Bibliorum

 

Ezechiel 29

Study

   

1 In anno decimo, decimo mense, undecima die mensis, factum est verbum Domini ad me, dicens :

2 Fili hominis, pone faciem tuam contra Pharaonem regem Ægypti, et prophetabis de eo, et de Ægypto universa.

3 Loquere, et dices : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego ad te, Pharao rex Ægypti, draco magne, qui cubas in medio fluminum tuorum, et dicis : Meus est fluvius, et ego feci memetipsum.

4 Et ponam frenum in maxillis tuis, et agglutinabo pisces fluminum tuorum squamis tuis, et extraham te de medio fluminum tuorum, et universi pisces tui squamis tuis adhærebunt.

5 Et projiciam te in desertum, et omnes pisces fluminis tui : super faciem terræ cades ; non colligeris, neque congregaberis : bestiis terræ et volatilibus cæli dedi te ad devorandum.

6 Et scient omnes habitatores Ægypti quia ego Dominus, pro eo quod fuisti baculus arundineus domui Israël :

7 quando apprehenderunt te manu, et confractus es, et lacerasti omnem humerum eorum : et innitentibus eis super te comminutus es, et dissolvisti omnes renes eorum.

8 Proptera hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego adducam super te gladium, et interficiam de te hominem et jumentum.

9 Et erit terra Ægypti in desertum et in solitudinem : et scient quia ego Dominus, pro eo quod dixeris : Fluvius meus est, et ego feci eum.

10 Idcirco ecce ego ad te, et ad flumina tua : daboque terram Ægypti in solitudines, gladio dissipatam, a turre Syenes usque ad terminos Æthiopiæ.

11 Non pertransibit eam pes hominis, neque pes jumenti gradietur in ea, et non habitabitur quadraginta annis.

12 Daboque terram Ægypti desertam in medio terrarum desertarum, et civitates ejus in medio urbium subversarum, et erunt desolatæ quadraginta annis : et dispergam Ægyptios in nationes, et ventilabo eos in terras.

13 Quia hæc dicit Dominus Deus : Post finem quadraginta annorum congregabo Ægyptum de populis in quibus dispersi fuerant.

14 Et reducam captivitatem Ægypti, et collocabo eos in terra Phathures, in terra nativitatis suæ, et erunt ibi in regnum humile.

15 Inter cetera regna erit humillima, et non elevabitur ultra super nationes, et imminuam eos ne imperent gentibus.

16 Neque erunt ultra domui Israël in confidentia, docentes iniquitatem ut fugiant, et sequantur eos : et scient quia ego Dominus Deus.

17 Et factum est in vigesimo et septimo anno, in primo, in una mensis : factum est verbum Domini ad me, dicens :

18 Fili hominis, Nabuchodonosor rex Babylonis servire fecit exercitum suum servitute magna adversum Tyrum : omne caput decalvatum, et omnis humerus depilatus est : et merces non est reddita ei, neque exercitui ejus, de Tyro, pro servitute qua servivit mihi adversus eam.

19 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego dabo Nabuchodonosor regem Babylonis in terra Ægypti : et accipiet multitudinem ejus, et deprædabitur manubias ejus, et diripiet spolia ejus : et erit merces exercitui illius,

20 et operi quo servivit adversus eam : dedi ei terram Ægypti pro eo quod laboraverit mihi, ait Dominus Deus.

21 In die illo pullulabit cornu domui Israël, et tibi dabo apertum os in medio eorum, et scient quia ego Dominus.

   

from the Writings of Emanuel Swedenborg

 

Apocalypsis Revelata #507

Studere hoc loco

  
/ 962  
  

507. (Vers. 10.) "Et habitantes super terra gaudebunt super illis et laetabuntur," significat propterea jucundum affectionis cordis et animae in Ecclesia apud illos qui in sola fide quoad doctrinam et vitam erant. - Per "habitantes super terra" intelliguntur qui in Ecclesia, hic qui in Ecclesia sunt ubi sola fides; "terra" significat Ecclesiam in qua (285); per "gaudere et laetari significatur jucundum affectionis cordis et animae habere; jucundum affectionis cordis est voluntatis, ac jucundum affectionis animae est intellectus, nam in Verbo per "cor et animam" intelligitur hominis voluntas et intellectus; inde est quod dicatur "gaudere et laetari," tametsi gaudium et laetitia apparent sicut una res; sed in duobus illis est conjugium voluntatis et intellectus, quod etiam est conjugium boni et veri, quod est in omnibus et singulis Verbi, de quo in Doctrina Novae Hierosolymae de Scriptura Sacra 80-90. Inde est quod utrumque, "gaudere et laetari," seu "gaudium et laetitia," etiam pluries alibi in Verbo dicatur, ut in his:

"Ecce Gaudium et Laetitia, occidere bovem," ((Esaias 72:13 [NCBSP: Esaias 22:13];) 35:10; 51:11);

"Excisum est e Domo Dei nostri Gaudium et Laetitia," (Joel 1:16);

"Abrogabitur vox Gaudii et vox Laetitiae," (Jeremias 7:34; 25:10);

"Jejunium decimi erit in Gaudium et Laetitiam," (Sacharias 8:19);

"Laetamini in Hierosolyma, Gaudete in ea," (Esaias 66:10);

"Gaude et Laetare filia Edomi," (Threni 4:21);

"Laetabuntur Caeli, Gaudete terrae," ((Psalm. 96:11); Psalm. 68:4 (B.A. 3));

"Audire me facies 1 Gaudium et Laetitiam," (Psalm. 51:10 (B.A. 8));

"Gaudium et Laetitia invenietur in Sione," (Esaias 51:3);

"Erit Laetitia, multi super nativitate ejus Gaudebunt," (Luca 1:14);

"Cessare faciam vocem Gaudii et vocem Laetitiae, vocem Sponsi et vocem Sponsae," (Jeremias 7:34; 16:9; 25:10; 33:10-11);

"Gaudeant et Laetentur omnes quaerentes Te," (Psalm. 40:17 2 (B.A. 16)); Psalm. 70:5 (B.A. 4));

"Justi Laetabuntur et Gaudebunt in Laetitia," (Psalm. 68:4 (B.A. 3)); 3

"Laetamini in Hierosolyma, Gaudete cum ea Gaudium," (Esaias 66:10).

V:

1. facies pro "faciet"

2. xl. pro "xi."

3. 4 pro "5"

  
/ 962