बाइबल

 

Daniel 9

पढाई करना

   

1 In anno primo Darii filii Assueri de semine Medorum, qui imperavit super regnum Chaldæorum,

2 anno uno regni ejus, ego Daniel intellexi in libris numerum annorum, de quo factus est sermo Domini ad Jeremiam prophetam, ut complerentur desolationis Jerusalem septuaginta anni.

3 Et posui faciem meam ad Dominum Deum meum rogare et deprecari in jejuniis, sacco, et cinere.

4 Et oravi Dominum Deum meum, et confessus sum, et dixi : Obsecro, Domine Deus magne et terribilis, custodiens pactum, et misericordiam diligentibus te, et custodientibus mandata tua :

5 peccavimus, iniquitatem fecimus, impie egimus, et recessimus : et declinavimus a mandatis tuis ac judiciis.

6 Non obedivimus servis tuis prophetis, qui locuti sunt in nomine tuo regibus nostris, principibus nostris, patribus nostris, omnique populo terræ.

7 Tibi, Domine, justitia : nobis autem confusio faciei, sicut est hodie viro Juda, et habitatoribus Jerusalem, et omni Israël, his qui prope sunt, et his qui procul in universis terris, ad quas ejecisti eos propter iniquitates eorum, in quibus peccaverunt in te.

8 Domine, nobis confusio faciei, regibus nostris, principibus nostris, et patribus nostris, qui peccaverunt.

9 Tibi autem Domino Deo nostro misericordia et propitiatio, quia recessimus a te,

10 et non audivimus vocem Domini Dei nostri ut ambularemus in lege ejus, quam posuit nobis per servos suos prophetas.

11 Et omnis Israël prævaricati sunt legem tuam, et declinaverunt ne audirent vocem tuam : et stillavit super nos maledictio et detestatio quæ scripta est in libro Moysi servi Dei, quia peccavimus ei.

12 Et statuit sermones suos, quos locutus est super nos et super principes nostros, qui judicaverunt nos, ut superinduceret in nos magnum malum, quale numquam fuit sub omni cælo, secundum quod factum est in Jerusalem.

13 Sicut scriptum est in lege Moysi, omne malum hoc venit super nos : et non rogavimus faciem tuam, Domine Deus noster, ut reverteremur ab iniquitatibus nostris, et cogitaremus veritatem tuam.

14 Et vigilavit Dominus super malitiam, et adduxit eam super nos. Justus Dominus Deus noster in omnibus operibus suis, quæ fecit : non enim audivimus vocem ejus.

15 Et nunc Domine Deus noster, qui eduxisti populum tuum de terra Ægypti in manu forti, et fecisti tibi nomen secundum diem hanc : peccavimus, iniquitatem fecimus.

16 Domine, in omnem justitiam tuam avertatur, obsecro, ira tua et furor tuus a civitate tua Jerusalem, et monte sancto tuo. Propter peccata enim nostra, et iniquitates patrum nostrorum, Jerusalem et populus tuus in opprobrium sunt omnibus per circuitum nostrum.

17 Nunc ergo exaudi, Deus noster, orationem servi tui, et preces ejus : et ostende faciem tuam super sanctuarium tuum, quod desertum est propter temetipsum.

18 Inclina, Deus meus, aurem tuam, et audi : aperi oculos tuos, et vide desolationem nostram, et civitatem super quam invocatum est nomen tuum : neque enim in justificationibus nostris prosternimus preces ante faciem tuam, sed in miserationibus tuis multis.

19 Exaudi, Domine ; placare Domine : attende et fac : ne moreris propter temetipsum, Deus meus, quia nomen tuum invocatum est super civitatem et super populum tuum.

20 Cumque adhuc loquerer, et orarem, et confiterer peccata mea, et peccata populi mei Israël, et prosternerem preces meas in conspectu Dei mei, pro monte sancto Dei mei :

21 adhuc me loquente in oratione, ecce vir Gabriel, quem videram in visione a principio, cito volans tetigit me in tempore sacrificii vespertini.

22 Et docuit me, et locutus est mihi, dixitque : Daniel, nunc egressus sum ut docerem te, et intelligeres.

23 Ab exordio precum tuarum egressus est sermo : ego autem veni ut indicarem tibi, quia vir desideriorum es : tu ergo animadverte sermonem, et intellige visionem.

