წლის კარიბჭე

ღირსი ემილი ჯეინ ლემოლის ქადაგება

კითხვები:

ესაია 26:144, 42:5-8

მათე 7:7-1414

გამოცხადება 22:14

ცათა საიდუმლოება 2851

---

მე ვუთხარი იმ კაცს, რომელიც იდგა წლის კარიბჭეზე, "მიანდე შუქი, რომ უვნებლად ავფრინდე უცნობამდე".

მან უპასუხა: ”გამოდი სიბნელეში და შენი ხელი ღვთის ხელში ჩადე. ეს შენთვის უკეთესი იქნება ვიდრე მსუბუქი და უსაფრთხო ვიდრე ცნობილი გზა. "

ასე რომ, მე გამოვედი და ღვთის ხელი ვიპოვე, სიხარულით გადავიღალე ღამით. და მან მიმიყვანა ბორცვებისკენ და მარტოხელა აღმოსავლეთში.

მინის ლუიზა ჰასკინსი

---

ჩვენ ვდგავართ წლის კარიბჭესთან, უცნობ ზღურბლზე მრავალი გზით. „განათებე ნათელი, რომ უვნებლად გავქცეოდი უცნობებში“.

ჩვენ ვკითხულობთ ბევრ პასაჟს სიტყვიდან და მწერლები ჭიშკართან დაკავშირებით. გეითსი უზრუნველყოფს კავშირს შიგნით და გარედან. ისინი გირჩევენ არჩევანს - გახსნან თუ დახურეს - შემოვიდნენ თუ დარჩნენ გარეთ.

დახურული კარიბჭე გვაცილებს და ვჩერდებით. ამ სუფის სათქმელად, კარიბჭე იძლევა აზროვნებას და ასახვას იმაზე, თუ რას ვამბობთ:

სანამ ლაპარაკობთ, ნება მიეცით თქვენს სიტყვებს სამ კარიბჭეში გაიაროს.

პირველ კარიბჭეზე ჰკითხეთ საკუთარ თავს: "მართალია?"

მეორე კითხვაზე, "აუცილებელია?"

მესამე კარიბჭეზე ჰკითხეთ "არის ეს კეთილი?"

როგორ უნდა დაიწყოს ეს ახალი წელი? არსებობს ჩვეულებრივი რეზოლუციები - წონაში დაკლება, იყავით ჯანმრთელი, იყავით უფრო ორგანიზებული და მეტი დრო გაატარეთ საყვარელ ადამიანებთან. მაგრამ არსებობს უფრო ღრმა რეზოლუციები ან განზრახვები, რომლებიც იძახიან ახალი დაწყების, ახალი დასაწყისისკენ. ნომერი 1 - ღმერთის განთავსება ჩვენი ცხოვრების ცენტრში - ხედავთ უფალი იესო ქრისტე, როგორც ჩვენი დღის დასაწყისი, შუა და დასასრული. კარგი ჩვევაა ლოცვა - ჩვენი პერსპექტივის ამაღლება - ჩვენი პრიორიტეტების - დღეში რამდენჯერმე. ეძებს და პაუზების ფიზიკურ მოქმედებასაც კი შეუძლია გააღიზიანოს, უკმაყოფილო განწყობა გამოსწორების მომენტში - გადაქცევას ყველაზე მეტად, რაზეც ჩვენ ვნატრობთ.

Sub specie aeternitatis შესანიშნავი შეხსენებაა. მარადისობის ეგიდით - რა მნიშვნელობა აქვს? ყველაზე მეტად რაც გვაწუხებს და გვაწუხებს. ხანგრძლივი თვალსაზრისით, ღმერთთან ერთად, რაც მთავარია, აშკარა ხდება და რაც არ ამცირებს.

როგორ მოვიქცეთ ხელი ღვთის ხელში? როგორ გავხსნათ ჩვენი გონებისა და გულის კარიბჭე ყველაფერზე, რაც არის კარგი და ჭეშმარიტი, ბრძენი, კეთილი და მშვიდობიანი? როგორ ვხურავთ კარს ეგოიზმის, ურყევობის, უკმაყოფილების, გულგრილობის და ძალადობისკენ?

