ახალი ქრისტიანული ბიბლიის შესწავლა

ბიბლია

 

Daniel 2

Სწავლა

   

1 In anno secundo regni Nabuchodonosor, vidit Nabuchodonosor somnium, et conterritus est spiritus ejus, et somnium ejus fugit ab eo.

2 Præcepit autem rex ut convocarentur arioli, et magi, et malefici, et Chaldæi, ut indicarent regi somnia sua. Qui cum venissent, steterunt coram rege.

3 Et dixit ad eos rex : Vidi somnium, et mente confusus ignoro quid viderim.

4 Responderuntque Chaldæi regi syriace : Rex, in sempiternum vive ! dic somnium servis tuis, et interpretationem ejus indicabimus.

5 Et respondens rex ait Chaldæis : Sermo recessit a me : nisi indicaveritis mihi somnium, et conjecturam ejus, peribitis vos, et domus vestræ publicabuntur.

6 Si autem somnium, et conjecturam ejus narraveritis, præmia, et dona, et honorem multum accipietis a me. Somnium igitur, et interpretationem ejus indicate mihi.

7 Responderunt secundo, atque dixerunt : Rex somnium dicat servis suis, et interpretationem illius indicabimus.

8 Respondit rex, et ait : Certe novi quod tempus redimitis, scientes quod recesserit a me sermo.

9 Si ergo somnium non indicaveritis mihi, una est de vobis sententia, quod interpretationem quoque fallacem, et deceptione plenam composueritis, ut loquamini mihi donec tempus pertranseat. Somnium itaque dicite mihi, ut sciam quod interpretationem quoque ejus veram loquamini.

10 Respondentes ergo Chaldæi coram rege, dixerunt : Non est homo super terram, qui sermonem tuum, rex, possit implere : sed neque regum quisquam magnus et potens verbum hujuscemodi sciscitatur ab omni ariolo, et mago, et Chaldæo.

11 Sermo enim, quem tu quæris, rex, gravis est : nec reperietur quisquam qui indicet illum in conspectu regis, exceptis diis, quorum non est cum hominibus conversatio.

12 Quo audito, rex, in furore et in ira magna, præcepit ut perirent omnes sapientes Babylonis.

13 Et egressa sententia, sapientes interficiebantur : quærebanturque Daniel et socii ejus, ut perirent.

14 Tunc Daniel requisivit de lege atque sententia ab Arioch principe militiæ regis, qui egressus fuerat ad interficiendos sapientes Babylonis.

15 Et interrogavit eum, qui a rege potestatem acceperat, quam ob causam tam crudelis sententia a facie regis esset egressa. Cum ergo rem indicasset Arioch Danieli,

16 Daniel ingressus rogavit regem ut tempus daret sibi ad solutionem indicandam regi.

17 Et ingressus est domum suam, Ananiæque et Misaëli et Azariæ, sociis suis, indicavit negotium,

18 ut quærerent misericordiam a facie Dei cæli super sacramento isto, et non perirent Daniel et socii ejus cum ceteris sapientibus Babylonis.

19 Tunc Danieli mysterium per visionem nocte revelatum est : et benedixit Daniel Deum cæli,

20 et locutus ait : Sit nomen Domini benedictum a sæculo et usque in sæculum : quia sapientia et fortitudo ejus sunt.

21 Et ipse mutat tempora, et ætates : transfert regna, atque constituit : dat sapientiam sapientibus, et scientiam intelligentibus disciplinam.

22 Ipse revelat profunda et abscondita, et novit in tenebris constituta : et lux cum eo est.

23 Tibi, Deus patrum nostrorum, confiteor, teque laudo, quia sapientiam et fortitudinem dedisti mihi, et nunc ostendisti mihi quæ rogavimus te, quia sermonem regis aperuisti nobis.

24 Post hæc Daniel ingressus ad Arioch, quem constituerat rex ut perderet sapientes Babylonis, sic ei locutus est : Sapientes Babylonis ne perdas : introduc me in conspectu regis, et solutionem regi narrabo.

25 Tunc Arioch festinus introduxit Danielem ad regem, et dixit ei : Inveni hominem de filiis transmigrationis Juda, qui solutionem regi annuntiet.

26 Respondit rex, et dixit Danieli, cujus nomen erat Baltassar : Putasne vere potes mihi indicare somnium, quod vidi, et interpretationem ejus ?

27 Et respondens Daniel coram rege, ait : Mysterium, quod rex interrogat, sapientes, magi, arioli, et aruspices nequeunt indicare regi :

28 sed est Deus in cælo revelans mysteria, qui indicavit tibi, rex Nabuchodonosor, quæ ventura sunt in novissimis temporibus. Somnium tuum, et visiones capitis tui in cubili tuo hujuscemodi sunt.

29 Tu, rex, cogitare cœpisti in strato tuo, quid esset futurum post hæc : et qui revelat mysteria, ostendit tibi quæ ventura sunt.

