152. "Habens oculos suos tanquam flammam ignis." Quod significet Divinam Providentiam ex Divino Amore Ipsius, ac Divinam sapientiam et intelligentiam communicatam illis qui in amore et inde fide in Ipsum sunt.

Quod "oculi sicut flamma ignis", cum de Domino, sit Divina Ipsius Providentia ex Divino Ipsius Amore, videatur supra (n. 68): quod etiam sit Divina sapientia et intelligentia communicata illis qui in amore et inde fide in Ipsum sunt, est quia per "oculos" in Verbo, cum de hominibus, significatur intellectus veri, et intellectus Veri est intelligentia et sapientia; inde per "oculos", cum de Domino, significatur Divina sapientia et intelligentia procedens ab Ipso; et quod procedit ab Ipso, hoc communicatur angelis et hominibus qui in amore et inde fide in Ipsum sunt. Omnis etiam sapientia et intelligentia, quae est angelis et hominibus, non est eorum sed Domini apud illos; quod etiam notum est in ecclesia, scitur enim quod omne bonum quod est amoris, et omne verum quod est fidei, a Deo sit, et nihil ab homine; ac vera interius visa et agnita faciunt intelligentiam, et haec una cum bonis interius perceptis et inde visis faciunt sapientiam: inde nunc est, quod per "habere oculos tanquam flammam ignis", etiam significetur Divina sapientia et intelligentia Domini communicata illis qui in bonis amoris et inde fide in Ipsum sunt.

[2] Quod "oculi" significent intellectum, est quia omnis visus oculorum apud homines et angelos inde est. Quod omnis visus oculorum inde sit, apparet sicut paradoxon illis qui non sciunt causas rerum interiores, ex quibus effectus sistuntur in corpore: qui illas non sciunt non aliter credunt quam quod oculus videat ex se, auris audiat ex se, lingua gustet ex se, et corpus sentiat ex se; cum tamen interior vita hominis, quae est vita spiritus ejus, quae vita est vita intellectus et voluntatis ejus seu cogitationis et affectionis, sentit per organa corporis illa quae in mundo sunt, et sic percipit illa naturaliter. Totum corpus cum omnibus suis sensoriis est modo instrumentum suae animae seu sui spiritus; quae etiam est causa, quod, cum separatur spiritus hominis a corpore, corpus prorsus nihil sentiat, at spiritus postea sentiat aeque ac prius. (Quod spiritus hominis aeque videat, audiat, sentiat post solutionem a corpore, ut prius in corpore, videatur in opere De Caelo et Inferno 461-469; praeterea De Correspondentia Intellectus cum Visu Oculi, in Arcanis Caelestibus, n. 4403-4421, 4523-4534.) Apud bestias etiam interior earum vita, quae quoque anima earum vocatur, pariter per organa externa corporis earum sentit; sed cum differentia quod non rationaliter sicut homo, ita non ex intellectu et voluntate tali qualis est homini (videatur in opere De Caelo et Inferno 108; et De Ultimo Judicio 25).

[3] Inde nunc est quod per "oculum" in Verbo significetur intellectus veri, seu intelligentia et sapientia, ut constare potest a sequentibus his locis:

- Apud Esaiam,

"Dic populo huic, Audite audiendo sed non intelligite, ac videte videndo et non cognoscite; impingua cor populi hujus, et aures ejus aggrava, et oculos ejus obline, ne forte videat oculis suis" (6:9, 10; Johannes 12:40);

"oculos obtinere ne forte videat oculis suis", est obtenebrare intellectum ne intelligat.

[4] Apud eundem,

"Effudit Jehovah super vos spiritum somnolentiae, et occlusit oculos vestros, prophetas et capita vestra, videntes obtexit" (29:10);

"occlusit oculos, prophetas et capita, et videntes obtexit", est intellectum veri: "prophetae" etiam sunt qui docent vera, qui etiam vocantur "capita" quia caput significat intelligentiam; et quoque vocantur "videntes" ex revelatione Divini Veri apud illos.

[5] Apud eundem,

"Non connivebunt oculi videntium, et aures audientium auscultabunt" (32:3);

"videntium oculi" pro illorum qui intelligunt vera.