იმით, რასაც ჩვენ ყოველდღე ვაკეთებთ.

”გზა, რასაც ვაკეთებთ, არის ის, რასაც ვაკეთებთ ყველაფერს”, - ამბობს ფრ. რიჩარდ რორი, ფრანცისკელთა მღვდელი.

რას ვაქცევთ ყურადღებას და ვაძლევთ დროს? რა გვიყვარს?

როგორც ჩანს, ახალი წელი კარგი დროა ინვენტარის ასაღებად, გასულ წელს ანარეკლს, იმდენი რამ რაც ჩვენ არ მივაღწიეთ, როგორც ჩვენ, ვინც ვხდებით. რა არის ყველაზე მეტად ჩვენთვის? რა არის ჩვენი პრიორიტეტები? ან, როგორც შვედბორგი იკითხავდა, რა გვიყვარს? რადგან ჩვენ ვართ ის, რაც გვიყვარს!

ვიგებთ, რომ თითოეული ჩვენთაგანი ორი კარიბჭეა. კარიბჭე სამოთხეში, ანგელოზებით გარშემორტყმული, მიგვიყვანს რა არის კარგი და რა არის ჭეშმარიტი.

და ჯოჯოხეთის კარიბჭე, ბოროტი სულებით გარშემორტყმული, მიგვიყვანს რა არის ბოროტი და ცრუ.

ეს კარიბჭეები ჩვენშია. არჩევანის გაკეთება გვაქვს და რა განსაზღვრავს ჩვენს არჩევანს? რაც გვიყვარს!

ყოველწლიურად, ყოველ კვირას, ყოველდღე, ყოველ მომენტში გვაქვს თავისუფლება შევარჩიოთ ის ვინ ვართ, რა მოგვწონს სიამოვნებას, როგორ ვატარებთ ჩვენს ძვირფას დროს - რას ვუყვარვართ და როგორ გვიყვარს.

და გვახსოვდეს, რომ თუ ჩვენ გულწრფელად არ მოგვწონს ის, რაც ჩვენს ინვენტარში ვხედავთ, შეგვიძლია მოინანიოთ! Შემობრუნდი! შეცვალეთ ჩვენი მიმართულება! შეცვალეთ აზრი! შეცვალეთ ჩვენი სიყვარული!

Swedenborg აღწერს იმას, რასაც ვერ ვხედავთ - ჩვენს სულიერ თანამებრძოლებს - კომპანია, რომელსაც ჩვენ ვიცავთ და უმეტესწილად არ ვიცით. სტუმრების მსგავსად, ისინი მოწვევით მოდიან.

გარშემორტყმული ვართ სულიერი სტუმრებით, რომლებიც მოწვეული არიან ჩვენი გონებითა და გულით: ზეციური კარიბჭეების მეშვეობით მოდიან ანგელოზები და კარგი სულები. ელიტარული კარიბჭეებიდან მოდის ბოროტი ან ცუდი სულები. ჩემი საშუალო სკოლის ლათინური პედაგოგი აღნიშნავდა, რომ ეს არის „სარდაფის ბიჭები“.

დღეს არ არის გამოსვლა ბოროტების, დანაშაულის, მონანიების ან ჯოჯოხეთის ლაპარაკი. ეს პირობები გახდა მოძველებული, არასასიამოვნო და ის, რაც ნამდვილად არ გვინდა, რომ შეგახსენოთ. მაგრამ ყველაფერი, რაც შვედბორგი გვასწავლის, ეს არის სულიერი რეალობები.

ბოროტება ძალიან ცოცხალია და კარგად არის ჩვენს სამყაროში (თუ ვინმემ წაიკითხა ფურცლები და უყურებს ტელევიზორს) და თითოეულ ჩვენგანში, აღიარა გარკვეული ჩანაწერით! როდესაც ჩვენ გულწრფელად გავაცნობიერებთ საკუთარ ზრახვებს და ემოციებს, ეს ვიცით!

