλθεν εις την οικιαν σου ινα γνωμεν αυτον

²³ και εξηλθεν προς αυτους ο ανηρ ο κυριος του οικου και ειπεν μη αδελφοι μη κακοποιησητε δη μετα το εισελθειν τον ανδρα τουτον εις την οικιαν μου μη ποιησητε την αφροσυνην ταυτην

²⁴ ιδε η θυγατηρ μου η παρθενος και η παλλακη αυτου εξαξω αυτας και ταπεινωσατε αυτας και ποιησατε αυταις το αγαθον εν οφθαλμοις υμων και τω ανδρι τουτω ου ποιησετε το ρημα της αφροσυνης ταυτης

²⁵ και ουκ ευδοκησαν οι ανδρες του εισακουσαι αυτου και επελαβετο ο ανηρ της παλλακης αυτου και εξηγαγεν αυτην προς αυτους εξω και εγνωσαν αυτην και ενεπαιζον εν αυτη ολην την νυκτα εως πρωι και εξαπεστειλαν αυτην ως ανεβη το πρωι

²⁶ και ηλθεν η γυνη προς τον ορθρον και επεσεν παρα την θυραν του οικου ου ην αυτης εκει ο ανηρ εως του διαφωσαι

²⁷ και ανεστη ο ανηρ αυτης το πρωι και ηνοιξεν τας θυρας του οικου και εξηλθεν του πορευθηναι την οδον αυτου και ιδου η γυνη η παλλακη αυτου πεπτωκυια παρα τας θυρας του οικου και αι χειρες αυτης επι το προθυρον

²⁸ και ειπεν προς αυτην αναστα και απελθωμεν και ουκ απεκριθη οτι ην νεκρα και ελαβεν αυτην επι τον ονον και επορευθη εις τον τοπον αυτου

²⁹ και ελαβεν την ρομφαιαν και εκρατησεν την παλλακην αυτου και εμελισεν αυτην εις δωδεκα μελη και απεστειλεν αυτα εν παντι οριω ισραηλ

³⁰ και εγενετο πας ο βλεπων ελεγεν ουκ εγενετο και ουχ εοραται ως αυτη απο ημερας αναβασεως υιων ισραηλ εκ γης αιγυπτου και εως της ημερας ταυτης θεσθε υμιν αυτοι επ' αυτην βουλην και λαλησατε

¹ Wine is a mocker, strong drink is raging: and whosoever is deceived thereby is not wise.

² The fear of a king is as the roaring of a lion: whoso provoketh him to anger sinneth against his own soul.

³ It is an honour for a man to cease from strife: but every fool will be meddling.

⁴ The sluggard will not plow by reason of the cold; therefore shall he beg in harvest, and have nothing.

⁵ Counsel in the heart of man is like deep water; but a man of understanding will draw it out.

⁶ Most men will proclaim every one his own goodness: but a faithful man who can find?

⁷ The just man walketh in his integrity: his children are blessed after him.

⁸ A king that sitteth in the throne of judgment scattereth away all evil with his eyes.

⁹ Who can say, I have made my heart clean, I am pure from my sin?

¹⁰ Divers weights, and divers measures, both of them are alike abomination to the LORD.

¹¹ Even a child is known by his doings, whether his work be pure, and whether it be right.

¹² The hearing ear, and the seeing eye, the LORD hath made even both of them.

¹³ Love not sleep, lest thou come to poverty; open thine eyes, and thou shalt be satisfied with bread.

¹⁴ It is naught, it is naught, saith the buyer: but when he is gone his way, then he boasteth.

¹⁵ There is gold, and a multitude of rubies: but the lips of knowledge are a precious jewel.

¹⁶ Take his garment that is surety for a stranger: and take a pledge of him for a strange woman.

¹⁷ Bread of deceit is sweet to a man; but afterwards his mouth shall be filled with gravel.

¹⁸ Every purpose is established by counsel: and with good advice make war.

¹⁹ He that goeth about as a talebearer revealeth secrets: therefore meddle not with him that flattereth with his lips.

²⁰ Whoso curseth his father or his mother, his lamp shall be put out in obscure darkness.

²¹ An inheritance may be gotten hastily at the beginning; but the end thereof shall not be blessed.

²² Say not thou, I will recompense evil; but wait on the LORD, and he shall save thee.

²³ Divers weights are an abomination unto the LORD; and a false balance is not good.

²⁴ Man's goings are of the LORD; how can a man then understand his own way?

²⁵ It is a snare to the man who devoureth that which is holy, and after vows to make inquiry.

²⁶ A wise king scattereth the wicked, and bringeth the wheel over them.

²⁷ The spirit of man is the candle of the LORD, searching all the inward parts of the belly.

²⁸ Mercy and truth preserve the king: and his throne is upholden by Mercy.

²⁹ The glory of young men is their strength: and the beauty of old men is the gray head.

³⁰ The blueness of a wound cleanseth away evil: so do stripes the inward parts of the belly.