Apud eundem,

"Qui occludit oculos suos ne videant malum:... regem in pulchritudine sua videbunt oculi tui" (33:16, 17);

"occludere oculos ne videant malum", est malum non admittere in cogitationem; "regem in pulchritudine sua videbunt oculi", est quod intellecturi verum in sua luce cum amoenitate, nam per "regem" ibi non intelligitur rex, sed verum (videatur supra, n. 31(a)).

[6] Apud Jeremiam,

"Audite haec, popule stulte, cui non cor; quibus oculi non vident, et quibus aures non audiunt" (5:21; Ezechiel 12:2).

In Threnis,

"Cecidit corona capitis nostri propter hoc factum est languidum cor nostrum, et propter hoc caligarunt oculi nostri" (Threni 5 [16,] 17);

"corona capitis" est sapientia (videatur supra, n. 126); "cor languidum" est voluntas boni non amplius; (quod "cor" sit voluntas et amor, videatur in opere De Caelo et Inferno 95); "oculi" sunt intellectus veri, qui "caligantes" dicuntur cum non amplius intelligitur verum.

[7] Apud Sachariam,

"Poena pastoris deserentis gregem; gladius super oculo dextro ejus, ... et oculus dexter caligando caligabit" (11:17);

"gladius super oculo dextro, et oculus dexter caligando caligabit", est quod periturum omne Verum in intellectu per falsum (quod "gladius" sit destructio veri per falsum, videatur supra, n. 131(b)).

[8] Apud eundem,

"Plaga, qua percutiet Jehovah omnes populos qui pugnabunt contra Hierosolymam;... oculi ejus contabescent in foraminibus suis" (14:12);

"populi qui pugnabunt contra Hierosolymam", sunt qui contra ecclesiam ("Hierosolyma" est ecclesia); "oculi" eorum quod "contabescent", est quod peritura intelligentia, pugnant enim ex falsis contra vera.

[9] Apud Sachariam,

"Percutiam omnem: equum stupore et omnem equum populorum caecitate" (12:4);

agitur ibi de vastatione ecclesiae; per "equum" significatur intellectuale; quare per quod "equus percuteretur stupore" et "caecitate", est quod intellectus.

(Quod "equus" significet intellectuale, videatur in opusculo De Equo Albo 1-5.)

[10] Apud Davidem,

"Exaudi Me Jehovah, Deus mi illumina oculos meos, ne forte dormiam mortem" (Psalmuss 13:4 [B.A. 3]);

"illumina oculos" est intellectum.

Apud Mosen,

"Non accipies munus, quia munus occaecat oculos sapientum" (Deuteronomius 16:19);

"occaecare oculos sapientum" est ut non videant seu intelligant verum.

[11] Apud Matthaeum,

"Lucerna corporis est oculus; si oculus simplex, totum corpus lucidum; si oculus malus, totum corpus obtenebratum; si ergo lumen sunt tenebrae, tenebrae quantae" (6:22, 23; Luca 11:34);

hic per "oculum" non intelligitur oculus sed intellectus, per "oculum simplicem" intellectus veri, per "oculum malum" intellectus falsi; "tenebrae" sunt falsa; "totum corpus" est totus Spiritus, nam is totus est qualis ejus voluntas et inde intellectus: si ei intellectus veri ex voluntate boni, est is angelus lucis; si autem ei intellectus falsi, est is spiritus tenebrarum: per illa verba describitur hominis reformatio per intellectum veri. Inde patet, quod qui scit quid "oculus" significat, scire possit arcanum illorum verborum. Quod homo reformetur per vera in intellectu, videatur supra (n. 112, 126).

[12] Apud Matthaeum,

"Si oculus dexter scandalizaverit te, erue eum et abjice abs te; nam bonum est luscus intrare in vitam, quam duos habens oculos mitti in gehennam ignis" (5:29, 18:9: Marcus 9:47);

per "oculum" nec hic intelligitur oculus sed intellectus cogitans; per "oculum dextrum scandalizantem" intellectus cogitans malum; "eruere et abjicere illum" est tale non admittere sed rejicere; "luscus" est intellectus non cogitans malum, sed modo verum; intellectus enim cogitare potest verum; si cogitat malum est ex voluntate mali: quod oculus "dexter" dicatur, est quia per illum significatur intellectus boni, et per "sinistrum" intellectus veri (videatur n. 4410, 6923).

