8. Dat in het Woord in verband met de Kerk wordt gesproken van vier veranderingen van staat, welke MORGEN, DAG, AVOND en NACHT wordt genoemd, is, omdat de Kerk uit mensen bestaat, en de mens een Kerk in het bijzonder is, en een gemeente vanuit dezen datgene is wat Kerk wordt genoemd; in deze gemeente of Kerk zijn zij die volgens de boven (n.7) beschreven orde leven, de bomen des levens, die ook de bomen van het goede nut zijn; en zij, die niet volgens deze orde leven, zijn de bomen der wetenschap van het goede en het boze, welke ook bomen van het boze nut zijn. Dezen zijn het, in verband waarmede wordt gesproken van avond en nacht, of, wat hetzelfde is, van verwoesting en voleinding; niet echter genen. Doch deze dingen zullen in hetgeen volgt klaarblijkend voor de rede uitkomen; het is wenselijk, om als inleiding tot dit boekdeel enige wetenswaardigheden [adscititii] te geven, aangezien erkentenissen dienen vooraf te gaan, vooraleer iemand kan weten dat onder de MORGEN het verrijzen [ortus] van de Kerk wordt verstaan, en dat de verlossing daaraan voorafgaat; dat onder de DAG de voortschrijding der nieuwe Kerk tot het licht, en in haar inzicht wordt verstaan; en onder de AVOND de afwijking dier Kerk van het goede en het ware, welke de verwoesting wordt genoemd; en onder de NACHT haar einde en ondergang, welke de voleinding wordt genoemd: en zo voort.
