¹ Vocavit autem Jacob filios suos, et ait eis : Congregamini, ut annuntiem quæ ventura sunt vobis in diebus novissimis.

² Congregamini, et audite, filii Jacob, audite Israël patrem vestrum :

³ Ruben, primogenitus meus, tu fortitudo mea, et principium doloris mei ; prior in donis, major in imperio.

⁴ Effusus es sicut aqua, non crescas : quia ascendisti cubile patris tui, et maculasti stratum ejus.

⁵ Simeon et Levi fratres vasa iniquitatis bellantia.

⁶ In consilium eorum non veniat anima mea, et in cœtu illorum non sit gloria mea : quia in furore suo occiderunt virum, et in voluntate sua suffoderunt murum.

⁷ Maledictus furor eorum, quia pertinax : et indignatio eorum, quia dura : dividam eos in Jacob, et dispergam eos in Israël.

⁸ Juda, te laudabunt fratres tui : manus tua in cervicibus inimicorum tuorum, adorabunt te filii patris tui.

⁹ Catulus leonis Juda : ad prædam, fili mi, ascendisti : requiescens accubuisti ut leo, et quasi leæna : quis suscitabit eum ?

¹⁰ Non auferetur sceptrum de Juda, et dux de femore ejus, donec veniat qui mittendus est, et ipse erit expectatio gentium.

¹¹ Ligans ad vineam pullum suum, et ad vitem, o fili mi, asinam suam, lavabit in vino stolam suam et in sanguine uvæ pallium suum.

¹² Pulchriores sunt oculi ejus vino, et dentes ejus lacte candidiores.

¹³ Zabulon in littore maris habitabit, et in statione navium pertingens usque ad Sidonem.

¹⁴ Issachar asinus fortis accubans inter terminos.

¹⁵ Vidit requiem, quod esset bona et terram, quod optima : et supposuit humerum suum ad portandum, factusque est tributis serviens.

¹⁶ Dan judicabit populum suum sicut et alia tribus in Israël.

¹⁷ Fiat Dan coluber in via, cerastes in semita, mordens ungulas equi, ut cadat ascensor ejus retro.

¹⁸ Salutare tuum expectabo, Domine.

¹⁹ Gad, accinctus præliabatur ante eum : et ipse accingetur retrorsum.

²⁰ Aser, pinguis panis ejus, et præbebit delicias regibus.

²¹ Nephthali, cervus emissus, et dans eloquia pulchritudinis.

²² Filius accrescens Joseph, Filius accrescens et decorus aspectu : filiæ discurrerunt super murum.

²³ Sed exasperaverunt eum et jurgati sunt, invideruntque illi habentes jacula.

²⁴ Sedit in forti arcus ejus, et dissoluta sunt vincula brachiorum et manuum illius per manus potentis Jacob : inde pastor egressus est, lapis Israël.

²⁵ Deus patris tui erit adjutor tuus, et omnipotens benedicet tibi benedictionibus cæli desuper, benedictionibus abyssi jacentis deorsum, benedictionibus uberum et vulvæ.

²⁶ Benedictiones patris tui confortatæ sunt benedictionibus patrum ejus, donec veniret desiderium collium æternorum : fiant in capite Joseph, et in vertice Nazaræi inter fratres suos.

²⁷ Benjamin lupus rapax, mane comedat prædam, et vespere dividet spolia.

²⁸ Omnes hi in tribubus Israël duodecim : hæc locutus est eis pater suus, benedixitque singulis benedictionibus propriis.

²⁹ Et præcepit eis, dicens : Ego congregor ad populum meum : sepelite me cum patribus meis in spelunca duplici quæ est in agro Ephron Hethæi,

³⁰ contra Mambre in terra Chanaan, quam emit Abraham cum agro ab Ephron Hethæo in possessionem sepulchri.

³¹ Ibi sepelierunt eum, et Saram uxorem ejus : ibi sepultus est Isaac cum Rebecca conjuge sua : ibi et Lia condita jacet.

³² Finitisque mandatis quibus filios instruebat, collegit pedes suos super lectulum, et obiit : appositusque est ad populum suum.

¹ Profectus ergo Jacob venit in terram orientalem.

² Et vidit puteum in agro, tres quoque greges ovium accubantes juxta eum : nam ex illo adaquabantur pecora, et os ejus grandi lapide claudebatur.