ბოროტება, თავისი ტყუპისცალით, სიყალბით, არის ყველაფერი, რაც ღმერთს ეწინააღმდეგება, ეს არის ეგოისტური, უსინდისო, გაუმაძღარი, საშუალო და სასტიკი. მაგრამ ბოროტება შეიძლება მოჩვენებითი სახეც გამოჩნდეს - ჩვენ შეგვიძლია გავამართლოთ ჩვენი უკმაყოფილება, ჩვენი უმადობა, ჩვენი არაგულწრფელი პოზიცია. ცოდვა ნიშნავს ნიშნის დაკარგვას, ნიშანს ღმერთად. ყველაფერი, რაც ღმერთს გვაშორებს, ამ ნიშანს გვაკლებს!

დანაშაული - ძალიან აუცილებელი ემოცია, რაც გვაიძულებს მოვინანიოთ - არ ჩავუღრმავდეთ, არამედ სინანულამდე მიგვიყვანოთ - დაგარწმუნოთ, რომ შეიცვალოს კურსი!

და ბოროტი სულები - ესენი არიან ძალიან ნამდვილი სულიერი თანამზრახველები, რომლებიც გვეუბნებიან, რომ ჩვენი ყურადღებისთვის იბრძვიან და, საბოლოოდ, ჩვენი სულიერი ცხოვრებისთვის. ჩვენ წონაში ვართ. ორ კარიბჭეს შორის ვართ.

უძველესი ბუდისტური ანდაზა გვასწავლის: ყველას ეძლევა ზეციური კარიბჭის გასაღები; იგივე გასაღები ხსნის ჯოჯოხეთის კარიბჭეს. ”მთავარია ის, რაც ჩვენ გვიყვარს.

ყველა გადაწყვეტილებას, რომელსაც ვიღებთ, ან ჩვენს საკუთრებაში ვიღებთ (ჩვენი არაგენერირებული ნებით), ან ჩვენს "ნაშთებს" ვაგებთ - ეს ხელშეუხებელი საგანძურია, ყველა იმ სიკეთისა და ჭეშმარიტ ნივთის საცავში, რომელიც დაბადებისთანავე განვიცადეთ. ნაშთები ჩვენი შობადობაა, და ჩვენ მას ვღებულობთ და მას სამუდამოდ ვამატებთ მას ჭეშმარიტი აზრებითა და კარგი საქმეებით.

იმის გამო, რომ საახალწლო რეზოლუციების უმეტესი ყურადღება გამახვილებულია წონის დაკლებაზე (და მე ამის წინააღმდეგი არ ვარ, საჭიროების შემთხვევაში) შევეცადოთ გამოვიყენოთ ეს კონცეფცია სულიერი წონის დაკარგვისთვის - უარყოფითი ემოციის ტვირთის დაკარგვა, კრიტიკის ცუდი ჩვევები , საჩივარი, ჭორაობა, გაღიზიანება, გაღიზიანება, ადვილად შეურაცხყოფა, სიბრაზე - ის სია, რომელიც ვიცით, გრძელდება და გრძელდება. ამ წონის დაკარგვისთვის დიეტა არის კარგი აზრები, გულწრფელი ქცევა, ჭეშმარიტი ზრახვები. ცუდი ამბების გამორთვა და კარგი ამბების ჩართვა. იმედიანი ოპტიმიზმის მხარდაჭერა, რომელიც ხელს უწყობს სხვებს; კეთილი ქმედებები, რომლებიც უკან დაბრუნებას არ ეძებენ.

იფიქრეთ ამ ნივთებზე, წერს პავლე ფილიპელები თავის წერილში.

”რაც არ უნდა იყოს სიმართლე, რაც არ უნდა იყოს კეთილშობილური, რაც არ უნდა იყოს სამართლიანი, რაც კარგია, რაც ლამაზია, რაც კარგია, რაც კარგია”, თუ რაიმე სათქმელია და თუ რამე დიდება არსებობს და ამით რამეზე საამაყოა ფიქრი. ” ფილიპელები 4:8.

