नया ईसाई बाइबिल अध्ययन

बाइबल

 

เฉลยธรรมบัญญัติ 31

पढाई करना

   

1 โมเสสยังกล่าวถ้อยคำเหล่านี้แก่คนอิสราเอลทุกคน

2 และท่านกล่าวแก่เขาว่า "วันนี้ข้าพเจ้ามีอายุหนึ่งร้อยยี่สิบปีแล้ว ข้าพเจ้าจะออกไปและเข้ามาอีกไม่ไหวแล้ว พระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า `เจ้าจะไม่ได้ข้ามแม่น้ำจอร์แดนนี้'

3 พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะข้ามไปข้างหน้าท่านเอง พระองค์จะทรงทำลายประชาชาติเหล่านี้ให้พ้นหน้าท่าน เพื่อว่าท่านจะยึดครองเขานั้น โยชูวาจะข้ามไปนำหน้าท่านทั้งหลาย ดังที่พระเยโฮวาห์ตรัสไว้แล้ว

4 พระเยโฮวาห์จะทรงกระทำแก่เขาอย่างที่พระองค์ได้ทรงกระทำแก่สิโหนและโอกกษัตริย์ของคนอาโมไรต์ และแก่แผ่นดินของเขา ผู้ที่พระองค์ทรงทำลายแล้ว

5 แล้วพระเยโฮวาห์จะทรงมอบเขาไว้ต่อหน้าท่าน และท่านทั้งหลายจะกระทำแก่เขาตามบัญญัติทั้งสิ้นซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่านไว้แล้ว

6 จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด อย่ากลัวหรืออย่าครั่นคร้ามเขาเลย เพราะว่าผู้ที่ไปกับท่านคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน พระองค์จะไม่ทรงปล่อยท่านให้ล้มเหลวหรือทอดทิ้งท่านเสีย"

7 แล้วโมเสสเรียกโยชูวาเข้ามาและกล่าวแก่ท่านท่ามกลางสายตาของบรรดาคนอิสราเอลว่า "จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด เพราะท่านจะต้องไปกับชนชาตินี้เข้าไปในแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงปฏิญาณแก่บรรพบุรุษว่าจะประทานแก่เขา ท่านจงกระทำให้เขาได้แผ่นดินนั้นมาเป็นมรดก

8 ผู้ที่ไปข้างหน้าคือพระเยโฮวาห์ พระองค์ทรงสถิตอยู่ด้วย พระองค์จะไม่ทรงปล่อยท่านให้ล้มเหลวหรือทอดทิ้งท่านเสีย อย่ากลัวและอย่าขยาดเลย"

9 โมเสสได้เขียนพระราชบัญญัตินี้ และมอบให้แก่ปุโรหิตลูกหลานของเลวี ผู้ซึ่งหามหีบพันธสัญญาของพระเยโฮวาห์ และแก่พวกผู้ใหญ่ทั้งปวงของคนอิสราเอล

10 และโมเสสบัญชาเขาว่า "เมื่อครบทุกๆเจ็ดปี ตามเวลากำหนดปีปลดปล่อย ณ เทศกาลอยู่เพิง

11 เมื่อคนอิสราเอลทั้งหลายมาประชุมพร้อมกันต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ณ สถานที่ซึ่งพระองค์จะทรงเลือกไว้นั้น ท่านทั้งหลายจงอ่านพระราชบัญญัตินี้ให้คนอิสราเอลทั้งปวงฟัง

12 จงเรียกประชาชนให้มาประชุมกัน ทั้งชาย หญิง และเด็ก ทั้งคนต่างด้าวภายในประตูเมืองของท่าน เพื่อให้เขาได้ยินและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และให้ระวังที่จะกระทำตามถ้อยคำทั้งสิ้นของพระราชบัญญัตินี้

13 และเพื่อลูกหลานทั้งหลายของเขา ผู้ยังไม่ทราบจะได้ยินและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ตราบเท่าเวลาซึ่งท่านอยู่ในแผ่นดิน ซึ่งท่านกำลังจะยกข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปยึดครองนั้น"

