Biblija

 

Hoschea 13

Studija

   

1 Loquente Ephraim, horror invasit Israël ; et deliquit in Baal, et mortuus est.

2 Et nunc addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum : factura artificum totum est : his ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos adorantes.

3 Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens ; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario.

4 Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me.

5 Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.

6 Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.

7 Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum.

8 Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo : bestia agri scindet eos.

9 Perditio tua, Israël : tantummodo in me auxilium tuum.

10 Ubi est rex tuus ? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et principes.

11 Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea.

12 Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.

13 Dolores parturientis venient ei : ipse filius non sapiens : nunc enim non stabit in contritione filiorum.

14 De manu mortis liberabo eos ; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis.

15 Quia ipse inter fratres dividet : adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.

   

Iz Swedenborgovih djela

 

Vera Christiana Religio #294

Proučite ovaj odlomak

  
/ 853  
  

294. SENSUS SPIRITUALIS hujus Praecepti 1 est, quod non alius Deus quam DOMINUS JESUS CHRISTUS colendus sit, quia Ipse est Jehovah, qui in Mundum venit, et Redemptionem fecit, sine qua non salvari potuit ullus homo, nec ullus Angelus. Quod praeter Ipsum non alius Deus sit, constat ex his in Verbo, "Dicetur in die illo, ecce Deus noster Hic, quem exspectavimus ut liberet nos: hic Jehovah, quem exspectavimus, exultemus et laetemur in Salute Ipsius, Esaias 25:9. Vox clamantis in deserto, parate viam Jehovae, complanate in solitudine semitam Deo nostro; revelabitur enim Gloria Jehovae, et videbunt omnis caro simul; ecce Dominus Jehovih in forti venit, sicut Pastor gregem suum pascet, Esaias 40:3, 5, 10-11. 2 Tantummodo inter te Deus, praeterea non Deus, profecto Tu Deus occultus, 3 Deus Israelis SALVATOR, Esaias 45:14-15. Nonne Ego Jehovah, et non amplius Deus praeter Me, Deus justus et SALVATOR [non] 4 praeter Me, Esaias 45:21-22. Ego Jehovah, et non praeter Me SALVATOR, Esaias 43:11; Hoschea 13:4. Ut sciat omnis caro, quod Ego Jehovah SALVATOR TUUS ET REDEMPTOR TUUS, Esaias 49:26; 60:16. Quod ad REDEMPTOREM NOSTRUM, Jehovah 5 Zebaoth Nomen Ipsius, Esaias 47:4; Jeremias 50:34. Jehovah Petra mea, et REDEMPTOR MEUS, Psalmus 19:15. 6 Sic dixit Jehovah REDEMPTOR TUUS, Sanctus Israelis, Ego Jehovah Deus tuus, Esaias 48:17; 43:14, 7 49:7; 54:8. 8 Sic dixit Jehovah REDEMPTOR TUUS, 9 Ego Jehovah faciens omnia, et Solus a Me Ipso, Esaias 44:24. Sic dixit Jehovah Rex Israelis, et REDEMPTOR ejus Jehovah Zebaoth, Ego Primus et Ultimus, et praeter Me non Deus, 10 Esaias 44:6. Jehovah Zebaoth nomen Ipsius, et REDEMPTOR TUUS Sanctus Israelis, Deus totius terrae vocabitur, Esaias 54:5. 11 Abraham non cognoscit nos; Israel non agnoscit nos, Tu Jehovah Pater noster, REDEMPTOR a saeculo Nomen tuum, Esaias 63:16. Puer natus est nobis, Filius datus est nobis, cujus nomen Mirabilis, Consiliarius, Deus, Heros, PATER AETERNITATIS, Princeps pacis, Esaias 9:5. 12 Ecce dies venient, cum suscitabo Davidi Germen justum, qui regnabit Rex, et hoc Nomen Ipsius, JEHOVAH JUSTITIA NOSTRA, Jeremias 23:5-6; 33:15-16. Dixit Philippus ad Jesum, monstra nobis Patrem; dixit illi Jesus, qui videt Me videt Patrem, nonne credis quod Ego in Patre et Pater in Me, Johannes 14:8-10. 13 In Jesu Christo omnis plenitudo Divinitatis habitat corporaliter, Colossenses 2:9. Sumus in Veritate in Jesu Christo: Hic est verus Deus et Vita aeterna; filioli cavete vobis ab idolis," 1 Johannes 5:20-21. Ex his clare patet, quod Dominus Salvator noster sit ipse Jehovah, qui simul est Creator, Redemptor, et Regenerator. Hic est hujus Praecepti Sensus spiritualis.

Bilješke:

1. Prima editio: Praecpti.
2. Prima editio: Esaias 40:3, 5, 11.

3. Prima editio: occutus.
4. Sic in margine exemplaris scriptoris, fortasse manu scriptoris scriptum.
5. Prima editio: Jehevoh.
6. Sic Schmidt et Biblia Hebraica, sed 19:14 apud Biblia Anglica. Prima editio: 19:10.

7. Prima editio: 24.
8. Prima editio: Cap. 8.
9. Prima editio: REDEMPTOR tuus.
10. Prima editio: Deus ,.
11. Prima editio: 8.
12. Sic Schmidt et Biblia Hebraica, sed 9:6 apud Biblia Anglica.