სულის ჯანმრთელობის ამ ტრანსფორმაციისთვის აუცილებელი ვარჯიში არის სულიერი პრაქტიკა - სავარჯიშოება, რომელიც აბსტრაქტად გადააქვს რეალობაში და იმას აკეთებს, რასაც ჩვენ ვამბობთ, გვჯერა. ალბათ წელს შეიძლება სულიერი ვარჯიშის ჩატარება შეგვიძლია:

- მედიტაცია

- Ლოცვა

- Lectio Devina - წმინდა წერილის და სხვა წმინდა წიგნების ნელი, მიზანმიმართული კითხვა.

ჩემი ძვირფასო მეგობარი ჩვევად იფიქრებს იმაზე, თუ რომელი ტიპის სულები ახდენენ მასზე გავლენის მოხდენას და შემდეგ სთხოვენ უფალს მავნე გავლენის მოხდენა. ასევე მან შეიმუშავა უფლის მადლობის მადლობა ყველა სიკეთისთვის, როდესაც ისინი მოხდება.

ჩვენ შეგვიძლია გავხსნათ სამოთხის კარიბჭე. ანგელოზებს შეუძლიათ ნებისმიერ დროს ჩქარობენ ჩასვლას, რის გამოც ჩვენ კარიბჭეებს ვაქცევთ და გვიყვარდება რა არის კარგი, რა არის სიმართლე, უფალი და ერთმანეთი. ამ არჩევნებმა გახსნა ეს კარიბჭე.

ყველას გვჭირდება შეხსენებები, რომლებიც დაგვეხმარება სწორი არჩევანის გაკეთებაში. ჩვენ ასე სწრაფად ვივიწყებთ და იმედგაცრუებული ვართ ჩვენი დროის ხმამაღალი ხმაურით. ჩვენ ვურთიერთობთ T.V.– ს, რადიოში, ჩვენს კომპიუტერებს, ტელეფონებსა და i-pads– სეკულტურულ კულტურას, რომელიც ჩაეფლო იმ ბუნებრივ და არა სულიერ მნიშვნელობას. ჩვენთვის ბუნებრივი არ არის, რომ გადაუხვიოთ და მივმართოთ ღმერთსა და ზეციური კარიბჭეს. ეს არაბუნებრივია. ის სულიერია. აქ მოცემულია რამდენიმე შეხსენება, რომლებიც გამოსადეგია.

დანიშნეთ დრო უფალთან დანიშვნისას: ყოველ დილით და ძილის წინ, ჩვეულებრივ, ორი დრო გამოიყენება უფლის დასატოვებლად. როდესაც გაბრაზებული ხართ, აღზარდეთ თქვენი აზრები და ხედვა თავზე და დახმარებისთვის სთხოვეთ კარიბჭესთან არსებულ ანგელოზებს. სცადეთ ფრაზა, რომელიც ჩვენი ქალიშვილის ერთ – ერთი მეგობრისგან შეიტყო: დალოცეთ და გაათავისუფლეთ! იმუშავეთ ღვთის დანახვისკენ ყველას და ყველაფერში.

მოდით, მახინჯმა სახელმწიფოებმა გაიარონ - დალოცეთ თქვენი მტრები, დაიმახსოვროთ, რომ ისინი, ვინც არ ვეთანხმებით ან არ მოგვწონს, ალბათ, ჩვენი საუკეთესო სულიერი მასწავლებლები არიან. ჩვენ შეგვიძლია დავინახოთ მათი პასუხი მათზე, როგორც წესი, პასუხი, რომელიც ასახავს იმ ქცევას, რომელიც გვაღიზიანებს. გვიყვართ ჩვენი მტრები, როგორც გვეუბნებიან, ისევე როგორც ჩვენი მეზობელი.

ჩვენი აზრების ყურება გვჭირდება.

ძველი ვედებიდან:

”უყურეთ თქვენს აზრებს, ისინი სიტყვები ხდებიან.

უყურეთ თქვენს სიტყვებს, ისინი გახდებიან მოქმედებები.

უყურეთ თქვენს მოქმედებებს, ისინი გახდებიან ჩვევები.

უყურეთ თქვენს ჩვევებს, ისინი ხდებიან პერსონაჟები.