14 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า "ดูเถิด วันซึ่งเจ้าต้องตายก็ใกล้เข้ามาแล้ว จงเรียกโยชูวามา และเจ้าทั้งสองจงมาเฝ้าเราในพลับพลาแห่งชุมนุม เพื่อเราจะได้กำชับเขา" โมเสสและโยชูวาก็เข้าไปและเข้าเฝ้าพระองค์ในพลับพลาแห่งชุมนุม

15 และพระเยโฮวาห์ทรงปรากฏในเสาเมฆในพลับพลาแห่งชุมนุม และเสาเมฆนั้นอยู่ที่ประตูพลับพลาแห่งชุมนุม

16 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า "ดูเถิด ตัวเจ้าจวนจะต้องหลับอยู่กับบรรพบุรุษของเจ้าแล้ว และชนชาตินี้จะลุกขึ้นและเล่นชู้กับพระของคนต่างด้าวแห่งแผ่นดินนี้ ในที่ที่เขาไปอยู่ท่ามกลางนั้น เขาทั้งหลายจะทอดทิ้งเราเสียและหักพันธสัญญาซึ่งเราได้กระทำไว้กับเขา

17 แล้วในวันนั้นเราจะกริ้วต่อเขา และเราจะทอดทิ้งเขาเสียและซ่อนหน้าของเราเสียจากเขา เขาทั้งหลายจะถูกกลืน และสิ่งร้ายกับความลำบากเป็นอันมากจะมาถึงเขา ในวันนั้นเขาจึงจะกล่าวว่า `สิ่งร้ายเหล่านี้ตกแก่เรา เพราะพระเจ้าไม่ทรงสถิตท่ามกลางเราไม่ใช่หรือ'

18 ในวันนั้นเราจะซ่อนหน้าของเราเสียจากเขาเป็นแน่ ด้วยเหตุความชั่วทั้งหลายซึ่งเขาได้กระทำ เพราะเขาได้หันไปหาพระอื่น

19 เพราะฉะนั้นบัดนี้เจ้าทั้งสองจงเขียนบทเพลงนี้ และสอนคนอิสราเอลให้ร้องจนติดปาก เพื่อบทเพลงนี้จะเป็นพยานของเราปรักปรำคนอิสราเอล

20 เพราะว่าเมื่อเราจะได้นำเขาเข้ามาในแผ่นดินซึ่งมีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ ซึ่งเราได้ปฏิญาณแก่บรรพบุรุษของเขา และเขาได้รับประทานอิ่มหนำและอ้วนพี เขาจะหันไปปรนนิบัติพระอื่น และหมิ่นประมาทเรา และผิดพันธสัญญาของเรา

21 และต่อมาเมื่อสิ่งร้ายและความลำบากหลายอย่างมาถึงเขาแล้ว เพลงบทนี้จะเผชิญหน้าเป็นพยาน เพราะว่าเพลงนี้จะอยู่ที่ปากเชื้อสายของเขาไม่มีวันลืม เพราะแม้แต่เวลานี้เองเรารู้ถึงความมุ่งหมายที่เขากำลังจะก่อขึ้นมาแล้ว ก่อนที่เราจะนำเขาเข้าไปในแผ่นดินซึ่งเราปฏิญาณไว้นั้น"

22 โมเสสจึงได้เขียนบทเพลงนี้ในวันเดียวกันนั้น และสอนให้แก่ประชาชนอิสราเอล

23 พระองค์ตรัสสั่งโยชูวาบุตรชายนูนว่า "จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด เพราะเจ้าจะนำคนอิสราเอลเข้าไปในแผ่นดินซึ่งเราปฏิญาณว่าจะให้แก่เขา เราจะอยู่กับเจ้า"