30 Mihi quoque non in sapientia, quæ est in me plus quam in cunctis viventibus, sacramentum hoc revelatum est : sed ut interpretatio regi manifesta fieret, et cogitationes mentis tuæ scires.

31 Tu, rex, videbas, et ecce quasi statua una grandis : statua illa magna, et statura sublimis stabat contra te, et intuitus ejus erat terribilis.

32 Hujus statuæ caput ex auro optimo erat, pectus autem et brachia de argento, porro venter et femora ex ære,

33 tibiæ autem ferreæ : pedum quædam pars erat ferrea, quædam autem fictilis.

34 Videbas ita, donec abscissus est lapis de monte sine manibus : et percussit statuam in pedibus ejus ferreis et fictilibus, et comminuit eos.

35 Tunc contrita sunt pariter ferrum, testa, æs, argentum, et aurum, et redacta quasi in favillam æstivæ areæ, quæ rapta sunt vento, nullusque locus inventus est eis : lapis autem, qui percusserat statuam, factus est mons magnus, et implevit universam terram.

36 hoc est somnium. Interpretationem quoque ejus dicemus coram te, rex.

37 Tu rex regum es : et Deus cæli regnum, et fortitudinem, et imperium, et gloriam dedit tibi :

38 et omnia, in quibus habitant filii hominum, et bestiæ agri : volucres quoque cæli dedit in manu tua, et sub ditione tua universa constituit : tu es ergo caput aureum.

39 Et post te consurget regnum aliud minus te argenteum : et regnum tertium aliud æreum, quod imperabit universæ terræ.

40 Et regnum quartum erit velut ferrum : quomodo ferrum comminuit, et domat omnia, sic comminuet, et conteret omnia hæc.

41 Porro quia vidisti pedum, et digitorum partem testæ figuli, et partem ferream, regnum divisum erit : quod tamen de plantario ferri orietur, secundum quod vidisti ferrum mistum testæ ex luto.

42 Et digitos pedum ex parte ferreos, et ex parte fictiles : ex parte regnum erit solidum, et ex parte contritum.

43 Quod autem vidisti ferrum mistum testæ ex luto, commiscebuntur quidem humano semine, sed non adhærebunt sibi, sicut ferrum misceri non potest testæ.

44 In diebus autem regnorum illorum suscitabit Deus cæli regnum, quod in æternum non dissipabitur, et regnum ejus alteri populo non tradetur : comminuet autem, et consumet universa regna hæc, et ipsum stabit in æternum.

45 Secundum quod vidisti, quod de monte abscissus est lapis sine manibus, et comminuit testam, et ferrum, et æs, et argentum, et aurum, Deus magnus ostendit regi quæ ventura sunt postea : et verum est somnium, et fidelis interpretatio ejus.

46 Tunc rex Nabuchodonosor cecidit in faciem suam, et Danielem adoravit, et hostias, et incensum præcepit ut sacrificarent ei.

47 Loquens ergo rex, ait Danieli : Vere Deus vester Deus deorum est, et Dominus regum, et revelans mysteria : quoniam tu potuisti aperire hoc sacramentum.

48 Tunc rex Danielem in sublime extulit, et munera multa et magna dedit ei : et constituit eum principem super omnes provincias Babylonis, et præfectum magistratuum super cunctos sapientes Babylonis.

49 Daniel autem postulavit a rege, et constituit super opera provinciæ Babylonis Sidrach, Misach, et Abdenago : ipse autem Daniel erat in foribus regis.

   

სვედენბორგის ნაშრომებიდან

 

Arcana Coelestia # 10355

შეისწავლეთ ეს პასაჟი.

  
/ 10837  
  

10355. ‘Et tu loquere ad filios Israelis, dicendo’: quod significet informationem eorum qui ab Ecclesia per Verbum, constat ex repraesentatione ‘Moschis’ ad quem dicitur quod loqueretur ad filios Israelis, quod sit Verbum, de qua in locis citatis, n. 9372, ex significatione ‘loqui’ et ‘dicere’ quod sit instructio seu informatio, de qua in locis citatis n. x10280, et ex repraesentatione ‘filiorum Israelis’ quod sint Ecclesia, de qua in locis citatis n. 9340; inde patet quod per ‘tu loquere ad filios Israelis, dicendo’ significetur informatio eorum qui ab Ecclesia per Verbum.

[2] De informatione per Verbum hic aliquid dicetur: antiquissimis temporibus informabantur homines de rebus caelestibus seu de illis quae sunt vitae aeternae, per immediatum commercium cum angelis caeli, nam caelum tunc unum agebat cum homine Ecclesiae, influebat enim per internum hominem in externum eorum, inde 1 illis non solum illustratio et perceptio sed etiam loquela cum angelis; 2 hoc tempus vocabatur saeculum aureum, ex eo quod tunc essent in bono amoris in Dominum, aurum enim significat id bonum; describuntur etiam illa per paradisum in Verbo.