უყურე თქვენს პერსონაჟს, ეს ხდება თქვენი ბედი. "

ყველაზე მნიშვნელოვანი არის იმის დადგენა, თუ რა გვიყვარს, რადგან ეს განსაზღვრავს, რომელი კარიბჭე ჩამოიხრჩო და მოგვიანებით, შევიდეთ.

რაოდენ საეჭვოა ის, რომ ჩვენ წმიდა ზიარება გვაქვს, როდესაც ახალ წელს შევდივართ. რა უკეთესი გზა უნდა დაიწყოს, პირველ რიგში სამოთხის სამეფოს ეძებს - რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია წინა პლანზე?

ეს არის მშვენიერი ლოცვა დები ჯოის რუპის მიერ:

სასულიერო საიდუმლო,

ზღურბლზე დაელოდა

ამ ახალი წლის,

თქვენ გახსნით ჭიშკრებს

და დამიმახსოვრე:

(თქვენ ამბობთ) ”მოდი! მოდი!

ნუ ფრთხილობ იმაზე, რაც გელოდება

როგორც უცნობი რელიეფის შესასვლელად,

ნუ იქნებით ეჭვი თქვენს შესაძლებლობებში

გაიზარდოს მისი სიხარულითა და მწუხარებით.

რადგან შენთან ვარ

მე ვიქნები შენი მეგზური.

მე ვიქნები შენი მფარველი

არასოდეს იქნებით მარტო. ”

ამ ახალი წლის მცველი,

მე გამოვყავი ჩემი შიშები, წუხილი, შეშფოთება

მე ვხსნი ჩემს ცხოვრებას საიდუმლოებას, სილამაზეს,

სტუმართმოყვარეობას კითხვებამდე,

გაუთავებელი შესაძლებლობისკენ

ჩემს ურთიერთობებში აღმოჩენისას,

და ყველა ჩუმი საოცრება

რაც გულს მიზიდავს.

მე მივესალმები თქვენს უიღბლო ყოფნას

და გაიარეთ იმედით ამ ახალ წელს.

---

"გაიარეთ სიბნელეში და განათავსეთ თქვენი ხელი ღვთის ხელში".

ეს მართლაც მნიშვნელოვანია, როდესაც ჩვენ ვდგავართ ახალი წლის კარიბჭეს, ვის ხელში ავიღებთ - ვისი ინსპირაციით მივყვებით და ვისზე გავლენა შეიძლება განსაზღვროს ვინ ვართ.

აქედან 118:19-20 ფსალმუნი:

„გახსენი ჩემთვის სიმართლის კარიბჭე;

მე მათ გავლა,

და მე განვადიდებ უფალს.

ეს არის უფლის კარიბჭე,

რომლითაც მართალი შევა. ”

ამინ!

2851. 'Your seed will inherit the gate of their enemies' means that charity and faith will take the place occupied previously by evil and falsity. This is clear from the meaning of 'inheriting' as receiving the Lord's life, dealt with in 2658, here as taking the place of, for when charity and faith exist in the place occupied previously by evil and falsity, the Lord's life enters in there; from the meaning of 'seed' as charity and faith, dealt with in 1025, 1447, 1610, 1941; from the meaning of 'gate', dealt with below; and from the meaning of 'enemies' as evils and falsities, or what amounts to the same, people who are subject to evil and falsity. It is the latter who are meant by enemies and foes in the internal sense of the Word.

[2] As regards the meaning of 'a gate', there are in general two gates with each individual person. One gate is exposed towards hell and is open to evils and falsities from there. In that gate genii and spirits from hell are present. The other gate is exposed towards heaven and is open to goods and truths from there. In that gate angels are present. Thus there is a gate leading to hell and a gate leading to heaven. The gate to hell is open to those who are immersed in evil and falsity, and only through chinks round about overhead does any light at all from heaven penetrate, which enables them to think and to reason. But the gate to heaven is open to those who are immersed in good and truth from there.

