2. Maar dat het geheel zowel als het bijzondere, ja het meest bijzondere, tot de kleinste jota toe, geestelijke en hemelse dingen betekent en omhult, weet tot dusver de Christelijke wereld in de verste verte niet, om welke reden zij dan ook voor het Oude Testament weinig aandacht heeft Niettemin kan het hieruit alleen al blijken, dat het Woord – daar het van de Heer is en van de Heer komt - nooit zou kunnen bestaan, tenzij het innerlijk die dingen bevatte, welke van de hemel, de kerk en van het geloof zijn. Anders kon het niet het Woord van de Heer genoemd worden, evenmin zou gezegd kunnen worden, dat daarin enig leven is; want vanwaar zou het leven anders kunnen komen, dan uit de dingen die van het leven zijn, dat wil zeggen, daarvandaan dat het geheel zowel als elke bijzonderheid betrekking heeft op de Heer, Die het leven Zelf is. Iets dat innerlijk niet op Hem ziet, leeft dus niet, ja zelfs, een woord in het Woord, dat niet Hem onthult, of op haar wijze op Hem betrekking heeft, is niet goddelijk.

2508. 'She is my sister' means rational truth. This is clear from the meaning of 'a sister' as rational intellectual truth, dealt with in 1495. That rational truth is meant by 'a sister' cannot be seen by anyone except from the heavenly marriage; for the things that descend from that marriage have links with one another - resembling the ties of blood-relationships and relationships by marriage on earth, concerning which see 685, 917 - and in ways endlessly varying. The heavenly marriage exists solely between Divine Good and Divine Truth. Conceived from that marriage there exist with man the capacities to understand, to be rational, and to have knowledge; for without this conception from the heavenly marriage no one can possibly be endowed with understanding, reason, or knowledge, and cannot consequently be a human being. Insofar therefore as he draws from the heavenly marriage he is human. The heavenly marriage exists within the Lord Himself, so that the Lord is that marriage itself; for He is Divine Good itself and at the same time Divine Truth. The heavenly marriage exists with angels and men insofar as love to the Lord and charity towards the neighbour, and consequently insofar as faith derived from these exist with them, that is, insofar as the Lord's good and the truth derived from this do so. When this is the case with them they are called 'daughters and sons', and in relation to one another 'sisters and brothers', but with differences. The reason rational truth is called 'a sister' is that it is conceived from the influx of Divine Good into the affection for rational truths. The good conceived in this way in the rational is called 'a brother', and the truth 'a sister'. But this will be clearer from the words spoken by Abraham in verse 12 of this chapter, 'And also she is truly my sister, my father's daughter but not my mother's daughter; and she became my wife'.