24 ต่อมาเมื่อโมเสสเขียนถ้อยคำของพระราชบัญญัตินี้ลงในหนังสือจนจบแล้ว

25 โมเสสก็บัญชาคนเลวีผู้หามหีบพันธสัญญาแห่งพระเยโฮวาห์ว่า

26 "จงรับหนังสือพระราชบัญญัตินี้วางไว้ข้างหีบพันธสัญญาแห่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ให้อยู่ที่นั่นเพื่อเป็นพยานปรักปรำท่าน

27 เพราะข้าพเจ้ารู้ว่า ท่านทั้งหลายเป็นคนมักกบฏและคอแข็ง ดูเถิด เมื่อข้าพเจ้ายังมีชีวิตอยู่กับท่านวันนี้ ท่านก็ยังกบฏต่อพระเยโฮวาห์ เมื่อข้าพเจ้าตายแล้วจะร้ายกว่านี้สักเท่าใด

28 ท่านจงเรียกประชุมพวกผู้ใหญ่ของทุกตระกูล และเจ้าหน้าที่ทั้งหมด เพื่อข้าพเจ้าจะได้กล่าวถ้อยคำเหล่านี้ให้เขาฟัง และอัญเชิญสวรรค์และโลกให้เป็นพยานปรักปรำเขา

29 เพราะข้าพเจ้าทราบว่าเมื่อข้าพเจ้าตายแล้ว ท่านจะประพฤติตัวเสื่อมทรามอย่างที่สุด และหันเหไปจากทางซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่านไว้ ความชั่วร้ายจะตกแก่ท่านในวันข้างหน้า เพราะว่าท่านจะกระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์ ซึ่งเป็นการยั่วยุให้พระองค์ทรงกริ้วโกรธด้วยการที่มือท่านกระทำ"

30 โมเสสก็ได้กล่าวถ้อยคำในบทเพลงต่อไปนี้ให้เข้าหูประชุมชนอิสราเอลทั้งหมดจนจบ

   

Many thanks to Philip Pope for the permission to use his 2003 translation of the English King James Version Bible into Thai. Here's a link to the mission's website: www.thaipope.org

स्वीडनबॉर्ग के कार्यों से

 

Arcana Coelestia #5585

इस मार्ग का अध्ययन करें

  
/ 10837  
  

5585. 'Saying, You will not see my face' means that no compassion will show itself. This is clear from the meaning of 'face', when used in reference to a person, as his interiors, that is to say, his affections and consequent thoughts, dealt with in 358, 1999, 2434, 3527, 3573, 4066, 4796, 4797, 5102. But when used in reference to the Lord, for the Lord is represented in the highest sense by 'Joseph', 'face' means mercy and compassion, and therefore 'not seeing his face' means a lack of mercy or absence of compassion. Not that the Lord lacks any compassion, for He is pure mercy; but when the intermediary that effects the joining to Him is not present it does seem to a person as though there is no compassion in the Lord. The reason for this is that if no intermediary effecting the joining together is present, no acceptance of good takes place. And if there is no acceptance of good, evil is present instead. If at this time the person calls out to the Lord because evil prompts him to do so, thus for selfish reasons in defiance of anyone else's needs, he is not heard, in which case it seems as though no compassion shows itself.

[2] As regards 'Jehovah's (or the Lord's) face' meaning mercy, this is evident from the Word; for understood properly 'Jehovah's (or the Lord's) face' is Divine love itself, and being Divine love it is the face of mercy since mercy is the expression of love towards the human race set in such miseries. The truth that 'Jehovah's (or the Lord's) face' is Divine Love may be seen from the Lord's face when He was transfigured in the presence of Peter, James, and John; that is, when He displayed His Divinity to them,

His face shone like the sun. Matthew 17:2.

It has been shown already that 'the sun' is Divine Love, see 30-38, 1521, 1529-1531, 2441, 2495, 3636, 3643, 4060, 4321 (end), 4696. The Lord's actual Divinity had never previously appeared in any face; but His Divine Human had so appeared, through which, seemingly within which, Divine Love - which in relation to the human race is Divine Mercy - showed itself. This Divine Mercy within the Divine Human is called 'the angel of His face' in Isaiah,

I will cause the mercies of Jehovah to be remembered. He has rewarded 1 them according to His mercies, and according to the abundance of His mercies; and He became their Saviour. And the angel of His face saved them; in His love and in His pity He redeemed them. Isaiah 63:7-9.