[3] For there are two paths which lead into a person's rational mind, a higher or internal path along which good and truth from the Lord enter in, and a lower or external path along which evil and falsity enter in surreptitiously from hell. In the middle is the rational mind towards which the two paths converge. From the goods and truths present there the rational mind is compared in the Word to a city and is actually called a city. And because it is compared to and actually called a city it is depicted as having gates, and is described in various places as having enemies, that is, evil genii and spirits, besieging it and assaulting it, while angels from the Lord are defending it, that is, the Lord Himself is doing so. The genii and spirits from hell, with their evils and falsities, can go no further than towards the lower or outer gate, and cannot pass at all into the city. If they were able to pass into the city, which is the rational mind, man would be completely done for. But when they reach the point, as it seems to them, that they have taken the city by storm, it is then closed, so that good and truth no longer flow into it from heaven, apart, as has been stated, from that small amount which comes in through chinks round about. As a consequence such persons no longer possess any charity at all or any faith at all, but make good consist in evil, and truth in falsity. They also as a consequence cease to be truly rational, though they seem to themselves to be so, 1914, 1944, and are called 'dead men', though they themselves believe they are more alive than any others, 81, 290 (end). These things are so because the gate to heaven is closed to them. The fact that it is closed to them is quite apparent and is discerned in the next life, and so conversely that the gate to heaven is open to those in whom good and truth are present.

[4] As regards 'the gate of enemies' in particular, spoken of in this verse, it is the gate that exists with a person in his natural mind. That gate when the person is wholly natural or as yet unregenerate is occupied by evils and falsities, or what amounts to the same, evil genii and spirits are flowing into it together with evil desires and false persuasions, see 687, 698, 1692. When however a person is spiritual or being regenerated, evils and falsities, or what amounts to the same, evil genii and spirits, are driven away from that gate, that is, from the natural mind. Once they have been driven away, goods and truths, or charity and faith, take their place; and these - charity and faith - are meant by 'your seed will inherit the gate of their enemies'. This is what takes place in particular with each individual person when he is being regenerated, and similarly in the next life with those entering the Lord's kingdom; and also what takes place in general, that is, in the Church, which is made up of many individuals.

[5] This transformation was represented by the children of Israel driving the nations from the land of Canaan. Such expulsion of those nations is what, in the literal sense, the words 'your seed will inherit the gate of their enemies' are used to mean; but in the internal sense the things which have just been described are meant. This also explains why in ancient times it was customary to use words such as these when blessing persons who were about to be married, as is also evident from the blessing which Laban gave to Rebekah his sister when, already betrothed, she was about to go to Isaac,

Our sister, may you be [the mother] of thousands of myriads, and may your seed inherit the gate of those who hate you. Genesis 24:60.

[6] That such things are meant in the Word by 'the gate of enemies' or 'of those who hate' becomes clear from the following places: In Isaiah,

I will kill your root with famine, and your remnant will I slay. Wail, O gate; cry, O city; you have melted away, O Philistia, all of you, for smoke comes out of the north. Isaiah 14:30-31.

'Killing the root with famine and slaying the remnant' stands for the removal of goods and truths which the Lord has stored away inwardly - 'the remnant' meaning such goods and truths, see 468, 530, 560-562, 661, 798, 1050, 1738, 1906, 2284. 'Gate' stands for the place of entry into things that are interior, that is, into the rational mind. 'City' stands for that mind, or what amounts to the same, for the goods and truths there, 402, 2268, 2449, 2451, 2712. 'Philistia' stands for knowledge of the cognitions of faith, or what amounts to the same, for those who have a knowledge of those cognitions but not of the goods that spring from faith, 1197, 1198. 'Smoke from the north' stands for falsity from hell - smoke being falsity arising out of evil, 1861.

[7] In the same prophet,

The city of hollowness will be broken down, every house will be shut up to prevent it being entered. There will be an outcry in the streets over [the lack of] wine, all joy will be made desolate, the gladness of the earth will be banished. What is left in the city will be desolation, and the gate will be smitten with vastation, for thus will it be in the midst of the earth, in the midst of the peoples. Isaiah 24:10-13.