[3] Postea informatio de rebus caelestibus, 3 et de illis quae sunt vitae aeternae, fiebat per 4 talia quae 5 vocantur correspondentiae et 6 repraesentationes, quarum scientiam traxerunt ab antiquissimis, qui immediatum commercium habebant cum angelis caeli; in illas tunc influebat caelum apud illos, ac illustrabat; correspondentiae enim et 7 repraesentationes sunt formae externae caelestium; et quantum tunc homines in bono amoris et charitatis erant, tantum illustrabantur; omnis enim influxus Divinus e caelo fit in bonum apud hominem, et per bonum in vera; et quia homo Ecclesiae tunc in bono spirituali erat, quod bonum est in sua essentia verum, ideo tempora illa vocabantur 8 saeculum argenteum, nam ‘argentum’ significat tale bonum.

[4] Sed cum scientia correspondentiarum et repraesentationum versa est in magiam, periit illa Ecclesia, et successit tertia, in qua quidem omnis cultus fiebat paene per similia, sed usque ignorabatur quid significabant; haec Ecclesia instituta fuit apud gentem Israeliticam et Judaicam, 9 sed quia informatio de rebus caelestibus seu de illis quae sunt vitae 10 aeternae, apud illos non potuit fieri per influxum in interiora eorum, et sic per illustrationem, ideo angeli e caelo loquebantur 11 viva voce cum quibusdam eorum, et instruebant 12 de externis, ac parum de internis, quia interna non capere potuerunt; illi qui in bono naturali erant recipiebant illa sancte, inde tempora illa vocabantur aerea, ‘aes’ enim significat tale bonum.

[5] 13 Ast' cum nec bonum naturale apud hominem Ecclesiae residuum esset, venit Dominus in mundum ac 14 redegit omnia in caelis et in infernis in ordinem, ob finem ut homo 15 posset recipere influxum ab Ipso e caelo, ac illustrari, nec inferna possent inhibere, ac immittere caliginem; tunc incepit quarta Ecclesia, quae vocatur Christiana; in hac informatio de rebus caelestibus 16 seu de illis quae 17 sunt vita aeternae, unice fit per Verbum; per illud fit influxus et illustrati homini, nam Verbum conscriptum est 18 per meras correspondentias et per mera repraesentativa, quae 19 significant caelestia, in quae angeli caeli veniunt cum homo Ecclesiae legit Verbum; inde per Verbum fit conjunctio caeli cum Ecclesia, seu angelorum caeli cum hominibus Ecclesiae, sed cum illis solum ibi qui in bono amoris et charitatis sunt; verum quia homo hujus Ecclesiae etiam exstinxit hoc bonum, ideo nec informari potest per aliquem influxum et per illustrationem inde, solum de aliquibus veris, quae tamen cum bono non cohaerent; inde haec tempora sunt quae vocantur ferrea, ‘ferrum’ enim 20 est verum in ultimo ordinis; sed cum verum tale est, tunc est quale describitur apud Danielem,

Quod vidisti ferrum mixtum cum argilla luti, commiscebunt se per semen hominis, sed non cohaerebunt unum cum altero, quemadmodum ferrum non commiscetur cum argilla, 2:43.

[6] Ex his constare potest quomodo revelationes 21 successerunt ab antiquissimis aevis ad hodiernum, et quod hodie detur revelatio solum per Verbum, sed genuina revelatio apud illos qui in amore veri sunt propter verum, et non apud illos qui in amore veri sunt propter honores et lucra ut fines; nam si credere velitis, est Dominus ipsum 22 Verbum, quoniam Verbum est Divinum Verum 23 , et Divinum Verum est Dominus in caelo, quia a Domino; quapropter qui amant Divinum Verum propter Divinum Verum, amant Dominum, et apud illos qui amant Dominum, influit caelum ac illustrat, at illi qui amant 24 Divinum Verum propter honores et lucra ut fines, avertunt se a Domino ad semet et ad mundum, quare apud illos non dari potest influxus et illustratio; hi quoque 25 quia in sensu litterae 26 tenent animum fixum in se, et in sua fama et gloria, 27 applicant illum sensum ad talia quae amoribus suis favent.

სქოლიოები:

1. non solum illis

2. haec tempora vocabantur

3. seu

4. The Manuscript inserts influxum in.

5. vocabantur

6. repraesentativa, quorum

7. repraesentativa

8. saecula argentea

9. et

10. internae

11. cum illis viva voce

12. The Manuscript inserts illos.

13. Sed

14. disposuit

15. possit, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

16. et

17. The Manuscript places this after aeternae.

18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

19. intus in se continent

20. significat

21. The Manuscript inserts e coelo.

22. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

23. The Manuscript inserts in hoc Tellure.

24. The Manuscript deletes Divinum, and inserts Verbum.

25. cum

26. The Manuscript inserts Verbi.

27. The Manuscript inserts inde.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org