2. Maar dat het geheel zowel als het bijzondere, ja het meest bijzondere, tot de kleinste jota toe, geestelijke en hemelse dingen betekent en omhult, weet tot dusver de Christelijke wereld in de verste verte niet, om welke reden zij dan ook voor het Oude Testament weinig aandacht heeft Niettemin kan het hieruit alleen al blijken, dat het Woord – daar het van de Heer is en van de Heer komt - nooit zou kunnen bestaan, tenzij het innerlijk die dingen bevatte, welke van de hemel, de kerk en van het geloof zijn. Anders kon het niet het Woord van de Heer genoemd worden, evenmin zou gezegd kunnen worden, dat daarin enig leven is; want vanwaar zou het leven anders kunnen komen, dan uit de dingen die van het leven zijn, dat wil zeggen, daarvandaan dat het geheel zowel als elke bijzonderheid betrekking heeft op de Heer, Die het leven Zelf is. Iets dat innerlijk niet op Hem ziet, leeft dus niet, ja zelfs, een woord in het Woord, dat niet Hem onthult, of op haar wijze op Hem betrekking heeft, is niet goddelijk.

2618. Dat de woorden ‘en Jehovah deed aan Sarah’ de staat van de vereniging betekenen, namelijk van het Goddelijk geestelijke van de Heer in Zijn Goddelijk hemelse, blijkt uit de betekenis van doen, wanneer het op het Goddelijke van de Heer betrekking heeft, namelijk het al van de werking en dus de staat; en uit de betekenis van Jehovah en ook van Sarah, waarover vlak hiervoor in nr. 2616. Wat de staat van de vereniging van het Goddelijk geestelijke van de Heer in Zijn Goddelijk hemelse betreft, dit is het huwelijk zelf van het goede en het ware, waarvan het hemelse huwelijk komt; en dit huwelijk is het rijk van de Heer in de hemelen en op aarde; daarom wordt het rijk van de Heer zo vaak een huwelijk genoemd en met een huwelijk vergeleken. De reden hiervan, die verborgen is, is deze, dat uit het huwelijk van het Goddelijk goede en ware en van het Goddelijk ware en goede in de Heer alle echtelijke liefde voorkomt, en hierdoor alle hemelse en geestelijke liefde. De verborgenheden die verder nog in deze woorden besloten liggen, dat ‘Jehovah Sarah bezocht, gelijk als Hij gezegd had en Jehovah aan Sarah deed, gelijk als Hij gesproken had’ kunnen niet onder woorden gebracht worden, daar zij onuitsprekelijk zijn, want zij omvatten de staat zelf van de vereniging van het Goddelijke van de Heer met Zijn Menselijke; de schijnbaarheden hiervan worden door de Heer voor de engelen vertoond, door middel van hemelse lichten en worden verduidelijkt door onuitsprekelijke uitbeeldingen, maar zij kunnen niet voor de mensen worden vertoond, want het zou moeten gebeuren door dergelijke dingen als die tot het licht van de wereld behoren, waarin zij niet vallen; ja zelfs worden zij door een beschrijving die op dergelijke dingen is gegrond, eerder nog duisterder.