'The city of hollowness' which 'will be broken down' stands for the human mind deprived of truth. 'Every house will be shut up' stands for lack of good - 'house' meaning good, 2233. 'An outcry in the streets over [the lack of] wine' stands for a state of falsity - 'outcry' having reference to falsities, 2240. 'Wine' means truth over which there will be an outcry because there is none, 1071, 1798, and 'streets' means the things that lead to truths, 2336. 'The joy which is being made desolate' has reference to truth, 'the gladness of the earth that is being banished' to good. All this shows what is meant by 'what is left in the city will be desolation' and 'the gate will be smitten with vastation'. The gate is said to be vastated when nothing but evils and falsities reign.

[8] In Jeremiah,

The roads of Zion are mourning that none come to the appointed feast. All her gates are desolate, her priests groan, her virgins are afflicted, and she herself is in bitterness. Her enemies have become the head, her foes secure, because Jehovah has afflicted [her] over the multitude of her transgressions. Her young children have gone away captive before the enemy. Lamentations 1:4-5.

'The roads of Zion mourning' stands for there being no longer any truths that come from good -'roads' meaning truths, 189, 627, 2333. 'All her gates are desolate' stands for all the entrances being occupied by falsities. 'Her enemies have become the head' stands for evils reigning.

[9] In the same prophet,

Jehovah has caused the rampart, and the wall of the daughter of Zion, to mourn; they languish together. Her gates have become pressed down into the ground; He has destroyed and broken her bars; her king and her princes are among the nations. The law is no more; even her prophets have found no vision from Jehovah. All your foes have opened their mouth against you, they have hissed and gnashed their teeth; they have said, We have swallowed her up; this is the day we have awaited; we have found, we have seen it. Lamentations 2:8-9, 16.

'Gates pressed down into the ground' stands for the natural mind when occupied by evils and falsities. 'Her king and princes are among the nations' stands for truths immersed in evils - 'king' meaning truth in general, 1672, 1728, 2015, 2069, 'princes' first and foremost truths, 1482, 2089, and 'nations' evil, 1259, 1260, 1849, 1868, 2588.

[10] In Moses,

A nation from far away, from the end of the earth will distress you within all your gates until your high and fortified walls in which you trust come down in all your land. And it will distress you within all your gates, in the whole of your land. Thus will your enemy distress you. Deuteronomy 28:49, 52-53.

These calamities are found among the curses which Moses foretold to the people if they did not hold fast to the commandments and statutes. 'A nation from far away, from the end of the earth' stands in the internal sense for evils and falsities, that is, for those who are immersed in evil and falsity. 'Distressing them within all their gates' stands for sealing off every access to good and truth.

[11] In Nahum,

Behold, your people are women in the midst of you. The gates of your land have been opened wide to your enemies; fire has devoured your bars. Draw yourself water for the siege, strengthen your fortifications; go into the mud and tread the bitumen; strengthen the brick-kiln. Nahum 3:13-14.

'The gates of the land opened wide to enemies' stands for evils occupying the position where goods ought to be. In the Book of Judges, The highways ceased to be, and they went along by-paths; they went along twisting ways; the streets in Israel ceased to be. He chose new gods, at which point the gates were assailed - was a shield seen, or a spear, among the forty thousand of Israel? Judges 5:6-8.

This is the prophecy of Deborah and Barak. 'The gates were assailed' stands for an assault on goods and truths.

[12] In David,

Those who dwell in the gate plot against me; those who drink strong drink sing songs. Psalms 69:12.

'Those who dwell in the gate' stands for evils and falsities, and also for those who are from hell. In Ezekiel,

In the visions of God he was brought to the door of the inner gate which looked towards the north. There he saw the great abominations of the house of Israel. He was also brought to the door of the gate of the house of Jehovah which looked towards the north. There also [he saw] abominations. Ezekiel 8:3, 6, 14-15.

'The door of the inner gate which looked towards the north' stands for the place where interior falsities exist. 'The door of the gate of the house of Jehovah towards the north' stands for the place where interior evils exist. The fact that the falsities and evils are interior, and that it is an interior sphere in which such spirits and genii reside, see 2121-2124.

[13] In David,

Behold, sons are a possession of Jehovah, the fruit of the womb a reward. Like darts in the hand of a strong man so are the sons of youth. ¹ Blessed is the man who has filled his quiver with them. They will not be put to shame, for they will speak with enemies in the gate. Psalms 127:3-5.