³ Morisque erat ut cunctis ovibus congregatis devolverent lapidem, et refectis gregibus rursum super os putei ponerent.

⁴ Dixitque ad pastores : Fratres, unde estis ? Qui responderunt : De Haran.

⁵ Quos interrogans, Numquid, ait, nostis Laban filium Nachor ? Dixerunt : Novimus.

⁶ Sanusne est ? inquit. Valet, inquiunt : et ecce Rachel filia ejus venit cum grege suo.

⁷ Dixitque Jacob : Adhuc multum diei superest, nec est tempus ut reducantur ad caulas greges : date ante potum ovibus, et sic eas ad pastum reducite.

⁸ Qui responderunt : Non possumus, donec omnia pecora congregentur, et amoveamus lapidem de ore putei, ut adaquemus greges.

⁹ Adhuc loquebantur, et ecce Rachel veniebat cum ovibus patris sui : nam gregem ipsa pascebat.

¹⁰ Quam cum vidisset Jacob, et sciret consobrinam suam, ovesque Laban avunculi sui, amovit lapidem quo puteus claudebatur.

¹¹ Et adaquato grege, osculatus est eam : et elevata voce flevit,

¹² et indicavit ei quod frater esset patris sui, et filius Rebeccæ : at illa festinans nuntiavit patri suo.

¹³ Qui cum audisset venisse Jacob filium sororis suæ, cucurrit obviam ei : complexusque eum, et in oscula ruens, duxit in domum suam. Auditis autem causis itineris,

¹⁴ respondit : Os meum es, et caro mea. Et postquam impleti sunt dies mensis unius,

¹⁵ dixit ei : Num quia frater meus es, gratis servies mihi ? dic quid mercedis accipias.

¹⁶ Habebat vero duas filias : nomen majoris Lia, minor vero appellabatur Rachel.

¹⁷ Sed Lia lippis erat oculis : Rachel decora facie, et venusto aspectu.

¹⁸ Quam diligens Jacob, ait : Serviam tibi pro Rachel filia tua minore, septem annis.

¹⁹ Respondit Laban : Melius est ut tibi eam dem quam alteri viro : mane apud me.

²⁰ Servivit ergo Jacob pro Rachel septem annis : et videbantur illi pauci dies præ amoris magnitudine.

²¹ Dixitque ad Laban : Da mihi uxorem meam : quia jam tempus impletum est, ut ingrediar ad illam.

²² Qui vocatis multis amicorum turbis ad convivium, fecit nuptias.

²³ Et vespere Liam filiam suam introduxit ad eum,

²⁴ dans ancillam filiæ, Zelpham nomine. Ad quam cum ex more Jacob fuisset ingressus, facto mane vidit Liam :

²⁵ et dixit ad socerum suum : Quid est quod facere voluisti ? nonne pro Rachel servivi tibi ? quare imposuisti mihi ?

²⁶ Respondit Laban : Non est in loco nostro consuetudinis, ut minores ante tradamus ad nuptias.

²⁷ Imple hebdomadam dierum hujus copulæ : et hanc quoque dabo tibi pro opere quo serviturus es mihi septem annis aliis.

²⁸ Acquievit placito : et hebdomada transacta, Rachel duxit uxorem :

²⁹ cui pater servam Balam tradiderat.

³⁰ Tandemque potitus optatis nuptiis, amorem sequentis priori prætulit, serviens apud eum septem annis aliis.

³¹ Videns autem Dominus quod despiceret Liam, aperuit vulvam ejus, sorore sterili permanente.

³² Quæ conceptum genuit filium, vocavitque nomen ejus Ruben, dicens : Vidit Dominus humilitatem meam : nunc amabit me vir meus.

³³ Rursumque concepit et peperit filium, et ait : Quoniam audivit me Dominus haberi contemptui, dedit etiam istum mihi ; vocavitque nomen ejus Simeon.

³⁴ Concepitque tertio, et genuit alium filium : dixitque : Nunc quoque copulabitur mihi maritus meus : eo quod pepererim ei tres filios : et idcirco appellavit nomen ejus Levi.

³⁵ Quarto concepit, et peperit filium, et ait : Modo confitebor Domino, et ob hoc vocavit eum Judam : cessavitque parere.