[13] Apud Esaiam,

"Audient in die illo surdi verba Libri, et ex caligine et e tenebris oculi caecorum videbunt" (29:18);

apud eundem,

"Tunc aperientur oculi caecorum, et aures surdorum" (35:5 ¹ );

apud eundem,

"Dabo te... in lucem gentium, ad aperiendum oculos caecorum, ad educendum e carcere vinctum, et e domo claustri sedentes in tenebris" (42 [6,] 7);

apud eundem,

"Educ populum caecum, cui oculi sunt, et surdos quibus aures" (43:8);

"aperire oculos caecorum" est instruere illos qui adhuc ignorant vera, et usque desiderant illa, ita gentes. Simile significatur per sanationes caecorum a Domino (Matthaeus 9:27-29; 20:29 ad fin. ; cap. 21:14; Marcus 8:23, 25; Luca 18:35 ad fin.; Johannes 9:1-21);

nam omnia miracula Domini involvebant talia quae sunt ecclesiae et caeli; inde erant illa Divina (videatur n. 7337, 8364, 9031).

[14] Quia "oculus" significabat intellectum, ideo inter statuta apud filios Israelis erat,

Quod caecus aut confusus oculo ex semine Aharonis non accederet ad offerendum sacrificium, nec intra velum intraret (Leviticus 21:17-23);

Quod caecum non offerendum esset in sacrificium (Leviticus 22:22; Malachias 1:8):

inde etiam inter maledictiones erat "Febris consumens oculos" (Leviticus 26:16).

Ex his nunc sciri potest quid per "oculos Filii ² hominis qui tanquam flamma ignis", significatur; quod nempe Divina sapientia et intelligentia communicata illis qui in amore et inde fide in Dominum sunt:

[15] quod etiam significetur Divina Ipsius providentia, constat ex illis quae supra (n. 68) ostensa sunt. Quibus addendum est quod de Cherubis dicitur apud Ezechielem, et de quatuor Animalibus circa Thronum in Apocalypsi, per quae etiam Divina Domini providentia, et in specie custodia ne adeatur Dominus nisi per bonum, significatur: apud Ezechielem,

"Vidi, ecce quatuor rotae juxta cherubos;... tota caro eorum, et dorsa eorum, et manus eorum, et alae eorum, et rotae, erant plena oculis circumcirca" ( [9,] 12);

et in Apocalypsi,

"Circa thronum erant quatuor animalia plena oculis ante et retro unumquodvis habebat... alas circum et intus plenas oculis" (4:6, 8);

quatuor haec "animalia" etiam erant cherubi, nam similis paene est descriptio eorum quae est cheruborum apud Ezechielem. Illis tot "oculi" ascribuntur, quia Divina Domini providentia, quae per "cherubos" significatur, est omnia in caelis et in terris ex Divina sapientia regere; Dominus enim ex Divina providentia videt omnia, disponit omnia, et prospicit omnia. (Quod par "cherubos" significetur Divina providentia Domini, et in specie custodia ne Dominus adeatur nisi per bonum, videatur n. 9277, 9509, ³ 9673.)

Bilješke:

5313. ‘Tantum solio magnus ero prae te’: quod significet quod apparebit usque sicut e naturali, quia a caelesti spiritualis per illud, constat ex significatione ‘magnus esse prae ¹ altero’ quod sit major esse, hic quoad apparentiam seu ² quoad conspectum; et ex significatione ‘solii’ seu throni, quod hic sit naturale; naturale enim intelligitur per ‘solium’ quando caeleste spiritualis per ‘sedentem super illo’, naturale enim instar solii est spirituali, hic caelesti spiritualis; in genere id quod inferius, est instar solii ³ superiori, ⁴ superius enim inibi est et agit, et quidem per ⁵ inferius, et quod agitur, apparet sicut ⁶ ab inferiore, quia, ut dictum, per ⁷ id; hoc intelligitur per quod Pharaoh dixit ad Josephum ‘tantum solio magnus ero prae te’.

