Novum Christianitatis Studium Bibrum

Bibliorum

 

Leviticus 19

Study

   

1 Locutus est Dominus ad Moysen, dicens :

2 Loquere ad omnem cœtum filiorum Israël, et dices ad eos : Sancti estote, quia ego sanctus sum, Dominus Deus vester.

3 Unusquisque patrem suum, et matrem suam timeat. Sabbata mea custodite. Ego Dominus Deus vester.

4 Nolite converti ad idola, nec deos conflatiles faciatis vobis. Ego Dominus Deus vester.

5 Si immolaveritis hostiam pacificorum Domino, ut sit placabilis,

6 eo die quo fuerit immolata, comedetis eam, et die altero : quidquid autem residuum fuerit in diem tertium, igne comburetis.

7 Si quis post biduum comederit ex ea, profanus erit, et impietatis reus :

8 portabitque iniquitatem suam, quia sanctum Domini polluit, et peribit anima illa de populo suo.

9 Cumque messueris segetes terræ tuæ, non tondebis usque ad solum superficiem terræ, nec remanentes spicas colliges,

10 neque in vinea tua racemos et grana decidentia congregabis : sed pauperibus et peregrinis carpenda dimittes. Ego Dominus Deus vester.

11 Non facietis furtum. Non mentiemini, nec decipiet unusquisque proximum suum.

12 Non perjurabis in nomine meo, nec pollues nomen Dei tui. Ego Dominus.

13 Non facies calumniam proximo tuo nec vi opprimes eum. Non morabitur opus mercenarii tui apud te usque mane.

14 Non maledices surdo, nec coram cæco pones offendiculum : sed timebis Dominum Deum tuum, quia ego sum Dominus.

15 Non facies quod iniquum est, nec injuste judicabis. Non consideres personam pauperis, nec honores vultum potentis. Juste judica proximo tuo.

16 Non eris criminator, nec susurro in populo. Non stabis contra sanguinem proximi tui. Ego Dominus.

17 Non oderis fratrem tuum in corde tuo, sed publice argue eum, ne habeas super illo peccatum.

18 Non quæras ultionem, nec memor eris injuriæ civium tuorum. Diliges amicum tuum sicut teipsum. Ego Dominus.

19 Leges meas custodite. Jumentum tuum non facies coire cum alterius generis animantibus. Agrum tuum non seres diverso semine. Veste, quæ ex duobus texta est, non indueris.

20 Homo, si dormierit cum muliere coitu seminis, quæ sit ancilla etiam nubilis, et tamen pretio non redempta, nec libertate donata : vapulabunt ambo, et non morientur, quia non fuit libera.

21 Pro delicto autem suo offeret Domino ad ostium tabernaculi testimonii arietem :

22 orabitque pro eo sacerdos, et pro peccato ejus coram Domino, et repropitiabitur ei, dimitteturque peccatum.

23 Quando ingressi fueritis terram, et plantaveritis in ea ligna pomifera, auferetis præputia eorum : poma, quæ germinant, immunda erunt vobis, nec edetis ex eis.

24 Quarto autem anno omnis fructus eorum sanctificabitur, laudabilis Domino.

25 Quinto autem anno comedetis fructus, congregantes poma, quæ proferunt. Ego Dominus Deus vester.

26 Non comedetis cum sanguine. Non augurabimini, nec observabitis somnia.

27 Neque in rotundum attondebitis comam, nec radetis barbam.

28 Et super mortuo non incidetis carnem vestram, neque figuras aliquas aut stigmata facietis vobis. Ego Dominus.

29 Ne prostituas filiam tuam, ne contaminetur terra et impleatur piaculo.

30 Sabbata mea custodite, et sanctuarium meum metuite. Ego Dominus.

31 Non declinetis ad magos, nec ab ariolis aliquid sciscitemini, ut polluamini per eos. Ego Dominus Deus vester.

32 Coram cano capite consurge, et honora personam senis : et time Dominum Deum tuum. Ego Dominus.

33 Si habitaverit advena in terra vestra, et moratus fuerit inter vos, non exprobretis ei :

34 sed sit inter vos quasi indigena, et diligetis eum quasi vosmetipsos : fuistis enim et vos advenæ in terra Ægypti. Ego Dominus Deus vester.

35 Nolite facere iniquum aliquid in judicio, in regula, in pondere, in mensura.

36 Statera justa, et æqua sint pondera, justus modius, æquusque sextarius. Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægypti.

