1740. Dat ‘de koning van Sodom zei’ het boze en valse betekent, dat overwonnen was, blijkt uit de betekenis van Sodom als het boze en valse, zoals eerder in dit hoofdstuk is aangetoond. Eerder in vers 17 wordt gezegd, dat de koning van Sodom uittoog, Abram tegemoet, waardoor werd aangeduid, dat het boze en valse zich had onderworpen. Hier wordt nu verder gezegd, dat het zich als smekeling gedraagt. Dat het boze en valse overwonnen is, of dat de boosheden en de valsheden door de worstelingen van de verzoekingen worden overwonnen, en zo dan de goedheden en waarheden worden aangenomen, komt omdat boosheden en valsheden op die manier verdreven worden, en wanneer deze verdreven zijn, komen de goedheden en waarheden daarvoor in de plaats, welke daarna meer en meer bevestigd en zo dus versterkt worden. Want het zijn de boze geesten die boosheden en valsheden opwekken; wanneer deze niet worden opgewekt, weet de mens nauwelijks dat het boosheden en valsheden zijn; maar dan komen zij tevoorschijn, en hoe langer de worstelingen van de verzoekingen duren, des te meer komen zij voor de dag, totdat de boosheden en valsheden tenslotte afgrijzen inboezemen; en naarmate de boosheden en valsheden verdreven worden, komen de goedheden en waarheden in hun plaats; en hoe meer afgrijzen men voor de boosheden en valsheden krijgt, des te meer liefde wordt er van de Heer ingeboezemd voor de goedheden en waarheden; en hoe meer het afgrijzen voor de boosheden en valsheden toeneemt, des te minder durven de boze geesten te naderen, daar zij de afkeer en het afgrijzen van de boosheden en valsheden, waarin hun leven bestaat, niet kunnen verdragen en vaak worden zij bij de eerste nadering door schrik aangegrepen; en hoe meer liefde er voor de goedheden en waarheden heerst, des te liever willen de engelen bij de mens zijn, en met de engelen de hemel, want zij zijn in hun eigen leven, wanneer zij in de goedheden van de liefde en in de waarheden van het geloof zijn.