'Speaking with enemies in the gate' stands for having no fear of evils and falsities, nor thus of hell. In Isaiah,

On that day Jehovah Zebaoth will be a spirit of judgement to him who sits in judgement, and strength to those who turn back the battle towards the gate. They are also made senseless from wine, and err from strong drink. Isaiah 28:5-7.

In the same prophet,

They will be cut off who cause people to sin by a word, and who lay a snare for him who reproves in the gate and cause him who is just to turn aside to something empty. Isaiah 29:20-21.

In the same prophet,

Elam bore the quiver in the chariot of man (homo), [and] horsemen, Kir uncovered the shield, and the choicest of your valleys was full of chariots and horsemen; they positioned themselves at the gate. And he looked on that day to the armoury of the house of the forest. Isaiah 22:6-8.

In Jeremiah,

Judah mourned and her gates languished; the people were in black down to the ground, and the cry of Jerusalem went up. Their great men sent lesser ones to the waters; they came to the pits, they found no water. Jeremiah 14:1-3.

In the same prophet,

The elders have ceased from the gate, the young men from their singing. Lamentations 5:14

[14] All these places show what is meant by 'the gate of enemies', namely hell, or those from hell who are constantly mounting an assault on goods and truths. They have their seat with a person, as has been stated, in his natural mind; but when the person is such that he allows goods and truths, and so angels, to enter in, the Lord drives away from that seat those who are from hell. And once they have been driven away, the gate to heaven, or heaven itself, is opened. This gate also is mentioned in various places in the Word, as in Isaiah,

A song in the land of Judah, Ours is a strong city, salvation will establish walls and rampart. Open the gates and the righteous nation that keeps faith will enter in. Isaiah 26:1-2.

In the same prophet,

Thus said Jehovah to His anointed, to Cyrus, whose right hand I have grasped to put down nations before him, and I will open the loins of kings, to open doors before him, and the gates will not be shut; I will go before you and make straight the crooked places; I will break in pieces the doors of bronze and cut asunder the bars of iron. Isaiah 45:1-2.

In the same prophet,

The sons of the foreigner will build up your walls, and their kings will minister to you. They will keep your gates open continually, day and night they will not be shut. Violence will no more be heard in your land, devastation and ruin within your borders; and you will call your walls Salvation, and your gates Praise. Isaiah 60:10-11, 18.

In the same prophet,

Go through, go through the gates; prepare the way for the people; level out, level out the highway. Say to the daughter of Zion, Behold, your salvation comes. Isaiah 62:10-12.

In Micah,

They will go through the gate, and go out by it; and their king will go on before them, and Jehovah at the head of them. Micah 2:13.

In David,

Lift up your heads, O gates, and be lifted up, O eternal doors, and the King of glory will come in. Who is this King of glory? Jehovah strong and mighty, Jehovah mighty in battle. Lift up your heads, O gates, lift up, O eternal doors. Psalms 24:7-10.

In the same author,

Celebrate Jehovah, O Jerusalem, praise your God, O Zion! For He strengthens the bars of your gates, He blesses your children in the midst of you. Psalms 147:12-13.

[15] From all these places it is evident that 'the gate of heaven' is the place where angels are present with a person, that is, where good and truth are flowing in from the Lord. Thus there are, as has been stated, two gates, to which the Lord refers in Matthew as follows,

Enter by the narrow gate, for the gate is wide and the road is broad which leads away to destruction; and those who enter by it are many. For narrow and strait is the road that leads to life, and those who find it are few. Matthew 7:12-14; Luke 13:23-24.

In addition the gates to the New Jerusalem and the gates to the new Temple are dealt with extensively in Ezekiel and also in John, in the Book of Revelation. By these gates nothing else is meant than the entrances into heaven - see Ezekiel 40:6-49; 43:1-2, 4; 44:1-3; 46:1-9, 12; 48:31-34; Revelation 21:12-13, 21, 25; 22:14; Isaiah 54:11-12. And this is why Jerusalem is called The Gate of the People, Micah 1:9; Obad. verse 13.

სქოლიოები: