1
εις το τελος υπερ της ογδοης ψαλμος τω δαυιδ
2
σωσον με κυριε οτι εκλελοιπεν οσιος οτι ωλιγωθησαν αι αληθειαι απο των υιων των ανθρωπων
3
ματαια ελαλησεν εκαστος προς τον πλησιον αυτου χειλη δολια εν καρδια και εν καρδια ελαλησαν
4
εξολεθρευσαι κυριος παντα τα χειλη τα δολια και γλωσσαν μεγαλορημονα
5
τους ειποντας την γλωσσαν ημων μεγαλυνουμεν τα χειλη ημων παρ' ημων εστιν τις ημων κυριος εστιν
6
απο της ταλαιπωριας των πτωχων και απο του στεναγμου των πενητων νυν αναστησομαι λεγει κυριος θησομαι εν σωτηρια παρρησιασομαι εν αυτω
7
τα λογια κυριου λογια αγνα αργυριον πεπυρωμενον δοκιμιον τη γη κεκαθαρισμενον επταπλασιως
8
συ κυριε φυλαξεις ημας και διατηρησεις ημας απο της γενεας ταυτης και εις τον αιωνα
9
κυκλω οι ασεβεις περιπατουσιν κατα το υψος σου επολυωρησας τους υιους των ανθρωπων