[2] In Verbo pluries nominatur solium ubi agitur de Divino Vero et de judicio ex illo, et per ‘solium’ ibi in sensu interno significatur ⁸ id quod est Divini regii, ⁹ et per ‘sedentem super illo’ Ipse Dominus sicut Rex aut sicut Judex; sed significatio solii, sicut significatio plurium aliarum rerum, se habet respective: cum Ipsum Divinum et Divinum Humanum Domini intelligitur per ‘sedentem super solio’, tunc Divinum Verum quod procedit ab Ipso, intelligitur per ‘solium’: cum autem Divinum Verum quod procedit a Domino, intelligitur per ‘sedentem super solio’, tunc universum caelum, quod Divinum Verum implet, intelligitur per ‘solium’: cum autem Dominus quoad Divinum Verum in superioribus caelis intelligitur per ‘sedentem super solio’, tunc Divinum Verum quod ¹⁰ in infimo caelo, et quoque quod est in Ecclesia, intelligitur per ‘solium’ ¹¹ ; ita significationes ‘solii’ se habent respective. Quod per ‘solium’ significetur id quod est Divini Veri, est causa quia per ‘regem’ in Verbo significatur verum, et quoque per ‘regnum’; quod per regem, videatur n. 1672, 1728, 2015, 2069, 3009, 3670, 4581, 4966, 5044, 5068; et quod per regnum, n. 1672, 2547, 4691:

[3] quid ¹² autem per solium seu thronum in Verbo intelligitur in specie, patet ibi ex serie; ut apud Matthaeum, Ego dico vobis, Non jurabitis omnino, neque per caelum, quia thronus Dei est, neque per terram, quia scabellum pedum Ipsius; neque per Hierosolymam, quia urbs magni regis, 5:34, 35: et alibi apud eundem,

Qui juraverit per caelum, jurat per thronum Dei, et per Ipsum Qui sedet super illo, 23:22;

ibi aperte dicitur quod caelum sit ‘thronus Dei’; per terram quae vocatur ‘scabellum pedum’, significatur id quod infra caelum est, ita Ecclesia; ¹³ quod terra sit Ecclesia, videatur n. 566, 662, 1066, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118, 2928, 3355, 4447, 4535: similiter ¹⁴ apud Esaiam,

Sic dixit Jehovah, caeli thronus Meus, et terra scabellum pedum Meorum, 66:1:

et apud Davidem,

Jehovah in caelis firmavit thronum Suum, Ps. 103:19 ¹⁵ :

apud Matthaeum, Quando venerit Filius hominis in gloria Sua, et omnes sancti angeli cum Ipso, tunc sedebit super throno gloriae Suae, 25:31;

ibi agitur de ultimo judicio, et ‘sedens super throno’ vocatur rex, ibi vers. 34, 40, 40;

‘thronus gloriae’ in sensu interno ibi est Divinum Verum quod ex Divino Bono in caelo, ‘sedens super throno illo’ est Dominus, qui quatenus judex ex Divino Vero, vocatur ibi Rex:

[4] apud Lucam, Hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit Illi Dominus Deus thronum Davidis patris Ipsius, 1:32;

haec angelus ad Mariam; quod ibi ‘thronus Davidis’ non sit regnum ¹⁶ quod habuit David, seu regnum in terra sed regnum in caelo, cuivis constat, quare nec per ‘Davidem’ significatur David, sed regium Divinum Domini, ¹⁷ et per thronum significatur' Divinum Verum quod procedit, et quod facit regnum Domini:

