¹ Verder geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende:

² Mensenkind! gij woont in het midden van een wederspannig huis, dewelke ogen hebben om te zien, en niet zien, oren hebben om te horen, en niet horen, want zij zijn een wederspannig huis.

³ Daarom gij, mensenkind, maak u gereedschap van vertrekking; en vertrek bij dag voor hun ogen; en gij zult vertrekken van uw plaats tot een andere plaats voor hun ogen; misschien zullen zij het merken, hoewel zij een wederspannig huis zijn.

⁴ Gij zult dan uw gereedschap bij dag voor hun ogen uitbrengen, als het gereedschap dergenen, die vertrekken; daarna zult gij in den avond uitgaan voor hun ogen, gelijk zij uitgaan, die vertrekken.

⁵ Doorgraaf u den wand voor hun ogen, en breng daardoor uw gereedschap uit.

⁶ Voor hun ogen zult gij het op de schouders dragen, in donker zult gij het uitbrengen; uw aangezicht zult gij bedekken, dat gij het land niet ziet; want Ik heb u den huize Israels tot een wonderteken gegeven.

⁷ En ik deed alzo, gelijk als mij bevolen was; ik bracht mijn gereedschap uit bij dag, als het gereedschap dergenen, die vertrekken; daarna in den avond doorgroef ik mij den wand met de hand; ik bracht het uit in donker, en ik droeg het op den schouder voor hun ogen.

⁸ En des morgens geschiedde het woord des HEEREN tot mij, zeggende:

⁹ Mensenkind, heeft niet het huis Israels, het wederspannig huis, tot u gezegd: Wat doet gij?

¹⁰ Zeg tot hen: Alzo zegt de Heere Heere: Deze last is tegen den vorst te Jeruzalem, en het ganse huis Israels, dat in het midden van hen is.

¹¹ Zeg: Ik ben ulieder wonderteken; gelijk als ik gedaan heb, alzo zal hun gedaan worden; zij zullen door wegvoering in de gevangenis heengaan.

¹² En de vorst, die in het midden van hen is, zal het gereedschap op den schouder dragen in donker, en hij zal uitgaan; zij zullen door den wand graven, om hem daardoor uit te brengen; hij zal zijn aangezicht bedekken, opdat hij met het oog de aarde niet zie.

¹³ Ik zal ook Mijn net over hem uitspreiden, dat hij in Mijn jachtgaren gegrepen worde; en Ik zal hem brengen in Babylonie, het land der Chaldeen; ook zal hij dat niet zien, hoewel hij daar sterven zal.

¹⁴ En allen, die rondom hem zijn tot zijn hulp, en al zijn benden zal Ik in alle winden verstrooien; en Ik zal het zwaard achter hen uittrekken.

¹⁵ Alzo zullen zij weten, dat Ik de HEERE ben, wanneer Ik hen onder de heidenen verspreiden en hen in de landen verstrooien zal.

¹⁶ Doch Ik zal van hen weinige lieden doen overblijven van het zwaard, van den honger en van de pestilentie; opdat zij al hun gruwelen vertellen onder de heidenen, waarhenen zij komen zullen, en zij zullen weten, dat Ik de HEERE ben.

¹⁷ Daarna geschiedde het woord des HEEREN tot mij, zeggende:

¹⁸ Mensenkind, gij zult uw brood eten met beven, en uw water zult gij met beroerte en met kommer drinken.

¹⁹ En gij zult tot het volk des lands zeggen: Alzo zegt de Heere Heere, van de inwoners van Jeruzalem, in het land Israels: Zij zullen hun brood met kommer eten, en hun water zullen zij met verbaasdheid drinken, omdat hun land woest zal worden van zijn volheid, vanwege het geweld van al degenen, die daarin wonen;

²⁰ En de bewoonde steden zullen woest worden, en het land zal een wildernis zijn; en gij zult weten, dat Ik de HEERE ben.

²¹ Wederom geschiedde het woord des HEEREN tot mij, zeggende:

²² Mensenkind, wat is dit voor een spreekwoord, dat gijlieden hebt in het land Israels, zeggende: de dagen zullen verlengd worden, en al het gezicht zal vergaan?

²³ Daarom zeg tot hen: Alzo zegt de Heere Heere: Ik zal dit spreekwoord doen ophouden, dat zij het niet meer ten spreekwoord gebruiken zullen in Israel. Maar spreek tot hen: De dagen zijn nabij gekomen, en het woord van ieder gezicht.

²⁴ Want geen ijdel gezicht zal er meer wezen, noch vleiende waarzegging, in het midden van het huis Israels.

²⁵ Want Ik ben de HEERE, Ik zal spreken; het woord, de tijd zal niet meer uitgesteld worden; want in uw dagen, o wederspannig huis, zal Ik een woord spreken, en hetzelve doen, spreekt de HEERE HEERE.

²⁶ Verder geschiedde het woord des HEEREN tot mij, zeggende:

²⁷ Mensenkind, zie, die van het huis Israels zeggen: Het gezicht dat hij ziet, is voor vele dagen, en hij profeteert van tijden, die verre zijn.