13. Prima editio: Johannes 14:8-9.

  
/ 853  
  

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #5826

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

5826. ‘Vos nostis quod binos pepererit mihi uxor mea’: quod significet si bonum spirituale sit quod Ecclesiae, quod internum bonum et verum erit, constat ex repraesentatione ‘Israelis’ qui haec de se dicit, quod sit bonum spirituale e naturali, de qua mox supra n. 5825; ex repraesentatione ‘Rachelis’ quae hic ‘uxor quae binos ei pepererat’, quod sit affectio veri interioris, de qua n. 3758, 3782, 3793, 3819; et a repraesentatione ‘Josephi’, 1 tum ‘Benjaminis’, qui sunt ‘bini quos pepererat’, quod sint internum bonum et verum, ‘Josephus’ internum bonum, et ‘Benjamin’ 2 interius verum.

[2] Cum hoc quod internum bonum et verum erit, si bonum spirituale sit quod Ecclesiae, ita se habet: bonum spirituale quod Israel repraesentat, est bonum veri, hoc est, verum voluntate et actu; hoc verum seu hoc bonum veri facit apud hominem ut sit Ecclesia; quando verum implantatum est voluntati, quod percipitur ex eo quod afficiatur vero propter finem ut vivat secundum illud, tunc est bonum et verum internum. Cum homo in hoc bono et vero est, tunc est in illo regnum Domini, consequenter est is Ecclesia, et una cum consimilibus facit Ecclesiam in communi; inde constare potest quod Ecclesia ut sit Ecclesia, esse debeat bonum spirituale, hoc est, bonum veri, nequaquam autem solum verum, ex quo solo hodie Ecclesia vocatur Ecclesia, et per quod distinguitur una ab altera; cogitet quisque secum an verum sit aliquid nisi pro fine habeat vitam; quid doctrinalia absque illo fine? sicut quid praecepta decalogi absque vivere secundum illa? si enim quis illa scit et omnem illorum sensum in amplitudine, et usque vivit contra illa, ad quid conducunt? nonne ad nihilum, et quibusdam ad damnationem? similiter se habet cum doctrinalibus fidei e Verbo, quae sunt praecepta vitae Christianae, sunt enim leges spirituales; hae nec ad 3 aliquid conducent nisi fiant vitae; expendat homo apud se num 4 sit apud illum quod est aliquid' nisi quod intrat ipsam vitam ejus; et num alibi vita hominis quae vita quam in voluntate;

[3] inde nunc est quod a Domino in Veteri Testamento dictum, et in Novo confirmatum, quod omnis Lex et omnes Prophetae fundentur in amore in Deum et in amore erga proximum, ita in ipsa vita, non autem in fide 5 absque vita, ita nequaquam in sola fide, consequenter nec in confidentia, haec enim absque charitate erga proximum non dabilis est; si apparet, in discriminibus vitae et cum mors prae foribus est, apud malos, est illa confidentia spuria 6 vel falsa, nam apud illos in altera vita ne hilum ejus 7 confidentiae apparet, utcumque prope mortem cum ardore apparenter tale confessi fuerint; 8 quod fides sive voces illam confidentiam, sive fiduciam, nihil efficiat apud malos, Ipse Dominus docet apud Johannem, Quotquot receperunt, dedit illis potestatem, ut filii Dei essent, credentibus in Nomen Ipsius; qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt, 1:12, 13;

[4] ‘qui ex sanguinibus’ pro illis qui violentiam charitati inferunt, n. 374, x1005, tum qui verum profanant, n. 4735; ‘qui ex voluntate carnis’ pro illis qui in malis ex amore sui et mundi sunt, n. 3813; ‘qui ex voluntate viri’ pro illis qui in persuasionibus falsi, ‘vir’ enim significat verum et in opposito sensu falsum; ‘ 9 ex Deo nati’ pro illis qui regenerati sunt a Domino, et inde in bono; hi sunt qui recipiunt Dominum, et hi sunt qui credunt in Nomen Ipsius, et hi sunt quibus dat potestatem ut filii Dei sint, non autem illis; ex quibus manifeste patet quid sola fides ad salutem facit'.

[5] 10 Porro ut homo regeneretur et fiat Ecclesia, introducetur per verum ad bonum et 11 tunc introducitur cum verum fit voluntate et actu verum; 12 hoc verum est bonum, et vocatur 13 bonum veri, et producit nova vera continue, nam tunc primum fructificat se; 14 verum quod producitur seu fructificatur inde, est quod vocatur verum internum, et 15 bonum a quo, vocatur bonum internum; nam prius nihil fit internum, quam cum implantatum est voluntati, voluntarium enim 16 est intimum hominis; quamdiu bonum et verum extra voluntatem 17 sunt, et solum in intellectu, 17 sunt extra hominem, nam intellectus est extra et voluntas est intra.

Bilješke:

1. ac

2. The Manuscript has alters Internum to Interius.

3. quicquam

4. aliquid sit apud hominem

5. minus

6. et

7. The Manuscript omits this, and the First Latin Edition has confidentia.

8. videatur quid Ipse Dominus docet de fide in Ipsum

9. a, in the First Latin Edition.

10. ex his patet quod homo, ut

11. quod introducatur

12. tunc enim verum

13. The Manuscript inserts bonum, sed.

14. The Manuscript inserts hoc.

15. illud bonum est, quod

16. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

17. est

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.