The expression 'the angel' is used because 'angels' in the Word means in the internal sense some attribute of the Lord, 1925, 2821, 4085, in this case His mercy, which is why the phrase 'the angel of His face' is used.

[3] 'Jehovah's (or the Lord's) face' is not only mercy but also peace and goodness since these are attributes of mercy, as may also be seen from the following places: In the Blessing,

Jehovah make His face shine upon you and be merciful to you. Jehovah lift up His face upon you and give you peace. Numbers 6:25-26.

Here it is quite evident that 'making His face shine' means showing mercy, and 'lifting up His face' means granting His peace. In David,

God be merciful to us and bless us, and make His face shine upon us. Psalms 67:1.

Here also 'face' stands for mercy. In the same author,

Turn us back, O God, and make Your face shine, that we may be saved. Psalms 80:3, 7, 19.

Here the meaning is similar. In the same author,

Deliver me from the hand of my enemies and my pursuers. Make Your face shine upon Your servant. Psalms 31:15-16.

Likewise in Psalms 119:134-135. In Daniel,

Hear, our God, the prayer of Your servant, and his supplications, and make Your face shine upon Your sanctuary that has been made desolate. Daniel 9:17.

Here also 'making His face shine' stands for showing mercy.

[4] In David,

Many are saying, Who will cause us to see good? Lift up the light of Your face upon us. Psalms 4:6-7.

'Lifting up the light of His face' stands for His imparting good because of His mercy. In Hosea,

Let them seek My face; when they are in distress, in the morning let them seek Me. Hosea 5:15.

In David,

Seek My face! Your face, O Jehovah, will I seek. Psalms 27:8-9.

In the same author,

Seek Jehovah and His strength; seek His face continually. Psalms 105:4.

'Seeking Jehovah's face' stands for seeking His mercy. In the same author,

I, in righteousness, shall see Your face. Psalms 17:15.

And in Matthew,

See that you do not despise any of these tiny ones; for I say to you that their angels in heaven always see the face of My Father who is in heaven. Matthew 18:10.

'Seeing God's face' stands for the enjoyment of peace and good because of His mercy.

[5] But the contrary of this is the hiding or concealment and also the turning away of the face, by which showing no compassion is meant, as in Isaiah,

In an overflowing of My anger I hid My face from you for a moment; but with eternal mercy I will have mercy on you. Isaiah 54:8.

'An overflowing of anger' stands for temptation in which, because the Lord does not seem to show mercy, the words 'I hid My face from you for a moment' are used. In Ezekiel,

I will turn My face away from them. Ezekiel 7:22.

In David,

How long, O Jehovah, will You forget me [as if] for ever? How long will You hide Your face from me? Psalms 13:1

In the same author,

Do not hide Your face from me; do not cast aside Your servant in anger. Psalms 17:8, 9.

In the same author,

Why, O Jehovah, do You abandon my soul? Why do You hide Your face from me? Psalms 88:14.

In the same author,

Make haste, answer me, O Jehovah. MY spirit is consumed. Do not hide Your face from me, lest I become like those going down into the pit. Cause me to hear Your mercy in the morning. Psalms 143:7-8.

And in Moses,

My anger will flare up against this people on that day, so that I forsake them, and I will hide My face from them, and they will be devoured. I will certainly hide My face on that day, because of all the evil which they have done. Deuteronomy 31:17-18.

'Anger flaring up' stands for turning oneself away, 5034, and 'hiding one's face' for not showing any compassion.

[6] These actions are attributed to Jehovah or the Lord, for the reason that although He is never angry and never turns away or hides His face He is said to do so because that is how it seems to someone under the influence of evil. For the person under the influence of evil turns himself away and hides the Lord's face from himself; that is, he removes His mercy from himself. The fact that it is the evils present with a person that do this is also clear from the Word, as in Micah,

Jehovah will hide His face from them at that time, inasmuch as they have rendered their deeds evil. Micah 3:4.

