331. Dat het kwade en het goede niet samen kunnen zijn, en dat zover het kwade verwijderd wordt, het goede beoogd en gevoeld wordt, komt omdat in de geestelijke wereld van ieder de sfeer van zijn liefde uitwasemt, die zich rondom verspreidt en doet voelen, en sympathieën en antipathieën verwekt. Door deze sferen worden de goeden van de bozen gescheiden. Dat het kwade verwijderd moet worden voordat het goede gekend, waargenomen en geliefd wordt, kan met vele dingen in de natuurlijke wereld worden vergeleken, zoals met het volgende: niemand kan een ander bezoeken, die een luipaard en een panter in zijn kamer houdt opgesloten en veilig met hen woont omdat hij ze te eten geeft, tenzij hij deze wilde dieren eerst heeft verwijderd. Wie, die tot de tafel van de koning en de koningin uitgenodigd is, wast niet eerst gezicht en handen voordat hij gaat. Wie gaat het bruidsvertrek met de bruid binnen na de bruiloft, zonder zich eerst geheel gewassen en het bruiloftskleed aangetrokken te hebben? Wie reinigt niet het erts door vuur en scheidt daarvan de slakken af, voordat hij zuiver goud en zilver wint? Wie scheidt niet het onkruid van de tarweoogst, voordat hij deze in de schuren brengt? En wie slaat niet het kaf van de gerst met dorsvlegels af, voordat hij deze in zijn huis verzamelt. Wie schuimt niet eerst het rauwe vlees bij het koken af, voordat het eetbaar wordt en op tafel komt? Wie schudt niet de wormen van de bladeren en van de bomen in de tuin, opdat de bladeren niet verteerd worden en zo de vrucht niet zal bederven? Wie verafschuwt niet vuilnis in huizen en portalen en reinigt ze niet daarvan, vooral wanneer een prins of prinses verwacht wordt, of de bruid of dochter van een vorst? Wie heeft een maagd lief en is van plan met haar te trouwen, terwijl zij behept is met kwaadaardige ziekten of bedekt met puisten en wratten, hoezeer zij ook haar gezicht opmaakt, zich prachtig kleedt en door gevlei met de mond de verleidingen van de liefde probeert te inspireren.

Dat de mens zich van het boze moet reinigen en niet moet verwachten dat de Heer dit rechtstreeks zal doen, daarmee is het in vergelijking net als met een knecht, die, rondlopend met mest en roet op gezicht en kleren, tot zijn meester zou gaan en zeggen: ‘Heer, was me!’ Zou zijn meester niet tot hem zeggen: ‘Dwaze knecht, wat zeg je? Kijk, daar is water, zeep en een doek. Heb je geen handen aan je lijf, die wat kunnen? Was jezelf’. En de Heer God zou zeggen: ‘De middelen ter reiniging zijn uit Mij en ook uw willen en uw kunnen zijn uit Mij: bedien u daarom van deze Mijne gaven en geschenken alsof zij de uwe waren, en gij zult gereinigd worden’, enzovoorts. Dat de uitwendige mens gereinigd moet worden, maar door de innerlijke, leert de Heer bij, (Mattheus 23, van begin tot einde).

52. Korte verklaring

Dit toont de ondervinding aan; hoevelen leven heden ten dage naar de voorschriften van de Tien Geboden en van de overige geboden van de Heer uit godsdienst, en hoevelen willen heden ten dage hun boosheden in het gezicht zien en inderdaad boete doen en zo met de godsverering door het leven een begin maken?

Wie van degenen, die naar vroomheid trachten, doet een andere boete dan met de mond en met woorden, en belijdt dat hij een zondaar is en bidt naar de leer van de Kerk, dat God de Vader uit barmhartigheid, om de wil van Zijn Zoon, die voor zijn zonden aan het kruis heeft geleden, haar verdoemenis weggenomen en met Zijn bloed er voor geboet heeft, hem zijn misdaden moge vergeven, opdat hij onbevlekt voor de troon van Zijn gericht moge staan?

Wie ziet niet, dat deze godsverering alleen van de longen is en niet van het hart, dus uiterlijk, niet innerlijk?

Want hij bidt om de vergeving van de zonden en kent toch geen enkele zonde, die bij hem is; en indien hij ze kende, zou hij ze omhullen met welwillendheid en toegeeflijkheid of met het geloof, dat reinigt en vrijspreekt zonder de werken ervan.

Maar het is hiermee als met een knecht, die rondloopt met een gezicht en kleren, besmeerd met roet en mest en voor zijn meester zou komen en zeggen: ‘Heer, was mij af’.

Zal de meester niet tot hem zeggen: ‘Dwaze dienstknecht, wat zegt u? Zie, hier is water, zeep en een handdoek.

Hebt u geen handen en macht om ze te gebruiken?

Was u zelf af!’

God de Heer echter zal zeggen: ‘De middelen ter reiniging zijn van Mij en ook uw willen en kunnen is van Mij, gebruik alzo deze Mijn geschenken en gaven als de uwe en u zult gereinigd worden’.

Nog een voorbeeld ter verduidelijking: wanneer u duizendmaal thuis en in de Kerk zou bidden, dat God de Vader, om de wil van Zijn Zoon, u moge behoeden voor de duivel, en u behoedt u zelf niet voor het boze, dat wil zeggen, voor de duivel, vanuit de vrijheid, waarin u bestendig door de Heer gehouden wordt, zo zult u ook niet door legioenen engelen, van de Heer gezonden, behoed kunnen worden, want de Heer kan niet tegen Zijn Goddelijke orde handelen en Zijn orde is, dat de mens zichzelf onderzoeken, zijn boosheden zien en ze weerstaan zal en dit als uit zichzelf, maar toch uit de Heer.

Dit schijnt weliswaar heden ten dage niet volgens het Evangelie te zijn, niettemin is het zo, want het Evangelie is ‘zalig gemaakt te worden door de Heer’.

Dat de godsverering met de mond de Heer aangenaam is al naar gelang van de verering door het leven komt hiervandaan, dat de spraak van de mensen voor God en de engelen klinkt overeenkomstig de neiging van zijn liefde en geloof en deze beide zijn in de mens overeenkomstig zijn leven.

Daarom, als liefde tot en geloof in God in uw leven zijn, is uw stem als van een duif, maar als liefde tot en vertrouwen op uzelf in uw leven zijn, is uw stem als van een nachtuil, hoe u ook uw stem zult buigen om de stem van een tortelduif na te bootsen; het geestelijke, dat binnenin de klank is, brengt dit teweeg.