37 Custodite omnia præcepta mea, et universa judicia, et facite ea. Ego Dominus.

   

from the Writings of Emanuel Swedenborg

 

Arcana Coelestia #10261

Studere hoc loco

  
/ 10837  
  

10261. ‘Et oleum olivae’: quod significet Divinum Bonum caeleste Domini, constat ex significatione ‘olei’ quod sit bonum tam caeleste quam spirituale, de qua n. 886, 4582, 9780, et ex significatione ‘olivae’ quod sit amor caelestis, de qua sequitur; inde per ‘oleum olivae’ significatur bonum caelestis amoris, seu quod idem, bonum caeleste; dicitur Divinum Bonum caeleste Domini, quia omne bonum, quod essentialiter bonum in caelis, est ex Divino Domini. Sed sciendum est quod Divinum Bonum Domini in se sit unicum, est enim infinitum, ac infinita in se continet; quod infinitum est, hoc unicum est, quoniam infinita

[2] quae continet unum faciunt; quod autem distinguatur in caeleste et spirituale, est a receptione ejus ab angelis in caelis et ab 1 hominibus in terris; receptum ab angelis et hominibus qui 2 e regno caelesti Domino sunt vocatur Divinum Bonum caeleste, at receptum ab angelis et hominibus qui 2 e regno spirituali Domini sunt vocatur Divinum Bonum spirituale, omnes enim angeli et homines varie seu dissimiliter recipiunt unicum Domini Bonum; se habet hoc comparative sicut calor et lux a sole mundi, quae 3 tametsi in se spectata sunt unica, usque variantur secundum anni tempora, et secundum diei tempora, et quoque dissimiliter in unaquavis regione telluris; quae variatio caloris et lucis non fit a sole sed a telluris versione varia, secundum varietates circuitionis et volutionis ejus, 4 ita quoque a receptione; etiam eadem lux variatur in singulis objectis secundum receptionem, unde colores. Ex his 5 constare potest 6 unde est quod Divinum Bonum Domini, quod est unicum, quia infinitum, 7 dicatur caeleste et spirituale.

[3] Quod ‘oleum’ sit bonum tam caeleste quam spirituale, constat 8 in locis supra citatis, at quod ‘oliva’ sit amor caelestis, ac ‘olea’ perceptio et affectio illius amoris, constat ex locis in Verbo ubi ‘olea et oliva’ nominantur, ut ex sequentibus:

apud Sachariam, Propheta vidit candelabrum auri totum, septem lucernae ejus super eo, duae oleae juxta id, una a dextra 9 lecythi, et una juxta sinistram ejus: dixit ad angelum, Quid duae oleae istae, et quid duae baccae olivarum, quae in manu duorum tuborum auri? dixit, Hi duo filii olivarum stantes juxta Dominum totius terrae, 4:2, 3, 11, 12, 14; quid haec prophetica involvunt, nemo scire potest nisi qui ex sensu interno

[4] scit quid significat ‘candelabrum’ et quid ‘olea’; quod ‘candelabrum’ significet caelum spirituale, ac lucernae ejus sancta vera ibi, videatur n. 9548, 9551, 9555, 9558, 9561, 9684; inde constat quod ‘olea’ significet regnum caeleste ex perceptione et affectione boni, et ‘baccae olivarum’ sancta bona ibi, vera illorum significantur per ‘filios olivarum’; ‘duo’ significant internum et externum illius regni, et conjunctionem: similia per ‘oleum’ et ‘candelabrum’ significantur apud Johannem,

[5] Dabo 10 duobus testibus Meis, ut prophetent dies mille ducentos et sexaginta, induti saccis; hi sunt duae oleae, et duo candelabra coram Deo terrae stantia, Apoc. 11 [3, ] 4:

apud Esaiam,

Dabo in deserto cedrum schittim, et myrtum, et lignum olei, 41:19;

nominatur ‘cedrus’ et ‘lignum olei’, quia ‘cedrus’ significat bonum spirituale ac ‘lignum olei’ bonum caeleste; bonum spirituale est charitas erga proximum, et bonum caeleste est amor in Dominum; ‘dare illa in deserto’ est in terris extra Ecclesiam, ita inter gentes:

apud Hoscheam,

[6] Ibunt rami ejus; et erit sicut olivae honor ejus, et odor illi sicut Libanus, 14:6 [, 7];

per ‘olivam’ hic quoque significatur bonum caeleste, et per ‘libanum’ bonum spirituale, ita per ‘Libanum’ simile quod per ‘cedrum’, quoniam Libanus erat silva ex cedris:

apud Esaiam,

[7] Sic erit in medio terrae, in medio populorum, sicut strictura oleae, sicut racemationes quando consummata est vindemia, 24:13, tum 17:6;