24 Septuaginta hebdomades abbreviatæ sunt super populum tuum et super urbem sanctam tuam, ut consummetur prævaricatio, et finem accipiat peccatum, et deleatur iniquitas, et adducatur justitia sempiterna, et impleatur visio et prophetia, et ungatur Sanctus sanctorum.

25 Scito ergo, et animadverte : ab exitu sermonis, ut iterum ædificetur Jerusalem, usque ad Christum ducem, hebdomades septem, et hebdomades sexaginta duæ erunt : et rursum ædificabitur platea, et muri in angustia temporum.

26 Et post hebdomades sexaginta duas occidetur Christus : et non erit ejus populus qui eum negaturus est. Et civitatem et sanctuarium dissipabit populus cum duce venturo : et finis ejus vastitas, et post finem belli statuta desolatio.

27 Confirmabit autem pactum multis hebdomada una : et in dimidio hebdomadis deficiet hostia et sacrificium : et erit in templo abominatio desolationis : et usque ad consummationem et finem perseverabit desolatio.

   

स्वीडनबॉर्ग के कार्यों से

 

Arcana Coelestia #9714

इस मार्ग का अध्ययन करें

  
/ 10837  
  

9714. ‘Et facies altare’: quod significet repraesentativum Domini ac cultus Ipsius, constat ex significatione ‘altaris’ 1 quod pro holocaustis et sacrificiis, quod sit repraesentativum Domini, et quia per holocausta et sacrificia significabantur omnia cultus Domini, ideo quoque altare erat 2 repraesentativum cultus Ipsius; sed Dominus non per holocausta et sacrificia sed per illa quae repraesentabantur, quae sunt caelestia amoris et spiritualia fidei, colitur, n. 922, 923, 1823, 2180, 2805, 2807, 2830, 3519, 6905, 8680, 8936.

[2] Duo erant per 3 quae Dominus quoad Divinum Humanum repraesentabatur, templum et altare; quod per templum, docet Ipse 4 apud Johannem, Jesus dixit, Solvite templum hoc, in tribus tamen diebus exsuscitabo illud; Ipse loquebatur de templo corporis Sui, 2:19, 20 [, 21]:

quod per altare, etiam ex verbis Domini, ubi de templo et simul de altari loquitur, constare potest 5 apud Matthaeum, Stulti et caeci, quia dicitis, Quicumque juraverit per templum, nihil est, quicumque vero juraverit per aurum templi, reus est; utrum majus est, aurum an 6 templum quod sanctificat aurum? Item, quicumque juraverit per altare, nihil est, quicumque vero juraverit per donum quod super illo est, reus est; stulti et caeci, utrum majus est, donum an 6 altare quod sanctificat donum? qui juraverit per altare, jurat per illud et per omne 7 quod super illo est; et qui juraverit per templum, jurat per illud et per Ipsum Qui habitat in eo; et qui juraverit per caelum, jurat per thronum Dei et per Ipsum Qui sedet super illo, 23:16-22;

inde patet quod sicut templum, ita quoque altare 8 esset repraesentativum Divini Humani Domini, nam simile de altari dicitur quod de templo, nempe quod id sit quod sanctificat donum quod super eo, ita quod altare esset subjectum, a quo sanctificatio, proinde etiam repraesentativum Divini Humani Domini, a quo omne sanctum procedit; sed altare erat repraesentativum Domini 9 quoad Divinum Ipsius 10 Bonum, templum autem 11 quoad Divinum Ipsius Verum, ita quoad caelum, nam Divinum Verum procedens a Domino facit caelum; ideo dicitur de templo quod qui juraverit per templum, juret per illud et per Ipsum Qui habitat in eo; et additur, qui juraverit per caelum, jurat per thronum Dei et per Ipsum Qui sedet super illo; ‘thronus Dei’ est Divinum Verum procedens a Domino, ita caelum et ‘sedens super illo’ est Dominus 12 , n. 5313. Simile quod per templum etiam repraesentabatur per habitaculum; Dominus quoad Divinum Verum ibi est testimonium quod in arca, n. 9503.