²⁸ Daarom zeg tot hen: Alzo zegt de Heere Heere: Geen Mijner woorden zullen meer uitgesteld worden; het woord, hetwelk Ik gesproken heb, dat zal gedaan worden, spreekt de Heere Heere.

¹ Jesus went out from the temple, and was going on his way. His disciples came to him to show him the buildings of the temple.

² But he answered them, "You see all of these things, don't you? Most certainly I tell you, there will not be left here one stone on another, that will not be thrown down."

³ As he sat on the Mount of Olives, the disciples came to him privately, saying, "Tell us, when will these things be? What is the sign of your coming, and of the end of the age?"

⁴ Jesus answered them, "Be careful that no one leads you astray.

⁵ For many will come in my name, saying, 'I am the Christ,' and will lead many astray.

⁶ You will hear of wars and rumors of wars. See that you aren't troubled, for all this must happen, but the end is not yet.

⁷ For nation will rise against nation, and kingdom against kingdom; and there will be famines, plagues, and earthquakes in various places.

⁸ But all these things are the beginning of birth pains.

⁹ Then they will deliver you up to oppression, and will kill you. You will be hated by all of the nations for my name's sake.

¹⁰ Then many will stumble, and will deliver up one another, and will hate one another.

¹¹ Many false prophets will arise, and will lead many astray.

¹² Because iniquity will be multiplied, the love of many will grow cold.

¹³ But he who endures to the end, the same will be saved.

¹⁴ This Good News of the Kingdom will be preached in the whole world for a testimony to all the nations, and then the end will come.

¹⁵ "When, therefore, you see the abomination of desolation, which was spoken of through Daniel the prophet, standing in the holy place (let the reader understand),

¹⁶ then let those who are in Judea flee to the mountains.

¹⁷ Let him who is on the housetop not go down to take out things that are in his house.

¹⁸ Let him who is in the field not return back to get his clothes.

¹⁹ But woe to those who are with child and to nursing mothers in those days!

²⁰ Pray that your flight will not be in the winter, nor on a Sabbath,

²¹ for then there will be great oppression, such as has not been from the beginning of the world until now, no, nor ever will be.

²² Unless those days had been shortened, no flesh would have been saved. But for the sake of the chosen ones, those days will be shortened.

²³ "Then if any man tells you, 'Behold, here is the Christ,' or, 'There,' don't believe it.

²⁴ For there will arise false christs, and false prophets, and they will show great signs and wonders, so as to lead astray, if possible, even the chosen ones.

²⁵ "Behold, I have told you beforehand.

²⁶ If therefore they tell you, 'Behold, he is in the wilderness,' don't go out; 'Behold, he is in the inner rooms,' don't believe it.

²⁷ For as the lightning flashes from the east, and is seen even to the west, so will be the coming of the Son of Man.

²⁸ For wherever the carcass is, there is where the vultures gather together.

²⁹ But immediately after the oppression of those days, the sun will be darkened, the moon will not give its light, the stars will fall from the sky, and the powers of the heavens will be shaken;

³⁰ and then the sign of the Son of Man will appear in the sky. Then all the tribes of the earth will mourn, and they will see the Son of Man coming on the clouds of the sky with power and great glory.

³¹ He will send out his angels with a great sound of a trumpet, and they will gather together his chosen ones from the four winds, from one end of the sky to the other.

³² "Now from the fig tree learn this parable. When its branch has now become tender, and puts forth its leaves, you know that the summer is near.

³³ Even so you also, when you see all these things, know that it is near, even at the doors.

³⁴ Most certainly I tell you, this generation will not pass away, until all these things are accomplished.

³⁵ Heaven and earth will pass away, but my words will not pass away.

³⁶ But no one knows of that day and hour, not even the angels of heaven, but my Father only.

³⁷ "As the days of Noah were, so will be the coming of the Son of Man.

³⁸ For as in those days which were before the flood they were eating and drinking, marrying and giving in marriage, until the day that Noah entered into the ship,

³⁹ and they didn't know until the flood came, and took them all away, so will be the coming of the Son of Man.

⁴⁰ Then two men will be in the field: one will be taken and one will be left;

⁴¹ two women grinding at the mill, one will be taken and one will be left.

⁴² Watch therefore, for you don't know in what hour your Lord comes.

⁴³ But know this, that if the master of the house had known in what watch of the night the thief was coming, he would have watched, and would not have allowed his house to be broken into.

⁴⁴ Therefore also be ready, for in an hour that you don't expect, the Son of Man will come.

⁴⁵ "Who then is the faithful and wise servant, whom his lord has set over his household, to give them their food in due season?

⁴⁶ Blessed is that servant whom his lord finds doing so when he comes.

⁴⁷ Most certainly I tell you that he will set him over all that he has.

⁴⁸ But if that evil servant should say in his heart, 'My lord is delaying his coming,'

⁴⁹ and begins to beat his fellow servants, and eat and drink with the drunkards,

⁵⁰ the lord of that servant will come in a day when he doesn't expect it, and in an hour when he doesn't know it,

⁵¹ and will cut him in pieces, and appoint his portion with the hypocrites. There is where the weeping and grinding of teeth will be.