‘strictura oleae’ dicitur, et ‘racemationes consummatae vindemiae’ quoniam ‘olea’ significat Ecclesiam quae in bono caelesti, ac ‘vitis’ Ecclesiam quae in bono spirituali; in Verbo enim ubi agitur de bono, etiam agitur de vero, ob conjugium eorum; pariter ubi agitur de caelesti etiam de spirituali; caeleste 11 etiam praedicatur de bono, ac spirituale de vero, videatur in locis citatis n. 9263, 9314, ideo de vite et de olea; quod ‘vitis’ sit Ecclesia spiritualis, ac bonum et verum ejus, 12 n. 1069, 5113, 6376, 9277; ideo etiam

[8] alibi vitis et olea una nominantur, ut apud Davidem,

Uxor sicut vitis fructifera in lateribus domus tuae; filii tui sicut plantae olivarum circumcirca mensae tuae, Ps. 128:3, 4:

apud Habakuk,

Ficus non florebit, neque proventus in vitibus, mentietur opus oliva, 3:17:

13 apud Amos,

Plurimos hortos vestros, et vineas vestras, et ficus vestras, et oleas vestras, comedit eruca, 4:9;

memoratur etiam ficus, quia ‘ficus’ significat bonum 14 externae Ecclesiae, n. 5113, ‘vitis’ autem bonum 15 internae 16 Ecclesiae spiritualis, et ‘olea’ bonum 15 internae 17 Ecclesiae caelestis; similiter alibi.

[9] Quoniam lignum olei significabat bonum amoris caelestis, ideo duo cherubi qui in adyto templi, facti 18 erant ex lignis olei, pariter fores, superliminare, et postes, 1 Reg. 6:23, 31, 32; per adytum enim templi repraesentabatur intimum caelum, ubi bonum caeleste, ideo omnia quae inibi significabant caelestia; quod arca quae ibi, et propter quam adytum, significaverit intimum caelum ubi Dominus, videatur n. 9485.

[10] 19 Simile etiam per montem Olivarum, qui e regione templi, 20 significabatur quod per oleam, sicut 19 simile per Libanum 21 quod per cedrum; ideo ut repraesentarentur in caelis omnia quae Dominus egit cum fuit in mundo, ac imprimis Divina caelestia, Dominus cum in Hierosolyma fuit, in monte Olivarum saepissime fuit, ut constat apud Lucam,

Jesus erat diebus in templo docens, noctibus autem egrediens pernoctavit in monte, qui dicitur Olivarum, 21:37 22 :

et alibi,

Jesus egressus abiit juxta consuetudinem in montem Olivarum, 22:39:

quod ille mons e regione templi fuerit, videatur Marcus 13:3; Matth. 24:3.

Quod mons Olivarum significaverit Divinum Bonum caeleste, constat apud Sachariam ubi dicitur, Quod pedes Jehovae stabunt super monte Olivarum, qui ante facies Hierosolymae, et ibi pugnabit contra gentes ; et quod diffindetur ille mons, pars versus ortum, et versus mare, valle magna; et recedet pars ejus versus septentrionem, et pars versus meridiem, xiv [3, ] 4; describitur hic status caeli et Ecclesiae cum Dominus in mundo fuit, ac pugnavit contra inferna, ac illa devicit, et simul caelos in ordinem redegit; ‘gentes ibi contra quas pugnavit’ sunt mala ab infernis, ‘mons Olivarum, in quo pedes Ipsius stabant’ est Divinum Bonum Divini Amoris, ex hoc enim pugnavit ac devicit; ‘discissio montis versus ortum et versus mare, valle magna’ significat separationem caeli et inferni, similiter ‘recessio ejus versus septentrionem et meridiem’, nam in meridie dicuntur esse qui in luce veri, in ortu qui in amore boni, ‘ad mare’ autem 23 qui in malis, et ‘ad septentrionem’ qui in falsis.

V:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. in

3. in se est unica apparently altered to in se sunt unius

4. The Manuscript places this before secundum, and inserts ejus after receptione.

5. The Manuscript inserts aliquantum.

6. quare

7. dicatur altered to dicitur

8. ex

9. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

11. enim

12. The Manuscript inserts videatur.

13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

14. externae altered to externum

15. internum

16. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

17. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

18. sunt

19. Similia

20. significabantur, quae

21. quae

22. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

23. The Manuscript inserts, ibi.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org