apud Johannem, Fui in spiritu, cum ecce thronus positus in caelo, et super throno sedens, et qui sedens erat similis aspectu lapidi jaspidi et ¹⁸ sardio: iris autem circa thronum similis aspectu smaragdino: circa thronum throni viginti quatuor, et super thronis vidi viginti et quatuor seniores sedentes: ... e throno exibant fulmina et tonitrua et voces, item septem lampades ignis ardentes coram throno, quae sunt septem spiritus Dei. Insuper ante thronum mare vitreum, simile crystallo; in medio tandem throni, et circa thronum quatuor animalia plena oculis ante et retro.... Ceterum quando dederunt animalia gloriam, et honorem, et gratiarum actionem sedenti, super throno viventi in saecula saeculorum, cadent viginti quatuor seniores ante sedentem super throno, et adorabunt viventem in saecula saeculorum, et ¹⁹ projicient coronas suas ante thronum, Apoc. 4:2 ad fin. ;

[5] ibi describitur thronus gloriae Domini, et per illum Divinum Verum quod procedit ab Ipso, at per repraesentativa quae quid significant si quis non novit, vix scire poterit quicquam ²⁰ quid his propheticis inest, sed credet omnia talia esse absque altiore Divino; qui non aliud novit, ²¹ non potest aliter quam de regno caelesti similem regno mundano capere ideam; cum tamen per ‘thronum positum in caelo’ significatur Divinum Verum ibi, ita caelum quoad Divinum Verum; per ‘sedentem super throno’ intelligitur Dominus, quod Is apparuit similis aspectu ‘lapidi jaspidi et ¹⁸ sardio’ est quia per lapides illos, ut per omnes ²² lapides pretiosos in Verbo, significatur Divinum Verum, n. 114, 3858, 3862, et per lapides in genere vera fidei, n. 643, 1298, 3720, 3769, 3771, 3773, 3789, 3798;

[6] per ‘iridem circa thronum’ significantur vera pellucentia a bono, et hoc quia colores in altera vita sunt ex luce caeli, et lux caeli est Divinum Verum; de iridibus in altera vita, videatur n. 1042, 1043, 1053, 1623-1625; de coloribus ibi, n. 1053, 1624, 3993, 4530, 4922, 4677, 4741, 4742; per ‘thronos viginti quatuor circa ²³ thronum’ significantur omnia veri in uno complexu, similia quae significantur per ‘duodecim’; quod ‘duodecim’ sint omnia veri in uno complexu, videatur n. 577, 2089, 2129, 2130, 3272, 3858, 3913; ‘fulmina, tonitrua et voces quae exibant ex throno’ significant terrores qui ex Divino Vero illis qui non in bono sunt; ‘septem lampades ignis ardentes’ sunt affectiones veri ex bono, quae etiam illis qui non in bono damna inferunt, quapropter vocantur ‘septem spiritus Dei’, qui quod damna intulerint, patet a sequentibus ibi;

[7] ‘mare vitreum ante thronum’ est omne verum in naturali, ita sunt cognitiones et scientifica; quod ‘mare’ illa sint, videatur n. 28, ²⁴ 2850; ‘quatuor animalia in medio throni et circa thronum plena oculis ante et retro’ sunt intellectualia a Divino in caelis, ‘quatuor’ significant conjunctionem ²⁵ eorum cum voluntariis, vera enim sunt partis intellectualis, et bona sunt partis voluntariae hominis; inde dicitur quod ‘plena essent oculis ante et retro’, quia ‘oculi’ significant intellectualia, et inde in sensu superiore illa quae sunt fidei, n. 2701, 3820, 4403-4421, 4523-4534; quod ‘quatuor’ sint conjunctio, simile ac ‘duo’, n. 1686, 3519, 5194; sanctitas Divini Veri procedentis a Domino in sequentibus ²⁶ describitur.