[3] Quia per altare repraesentatus est Dominus quoad Divinum Bonum, ideo erat illud ipsum sanctum sanctorum, et sanctificabat 13 omne quod tetigit 14 illud, ut constare potest in sequentibus hujus libri, ubi dicitur, Septem dies expiabis super altare, et sanctificabis illud, ut sit altare sanctum sanctorum, ac omne quod tetigerit illud, sanctificetur Exod. 29:37;

et ideo ignis super altari perpetuo ardebat, et nusquam exstinguebatur, Lev. 6:5, 6 [KJV 12, 13]; et ex illo igne accipiebatur ignis suffimenti, et non aliunde, Lev. 10:1-6;

per ignem enim altaris significabatur Divinum Bonum Divini Amoris Domini, n. 5215, 6314, 6832, 6834, 6849.

[4] Quod altare fuerit repraesentativum Domini, patet ab his apud Davidem,

Lux et veritas Tua deducant me ad montem sanctitatis Tuae, et ad habitacula Tua, ut ingrediar ad altare Dei, ad Deum, Ps. 43:3, 4:

et apud eundem,

Lavo in innocentia manus meas, et circumdo altare Tuum, Jehovah, Ps. 26:6, 7.

[5] At 15 quod altare fuerit repraesentativum cultus Domini, apud Esaiam,

Omnia pecora Arabiae congregabuntur Tibi; arietes Nebaioth ministrabunt 16 Tibi, ascendent 17 ad beneplacitum altare Meum, 60:7:

18 apud Jeremiam,

Deseruit Dominus altare Suum, abominatus 19 est sanctuarium Suum, Threni 2:7 20 ; ‘deserere altare’ pro abolere 21 repraesentativum cultus Domini ex bono amoris, ‘abominari sanctuarium’ pro abolere repraesentativum cultus Domini ex veris fidei:

[6] apud Ezechielem,

Destruentur altaria vestra, dispergam ossa vestra circum altaria vestra; devastabuntur et desolabuntur altaria vestra, et frangentur, et cessabunt idola vestra, 6:4-6;

‘destrui, devastari et desolari altaria’ pro quod cultus repraesentativi:

apud Esaiam,

22 Expiabitur iniquitas Jacobi cum posuerit omnes lapides altaris sicut lapides calcis dispersos, 27:9;

‘lapides altaris dispersi’ pro omnibus veris 23 cultus:

[7] apud eundem,

In die illo spectabit homo ad Factorem suum, et oculi ejus ad Sanctum Israelis, non autem spectabit ad altaria, opus manuum suarum, et quod fecerunt digiti illius 24 , 17:7, 8 25 ;

‘altaria opus manuum, et quod fecerunt digiti’ pro cultu ex propria intelligentia:

[8] apud Hoscheam, Multiplicavit Ephraim altaria ad peccandum, 8:11;

‘multiplicare altaria ad peccandum’ pro fingere inania cultus:

apud eundem,

Tribulus et spina ascendet super altaria eorum 26 , 10:8;

pro quod mala et falsa intrabunt et facient cultum 27 :

[9] apud Esaiam,

In die illo erit altare Jehovae in medio Aegypti, 19:19;

‘altare Jehovae’ pro cultu Domini.

[10] Altare, de quo nunc agitur, quia erat portatile, factum 28 erat ex lignis 29 schittim, et obductum aere, ast altare quod mansurum in suo loco, erat vel ex humo vel ex lapidibus non caesis; altare ex humo erat 30 principale repraesentativum cultus Domini ex bono amoris; ex lapidibus autem non caesis, repraesentativum cultus ex bonis et veris 31 fidei, n. 8935, 8940; altare autem portatile, de quo hic, 32 erat repraesentativum cultus Domini ex bono amoris; ideo erat ex lignis 29 schittim, et obductum aere.

फुटनोट:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. significat et est

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The Manuscript inserts Dominus.

5. The Manuscript places this before ex verbis.

6. quam, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

7. The Manuscript inserts id.

8. The Manuscript places this after Domini, .

9. repraesentabat Dominum

10. Ipsum Divinum

11. The Manuscript inserts Dominum.

12. The Manuscript inserts ibi.

13. sanctificant

14. tetigerit

15. et

16. ministrabuntur in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.

17. ascendit, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

18. The Manuscript inserts et.

19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

22. The Manuscript inserts Non in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.

23. The Manuscript inserts quae.

24. illorum, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. vestra, in the Manuscript, the First Latin Edition.

27. ascendent in cultus

28. aedificatum

29. ligno

30. fuit

31. bono et vero

32. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.