In Ezekiel,

Because they transgressed against Me, therefore I hid My face from them. According to their uncleanness and according to their transgressions I have dealt with them and have hidden My face from them. Ezekiel 39:23-24.

In particular in Isaiah,

Your iniquities are what separate you from your God, and your sins what cause. His face to hide from you. Isaiah 59:2.

From these and many other places one may see the internal sense, which shows itself in various places and is discovered by one who is looking for it.

फुटनोट:

1. Reading retribuit (has rewarded), which Swedenborg has in his rough draft and also in 221, for retribuet (will reward)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

बाइबल

 

Genesis 1

पढाई करना

1 In the beginning God created the heavens and the earth.

2 Now the earth was formless and empty. Darkness was on the surface of the deep. God's Spirit was hovering over the surface of the waters.

3 God said, "Let there be light," and there was light.

4 God saw the light, and saw that it was good. God divided the light from the darkness.

5 God called the light "day," and the darkness he called "night." There was evening and there was morning, one day.

6 God said, "Let there be an expanse in the middle of the waters, and let it divide the waters from the waters."

7 God made the expanse, and divided the waters which were under the expanse from the waters which were above the expanse; and it was so.

8 God called the expanse "sky." There was evening and there was morning, a second day.

9 God said, "Let the waters under the sky be gathered together to one place, and let the dry land appear;" and it was so.

10 God called the dry land "earth," and the gathering together of the waters he called "seas." God saw that it was good.

11 God said, "Let the earth put forth grass, herbs yielding seed, and fruit trees bearing fruit after their kind, with its seed in it, on the earth;" and it was so.

12 The earth brought forth grass, herbs yielding seed after their kind, and trees bearing fruit, with its seed in it, after their kind; and God saw that it was good.

13 There was evening and there was morning, a third day.

14 God said, "Let there be lights in the expanse of sky to divide the day from the night; and let them be for signs, and for seasons, and for days and years;

15 and let them be for lights in the expanse of sky to give light on the earth;" and it was so.

16 God made the two great lights: the greater light to rule the day, and the lesser light to rule the night. He also made the stars.

17 God set them in the expanse of sky to give light to the earth,

18 and to rule over the day and over the night, and to divide the light from the darkness. God saw that it was good.

19 There was evening and there was morning, a fourth day.

20 God said, "Let the waters swarm with swarms of living creatures, and let birds fly above the earth in the open expanse of sky."

21 God created the large sea creatures, and every living creature that moves, with which the waters swarmed, after their kind, and every winged bird after its kind. God saw that it was good.

22 God blessed them, saying, "Be fruitful, and multiply, and fill the waters in the seas, and let birds multiply on the earth."

23 There was evening and there was morning, a fifth day.

24 God said, "Let the earth bring forth living creatures after their kind, livestock, creeping things, and animals of the earth after their kind;" and it was so.

25 God made the animals of the earth after their kind, and the livestock after their kind, and everything that creeps on the ground after its kind. God saw that it was good.

26 God said, "Let us make man in our image, after our likeness: and let them have dominion over the fish of the sea, and over the birds of the sky, and over the livestock, and over all the earth, and over every creeping thing that creeps on the earth."

27 God created man in his own image. In God's image he created him; male and female he created them.

28 God blessed them. God said to them, "Be fruitful, multiply, fill the earth, and subdue it. Have dominion over the fish of the sea, over the birds of the sky, and over every living thing that moves on the earth."

29 God said, "Behold, I have given you every herb yielding seed, which is on the surface of all the earth, and every tree, which bears fruit yielding seed. It will be your food.

30 To every animal of the earth, and to every bird of the sky, and to everything that creeps on the earth, in which there is life, I have given every green herb for food;" and it was so.

31 God saw everything that he had made, and, behold, it was very good. There was evening and there was morning, a sixth day.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org