[8] Quia per ‘viginti quatuor thronos et viginti quatuor seniores’ significantur omnia veri seu omnia fidei in uno complexu, et per 'duodecim' similia, ut mox dictum, inde patet quid per ‘duodecim thronos super quibus sedebunt duodecim apostoli’ in sensu interno intelligitur, quod nempe omnia veri, ex quibus et secundum quae fit judicium; de quibus ita apud Matthaeum, Jesus dixit discipulis, Amen dico vobis, quod vos qui secuti estis Me, in regeneratione, quando sedebit Filius hominis super throno gloriae Suae, sedebitis etiam vos super duodecim thronis, judicantes duodecim tribus Israelis, 19:28:

et apud Lucam, Ego dispono vobis, sicut disposuit Mihi Pater Meus regnum, ut comedatis et ²⁷ bibatis super mensa Mea in regno Meo, et sedeatis super thronis, judicantes duodecim tribus Israelis, 22:29, 30;

quod ‘duodecim apostoli’ sint omnia veri, videatur n. 2129, 2553, 3354, 3488, 3858; ²⁸ quodque ‘duodecim filii Jacobi’ et inde ‘duodecim tribus Israelis’, n. 3858, 3921, 3926, 3939, 4060, ²⁹ 4603, et quod apostoli ne quidem unum judicare queant, ³⁰ n. 2129, 2553:

[9] similiter apud Johannem, Vidi thronos, et consederunt super illis, et judicium datum est illis, Apoc. 20:4;

per ‘thronos’ ibi etiam significantur omnia veri ex quibus et secundum quae judicium; simile etiam per ‘angelos’ intelligitur cum quibus ‘venturus Dominus ad judicium’, Matth. 25:31;

quod per ‘angelos’ in Verbo significetur aliquid Domini, videatur n. 1705, 1925, ³¹ 2320, 2821, 3039, 4085, ³² ibi vera quae ex Divino; quae vera etiam in Verbo judicia vocantur, n. 2235.

[10] Alibi etiam plurimis in locis tribuitur Jehovae seu Domino thronus, et hoc quia in thronis est repraesentativum regni; cum ³³ in superiore caelo sermo est de Divino Vero et de judicio, tunc in ultimo caelo ³⁴ apparet thronus; inde est quod, ut dictum, thronus repraesentativum sit, et quod ideo toties in Verbo prophetico thronus nominetur, et quoque quod ab antiquissimis temporibus thronus factus sit insigne regis, et quod sicut insigne ³⁵ significet regium ³⁶ ; ut quoque in ³⁷ sequentibus locis:

apud Mosen,

Aedificavit Moses altare, et vocavit nomen ejus Jehovah Nissi: praeterea dixit, Quia manus super throno Jah, bellum erit Jehovae contra Amalekum a generatione in generationem, Exod. 17:15, 16;

quid ‘manus super throno Jah’, et ³⁸ quid ‘Jehovae bellum contra Amalekum a generatione in generationem’, nemo scire potest nisi ex sensu interno, ita nisi sciatur quid thronus, et quid Amalek; per ‘Amalekum’ in Verbo significantur falsa quae oppugnant vera, n. 1679, et per ‘thronum ³⁹ ’ ipsum Divinum Verum quod oppugnatur:

[11] apud Davidem,

Jehovah fecisti judicium meum, et causam meam, sedisti super throno Judex justitiae, ... Jehovah in aeternum manebit, praeparavit ad judicium thronum Suum, Ps. 9:5, 8 [KJV Ps. 9:4, 7]:

apud eundem,

Thronus Tuus Deus in saeculum et aeternum, sceptrum rectitudinis sceptrum regni Tui, Ps. 45:7 [KJV Ps. 45:6]:

apud eundem,

Nubes et caligo circum Ipsum, justitia et judicium fulcrum throni Ipsius, Ps. 97:2:

apud Jeremiam,

In tempore illo vocabunt Hierosolymam thronum Jehovae, et congregabuntur ad illam omnes gentes, 3:17;

[12] ‘Hierosolyma’ pro regno spirituali Domini. Hoc regnum etiam per novam Hierosolymam apud Ezechielem intelligitur, et quoque per ‘sanctam Hierosolymam descendentem e caelo’ in Apocalypsi. Regnum spirituale Domini est ⁴⁰ ubi ⁴¹ principale est Divinum Verum in quo ⁴² Bonum, at regnum caeleste ⁴³ , ubi ⁴⁴ principale est Divinum Bonum ⁴⁵ a quo Divinum Verum; inde patet cur Hierosolyma dicitur ‘thronus Jehovae’: et apud Davidem,

In Hierosolyma sedent throni ad judicium, Ps. 122:5: Zion autem ⁴⁶ dicitur thronus gloriae Jehovae apud Jeremiam,

Num reprobando reprobasti Jehudam, num Zionem fastidivit anima tua? Ne spernito propter nomen Tuum, ne deturpes thronum gloriae Tuae, 14: [19, ] 21; per ‘Zionem’ intelligitur regnum caeleste Domini.

[13] Quomodo repraesentatur Dominus quoad judicium in caelo, ubi ad oculos sistuntur videnda talia quae passim apud Prophetas memorantur, patet apud Danielem,

Videns fui usque dum throni projecti sunt, et Antiquus dierum ⁴⁷ sedit; vestis Ipsius sicut nix alba, et crinis capitis Ipsius sicut lana munda; thronus Ipsius flamma ignis, rotae ejus ignis ardens; flumen ignis emanans et exiens coram Ipso, mille millia ministrabant Ipsi, et myrias myriadum coram Ipso stabant; judicium consedit, et libri aperti sunt, 7:9, 10 ⁴⁸ ; talia visa perpetua sunt in caelo, omnia repraesentativa, apparent ex sermone angelorum in superioribus caelis, qui delapsus sistit talia videnda; spiritus angelici quibus datur perceptio a Domino ⁴⁹ sciunt quid significant, sicut quid ‘Antiquus dierum’, quid ‘vestis quae sicut nix alba’, ‘crinis capitis qui sicut lana munda’, ‘thronus qui sicut flamma ignis’, ‘rotae quae ignis ardens’, ‘flumen ignis ab Ipso emanans’; per ‘flammam ignis’ et per ‘flumen ignis’ repraesentatur ibi ⁵⁰ Bonum Divini Amoris, n. 934, 4906, 5071, 5215:

[14] similiter quae apud Ezechielem,

Supra expansum quod super capite cheruborum quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni; et super simili tudine throni similitudo quasi aspectus hominis super illo superius, 1:26, 10:1:

pariter quae in libro 1 Regum, Vidi, dixit Michah propheta, ⁵¹ Jehovam sedentem super throno Suo, et universum exercitum caelorum stantem juxta Ipsum, a dextra Ipsius, et a sinistra Ipsius, 22:19;

qui non scit quid singula repraesentant, et inde significant, non aliter credere potest quam quod thronus sit Domino, sicut regibus in terra, et quod talia quae ibi memorantur; sed non sunt talia in caelis, verum sistuntur ita videnda coram illis qui in ultimo caelo sunt, ex quibus sicut ex imaginibus vident arcana Divina.

[15] Regium Domini, per quod significatur Divinum Verum quod procedit ab Ipso, repraesentatum quoque fuit per solium a Salomone constructum, de quo ita in libro 1 Regum, Fecit Salomo solium eboris magnum, et obtexit illud auro depurato; sex gradus ad solium, et caput rotundum solio a post illud; manus hinc et illinc ad locum sedis, et bini leones stantes juxta manus, et duodecim leones stantes ibi supra sex gradus hinc et illinc, 10:18-20;

fuit thronus gloriae ita repraesentatus; ‘leones’ sunt Divina Vera pugnantia et vincentia, ‘duodecim leones’ sunt omnia illa vera in uno complexu.

[16] Quia paene omnia in Verbo etiam oppositum sensum habent, ita quoque solium seu thronus, et in eo sensu significat regnum falsi, ut apud Johannem,

⁵² Angelo Ecclesiae quae in Pergamo, Novi opera tua, et ubi habitas, ubi thronus Satanae est, Apoc. 2:[12, ] 13:

apud eundem,

Draco dedit bestiae ascendenti ex mari virtutem suam, et thronum suum, et potestatem magnam, Apoc. 13:2:

apud eundem,

Quintus angelus effudit phialam suam super thronum bestiae, et factum est regnum ejus obscuratum, Apoc. 16:10:

apud Esaiam,

Tu dixisti in corde tuo, In ⁵³ caelos ascendam, supra stellas ⁵⁴ Dei exaltabo thronum meum, 14:13; ibi de Babele.

Bilješke: